To όνομα Bondex είναι παράφραση της γνωστής εταιρείας κούριερ Fedex και της λέξης «bond» (δέσμευση), όπως ονομάζουν την υποχρέωση παράδοσης του δέματος που αναλαμβάνουν οι ποδηλάτες κούριερ.
Με καύσιμο κίνησης την ίδια την ενέργεια των ποδιών τους, οι ποδηλάτες κούριερ προσφέρουν μια «πράσινη» λύση για τις ταχυμεταφορές και ταυτόχρονα στέλνουν ένα μήνυμα σε όλους τους νέους ποδηλάτες που έχουν εμφανιστεί στην πόλη: διεκδικήστε το χώρο που σας ανήκει στην άσφαλτοOι ποδοκίνητοι ταχυμεταφορείς, χαρακτηριστικές φιγούρες στους δρόμους της Νέας Υόρκης και του Σαν Φρανσίσκο, έκαναν την εμφάνισή τους στην Αθήνα από τον περασμένο Απρίλιο.
Κομιστής της ιδέας στην Ελλάδα είναι ο 33χρονος Χάρης Σκαφτούρος, της εταιρείας Bondex. Αφησε τις σπουδές της Ναυπηγικής και τις δουλειές γραφείου και αποφάσισε να κάνει το ποδήλατο, το οποίο δεν αποχωριζόταν από πιτσιρικάς -λόγω της ενασχόλησής του με το τρίαθλο-, επάγγελμά του. «Δεν είναι μια πρωτότυπη, αλλά μια γνωστή ιδέα, την οποία πολλοί αστικοί ποδηλάτες συζητούσαν να κάνουν πραγματικότητα, αλλά έτυχε να την ξεκινήσω πρώτος.
Εψαχνα καιρό να βρω τον πρώτο πελάτη που θα με έβγαζε στο δρόμο και τον περασμένο Απρίλιο τα κατάφερα. Μέσα σε εννέα μήνες γίναμε πέντε οι μόνιμοι ταχυδρόμοι και άλλα δέκα άτομα βρίσκονται σε αναμονή αναλόγως του φόρτου εργασίας».
Οι πελάτες τούς επιλέγουν όχι μόνο γιατί είναι περιβαλλοντικά φιλικοί, αλλά και γιατί είναι φθηνότεροι και γρηγορότεροι. Κατά μέσο όρο διανύουν 35 - 40 χλμ. την ώρα, όταν τα αυτοκίνητα κάνουν 10 - 12 χλμ. και τα μηχανάκια 20 χλμ. Οι υπηρεσίες που προσφέρουν είναι αντίστοιχες με αυτές ενός πραγματικού ταχυμεταφορέα. Δηλαδή, εάν βιάζεσαι να στείλεις κάτι, ανεξαρτήτως του πότε πήρες τηλέφωνο, η παραγγελία επιτελείται άμεσα, με συντομότερο χρόνο παράδοσης τα 45 λεπτά σε οποιοδήποτε μέρος της Αθήνας. «Για μένα», λέει ο Χ. Σκαφτούρος, «η μεγαλύτερη επιτυχία είναι ότι η υπεύθυνη ταχυδρομείου μιας πολυεθνικής με την οποία συνεργαζόμαστε μας είπε ότι θα μας επέλεγε ούτως ή άλλως, ανεξαρτήτως ποδηλάτου».Τα μυστικά τους
Στο δρόμο δεν θα τους ξεχωρίσεις από τους κοινούς ποδηλάτες, εκτός εάν είσαι παρατηρητικός. Τα ποδήλατα που χρησιμοποιούν είναι πίστας, το οποίο σημαίνει ότι δεν έχουν φρένα, είναι πολύ ελαφριά, άρα ξεκούραστα, και μπορούν να «πιάσουν» τα 80 χλμ./ώρα. Και αυτό γιατί μια κοινή μέρα, που περιλαμβάνει περίπου 15 παραδόσεις και μεταφράζεται σε 70 - 100 χλμ. αποστάσεις, «βγαίνει» δυσκολότερα με ένα απλό ποδήλατο.
Ειδίκευση για να εξασκήσεις το επάγγελμα του ποδηλάτη κούριερ δεν απαιτείται, πέρα από το να είσαι ποδηλάτης εκ πεποιθήσεως. «Πρέπει να έχεις μετρήσει χιλιόμετρα πάνω στο δίκυκλο. Εχω πάρει 250 βιογραφικά, όμως δεν μπορώ να εμπιστευτώ κάποιον που απλώς θέλει να έρθει γιατί δεν έχει άλλη δουλειά. Εγώ, όταν ξεκίνησα, αυτό που έπρεπε να συνηθίσω ήταν να μετακινούμαι μέσα στην κίνηση», λέει ο Χ. Σκαφτούρος. «Τελικά δεν ήταν και τόσο δύσκολο. Σίγουρα ευκολότερο από το να είσαι πάνω σε μηχανάκι, αφού το ποδήλατο δεν υπάγεται στον κώδικα οδικής κυκλοφορίας. Αυτό δεν σημαίνει, φυσικά, ότι θα ανέβεις στο πεζοδρόμιο. Αλλωστε, όταν κάνεις ποδήλατο, το πώς σου φέρονται οι οδηγοί αυτοκινήτων σε κάνει να σκέφτεσαι διαφορετικά για τους πεζούς. Οταν σε περνούν αυτοκίνητα με 200 χλμ., ξέρεις καλά πώς αισθάνεται ο πεζός όταν τον προσπερνάς με 20 χλμ.».
  |
Αστική ποδηλασία
Στα δεκαπέντε χρόνια που είναι συστηματικός ποδηλάτης, ο Χ. Σκαφτούρος βλέπει την αστική ποδηλασία να εξελίσσεται. «Θυμάμαι πριν από δέκα χρόνια με έδειχναν με το δάχτυλο, με αποκαλούσαν «τρελό». Σήμερα είναι συνηθισμένο. Εάν σταθείς για πέντε λεπτά στη Βασιλίσσης Σοφίας, θα δεις 100 ποδήλατα να περνούν. Είναι μόδα σίγουρα, που μπορεί να περάσει, πολλοί όμως θα επιμείνουν».
Η αλλαγή στην αντιμετώπιση του κόσμου απέναντι στους ποδηλάτες δεν σημαίνει ότι οι δυσκολίες στην κυκλοφορία έχουν αλλάξει. Στα θέματα του μετρό και των ποδηλατόδρομων, ο Χ. Σκαφτούρος εκφράζει μια άποψη διαφορετική από τη συνηθισμένη της ποδηλατικής κοινότητας. «Γιατί να βάλεις το ποδήλατό σου στο μετρό; Από τον Αγιο Αντώνιο μέχρι τον Αγιο Δημήτριο δεν είναι ούτε 10 χλμ. Εάν δεν μπορείς να κάνεις 10 χλμ. με το ποδήλατο, καλύτερα να μην το κάνεις καθόλου. Τι νόημα έχει να ταλαιπωρήσεις τον κόσμο που είναι μέσα στο μετρό;» Τα ίδια ερωτήματα θέτει και για τους ποδηλατόδρομους. «Το θέμα των μετακινήσεων πρέπει να το πιάσουμε από την αρχή», υποστηρίζει. «Να ξεκινήσουμε από την εκπαίδευση των οδηγών, να τους δείξουμε ότι ο ποδηλάτης έχει δικαίωμα στο δρόμο, να τεθούν κανόνες και πρόστιμα, να αλλάξει η κουλτούρα. Εάν κατασκευαστούν τώρα ποδηλατόδρομοι (μη σωστά σχεδιασμένοι), όλοι θα εξοργιστούν, θα βλέπουν τον ποδηλάτη έξω από τον ποδηλατόδρομο και θα του πετάνε πέτρες».
Πρότασή του είναι να διεκδικήσουν οι ποδηλάτες το χώρο που τους ανήκει. «Εάν βγούμε 500 ποδήλατα στο δρόμο και μας βλέπουν οι οδηγοί, μόνο τότε θα αλλάξει η νοοτροπία. Εάν δεν χωράς με το ποδήλατό σου στην Κηφισίας, τότε πού θα βγεις; Σε ένα στενό όπου σίγουρα θα ενοχλήσεις;»
Επιθυμία του, το φαινόμενο της Bondex, της πρώτης εταιρείας ποδηλατικών μεταφορών, να εξαπλωθεί, όπως συνέβη στη Θεσσαλονίκη με την εμφάνιση της νέας εταιρείας, της «bike2door». Να υπάρξουν μερικά ακόμη ίδιου τύπου στην Αθήνα και μαζί να κατακτήσουν το κέντρο της πόλης, που θα εξυπηρετείται από «messengers», όπως ονομάζονται, ενώ έστω και λίγοι από τους 10.000 ποδηλάτες που εμφανίστηκαν στην τελευταία ποδηλατοπορεία να βγουν στους δρόμους σε καθημερινή βάση.
Info:
BONDEX T/210-93.26.392
http://bondexcouriers.com
Tης ΝΑΤΑΣΣΑΣ ΜΠΛΑΤΣΙΟΥ,
Φωτογραφίες: ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΖΑΒΟΣ
http://www.kathimerini.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου