Ο Άνθρωπος για να ικανοποιήσει τις βασικές και πολιτιστικές του ανάγκες
είναι υποχρεωμένος να προσπαθήσει, να αγωνιστεί, να εργαστεί. Έτσι για
τη λύση του προβλήματος της επιβίωσης έμαθε να εργάζεται και να
συνεργάζεται με τους άλλους. Να επιλέγει και να κάνει ένα επάγγελμα
σύμφωνα με τις διαθέσεις, τις δυνάμεις, τις βλέψεις και τις επιθυμίες
του.
Είναι υποχρεωμένος να βρει ένα ρόλο, το δικό του ρόλο που θα παίξει στη
ζωή, αυτός που είναι σημαντικός για τον ίδιο, αυτόν που εκτιμά
περισσότερο. Έτσι δε ζυγίζει κάτω από το βάρος του κάματου, δε γερνάει,
δε μεμψιμοιρεί, νοιώθει ακμαίος, ζωντανός και χαρούμενος.
Τέτοιοι παλαιστές υπήρξαν και στο παρελθόν πολλοί. Αγωνίζονταν όλη την
ημέρα, περιόριζαν στο ελάχιστο τον ύπνο τους και την ξεκούραση,
ξεχνούσαν την ψυχαγωγία. Δεν αποθαρρύνονταν από τις δυσκολίες και τις
αντιξοότητες. Πάλευαν έχοντας πάντα αποθέματα δραστηριότητας, ευθυμίας,
αισιοδοξίας και αγωνιστικότητας.