To
άρθρο της γερμανικής εφημερίδας για κυκλοφορία διπλού νομίσματος στην
Ελλάδα αναφέρει τα προφανή, αλλά η εμμονή να πληρώνονται οι μισθοί σε
δραχμές δείχνει ότι δεν έχουν κατανοήσει το πρόβλημα.Το πρόβλημα δεν είναι ότι δεν έχουμε ευρώ στη χώρα. Το πρόβλημα είναι ότι το κράτος λόγω της αναποτελεσματικής μεθόδου κατάρτισης προυπολογισμού και είσπραξης φόρων δεν έχει ευρώ στη διάθεση του.
Το ποσό που του λείπει ετήσια είναι αναγκασμένο να το δανεισθεί και κανένας ιδιώτης ή κράτος δεν είναι διατεθειμένος να δανείζει περαιτέρω το ελληνικό κράτος...
Εναλλακτική λύση σε αυτό το πρόβλημα είναι η έκδοση εθνικού νομίσματος στην αναγκαία ποσότητα ,που διαμορφώνεται όμως λόγω του ελλείμματος σε μικρό ποσοστό του ΑΕΠ.
Μόνο τρελός κυβερνήτης θα επιχειρούσε σε διεθνοποιημένο περιβάλλον να αντικαταστήσει το σύνολο του κυκλοφορούντος νομίσματος σε ευρώ με κάποιο εθνικό νόμισμα επειδή έχει ετήσιο έλλειμμα 11% του ΑΕΠ.
Είναι προτιμότερο τότε να σταματήσει την καταβολή τοκοχρεολυσίων στους δανειστές.
Το φαινόμενο που περιγράφω είναι σήμερα παρόν και εφαρμόζεται από το σύνολο των ελλήνων δανειοληπτών που προτιμούν όταν έχουν οικονομικές δυσκολίες να σταματούν την πληρωμή των δανείων τους προς τις τράπεζες.
Οι χορηγήσεις των ελληνικών τραπεζών προς ιδιώτες τον Μάρτιο του 2009 ήταν σύμφωνα με επίσημα στατιστικά στοιχεία της τράπεζας της Ελλάδας 215,60 δις ευρώ και τον Μάρτιο του 2012 διαμορφώθηκαν σε 260,88 δις ευρώ.
Συνολικά για την τριετία αυξήθηκαν κατά 21% τα υπόλοιπα των δανείων, αλλά αυτό δεν έγινε μέσω νέων χορηγήσεων αλλά με καθυστέρηση πληρωμών.
Αν κάποιος έχει σχετική αντίρρηση ας γνωρίζει ότι ήδη κάποια μεγάλη ελληνική τράπεζα παραδέχεται στο επίσημο δελτίο της ότι τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια πελατών της διαμορφώθηκαν στο τέλος του 2011 στο 12% των χορηγήσεων της.
Με δεδομένο ότι κατά το έτος 2011 οι τράπεζες μείωσαν κατά 3% τα υπόλοιπα των δανείων τους προς ιδιώτες καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι η ελληνική οικονομική κρίση είναι απόλυτα κατασκευασμένη από την πιστοδοτική πολιτική των ελληνικών τραπεζών: 21=12 +3X3 .
Oι ελληνικές τράπεζες μειώνουν ετήσια κατά 3% τις χορηγήσεις τους προς τους ιδιώτες και καταφέρνουν να πετυχαίνουν πιστωτική επέκταση, αφού ως αντίδραση οι δανειολήπτες αντικαθιστούν με ετήσια αύξηση κατά 3% τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια!
Με τη διαφορά όμως ότι οι δανειολήπτες δεν υπογράφουν μνημόνια με τις τράπεζες: απλά δεν πληρώνουν κατά το ποσοστό που επιχειρούν να τους προκαλέσουν πιστωτική ασφυξία.
Με δεδομένο αυτό το μοτίβο όσο αυξάνουν οι φορολογικοί συντελεστές και όσο μειώνεται το διαθέσιμο εισόδημα με τον ίδιο ρυθμό θα μεώνονται τα δημόσια έσοδα και αντίστοιχα θα αυξάνεται κατά κάτι περισσότερο το ετήσιο έλλειμμα!
Μην έχετε αμφιβολία γι' αυτό: Aυτό έπαθε και ο κος Παπακωνσταντίνου με την εφαρμογή του πρώτου μνημονίου.Μελετήστε τα στοιχεία...
Υπάρχει λύση?
Nαι: H μείωση των φορολογικών συντελεστών και η αύξηση της κυκλοφορίας του χρήματος με επιστροφή φόρων στους οικονομικά ασθενέστερους πολίτες που θα σπεύσουν να ξοδέψουν άμεσα τα ποσά παράγοντας ζήτηση στην οικονομία.
Που θα βρεθούν τα λεφτά?
Aς φορολογήσουν τους καταθέτες που έβγαλαν τα λεφτά τους στο εξωτερικό κατά την διάρκεια της κρίσης.
Η μείωση των καταθέσεων μεταξύ Μαρτίου 2009 και Μαρτίου 2012 είναι περίπου 51 δις ευρώ.
Συνεπώς με μία έκτακτη εισφορά 10% στο ποσό αυτό για 2 χρόνια βρίσκουμε τα λεφτά που μας λείπουν από το μεσοπρόθεσμο για την διετία 2013-2014.
Πολύ απλό για να το εφαρμόσει η συγκυβέρνηση δεν νομίζετε?
ΥΓΣ: Αν ποτέ ανακοινωθεί τέτοιο μέτρο να ξέρετε ότι δεν το εισηγήθηκε ο αρμόδιος υπουργός οικονομικών, αλλά ένας απλά καταρτισμένος οικονομικά πολίτης..
son ofeon
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου