Το Κάστρο της Μεθώνης βρίσκεται στην Πελοπόννησο και στην κωμόπολη Μεθώνη Μεσσηνίας. Από τα σημαντικότερα οχυρωματικά κτίσματα στον Ελληνικό χώρο κατά τον μεσαίωνα, όπου η Μεθώνη ήταν ενδιάμεσος σταθμός στο ταξίδι που έκαναν οι χριστιανοί στους Άγιους τόπους.
Είναι άγνωστο πότε οχυρώθηκε η θέση για πρώτη φορά. Αρχικά οχυρώθηκε από τους Φράγκους σταυροφόρους και έπειτα έγινε συμπληρωματική οχύρωση και επιδιόρθωση ζημιών από τους Ενετούς, οι οποίοι έδωσαν την τελική μορφή του κάστρου και πρόσθεσαν το λιμάνι του τότε οικισμού.
Το κάστρο είναι κτισμένο στην χερσόνησο του Αγίου Νικολάου, έχει ελλειψοειδής σχήμα, με μήκος 700 μέτρα. Τα τείχη διέθεταν πύργους ενώ η πύλη της ξηράς είχε και επιπρόσθετα οχυρωματικά έργα για μεγαλύτερη προστασία.
Βρέχεται από τρεις πλευρές με θάλασσα και υπάρχει και το μικρό φρούριο Μπούρτζι, που ενώνεται με αυτό, με τεχνητή πέτρινη γέφυρα. Από την πλευρά της ξηράς είχε τάφρο, χωρίς νερό, και γέφυρα 14τοξη, για την πρόσβαση στην πύλη. Διέθετε και ακρόπολη σε μικρό ύψωμα μέσα στο κάστρο, τειχισμένη με διπλό τείχος, άλλες σημαντικές πύλες του κάστρου ήταν αυτή του Αγίου Μάρκου στο λιμάνι.
Την περίοδο χρήσης του από τους Ενετούς, το κάστρο δέχτηκε επίθεση από τους Οθωμανούς, οι οποίοι το κατέλαβαν. Αργότερα, δέχτηκε επιθέσεις από τους Ρώσους χωρίς ωστόσο να καταφέρουν να το καταλάβουν.
Το 1821 οι επαναστατημένοι Έλληνες προσπάθησαν να το καταλάβουν πολλές φορές μέχρι το 1828 που η Οθωμανική φρουρά το παράδωσε στα γαλλικά στρατεύματα που εκδίωξαν τους Τούρκους σε εφαρμογή της Συνθήκης του Λονδίνου που προέβλεπε τη δημιουργία Ελληνικού κράτους. Η πολυπολιτισμικότητα του κάστρου είναι εμφανής, καθώς ο επισκέπτης διακρίνει πυραμίδες, ορθόδοξο ναό, ανάγλυφες παραστάσεις με γρύπες, έγχρωμους κίονες και άλλα στοιχεία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου