Συγκεντρώστε τη σκέψη σας και ταξιδέψτε έξι χρόνια πίσω. Μπορείτε να θυμηθείτε τι κάνατε την 1η Οκτωβρίου του 2006, τι ημέρα ήταν ή τι φορούσατε; Αν δεν τα καταφέρνετε, μην απελπίζεστε. Είστε ένας από τη μεγάλη πλειονότητα των ανθρώπων που δεν μπορούν να το κάνουν, και είναι απολύτως φυσιολογικοί.
Ο Ορέλιεν Χέιμαν πάλι είναι ένας από τους πολύ λίγους ανθρώπους που έχουν την ικανότητα να θυμούνται απίστευτες λεπτομέρειες πολλά χρόνια πίσω – και είναι επίσης φυσιολογικοί. Συγκεκριμένα, ο 20χρονος Βρετανός μπορεί να ανακαλέσει στη μνήμη του σχεδόν κάθε ημέρα της ζωής του από όταν ήταν 11 ετών. Η περίπτωσή του θεωρείται εξαιρετικά σπάνια, αλλά και εξαιρετικά χρήσιμη για τους νευρολόγους, οι οποίοι μελετούν τι ακριβώς συμβαίνει στον εγκέφαλό του με την ελπίδα ότι θα μπορέσουν να βοηθήσουν στο μέλλον ανθρώπους που αντιμετωπίζουν πολύ σοβαρά προβλήματα αμνησίας.
Στο ίδιο ερώτημα – «Τι έκανες την 1η Οκτωβρίου του 2006» – ο Χέιμαν δίνει πλήρες ραπόρτο: «Ηταν Κυριακή, συννεφιασμένη, και στο ραδιόφωνο έπαιζε το “When you where young”. Περιφερόμουν στο σπίτι σαν την άδικη κατάρα. Αγαπούσα ένα κορίτσι τότε, αλλά εκείνη με περιφρονούσε. Την προηγουμένη της είχα ζητήσει να βγούμε έξω, αλλά δεν δέχθηκε. Τι ντροπή!». Ο Χέιμαν μπορεί επίσης να ανακαλέσει στη μνήμη του σημαντικά γεγονότα, φιλτραρισμένα μέσα από την προσωπική του εμπειρία.
Οταν, για παράδειγμα, ο δημοσιογράφος των βρετανικών «Τάιμς» τον ρωτά για την 28η Μαρτίου του 2005, ο Χέιμαν θυμάται πως ετοιμαζόταν με την οικογένειά του για διακοπές στην Ταϊλάνδη. Θυμάται επίσης πως κάπου τότε πέθανε ο Πάπας Ιωάννης Παύλος, ενώ για την 26η Ιουνίου του 2009 απαντά αμέσως: «Ηταν Παρασκευή. Μία μέρα μετά τον θάνατο του Μάικλ Τζάκσον. Είχα πάει για φαγητό με τους φίλους μου».
Επιστημονικά, η σπάνια ικανότητα του νεαρού Βρετανού ονομάζεται υπερθυμησία και συνίσταται σε μία υψηλού επιπέδου αυτοβιογραφική μνήμη. Για πρώτη φορά διαγνώσθηκε το 2006 από αμερικανούς επιστήμονες στην Αμερικανίδα Τζιλ Πράις. Εκτοτε έχουν διαγνωσθεί 33 περιπτώσεις υπερθυμησίας σε όλο τον κόσμο.
Παραδόξως, όμως, η γερή μνήμη του Χέιμαν δεν τον βοηθά ούτε στις εξετάσεις στο πανεπιστήμιο ούτε στην καθημερινότητά του. «Βγαίνω έξω και ξεχνάω το πορτοφόλι μου ή πού έχω ακουμπήσει τα πράγματά μου», αποκαλύπτει. Το γεγονός αυτό ενισχύει τις υποψίες των ειδικών πως ίσως ο Χέιμαν έχει μία μορφή συναισθησίας, δηλαδή «γεύεται» σχήματα, «ακούει» χρώματα ή «αισθάνεται» ήχους.
ΠΗΓΗ
http://agnostesistories.blogspot.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου