ΛΟΓΩ ΑΥΞΗΜΕΝΩΝ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΩΝ ΚΑΘΥΣΤΕΡΟΎΜΕ ΤΗΝ ΣΥΧΝΗ ΑΝΑΝΕΩΣΗ ΜΑΣ ΣΤΟ BLOG. ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΧΑΘΕΙ, ΘΑ ΕΜΦΑΝΙΖΟΜΑΣΤΕ ΣΥΧΝΑ ΠΥΚΝΑ ΜΕ ΤΑ ΜΟΝΑΔΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ ΜΑΣ. ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ
Η ομορφιά είναι διαφορετική για τον καθένα. Πολλά όμορφα θα συναντήσεις εδώ μέσα. Θα ενημερωθείς, θα χαρείς, θα λυπηθείς, θα γελάσεις, θα προβληματιστείς, θα μάθεις, θα εκνευριστείς και θα νιώσεις πολλά ακόμα συναισθήματα. Μπορείτε ελέυθερα να αντιγράφεται τις αναρτήσεις μας αυτούσιες ή σε τμήματα αρκεί να αναφέρεστε στην πηγή με ενεργό link

Σάββατο 11 Φεβρουαρίου 2012

0 Το καθεστώς φόρεσε την κουκούλα της "δημοκρατίας"


Το καθεστώς φόρεσε την κουκούλα της δημοκρατίας
Θέλουμε πολιτική σύγκρουσης, ανατροπής, δημιουργίας,
και τη θέλουμε τώρα, με όλα τα δυνατά μέσα και τρόπους.
Είναι απίστευτος ο τρόπος που το ολιγαρχικό καθεστώς προσπαθεί να κρατηθεί στην εξουσία, χρησιμοποιώντας όλα τα ιδεολογήματα που έχει παράξει κατά τα 300 χρόνια της νεοτερικότητας του. Κομμουνισμός, σοσιαλισμός, καπιταλισμός, νεοφιλελευθερισμός, οπορτουνισμός, ρεβιζιονισμός, αναρχισμός, χριστιανισμός, μουσουλμανισμός, που σαν αόρατες κουκούλες που γράφουν πάνω τους "Δημοκρατία" κρύβουν τα πρόσωπά τους, τα πραγματικά τους πρόσωπα, από τους λαούς. Όλα αυτά τα ιδεολογικά φαντάσματα-προσχήματα είναι για να παίρνουν αποφάσεις για μας, χωρίς εμάς.



Ήταν κορυφαία στιγμή, για την πατρίδα μας, το 2011, με το λαό στο δρόμο, στις πλατείες και παντού, ενωμένο πέρα από ιδεολογίες και χρώματα. Εκεί ήταν που ακούστηκε η ομόφωνη κραυγή "Δημοκρατία" και φάνηκε ξεκάθαρα πως η αντίθεση Ολιγαρχία ή Δημοκρατία, σαν μοναδικό δίλημμα, προσφέρει το ικανό μέγεθος , το μεγάλο πλήθος, την αναγκαία ενότητα, που μπορεί να τρομάξει και να οδηγήσει σε κλονισμό το ολιγαρχικό καθεστώς. Ήταν εκείνη η στιγμή που "αριστεροί και δεξιοί" χριστιανοί και μουσουλμάνοι παραμέρισαν τον εμφύλιο και ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ βρήκαν κι έβαλαν το θέμα της Δημοκρατίας, της Αλληλεγγύης και της Ενότητας, σαν προϋπόθεση απελευθέρωσης από τα δεσμά του νέου Ράιχ. ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ συνόδεψαν τις επιθυμίες τους, με πολιτικά κείμενα μεγάλων λαϊκών συνελεύσεων, τα οποία, σήμερα, αποτελούν σημεία αναφοράς, αφορμή και βάση για περαιτέρω προβληματισμό.

Ένα τέτοιο κείμενο~Διακήρυξη που αξίζει την προσοχή μας είναι "Η ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΠΟΥ ΣΚΟΤΩΝΕΙ". Το έτος 2011, ο λαός, το μεγάλο πλήθος, ενταφίασε τον εμφύλιο και τις λογικές του και εμφανίστηκε παντού, όπου μπόρεσε, με ενότητα και με ένα μόνο αίτημα: Δημοκρατία. Την ίδια στιγμή γεννιόνταν ένας μεγάλος φόβος για το ολιγαρχικό καθεστώς. Η ενότητα και το πεντακάθαρο και απλό αίτημα για δημοκρατία, όπως αυτό εμφανίστηκε σε κινήματα, πλατείες, δρόμους, γήπεδα, παρελάσεις και θρησκευτικές εκδηλώσεις οδήγησαν στην παραίτηση της κυβέρνησης Παπανδρέου και τη συσπείρωση όλου του ολιγαρχικού πολιτικού συστήματος, γύρω από τον Παπαδήμο και τις κυρίαρχες επιταγές των τοκογλύφων.

Το καθεστώς προσπαθεί να απαντήσει με τη συσπείρωση των παλιών κομμάτων, την ψεύτικη αντιπολίτευση και την αθρόα κατασκευή νέων. Με κάθε τρόπο θέλει να διαιρέσει και να αφαιρέσει από την πολιτική σκηνή τα δύο μεγάλα χαρακτηριστικά που τρόμαξαν, πανικόβαλαν την τότε κυβέρνηση και το ολιγαρχικό πολιτικό καθεστώς που αυτή αντιπροσώπευε και καθόρισαν σημαντικά τις εξελίξεις: την ενότητα , σαν τρόπο δράσης του λαού και τη δημοκρατία, σαν αίτημα.

Προσπαθούν να συντηρήσουν τις ιδεολογικές διαιρέσεις και τις εμφύλιοπολεμικές αναφορές, ώστε αυτή η ενότητα να μην υπάρξει ποτέ ξανά!!!. Είτε με "εθνικισμό είτε με "διεθνισμό" , είτε με όλα τα φαντασιακά ιδεολογήματα τους, οι πράκτορες των τραπεζιτών και του ολιγαρχικού καθεστώτος, οι εχθροί της δημοκρατίας και του λαού, θέλουν να μας χωρίσουν για να διατηρήσουν την κυριαρχία τους. Δεν θέλουν να ζήσουν ξανά το φόβο που έζησαν, χάρις στην ενότητα της χρονιάς που πέρασε. 

Το ολιγαρχικό καθεστώς, χάρις στην αδράνεια και τις φαντασιώσεις αριστεράς και δεξιάς, απέφυγε την μετατροπή της εξέγερσης σε συντεταγμένη πολιτική δύναμη, και σήμερα ανασυντάσσεται και ήδη ξεκίνησε την παραγωγή κομμάτων, όλων των αριστεροδεξιών πολιτικών αποχρώσεων, ώστε να επαναφέρει τα ψεύτικα διλήμματα, να κρυφτεί πίσω από αυτά ανενόχλητο και να συμπληρώσει το παραπαίον γερασμένο πολιτικό σκηνικό. Η πρώτη πολιτική κατάσταση που "αποχώρησε" από την ενότητα και την κοινή δράση ήταν αυτή που παρέμεινε στις πλατείες, διώχνοντας τον πολύ κόσμο και προσπαθώντας να επιβάλλει τα μειοψηφικά φαντασιακά της στους υπόλοιπους. Μια πολύχρωμη κομματικά και ιδεολογικά αριστερά, που έθετε διάφορες άσχετες κομματικές και ιδεολογικές προϋποθέσεις, εμπόδισε να στεριώσει η ενότητα και να μετατραπεί σε συγκροτημένη πολιτική δύναμη, με ένα μόνο αίτημα: Δημοκρατία.

 Η κομματική και μη αριστερά, έστειλε τον κόσμο στα σπίτια του. Πίσω από την "αντισυστημική" ρητορική δεν υπήρξε ποτέ ρεαλιστική και πραγματική πολιτική επιθυμία σύγκρουσης με το ολιγαρχικό καθεστώς. Δεν θεωρήθηκε ποτέ ολιγαρχικό το σημερινό πολίτευμα που καταστρέφει τις ζωές μας, δεν έδωσαν προτεραιότητα στο δημοκρατικό αίτημα και εμπόδισαν το πολιτικό αίτημα για δημοκρατία να αναδειχθεί στο μεγάλο αντίπαλο πολιτικό δέος.

 Όλα αυτά συνέβησαν, γιατί απλούστατα, η αριστερά δεν πιστεύει στη δημοκρατία και το μεγάλο και ανεξέλεγκτο πλήθος στις πλατείες, της έκλεβε την παράσταση και το μονοπώλιο των διαδηλώσεων και των κινητοποιήσεων. Έχαναν τον λόγο ύπαρξης τους. Αυτός είναι ο τρόπος που λειτουργούσε και συνεχίζει να λειτουργεί η "καθεστωτική αριστερά". Για έναν απλό λόγο. Περιφρουρεί την Βουλή και την ολιγαρχικότητα του συστήματος που τις δίνει ΛΟΓΟ ΥΠΑΡΞΗΣ!!!(και πολλές επιχορηγήσεις. . . )

Αυτοί οι φαντασμένοι διαφωτιστές θυμούνται πως είναι μια μικρή μειοψηφία, μόνο όταν είναι να βρίσουν τον " μαλάκα λαό, που δεν ξυπνά" . Όταν "ξύπνησε", όμως, έκαναν ότι μπορούσαν για να τον διώξουν. Η καθεστωτική αριστερά άφησε το πεδίο ελεύθερο για να λειτουργήσει απροκάλυπτα η καθεστωτική δεξιά, όταν αρνήθηκε να ακούσει το αίτημα του λαού για δημοκρατία και να διατηρήσει την ενότητα.

Έτσι, ήρθε η σειρά της καθεστωτικής δεξιάς, η οποία προτείνει σαν λύση το παλιό πλειοψηφικό φαντασιακό "πατρίς και θρησκεία" με παράλληλη υπακοή στα κελεύσματα των τραπεζιτών και της ολιγαρχικής παγκόσμιας τάξης πραγμάτων.

Το σκηνικό αυτό έρχονται να συμπληρώσουν όλες οι εθνικές, μετωπικές, πατριωτικές, διεθνιστικές, αριστερές, δεξιές, μεσαίες, αντιστασιακές, αντιμνημονιακές κατασκευές. Μηχανές προσωπικού βολέματος , διανομής τίτλων και εξουσίας και τελικά στηρίγματα της ολιγαρχίας. ΕΠΑΜ, ΕΛΑΔΑ, ΠΕΙΡΑΤΕΣ, κ. α. Οι νεοσύστατες "πρωτοβουλίες" κατασκευες "αντιμνημονιακων μετώπων" ολιγαρχικής αντίληψης, πρέπει να έχουν ξεπεράσει προ πολλού τον αριθμό 100 και να κυμαίνονται γύρω στις 150. Να τις χιλιάσουμε. Αυθεντικοί υπηρέτες της ολιγαρχικής παγκόσμιας τάξης πραγμάτων και καλά χρηματοδοτημένες κατασκευές, από το ολιγαρχικό καθεστώς, το οποίο , μέσω αυτών των κατασκευών, συντηρεί τη διαίρεση. "Αντικαθεστωτικοί" που προβάλλονται από καθεστωτικά ΜΜΕ!!!!Από τα κρατικά ΜΜΕ μέχρι το Κόντρα του αγωνιστή Γ. Κουρη που θα μας βγάλει από το ευρώ, παρέα τον Καζακη. Αντιστασιακές, αντιμνημονιακές κατασκευές μαχαιριές στην πλάτη του λαού.

Σκοπός όλων αυτών είναι , με τη βοήθεια των ΜΜΕ, να προλάβουν τις "ανώνυμες" πρωτοβουλίες των εξεγερμένων για τη δημιουργία μιας Μεγάλης Ενότητας, όπως αυτή πρωταγωνίστησε στις μέρες του Μάη και του Ιούνη, πριν οι πραιτοριανοί επιτεθούν και χτυπήσουν.

Καλύτερα αγρανάπαυση, από την "επανάσταση" των Λιβάνηδων, Εμφιετζόγλου, Δουκών, Μαριάδων, Κοτζιάδων, Κουρήδων, Κασιμάτηδων και λοιπών διαπλεκόμενων με το παλαιοκομματικό ολιγαρχικό σύστημα. Μια ξεκάθαρη περιγραφή της λέξης δημοκρατία, ως πολίτευμα δεν υπάρχει. Ούτε ένας, μα ούτε ένας από όλους αυτούς δε λέει την απλή λέξη "δημοκρατία" και το τι αυτή σημαίνει, στα ελληνικά. Αυτή την απλή και αμετάφραστη λέξη σε όλες της γλώσσες του κόσμου. Ούτε ένας από αυτούς δε σέβεται τον ορισμό του πολίτη, όπως τον έχει περιγράψει ο Αριστοτέλης και όπως γεννήθηκε στην τότε Ελλάδα.

Και, μετά οι υποκριτές και οι ψεύτες, απορούν που δεν "ξυπνά" ο λαός.

Είναι απίστευτος ο αριθμός των ιστολογίων, πολιτικών, ατόμων, επώνυμων και ανώνυμων που βρίζουν καθημερινά το λαό, που "δεν ξεσηκώνεται", ακατάσχετο υβρεολόγιο από "παλικαράδες". Δεν έχουν τι να κάνουν, χρηματοδοτούνται και φτιάχνουν βίντεο, γιατί στο παιχνίδι είναι και το "ένας λαός με σπασμένο ηθικό". (Σιγά, μη μας το σπάσουν οι αν-ήθικοι).

Επειδή, στ' αλήθεια δεν κοιμόμαστε, επειδή στ' αλήθεια δε σας γουστάρουμε. Επειδή ξέρουμε πως είστε λαμόγια. Στα γήπεδα, στις παρελάσεις, στις εθνικές γιορτές, στα Θεοφάνεια, όπου δεν μας καλούν θα πηγαίνουμε. Ως ότου, όλοι αυτοί που υπηρετούν τη διαίρεση της κοινωνίας εξουδετερωθούν, και βρούμε το δικό μας βηματισμό, το δικό μας κόμμα, τους δικούς μας δρόμους, διακηρύξεις και πολιτικές. Όπως πέρυσι!!! Όπως πάντα!!! Άντε σπίτια σας να βγούμε στους δρόμους να διεκδικήσουμε τη Δημοκρατία που μας αρνείστε !!!

Πρέπει να τελειώσει όλο αυτό το παραμύθι που στηρίζεται στις πλάτες όλων και που πλέον φαίνεται η ανεπάρκεια του σε κάθε τομέα. . . Οι ηγέτες δεν υπάρχουν, αλλά δεν υπάρχουν για έναν και απλό λόγο. . . Γιατί δεν ΧΡΕΙΆΖΟΝΤΑΙ. . Οι κοινωνίες πλέον δεν αποτελούνται από ηλίθιους και υποτελείς. Οι Έλληνες είναι κατεξοχήν ένας διανοητικός λαός που ο καθένας από μας έχει και άποψη και γνώση των προβλημάτων του πολύ καλύτερα από τον από πάνω που ορίζεται μέσα από τα κομματικά κονκλάβια όλων των αποχρώσεων. Θα μπορούσε πολύ απλά να έχει οποιαδήποτε θέση μέσα σε αυτά και ακόμα να τα κατάφερνε καλύτερα όσον αφορά την λήψη αποφάσεων για απλά πράγματα , ακριβώς επειδή τα βιώνει. .

Ζούμε σε μια εποχή που ξεμπροστιάζει την υστεροβουλία και την αδιαφορία των μηχανισμών αυτών πάνω στους πολίτες. . . Δεν υπάρχει καλύτερος χρόνος για την δημιουργία μιας κίνησης, έστω μέσα από ένα κόμμα η οποία δεν θα έχει καμιά σχέση με τις ήδη υπάρχουσες δομές των κομμάτων. Ένα κόμμα που δεν θα έχει καν επιτροπές αλλά όλα τα μέλη του θα είναι επιτροπή και που οι αρχές του θα αλλάζουν κάθε φορά κατά βούληση των μελών του. . . Αυτό που θα προάγει μέσα από την Δημοκρατία τις απόψεις και την θέληση του συνόλου. Και αυτό πλέον είναι εφικτό. . . Δεν θεωρώ ότι έχουμε κανέναν ανάγκη να μας εκπροσωπεί, πρέπει απλώς να έχουμε ένα κράτος που θα απαρτίζεται από συμπολίτες μας ταγμένους στο να εξυπηρετούν την θέληση μας και τίποτα παραπάνω, γιατί όλα τα άλλα είναι αχρείαστα. Και δεν μιλάω μόνο για το απαράδεκτο της έλλειψης δημοψηφισμάτων αλλά ακόμα περισσότερο για την φενάκη της όλης δομής του κράτους που δημιουργεί συντεχνίες, κύκλους συμφερόντων και γραφειοκρατικούς μηχανισμούς που όχι μόνο συνθλίβουν παρά την θέληση του τον πολίτη αλλά δεν του λύνουν κανένα μα κανένα πρόβλημα. Ο δε πολίτης έχει εθιστεί πλέον στο να κατηγορεί αλλά και να συμμετέχει απαθής σε αυτό το δράμα. .

 Το σύστημα έχει ενισχύσει τον εγωισμό του καθένα μας σε μεγάλο βαθμό ώστε να αποδυναμώσει οποιαδήποτε κοινωνική συλλογική δράση και να μπορεί να ασκεί εξουσία επ`αόριστον αλλά αυτό ακριβώς είναι και η αχίλλειος πτέρνα του. Δημιούργησε από μόνο του τις συνθήκες για τον μετασχηματισμό μέσα από την ανάδειξη της ατομικότητας. Στην Ελβετία γίνονται 340 δημοψηφίσματα τον χρόνο μέσα από το ταχυδρομείο. . . Εδώ βλέπουμε κυβερνήσεις που κάνουν ότι θέλουν για τέσσερα χρόνια και κανείς πολίτης δεν μπορεί να εκφραστεί και να εναντιωθεί στις αποφάσεις τους. Καταλήγουν στο να δημιουργούν κλίκες εξουσίας, διορίζουν δοσίλογους Πρωθυπουργούς, αθωώνουν καταχραστές δημοσίου χρήματος εκμεταλλεύονται την δύναμη που τους δίνει ο ίδιος ο κόσμος. . .

Η κοινωνία πρέπει να συνδιαλέγεται από μόνη της και δεν χρειάζεται κανέναν να αποφασίζει χωρίς τον ξενοδόχο. Υπάρχει πολιτικό πλαίσιο που να χωρά “αριστερούς” και “δεξιούς”, χριστιανούς και μουσουλμάνους, έλληνες και ξένους και τελικά όλο τον παραδαρμένο πληθυσμό.

Συνοψίζοντας όσα ζήσαμε, νομίζουμε πως μάθαμε :

- Ένα είναι το δίλημμα: Δημοκρατία ή Ολιγαρχία.

- Ένας ο πολιτικός στόχος των πολλών ανθρώπων, για να ξεφύγουν από την ανθρωπολογική καταστροφή, που δεν θα έχει ιστορικό προηγούμενο: Ένα πολίτευμα, ένα σύνταγμα, όπου ο λαός θα αποφασίζει τους νόμους του.

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ είναι " Το πολίτευμα που προσπαθεί να πραγματώσει, κατά το δυνατόν, την ατομική και συλλογική αυτονομία και το κοινό καλό όπως αυτό ορίζεται από την αντίστοιχη κοινότητα" (Κορν. Καστοριάδης)

Τι υπέροχος και σοφός ορισμός! "Το κοινό καλό όπως ορίζεται από την αντίστοιχη κοινότητα" και όχι από την κάθε παρέα που νομίζει πώς κάτι είναι και τα ξέρει όλα. - Την μετάβαση, τη ρήξη και τη δημιουργία , τις ιδέες, τους τρόπους και τις διαδικασίες πραγμάτωσης των ιδεών ορίζει ο λαός και οι μεγάλες συλλογικότητες που πηγάζουν από αυτόν, και ουσιαστικά και στατιστικά αποτελούν αυθεντικό δείγμα των επιθυμιών και των επιλογών του.

Θέλουμε ένα "κόμμα" που να μην είναι κόμμα.

Θέλουμε μια "διακήρυξη" που να μην είναι διακήρυξη.

Θέλουμε ένα καταστατικό , πολιτικές, ιδέες, αρχές, σύνταγμα και νόμους, που να αλλάζουν εύκολα και γρήγορα, από τον μόνο αρμόδιο που είναι ο λαός.

Θέλουμε αποτελεσματικότητα και ταχύτητα, πριν χάσουμε σπίτια, δουλειές, οικογένεια, ελευθερία, χαρές και ζωή. ΠΡΙΝ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΡΓΑ ή γίνουν όλα πιο δύσκολα. ΠΡΙΝ να γίνει ακόμα πιο δυνατή η Ολιγαρχία.

Θέλουμε ζεστές ανθρώπινες σχέσεις κι όχι αριστεροδεξιούς ολιγαρχικούς φετφάδες.

ΘΕΛΟΥΜΕ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΣΥΓΚΡΟΥΣΗΣ, ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ, ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ, ΤΩΡΑ, με ΟΛΑ τα δυνατά μέσα και τρόπους.

“Ένα Σύνταγμα, ένα Πολίτευμα, όπου όλες οι εξουσίες ανήκουν και όχι εκπορεύονται, από το λαό: Δημοκρατία, δηλ. χωρίς επίθετα. Εκκλησία του δήμου. “Η δημοκρατία δεν έχει αδιέξοδα” ΜΟΝΟ όταν αυτή υπάρχει και επιτρέπει στο λαό να αποφασίζει. Οι διαφορετικές απόψεις είναι σεβαστές, αλλά θα μετατρέπονται σε αέναη διαίρεση, αν ο τελικός κριτής δεν είναι ο λαός.

Αυτό το τόσο απλό, γιατί δεν το βάζει κανείς σε δημόσια διαβούλευση και δεν το κάνει πρόταση; “Κανείς”, από τους έχοντες ακόμα πρόσβαση και λόγο στα καθεστωτικά ΜΜΕ; Η φωνή των απλών πολιτών είναι αδύναμη, αλλά κάθε μέρα που περνά γίνεται και πιο επικίνδυνη για τις ολιγαρχίες που μας κυβερνούν.

Η μετάβαση στη δημοκρατία δεν μπορεί να γίνει έξω από τη σημερινή συνταγματική τάξη. Θα βρεθούν χίλιες δυο δικαιολογίες για διεθνή επέμβαση, αν κάποιοι ονειρεύονται βία. Όμως, ο δρόμος δε θα είναι ειρηνικός. Το καθεστώς των τοκογλύφων δεν θα παραδώσει αμαχητί τα όπλα. Δεν είναι οι εκλογές, που αλλάζουν ή δεν αλλάζουν τα πράγματα, αλλά οι πολιτικές, που έχουν τη δύναμη να ενώσουν.

Η Δύναμη της ενότητας είναι αυτή που συντρίβει τη βία του καθεστώτος και όχι οι φαντασιώσεις του καθένα μας.

ΣΥΝΤΑΧΤΙΚΗ ΕΘΝΟΣΥΝΕΛΕΥΣΗ , λοιπόν, έιναι ένας εφικτός ρεαλιστικός στόχος. Κι επειδή η βουλή αυτή θα είναι μεταβατική και λίγη δουλειά θα έχει να κάνει, περιμένοντας το σύνταγμα που θα φτιάξει ο λαός, όπως π. χ. στην Ισλανδία, δεν υπάρχει λόγος να πληρώνονται. Δείχνεις έτσι την καθαρότητα των προθέσεων σου.

ΓΙΑ ΕΝΑ ΠΟΛΙΤΕΥΜΑ , ΟΠΟΥ Ο ΛΑΟΣ ΘΑ ΟΡΙΖΕΙ ΤΙΣ ΤΥΧΕΣ ΤΟΥ, ΘΑ ΦΤΙΑΧΝΕΙ ΤΟΥΣ ΝΟΜΟΥΣ ΤΟΥ, ΘΑ ΕΛΕΓΧΕΙ ΤΗΝ ΕΚΤΕΛΕΣΗ ΤΩΝ ΑΠΟΦΑΣΕΩΝ, ΘΑ ΑΠΟΝΕΜΕΙ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ. ΦΥΣΙΚΑ, ΘΑ ΕΛΕΓΧΕΙ ΚΑΙ ΤΟ ΧΡΗΜΑ.

Ο απλός άνθρωπος ετοιμάζεται να υποδεχθεί τους πεινασμένους και την πείνα που τον απειλεί, με ένα πιάτο φαγητό. Τα όπλα θα τα χρειαστεί για άλλη δουλειά. Αν τα χρειαστεί.

ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟ ΠΡΟΤΑΓΜΑ ΕΧΟΥΜΕ: ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ , ΤΟ ΛΕΝΕ. ΜΕ ΑΓΑΠΗ, ΦΙΛΙΑ, ΑΛΛΗΛΟΒΟΗΘΕΙΑ, ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΑΣΥΓΚΡΌΤΗΣΗ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ ΘΑ ΕΛΘΕΙ .

Κάποτε στη πλούσια ιστορία αυτού του λαού 300 τα έβαλαν με χιλιάδες μαχόμενοι ηρωικά. Έρχεται η στιγμή στην ιστορια μας, που οι χιλιαδες θα τα βαλουν με τους 300.

Τον εμφύλιο που ονειρεύεστε και προωθείτε , δεν θα τον δείτε.

Έχουμε πόλεμο και τον έχουμε με κάποιους λίγους.

Είμαστε πολλοί. Είμαστε ανώνυμοι. Είμαστε παντού. !!!

Το άρθρο μας το έστειλε ο φίλος μας Isidor Alegro.


Πηγή: Το καθεστώς φόρεσε την κουκούλα της "δημοκρατίας" - RAMNOUSIA

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...