Όλα τα μικρά μας φαίνονται όμορφα. Αυτά τα μικρά όμως προκαλούν χαρά και για έναν επιπλέον λόγο: η γέννησή τους γεννά ελπίδες επιβίωσης για το είδος τους, το οποίο απειλείται.
Καταφύγια και λάτρεις της άγριας ζωής σε όλο τον κόσμο καταβάλλουν τη δική τους προσπάθεια για τη διατήρηση των ειδών υπό εξαφάνιση και, μαζί τους, της βιοποικιλότητας του πλανήτη.
Ο μικρός λεμούριος της φωτογραφίας ανήκει στο είδος Coquerel sifaka και μεγαλώνει στο Κέντρο Duke στη Βόρεια Καρολίνα των ΗΠΑ.
Αξιοποιώντας την τεχνητή γονιμοποίηση και πρωτοποριακές τεχνικές φροντίδας, οι επιστήμονες στην περιοχή Chengdu της Κίνας κατάφεραν να βοηθήσουν τα θηλυκά πάντα να γεννούν και να μεγαλώνουν τα μικρά τους με το ποσοστό επιβίωσης να φτάνει το 98%. Αυτός ο πληθυσμός των πάντα σε αιχμαλωσία μπορεί να τροφοδοτήσει τον επαπειλούμενο πληθυσμό του είδους στη φύση.
Ανήκει στο είδος barbary lion, που έχει ήδη εξαφανιστεί στη φύση. Το τελευταίο μέλος του είδους πυροβολήθηκε το 1922. Ευτυχώς, λιοντάρια του είδους αυτού εντοπίστηκαν σε τσίρκο και ζωολογικούς κήπους, δημιουργώντας και πάλι ελπίδες πως δεν χάθηκαν για πάντα. Πολλά από τα λιοντάρια του είδους ζούσαν σε αιχμαλωσία στο παλάτι του σουλτάνου του Μαρόκου έως τη δεκαετία του '70.
Το μικρό αυτό μας κάνει να αναθεωρούμε την άποψη πως όλα τα μικρά μας φαίνονται όμορφα... Ανήκει κι αυτό σε ένα είδος λεμούριου που ονομάζεται aye aye και ζει στη Μαδαγασκάρη. Ο ρυθμός αύξησης του πληθυσμού των νυκτόβιων ειδών είναι αργός καθώς τα μικρά απογαλακτίζονται έπειτα από ένα χρόνο.
Οι ευάλωτοι ινδικοί ρινόκεροι, όπως το μικρό της φωτογραφίας, δέχονται σημαντική βοήθεια από μέλη του είδους που γεννιούνται στη αιχμαλωσία. Η εγκυμοσύνη διαρκεί... 16 μήνες και το μικρό ζυγίζει... 90 κιλά!
Το μέλλον του μεγαλύτερου σαρκοβόρου μαρσιποφόρου στον κόσμο, του διαβόλου της Τασμανίας, απειλείται ήδη από τη δεκαετία του '50 εξαιτίας μιας νόσου που προκαλούσε όγκους στο κεφάλι και αποδεκάτισε τον πληθυσμό στην Τασμανία και την Αυστραλία.
Ανήκουν στα πλέον απειλούμενα είδη στο τροπικό δάσος του Αμαζονίου κι έτσι οι μαϊμούδες του είδους pied tamarins δέχονται τη φροντίδα των ειδικών μακριά από το σπίτι τους, στις ΗΠΑ. Οι επιστήμονες κάνουν ό,τι μπορούν για την επιβίωση του είδους, ταΐζουν οι ίδιοι τα μικρά και φροντίζουν για τις φωλιές τους.
Την ίδια ώρα, μεγάλες προσπάθειες καταβάλλονται στην Αφρική για τη διάσωση μικρών ελεφάντων που μένουν ορφανοί από λαθροθήρες. Η φωτογραφία μιλά από μόνη της...
Πηγή
Ο μικρός λεμούριος της φωτογραφίας ανήκει στο είδος Coquerel sifaka και μεγαλώνει στο Κέντρο Duke στη Βόρεια Καρολίνα των ΗΠΑ.
Αξιοποιώντας την τεχνητή γονιμοποίηση και πρωτοποριακές τεχνικές φροντίδας, οι επιστήμονες στην περιοχή Chengdu της Κίνας κατάφεραν να βοηθήσουν τα θηλυκά πάντα να γεννούν και να μεγαλώνουν τα μικρά τους με το ποσοστό επιβίωσης να φτάνει το 98%. Αυτός ο πληθυσμός των πάντα σε αιχμαλωσία μπορεί να τροφοδοτήσει τον επαπειλούμενο πληθυσμό του είδους στη φύση.
Ανήκει στο είδος barbary lion, που έχει ήδη εξαφανιστεί στη φύση. Το τελευταίο μέλος του είδους πυροβολήθηκε το 1922. Ευτυχώς, λιοντάρια του είδους αυτού εντοπίστηκαν σε τσίρκο και ζωολογικούς κήπους, δημιουργώντας και πάλι ελπίδες πως δεν χάθηκαν για πάντα. Πολλά από τα λιοντάρια του είδους ζούσαν σε αιχμαλωσία στο παλάτι του σουλτάνου του Μαρόκου έως τη δεκαετία του '70.
Το μικρό αυτό μας κάνει να αναθεωρούμε την άποψη πως όλα τα μικρά μας φαίνονται όμορφα... Ανήκει κι αυτό σε ένα είδος λεμούριου που ονομάζεται aye aye και ζει στη Μαδαγασκάρη. Ο ρυθμός αύξησης του πληθυσμού των νυκτόβιων ειδών είναι αργός καθώς τα μικρά απογαλακτίζονται έπειτα από ένα χρόνο.
Οι ευάλωτοι ινδικοί ρινόκεροι, όπως το μικρό της φωτογραφίας, δέχονται σημαντική βοήθεια από μέλη του είδους που γεννιούνται στη αιχμαλωσία. Η εγκυμοσύνη διαρκεί... 16 μήνες και το μικρό ζυγίζει... 90 κιλά!
Το μέλλον του μεγαλύτερου σαρκοβόρου μαρσιποφόρου στον κόσμο, του διαβόλου της Τασμανίας, απειλείται ήδη από τη δεκαετία του '50 εξαιτίας μιας νόσου που προκαλούσε όγκους στο κεφάλι και αποδεκάτισε τον πληθυσμό στην Τασμανία και την Αυστραλία.
Ανήκουν στα πλέον απειλούμενα είδη στο τροπικό δάσος του Αμαζονίου κι έτσι οι μαϊμούδες του είδους pied tamarins δέχονται τη φροντίδα των ειδικών μακριά από το σπίτι τους, στις ΗΠΑ. Οι επιστήμονες κάνουν ό,τι μπορούν για την επιβίωση του είδους, ταΐζουν οι ίδιοι τα μικρά και φροντίζουν για τις φωλιές τους.
Την ίδια ώρα, μεγάλες προσπάθειες καταβάλλονται στην Αφρική για τη διάσωση μικρών ελεφάντων που μένουν ορφανοί από λαθροθήρες. Η φωτογραφία μιλά από μόνη της...
Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου