Επειδή πολλά δράματα μαζεύτηκαν τις προηγούμενες εβδομάδες, είπα να το ελαφρύνουμε λίγο και να περάσουμε σε πιο… κωμικό ύφος. Βέβαια το «Αδωξοι μπάσταρδη» είναι περισσότερο μαύρη κωμωδία ή πολεμική ταινία με κωμικά στοιχεία. Όταν την είδα πάντως, χτυπιόμουν –κυριολεκτικά- σε πολλές σκηνές από τα γέλια, τόσο που έπεσα από τον καναπέ!
Το θέμα: Στην κατεχόμενη από τους Ναζί Γαλλία, η νεαρή Εβραία Σοσάνα Ντρέιφους γίνεται μάρτυρας της σφαγής της οικογένειάς της, από τον Συνταγματάρχη των Ες Ες, Χανς Λάντα. Αφού εκείνη τη γλίτωσε παρά τρίχα, μερικά χρόνια μετά σχεδιάζει την εκδίκησή της, όταν ο Γερμανός ήρωας πολέμου Φρήντριχ Ζόλερ δείχνει έντονο ενδιαφέρον για αυτή και κανονίζει μια μεγάλη κινηματογραφική πρεμιέρα, στο σινεμά που διευθύνει πλέον η Σοσάνα. Με την υπόσχεση ότι κάθε σημαντικός αξιωματικός των Ναζί θα βρίσκεται στην πρεμιέρα, η περίσταση τραβάει την προσοχή μιας ομάδας Αμερικανο-εβραίων ανταρτών, ονόματι «Basterds», τους οποίους οδηγεί ο υπολοχαγός Αλντο Ρέιν. Το βράδυ λοιπόν της πρεμιέρας, το σχέδιο της κοπέλας τίθεται σε εφαρμογή, αλλά στον κινηματογράφο είναι και ο Ρέιν με τους άντρες του. Ε, και γίνεται το έλα να δεις!
Η ταινία: Η τελευταία φράση της ταινίας ακούγεται από τον Αλντο Ρέιν και είναι η εξής: «Αυτό είναι το αριστούργημά μου». Αυτό για μένα είναι πέρα για πέρα δήλωση του Ταραντίνο. Είναι πραγματικά το αριστούργημά του! Τελείως διαφορετική ταινία από αυτές που τον έχουμε συνηθίσει, αν και η αισθητική του είναι ίδια. Πάλι θα δούμε αίματα, πιστολίδια και γδαρμένα κρανία, αλλά αυτή τη φορά δεν θέλει να μας δείξει σε πρώτο πλάνο τη βία. Εδώ πρωταγωνιστής είναι ο κινηματογράφος –ως μέσο, όχι ως τέχνη. Ο Ταραντίνο – που του έχω και μια αδυναμία, πώς να το κάνουμε-δηλαδή κάνει μια εκδήλωση αγάπης για το μέσο που υπηρετεί και το βάζει πάνω από τους ήρωες και τους ηθοποιούς.
Αν μπορούμε να πούμε ότι υπάρχει κάποιος ηθοποιός που ξεχωρίζει, αυτός είναι ο Christoph Waltz στο ρόλο του συνταγματάρχη Λάντα. Δίνει ρέστα! Είναι τόσο κακός και τόσο κωμικός ταυτόχρονα και όλο αυτό το κάνει τόσο φυσικά! Πολύ καλός είναι κι ο Μπραντ Πιτ ως Αλντο–του οποίου η νοτιοαμερικανική προφορά είναι και η κανονική του. Προς το τέλος της ταινίας, έχουν μια σκηνή στον κινηματογράφο, όπου ο Μπραντ Πιτ και ένας-δυο ακόμα παριστάνουν τους Ιταλούς και πέφτουν πάνω στον Βαλτζ… Δεν θα σας πω, θα δείτε μόνοι σας, εκεί πάντως εγώ έπεσα από τον καναπέ! Οι υπόλοιποι απλώς υπάρχουν, μιας και είπαμε ότι πρωταγωνιστής είναι ο κινηματογράφος.
Μια καυστικότατη και ιδιαίτερη ταινία από έναν καυστικότατο και ιδιαίτερο σκηνοθέτη. Μπράβο Κουεντίν!
Παίζουν: Brad Pitt, Christoph Waltz, Melanie Laurent, Diane Kruger, Eli Roth
Σκηνοθεσία: Quentin Tarantino, Eli Roth
Σενάριο: Quentin Tarantino
Υ.Γ: Σχόλια και απορίες σχετικά με ταινίες μπορείτε να μου στέλνετε στο alexia.cinema@gmail.com
Αλεξάνδρα ΒέτταANOIXTH MATIA ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου