Ο Νίκος Ξυλούρης γεννήθηκε το 1936, στο ορεινό χωριό Ανώγεια Μυλοποτάμου στο Ρέθυμνο της Κρήτης από οικογένεια με μεγάλη μουσική παράδοση που ανέδειξε πολλούς λυράρηδες. Αδέλφια του είναι οι επίσης γνωστοί μουσικοί της κρητικής μουσικής ο Αντώνης Ξυλούρης (Ψαραντώνης) και ο Γιάννης Ξυλούρης (Ψαρογιάννης) .
Όταν ήταν μόλις 5 χρονών, οι Γερμανοί έκαψαν το χωριό του και ξεριζώθηκε από τον τόπο του μαζί με τους υπόλοιπους κατοίκους, οι οποίοι μεταφέρθηκαν σε χωριό της επαρχίας Μυλοποτάμου όπου παρέμειναν μέχρι και την απελευθέρωση της Κρήτης.
Σε νεαρή ακόμα ηλικία έδειξε την αγάπη του για τη μουσική και έπεισε τον πατέρα του να του αγοράσει την πρώτη του λύρα, ενώ στα 17 του αποφάσισε να μετακομίσει στο Ηράκλειο και έπιασε δουλειά στο νυχτερινό κέντρο «Κάστρο».
Τα πρώτα χρόνια ήταν δύσκολα, ωστόσο, σιγά σιγά οι Κρητικοί άρχισαν να τον στηρίζουν και να οργανώνουν γλέντια για να τον καλούν να παίζει. Έτσι άρχισε να γίνεται γνωστός και το Νοέμβριο του 1958 ηχογράφησε τον πρώτο του δίσκο με τίτλο «Μια μαυροφόρα που περνά»
Το 1969 ηχογράφησε με μεγάλη επιτυχία το δίσκο «Ανυφαντού» και σιγά σιγά έγινε γνωστός και αγαπητός και στο Αθηναϊκό κοινό και αποφάσισε να μετακομίσει στην πρωτεύουσα.
Όσο για τον άνθρωπο που ανέδειξε τον Νίκο Ξυλούρη και τον έκανε αγαπητό στον κόσμο, σύμφωνα με τα λεγόμενα της συζύγου του Ουρανίας Ξυλούρη, ήταν ο διευθυντής της δισκογραφικής εταιρείας «Κολούμπια» Τάκης Λαμπρόπουλος, ο οποίος τον ηχογράφησε σε ένα γαμήλιο γλέντι στα Ανώγεια και έστειλε την κασέτα στον Σταύρο Ξαρχάκο. Η είδηση κυκλοφόρησε στις εφημερίδες της εποχής και εκεί πληροφορήθηκε ο Γιάννης Μαρκόπουλος για το Νίκο Ξυλούρη και του πρότεινε τα τραγούδια του «Χρονικού».
Το 1971 ξεκίνησε κοινές εμφανίσεις με το Γιάννη Μαρκόπουλο στη μπουάτ «Λήδρα» και η φωνή του έγινε σύμβολο της αντίστασης κατά της δικτατορίας. Επίσης το καλοκαίρι του 1973 τραγούδησε στο θεατρικό έργο «Το μεγάλο μας τσίρκο» με πρωταγωνιστές τον Κώστα Καζάκο και τη Τζένη Καρέζη στο θέατρο «Αθήναιον».
Δυστυχώς στην ακμή της καριέρας του η τύχη του έδειξε το σκληρό της πρόσωπο, αφού ο Νίκος Ξυλούρης πληροφορήθηκε ότι έπασχε από καρκίνο. Μετά από πολλαπλές εγχειρήσεις και θεραπείες, άφησε την τελευταία του πνοή στο Νοσοκομείο Πειραιώς στις 8 Φεβρουαρίου 1980 σε ηλικία μόλις 43 χρονών.
Ωστόσο η μνήμη παραμένει για πάντα ζωντανή και η φωνή του, σύμβολο της Κρητικής λεβεντιάς και της αντίστασης κατά της χούντας μας συντροφεύει ακόμα, τόσες δεκαετίες μετά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου