Ο διάσημος κατασκευαστής βιολιών Antonio Stradivari χρησιμοποιούσε
ένα ειδικό ξύλο από δέντρα που μεγάλωναν στη λεγόμενη «Μικρή Εποχή των
Παγετώνων», δηλαδή μεταξύ 1645 και 1715. Μέσα σε αυτούς τους μεγάλης
διάρκειας χειμώνες, το ξύλο των δέντρων αυξανόταν αργά και ομοιόμορφα,
αποκτώντας χαμηλή πυκνότητα και μεγάλη ελαστικότητα, αποδίδοντας άριστη
τονική ποιότητα ήχου στο βιολί. Στις μέρες μας οι κατασκευαστές βιολιών
δεν έχουν τη δυνατότητα χρήσης ξύλου με παρόμοιες ιδιότητες, με
αποτέλεσμα τα σύγχρονα βιολιά να μην πλησιάζουν ούτε στο ελάχιστο τα
πολύτιμα μοντέλα Stradivarius.Ωστόσο, οι μύκητες φαίνεται ότι μπορούν να βοηθήσουν! Πιο συγκεκριμένα ο καθηγητής Francis Schwarze, από το Ελβετικό Ομοσπονδιακό Εργαστήριο Υλικών, Επιστήμης και Τεχνολογίας, κατάφερε την τροποποίηση του ξύλου που χρησιμοποιείται για την κατασκευή «φθηνών» βιολιών μέσω ειδικής επεξεργασίας με δύο είδη μυκήτων: τους physisporinus vitreus και xylaria longipes. «Οι μύκητες υποβαθμίζουν σταδιακά τα κυτταρικά τοιχώματα, προκαλώντας έτσι μια λέπτυνση στο ξύλο. Αλλά ακόμη και στα τελευταία στάδια της αποσύνθεσης του ξύλου, μια σκληρή δομή παραμένει στη θέση της, μέσω της οποίας ταξιδεύουν τα ηχητικά κύματα», εξηγεί ο καθηγητής...
Στη συνέχεια, οι επιτήμονες κατασκεύασαν βιολί με το ξύλο αυτό, πραγματοποιώντας ένα πείραμα: Ένας βιολιστής έπαιξε βιολί πίσω από μία κουρτίνα, χωρίς να τον βλέπουν οι ειδικοί και το κοινό, χρησιμοποιώντας ένα βιολί φτιαγμένο από το ξύλο που υπέστη επεξεργασία με μύκητες και στη συνέχεια ένα αυθεντικό Stradivarius του 1711. Το αποτέλεσμα ήταν σημαντικό, καθώς οι θεατές δεν κατάφεραν να διακρίνουν τα δύο βιολιά μεταξύ τους, όσον αφορά στην τονική ποιότητα. «Σκοπός μας είναι να αξιοποιήσουμε την ανακάλυψη αυτή σε εμπορικό επίπεδο, κατασκευάζοντας βιολιά σε χαμηλότερη τιμή αλλά με την ίδια τονική απόδοση των Stradivarius», λέει ο Francis Schwarze.
http://perierga.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου