Ο γενικός διευθυντής της Grunenthal, ο Harald Stock, δήλωσε κατά τη διάρκεια ομιλίας του χθες ότι η εταιρεία "εκφράζει την ειλικρινή της λύπη" για τη σιωπή της απέναντι στα θύματα της θαλιδομίδης, η οποία επωλείτο κατά τη διάρκεια της
δεκαετίας του '50 και στις αρχές της δεκαετίας του '60 στις εγκύους για την αντιμετώπιση της πρωινής ναυτίας...
"Σας ζητούμε συγγνώμη που επί 50 χρόνια δεν βρήκαμε έναν τρόπο να έλθουμε σε επαφή μαζί σας σαν άνθρωπος προς άνθρωπο. Σάς ζητούμε να θεωρήσετε τη σιωπή μας ως ένδειξη του σοκ που μάς προκάλεσε η μοίρα σας".
Οταν η θαλιδομίδη αποσύρθηκε από την αγορά, το 1961, περί τα 10.000 μωρά είχαν γεννηθεί σε ολόκληρον τον κόσμο με ατροφικά μέλη ή χωρίς μέλη, τυφλά, κωφά, με καρδιακά ή εγκεφαλικά προβλήματα.
Αντιδρώντας στην ομιλία, η Φρέντι Αστμπερι, πρόεδρος της Thalidomide UK δήλωσε: "Τούς χρειάστηκε πολύς καιρός για να ζητήσουν συγγνώμη. Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι, θύματα της θαλιδομίδης, που δίνουν αγώνα για να αντιμετωπίσουν προβλήματα υγείας στη Βρετανία και σε ολόκληρο τον κόσμο. Αρα, χαιρετίζουμε την έκφραση συγγνώμης, αλλά πόσο μακριά θέλουν να φθάσουν; Δεν είναι καλό να ζητούν συγγνώμη εάν δεν ανοίξουν συζήτηση για αποζημίωση".
Το σύντομο ιστορικό του φαρμάκου της θαλιδομίδης
Η θαλιδομίδη παρασκευάστηκε στα εργαστήρια της φαρμακευτικής εταιρείας Chemie Grünenthal GmbH (στο Stolberg της Ρηνανίας, στην τότε Δυτική Γερμανία) το 1953, σε μια ερευνητική προσπάθεια παρασκευής ασφαλέστερων υποκατάστατων των βαρβιτουρικών. Η θαλιδομίδη αποδείχθηκε ότι μπορούσε να δράσει ως αντιεμετικό φάρμακο κατά της πρωινής αδιαθεσίας (morning sickness) για εγκύους και ειδικότερα ως καταπραϋντικό και ως ήπιο υπνωτικό κατά της αϋπνίας. 'Αρχισε να διατίθεται στο εμπόριο από το 1957 σε περίπου 50 χώρες και με τουλάχιστον 40 διαφορετικά εμπορικά ονόματα (Distaval, Contergan, Quictoplex, κ.λπ.) μέχρι το 1961.
Εκείνη την εποχή η νομοθεσία για τα φάρμακα ήταν κατά πολύ πιο "χαλαρή" από τη σημερινή και οι τοξικολογικές και κλινικές δοκιμασίες των φαρμάκων ήταν περιορισμένες. Ιδιαίτερα περιορισμένες ήταν οι δοκιμασίες ως προς την επίδρασή τους σε έμβρυα κατά τους πρώτους μήνες της κύησης, όταν το σώμα ακόμη δεν έχει διαμορφωθεί και τα όργανά τους είναι ακόμη εξαιρετικά ευαίσθητα.
Από το 1956 και μετά άρχισε να αυξάνει ο αριθμός γεννήσεων νεογνών με μικρά και μη ανεπτυγμένα άκρα, μια κατάσταση γνωστή ως φωκομελία (phocomelia), ένα είδος τερατογένεσης κατά την οποία παρατηρείται απευθείας έκφυση των άκρων χεριών από τους ώμους και των άκρων ποδιών από την ισχιακή χώρα. Σύντομα εντοπίστηκε το αίτιο, και αυτό δεν ήταν άλλο παρά η θαλιδομίδη, που λάμβαναν οι έγκυες γυναίκες για να καταπραΰνουν σε κάποιο βαθμό τα φυσιολογικά συμπτώματα που ακολουθούν την κύηση.
Νεογνά και παιδιά που πάσχουν από φωκομελία εξαιτίας της λήψης από τις μητέρες τους θαλιδομίδης κατά την κύησή τους.
Στην περίοδο 1956-1962 υπολογίζεται ότι περίπου 10.000 παιδιά (κυρίως στην Ευρώπη και στον Καναδά) γεννήθηκαν με κάποιο είδος φωκομελίας, αλλά και άλλες ανωμαλίες (τύφλωση, κώφωση). Κανείς δεν γνωρίζει πόσα από τα νεογνά που γεννήθηκαν νεκρά εκείνη την περίοδο, υπήρξαν και αυτά θύματα της θαλιδομίδης. Ιδιαίτερα επικίνδυνη αποδείχθηκε η θαλιδομίδη, όταν οι μητέρες έπαιρναν το φάρμακο κατά την περίοδο των τριών πρώτων μηνών της κύησης, όταν το έμβρυο ήταν εξαιρετικά ευαίσθητο και η θαλιδομίδη απέφραξε τα αγγεία και παρεμπόδιζε έτσι τη ροή του αίματος στα αναπτυσσόμενα άκρα, προκαλώντας την ανεπαρκή έως ανύπαρκτη ανάπτυξή τους.
Αν και το πρώτο παιδί που υπέστη βλάβη από τη θαλιδομίδη (στα αυτιά) γεννήθηκε στις 25 Δεκεμβρίου του 1956, πέρασαν περίπου 4,5 χρόνια πριν ο Αυστραλός γυναικολόγος McBride από το Σύδνεϋ υποπτευθεί το φάρμακο αυτό ως αίτιο των δυσπλασιών των άκρων και των σπλάχνων τριών παιδιών που είχε δει σε ένα νοσοκομείο
Η θαλιδομίδη ήταν ένα φάρμακο που είχε ισχυρές κατασταλτικές ιδιότητες , για την πρωινή ναυτία, στις πρώτες εβδομάδες της εγκυμοσύνης. Πολλές γυναίκες την είχαν λάβει για να διευκολυνθούν, όμως ήταν απληροφόρητες για τις παρενέργειες της. Η τερατογόνος, δράση της δημιούργησε παιδιά με ειδικές ανάγκες. Παιδιά χωρίς χέρια, χωρίς δάκτυλα η παραμορφώσεις στα άκρα. Σε ορισμένες περιπτώσεις, υπήρξαν προβλήματα στα μάτια, τα αυτιά και τα εσωτερικά όργανα. Δεν γνωρίζουμε δε πόσες αποβολές υπήρξαν.
Το φάρμακο δόθηκε από την εταιρεία Chemie Gruenenthal, το 1958, στην Γερμανία αλλά και άλλα κράτη του κόσμου( σχεδόν 50 χώρες). Πολλοί Έλληνες μετανάστες στην Γερμανία την δεκαετία του 1960 έκαναν χρήση της Θαλιδομίδης. Μόνο στη Γερμανία, 10.000 μωρά γεννήθηκαν με προβλήματα από την θαλιδομίδη.
Σήμερα, λιγότεροι από 3.000 είναι ακόμα ζωντανοί. Στη Βρετανία, είναι περίπου 470 ,στην Ιαπωνία (περίπου 300 επιζώντες), στον Καναδά και τη Σουηδία (πάνω από 100), και την Αυστραλία (45).Οι καταμετρήσεις αυτές έχουν άμεση σχέση με τις αποζημιώσεις που δίνει η Γερμανική εταιρεία σήμερα( ετησίως είναι κατ ‘ανώτατο όριο € 13.500 η £ 11.840).
Ωστόσο υπάρχουν συντριπτικές έμμεσες αποδείξεις ότι η Θαλιδομίδη ήταν ένα « δοκιμαστικό φάρμακο που δόθηκε από τους ΝΑΖΙ ως ένα αντίδοτο στις νευρικές βλάβες που προκαλεί το φυσικό αέριο»
Σε
έρευνες που έγιναν, είναι ξεκάθαρο ότι Gruenenthal ήταν ένα μέρος οπού
δραστηριοποιήθηκαν, στην μεταπολεμική Γερμανία, επιστήμονες και
επιχειρηματίες, οι οποίοι είχαν παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο κατά τη
διάρκεια της Ναζιστικής εποχής. Αμέσως μετά τον πόλεμο, για παράδειγμα,
στην Gruenenthal προσλαμβάνετε ο Δρ Heinrich Mueckter ως επικεφαλής
επιστήμονας, ο οποίος κατηγορήθηκε από την Πολωνία για εγκλήματα
πολέμου, μετά τη διεξαγωγή ιατρικών πειραμάτων σε στρατόπεδα
συγκεντρώσεων, στη διάρκεια των οποίων εκατοντάδες κρατούμενοι να έχουν
πεθάνει.Ο «Δρ Mueckter ήταν ένας από τους βασικούς παράγοντες στο σκάνδαλο θαλιδομίδη», λέει ο Gernot Stracke, ο κορυφαίος εκπρόσωπος για τους επιζώντες στη Γερμανία.
Μετά τις παραπάνω αποκαλύψεις η Γερμανία και η Αγγλία εξετάζει το ενδεχόμενο να αυξηθούν οι αποζημιώσεις στα θύματα της Θαλιδομίδης.
http://www.apocalypsejohn.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου