Η ροδιά είναι ένα δέντρο δυνατό, που συνήθως αντέχει στις κακουχίες.
Από τα αρχαία χρόνια ήταν διάσημο και στην αρχαία Ελλάδα, όπου και ο πασίγνωστος στιχουργός Όμηρος αναφέρθηκε σε αυτήν.
Η ροδιά καλλιεργείται καλύτερα στο υποτροπικό κλίμα με παρατεταμένο, ξηρό, και θερμό καλοκαίρι και αντέχει τα κρύα, όχι όμως και τα πολύ έντονα κάτω των -10 βαθμών Κελσίου.
Επίσης μπορεί να προσαρμοστεί εύκολα στα περισσότερα είδη εδαφών.
Το ρόδι είναι πολύ πλούσιο σε θρεπτικά συστατικά και βιταμίνες. Το εκχύλισμα του ροδιού έχει αποδειχθεί από μελέτες πως έχει θετική δραστηριότητα κατά του καρκίνου του προστάτη, ενώ η κατανάλωση χυμού ροδιού από τις εγκύους γυναίκες έχει ως αποτέλεσμα να κινδυνεύουν λιγότερο τα μωρά από εγκεφαλικές κακώσεις.
Με βάση την παραγωγή της ροδιάς σήμερα παράγονται 475 διαφορετικά προϊόντα (τρόφιμα, ποτά, φαρμακευτικά προϊόντα, καλλυντικά κλπ).
Πέραν των φρέσκων καρπών που υπάρχουν στην αγορά, κυκλοφορούν διάφορα μεταποιημένα προϊόντα όπως χυμοί ή συμπύκνωμα χυμού αλλά και πολλά άλλα προϊόντα, όπως είναι γαλακτούχα ποτά, αναψυκτικά, αλκοολούχα ποτά, επιδόρπια, ένα γνωστό σιρόπι (γρεναδίνη). Επίσης βρίσκονται στο εμπόριο αποξηραμένοι σπόροι ροδιού (ολόκληροι ή σε σκόνη) οι οποίοι χρησιμοποιούνται πολύ στην κουζίνα των Ινδιών. Υπάρχουν ακόμη και διάφορα άλλα προϊόντα, όπως ξίδι από ρόδι, σάλτσες ροδιού κλπ.
Με τα καθαρά κέρδη ανά στρέμμα να ξεπερνάνε τα 1000 ευρώ, η καλλιέργεια της ροδιάς βρίσκεται σε διαρκή άνοδο. H ροδιά ως φυτεία έχει διάρκεια παραγωγικής ζωής τα 27 με 28 έτη περίπου. Οι αποδόσεις υπολογίζονται περίπου στα 45 κιλά ανά δέντρο και στα 2700 με 2800 κιλά περίπου ανά στρέμμα.
Το κόστος εγκατάστασης ενός στρέμματος καλλιεργούμενης ροδιάς υπολογίζεται πλέον σε τιμές άνω των 500 ευρώ, ενώ το καθαρό εισόδημα είναι γύρω στα 1100 ευρώ ανά στρέμμα. Η ροδιά μπορεί να βγάλει καρπούς γύρω στα 3.5 χρόνια μετά τη φύτευσή της, ενώ καρποφορεί ολοκληρωμένα γύρω στα 7.5 χρόνια μετά τη φύτευσή της.
Κατά την ολοκληρωμένη παραγωγή της δίνει κοντά στους 3 τόνους ανά στρέμμα ή και παραπάνω ποσότητα ροδιού στην αγορά. Οι καρποί της ροδιάς ωριμάζουν από τις αρχές μέχρι και τα μέσα του φθινοπώρου ανάλογα με τη ποικιλία, και την ίδια εποχή γίνεται και η συγκομιδή με τη προϋπόθεση ότι τα δέντρα ηλικιακά θα είναι γύρω στα 3.5 έτη. Ένα φυτό ροδιάς πλήρως ανεπτυγμένο παράγει περίπου 100 καρπούς που προορίζονται για την αγορά, και αυτοί οι καρποί ωριμάζουν μέσα σε περίπου 60 μέρες.
Στην Ελλάδα, η ροδιά είναι ένα φυτό που φύεται από την αρχαιότητα, αλλά τα τελευταία χρόνια άρχισε να καλλιεργείται συστηματικά. Η ροδιά προέρχεται από τη νοτιοδυτική Ασία και μεταφέρθηκε κατά την αρχαιότητα στον μεσογειακό χώρο.
Στη Ροδόπη, υπάρχουν 27 καλλιεργητές ροδιάς και η καλλιεργούμενη έκταση φθάνει τα 600 στρέμματα δίνοντας περίπου 2 τόνους ανά στρέμμα. Στο νομό Κιλκίς, υπάρχουν 150 καλλιεργητές ροδιάς και η καλλιεργούμενη έκταση φτάνει τα 2000 στρέμματα, ενώ στην Πέλλα καλλιεργούνται περίπου 1200 στρέμματα από 50 καλλιεργητές.
Στο νομό Δράμας υπάρχουν σήμερα 500 καλλιεργητές οι οποίοι διπλασιάστηκαν σε σύγκριση με τον αριθμό καλλιεργητών πριν ένα έτος, η καλλιεργούμενη έκταση φτάνει τα 7000 στρέμματα, δίνοντας περίπου 200 κιλά ανά στρέμμα και το παραγόμενο προϊόν της περιοχής το εκμεταλλεύεται ολοκληρωτικά μία Αυστριακή εταιρεία που το δίνει στα φαρμακεία.
Από έρευνα του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, οι καλλιεργούμενες εκτάσεις ροδιάς στην Ελλάδα υπολογίζεται σήμερα σε περίπου 20.000 στρέμματα. Το 1994 τα καλλιεργούμενα στρέμματα ήταν μόλις 500, το 2005 ανέβηκαν σε αριθμό περίπου 1000 και το 2007 σε 4000.
Παρόλα αυτά η καλλιέργεια ροδιού στην Ελλάδα είναι πραγματικά ελάχιστη σε σύγκριση με τα παγκόσμια επίπεδα αφού το σύνολο της παγκόσμιας παραγωγής ξεπερνάει τους 2.000.000 τόνους, με την Ινδία να βρίσκεται στη 1η θέση με 1.200.000 τόνους, στη 2η θέση το Ιράν με 650.000 τόνους, και στη 3η θέση οι ΗΠΑ με 100.000 τόνους, βάσει αναφορών του Εθνικού Ιδρύματος Αγροτικής Έρευνας (ΕΘΙΑΓΕ).
Δυστυχώς η Ελληνική παραγωγή δίνει ακόμη γύρω στους 400 τόνους ροδιού, όμως επειδή χρειάζεται για να καλύψει τις ανάγκες της γύρω στους 1200 τόνους, γι’ αυτό το λόγω κάθε χρόνο η Ελλάδα εισάγει 800 και παραπάνω τόνους ροδιού από ξένες χώρες.
Στο νομό Δράμας υπάρχουν σήμερα 500 καλλιεργητές οι οποίοι διπλασιάστηκαν σε σύγκριση με τον αριθμό καλλιεργητών πριν ένα έτος, η καλλιεργούμενη έκταση φτάνει τα 7000 στρέμματα, δίνοντας περίπου 200 κιλά ανά στρέμμα και το παραγόμενο προϊόν της περιοχής το εκμεταλλεύεται ολοκληρωτικά μία Αυστριακή εταιρεία που το δίνει στα φαρμακεία.
Από έρευνα του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, οι καλλιεργούμενες εκτάσεις ροδιάς στην Ελλάδα υπολογίζεται σήμερα σε περίπου 20.000 στρέμματα. Το 1994 τα καλλιεργούμενα στρέμματα ήταν μόλις 500, το 2005 ανέβηκαν σε αριθμό περίπου 1000 και το 2007 σε 4000.
Παρόλα αυτά η καλλιέργεια ροδιού στην Ελλάδα είναι πραγματικά ελάχιστη σε σύγκριση με τα παγκόσμια επίπεδα αφού το σύνολο της παγκόσμιας παραγωγής ξεπερνάει τους 2.000.000 τόνους, με την Ινδία να βρίσκεται στη 1η θέση με 1.200.000 τόνους, στη 2η θέση το Ιράν με 650.000 τόνους, και στη 3η θέση οι ΗΠΑ με 100.000 τόνους, βάσει αναφορών του Εθνικού Ιδρύματος Αγροτικής Έρευνας (ΕΘΙΑΓΕ).
Δυστυχώς η Ελληνική παραγωγή δίνει ακόμη γύρω στους 400 τόνους ροδιού, όμως επειδή χρειάζεται για να καλύψει τις ανάγκες της γύρω στους 1200 τόνους, γι’ αυτό το λόγω κάθε χρόνο η Ελλάδα εισάγει 800 και παραπάνω τόνους ροδιού από ξένες χώρες.
ΤΕΧΝΙΚΕΣ
Το κλίμα που ταιριάζει περισσότερο στην καλλιέργεια της ροδιάς είναι το υποτροπικό. Η ροδιά ευδοκιμεί σε περιοχές που χαρακτηρίζονται από μακρύ, θερμό και ξηρό καλοκαίρι.
Η ροδιά μπορεί να επιτύχει πολύ καλές παραγωγές εφόσον στις περιοχές αυτές η θερμοκρασία κατά τη διάρκεια του έτους δεν πέφτει κάτω από τους -12C o. Η ροδιά παρουσιάζει μεγαλύτερη αντοχή στο ψύχος από ό,τι η ελιά και τα εσπεριδοειδή, ιδιαίτερα κατά την περίοδο του λήθαργου των οφθαλμών.
Η ροδιά δεν έχει ιδιαίτερες απαιτήσεις όσον αφορά τις ιδιότητες και τον τύπο του εδάφους.
Εντούτοις δίνει τα καλύτερα αποτελέσματα σε εδάφη που είναι: βαθιά, στραγγιζόμενα, μέσης συστάσεως τα οποία έχουν ικανοποιητική περιεκτικότητα σε οργανική ουσία και ρΗ 5,5-7,0.
Η ροδιά είναι ένα φυτό που παρουσιάζει μία σχετική αντοχή στην ξηρασία, η παραγωγή της όμως μπορεί να επηρεαστεί αρνητικά από την έλλειψη του αρδευτικού νερού. Δεν πρέπει να καλλιεργηθεί η ροδιά σαν ξερική καλλιέργεια. Η ροδιά είναι ένα φυτό που αντέχει στην αυξημένη αλατότητα του νερού αρδεύσεως.
Η καλύτερη εποχή για το φύτεμα των δενδρυλλίων είναι στα τέλη του χειμώνα με τις αρχές της άνοιξης. Η φύτευση γίνεται με δενδρύλλια ηλικίας δύο ετών. Συνήθως φυτεύονται 50-100 δέντρα ανά στρέμμα σε αποστάσεις μεταξύ των γραμμών τέτοιες, ώστε να διευκολύνονται οι διάφορες εργασίες συντήρησης της φυτείας.
ΟΙ ΠΟΙΚΙΛΙΕΣ ΤΟΥ ΦΥΤΟΥ
Υπάρχουν πάρα πολλές ποικιλίες ροδιάς. Οι ποικιλίες της ροδιάς ανάλογα με ορισμένα κριτήρια διακρίνονται σε διάφορες κατηγορίες.
Οι ποικιλίες της ροδιάς, ανάλογα με την περιεκτικότητα του χυμού τους σε οξέα, διακρίνονται σε τρεις κατηγορίες: α). Γλυκές, ημίγλυκες και ξινές ποικιλίες:
Ενας άλλος τρόπος διάκρισης των ροδιών είναι σύμφωνα με τον τόπο προέλευσής τους. Στην Ελλάδα οι καλλιεργούμενες ποικιλίες φέρονται πολλές φορές στην αγορά με το όνομα του τόπου προέλευσης χωρίς να γίνεται άλλη διάκριση.
Η ποικιλία που τα τελευταία χρόνια καλλιεργείται εντατικά στη χώρα μας είναι η αμερικανική ποικιλία «Wonderfull». Η ποικιλία αυτή είναι η πιο γνωστή ποικιλία ροδιάς παγκοσμίως.
Η αξία της ροδιάς
Χρησιμοποιείται από τρόφιμο και ποτό έως φάρμακο και καλλυντικό
Τα ρόδια καταναλώνονται κατά προτίμηση νωπά ή σαν αναψυκτικός χυμός ή σαν σιρόπι ροδιού (γρεναδίνη) ή σαν αλκοολούχα ποτά που παράγονται μετά από μεταποίηση. Επίσης χρησιμοποιούνται στη μαγειρική και τη ζαχαροπλαστική. Τα ρόδια ανάλογα με το ποσοστό σακχάρων που περιέχουν κατατάσσονται σε δύο μεγάλες ομάδες:
Τα ρόδια που περιέχουν γλυκούς σπόρους και τα οποία καταναλώνονται ως επιτραπέζιοι καρποί και εκείνα που περιέχουν γλυκόξινους σπόρους και χρησιμοποιούνται στη μεταποίηση με σκοπό την παραγωγή χυμών ή γρεναδίνης ή αλκοολούχων ποτών. Μερικά μέρη του φυτού της ροδιάς χρησιμοποιούνται στη βυρσοδεψία για την επεξεργασία των δερμάτων λόγω της αυξημένης περιεκτικότητάς τους σε τανίνη. Ο φλοιός του καρπού είναι και φαρμακευτικός και βαφικός για τη βαφή μάλλινων και μεταξωτών νημάτων. Η πούλπα των καρπών της ροδιάς χρησιμοποιείται στην παραδοσιακή ιατρική πολλών λαών της Μεσογείου.
Τα άνθη της είναι φαρμακευτικά και ο φλοιός της ρίζας χρησιμοποιείται από την παραδοσιακή ιατρική, εναντίον της ταινίας. Οι ισχυρές αντιοξειδωτικές ιδιότητες των καρπών της ροδιάς τους καθιστούν βασικούς παράγοντες της βιομηχανίας φαρμάκων και της βιομηχανίας παραγωγής καλλυντικών κυρίως για την παραγωγή προϊόντων που αφορούν τη φροντίδα του δέρματος των ανθρώπων, αλλά και προϊόντων προστασίας του δέρματος από τον καρκίνο. Οι κυριότερες αντιοξειδωτικές ουσίες που υπάρχουν στα ρόδια είναι: τα φλαβονοειδή, οι τανίνες και το ελλαγικό οξύ. Το σύνολο των αντιοξειδωτικών που περιέχει κάθε τρόφιμο μετράται με βάση τον δείκτη ORAC. Σύμφωνα με τους ειδικούς συνιστάται οι ημερήσιες τροφές που καταναλώνει ένα ενήλικο άτομο, να περιέχουν τουλάχιστον 3.000 μονάδες ORAC. Τα 100 g καρπών ροδιού περιέχουν 3.200 μονάδες ΟRAC.
Η πλούσια περιεκτικότητα του χυμού της ροδιάς σε πολυφαινόλες, κυρίως σε κηκιδικό οξύ, δίνει τη δυνατότητα σε πολλούς ερευνητές να θεωρούν ότι το ρόδι έχει πολλές αντικαρκινικές δράσεις.
ΤΑ ΟΦΕΛΗ ΣΤΗΝ ΥΓΕΙΑ
Το ρόδι είναι μία μεγάλη πηγή χαλκού για τον οργανισμό του ανθρώπου, ενώ είναι πλούσιο σε βιταμίνες Α, Β, C και σε ανόργανα στοιχεία: φωσφόρο, ασβέστιο, μαγνήσιο, κάλιο, χαλκό, σίδηρο, μαγγάνιο, πυρίτιο, νάτριο, θείο, ψευδάργυρο κλπ.
Η τακτική κατανάλωση χυμού ροδιού μπορεί να βοηθήσει στην πρόληψη της δημιουργίας αθηροματικών πλακών στις αρτηρίες και της εμφάνισης υψηλής αρτηριακής πίεσης. Ο χυμός του ροδιού βοηθά τον οργανισμό στη διατήρηση σε κανονικά επίπεδα της αρτηριακής πίεσης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου