Το πρώτο μας κερί, θα είναι προϊόν ανακύκλωσης. Σίγουρα όλοι έχετε απομεινάρια από καμένα κεριά, τα οποία συνήθως πετάτε στα σκουπίδια.Κακές συνήθειες που αποκτήσαμε με τα χρόνια είναι αυτές. Η ΔΕΗ άλλωστε, μας προσφέρει το φως εδώ και χρόνια. Τα κεριά έχουν αποκτήσει τελείως διακοσμητικό ρόλο.
Αν αρχίσετε να φτιάχνετε κεριά και δείτε το κόστος της παραφίνης ανα κιλό, θα δείτε τα απομεινάρια των κεριών σας με διαφορετικό τρόπο.
Για να δούμε τι κάνω με τα απομεινάρια των κεριών και τι πετάω στα σκουπίδια μου…
Στην πρώτη φωτογραφία βλέπετε πως έχω συγκεντρώσει τα απομεινάρια από 3 κεριά. Αυτή τη στιγμή δε με ενδιαφέρει να κάνω κάποιο διακοσμητικό κερί. Με ενδιαφέρει να δείξω την απλή κατασκευή ενός νέου κεριού, από τα υπολείμματα παλιών κεριών. Το κερί αυτό θα είναι δεύτερης ποιότητας. Δε θα το χρωματίσω μια και ήδη υπάρχουν χρωστικές, ούτε θα του βάλω άρωμα. Θα το δημιουργήσω, για να μου κάνει παρέα η φλόγα του τις νύχτες που πληκτρολογώ τα κείμενα μου.
Ξεκινάμε λοιπόν…
Για να λιώσουμε κεριά, χρησιμοποιούμε την τεχνική του μπαιν μαρί. Οκ ας το πάρω αλλιώς. Για να λιώσουμε κεριά, χρησιμοποιούμε 2 κατσαρολάκια το ένα μέσα στο άλλο. Στο μεγαλύτερο έχουμε βάλει νερό μέχρι τη μέση περίπου και το ζεσταίνουμε. Τοποθετούμε τα παλιά κεριά μας, στο μικρότερο κατσαρολάκι και τα αφήνουμε μέχρι να λιώσουν.
Γενικότερα είναι επικίνδυνο να λιώνουμε κεριά απευθείας. Θα πρέπει να είστε προσεκτικοί σε αυτό το στάδιο, ώστε να μη μπει νερό στο μικρό κατσαρολάκι.
Όταν λιώσουν τα κεριά μας, αρχίζει η διαδικασία του ψαρέματος με την ξύλινη κουτάλα. Σκοπός μας είναι να ψαρέψουμε τα ξένα υλικά.
Όπως παρατηρήσατε, είπα ξένα υλικά κι όχι σκουπίδια. Μέχρι πριν από λίγο καιρό θα έλεγα σκουπίδια. Πρόσφατα όμως, είχα μια αρκετά ενδιαφέρουσα συζήτηση, που με έκανε να αναθεωρήσω τις απόψεις μου. Όπως βλέπετε στη φωτογραφία, ψάρεψα με την κουτάλα μου ένα διακοσμητικό αστεράκι και τα υπολείμματα των φυτιλιών. Το αστεράκι μπορεί να το χρησιμοποιήσω και κάπου αλλού. Τα φυτίλια όμως;
Εδώ σε θέλω μάστορα.Ως τώρα τα πετούσα. Κι όμως, έχουν κι άλλη ζωή μπροστά τους. Μπορούν να γίνουν θαυμάσιο προσάναμμα για το τζάκι.
Τζάκι δεν έχω. Αλλά δε πειράζει, έχω μια ξυλόσομπα στη Χαλκιδική, μπορεί να γίνει τζάκι όταν μεγαλώσει.
Αφού ψαρέψαμε λοιπόν τις ξένες ύλες από την κατσαρόλα μας, ήρθε η ώρα να γεμίσουμε το καλούπι μας, στο οποίο ήδη έχουμε περάσει το νέο φυτίλι.
Γεμίζουμε προσεκτικά το καλούπι με τη ζεστή παραφίνη, αλλά αφήνουμε μια μικρή ποσότητα στην κατσαρόλα μας. Την ποσότητα αυτή θα τη χρησιμοποιήσουμε αργότερα.
Αφήνουμε το κερί αρκετές ώρες στην ησυχία του μέχρι να στερεοποιηθεί. Όταν περάσουν κάποιες ώρες θα δείτε ένα άσχημο κενό στο κέντρο, γύρω από το φυτίλι. Μη τρομάξετε είναι φυσιολογικό. Για το λόγο αυτό κρατήσαμε τη μικρή ποσότητα παραφίνης στην κατσαρόλα μας. Τη λιώνουμε και γεμίζουμε το καλούπι μας για δεύτερη φορά.
Αφήνουμε και πάλι το κερί στην ησυχία του. Δε προσπαθούμε να το βγάλουμε πρόωρα με το ζόρι γιατί θα το καταστρέψουμε. Γνωρίζω πολύ καλά το συναίσθημα της αγωνίας και έχω καταστρέψει πολλά κεριά μέχρι να αποκτήσω τη σημερινή υπομονή μου.
Δε χρειάζεται να ακολουθήσετε το παράδειγμα μου. Αφήστε το στην ησυχία του και ξεχάστε το για μια μέρα. Όταν θα είναι έτοιμο πια, θα δημιουργήσει ένα κενό γύρω του και θα γλυστρήσει εύκολα έξω από το καλούπι.
σ.σ. Βασική προϋπόθεση για να βγει το κερί μας από το καλούπι, είναι να καθαρίσουμε την κάτω πλευρά και να ελευθερώσουμε το φυτίλι από τις κολλητικές ταινίες καθώς και το κερί που μπορεί να κύλησε έξω απο το καλούπι.
Το κερί μου, θα είναι έτοιμο σε μερικές ώρες. Όταν το βγάλω από το καλούπι θα δημοσιεύσω και φωτογραφία του εδώ. Προς το παρόν… υπομονή
Είναι μεγαλούτσικο κερί, θα μου κρατήσει παρέα αρκετές νύχτες.
http://magicasland.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου