0 Και τρίτη αποκάλυψη της Σίβυλλας για τον Χριστό;

Διαβάστε τι άλλο αποκαλύπτει η Σίβυλλα η Κυμαία για τον Ιησού Χριστό όπου προφητεύει όχι μόνο το όνομά Του, αλλά και τα Άγια Πάθη Του! Πως θα πιει όξος και μάλιστα θα Του φορέσουν ακάνθινο στέφανο!..

 

ΕΙΝΑΙ γεγονός ότι όλα όσα ακολουθούν συγκλονίζουν τον αναγνώστη δεδομένου ότι το κείμενο που ακολουθεί δεν είναι ένα απλό ή ένα τυχαίο αρχαιοελληνικό κείμενο. Πρόκειται για κάτι πολύ σοβαρό.

Εδώ έχουμε μπροστά μας τα χειρόγραφα της Σίβυλλας της Κυμαίας, που έζησε στην εποχή του Ταρκυνίου του Πρίσκου (7ος αιών π.Χ.) και τα οποία, χειρόγραφα, είχαν μία περιπέτεια:

Η Σίβυλλα είχε γράψει εννέα βιβλία με σιβυλλιακούς χρησμούς και θέλησε να τα πωλήσει στον Πρίσκο (1) έναντι τριακοσίων φιλιππείων (2). Επειδή όμως περιφρονήθηκε, διότι ο αγοραστής ούτε που ενδιαφέρθηκε για το περιεχόμενό τους, έκαψε τα τρία βιβλία και πήγε στον Ταρκύνιο τα υπόλοιπα έξι. Διαπιστώνοντας όμως ότι και πάλι δεν υπήρχε ενδιαφέρον, έκαψε άλλα τρία βιβλία για να διασώσει τα υπόλοιπα τρία, λέγοντας στον Ταρκύνιο πως αν δεν επιθυμεί να τα αγοράσει κι αυτά θα τα κάψει. Ο Ταρκύνιος θαυμάζοντας την υπομονή της Σίβυλλας, της έδωσε εκατό φιλιππείους και αγόρασε τα τρία βιβλία με τους σιβυλλειακούς χρησμούς με σκοπό να τα λάβουν υπόψη τους διάφορες πόλεις και χωριά και εξ αυτών να διδαχθούν τα χρήσιμα και επωφελή.

Τα βιβλία κατετέθησαν στο Καπιτώλιον της Ρώμης, όπως και των υπολοίπων Σιβυλλών (3) με τη μόνη διαφορά ότι ενώ τα βιβλία των άλλων Σιβυλλών, που προηγήθησαν της Κυμαίας, όπως για παράδειγμα της Ερυθραίας, ετέθησαν υπ’ όψιν των πολιτών, τα βιβλία της Σίβυλλας της Κυβαίας απεκρύβησαν για να μην πληροφορηθεί ο κόσμος τα τεκταινόμενα στην Ιταλία:
«πασών δε των Σιβυλλών τα βιβλία απετέθησαν εν τω Καπιτωλίω Ρώμης της πρεσβυτέρας των μεν της Κυμαίας κατακρυβέντων και ου διαδοθέντων εις πολλούς, επειδή τα συμβησόμενα εν Ιταλία ιδικώτερα και τρανότερον ανεφώνησε, των δε άλλων γνωσθέντων άπασιν.» (4)

΄
Ιδού το απόσπασμα του χειρογράφου της Σίβυλλας της Κυμαίας, που μιλάει για Πάθη του Κυρίου, το όξος και τον ακάνθινο στέφανο του Ιησού!...

Τι αποκαλύπτει η Σίβυλλα η Κυμαία για τα Πάθη του Χριστού;

Το είπαμε: Η Σίβυλλα δεν σταματάει σε κάποια μεμονωμένα ή τετριμμένα για την εποχή της πράγματα. Μιλάει για τον ίδιο τον Ιησού Χριστό και προφητεύει όχι μόνο την Έλευσή Του, αλλά και το όνομά Του (όπως γράψαμε ήδη), αλλά και τα Άγια Πάθη Του! Πώς θα πιει το όξος και θα του φορέσουν ακάνθινο στέφανο!.. Ιδού το κείμενο:

«Και τότε δ’ Ισραήλ μεμεθυσμένος ουχί νοήσει,
ουδέ μεν αυθ’ αΐσει βεβαρημένος ούασι λεπτοίς.
Αλλ’ οπόταν Εβραίοις ήξη χόλος Υψίστοιο
οιστρομανής και πίστιν απ’ αυτών εξαφελείται,
ουρανίου ότι παίδα θεού διεδηλήσαντο,
και τότε δή κολάφους και πτύσματα φαρμακόεντα
Ισραήλ δώσει μυσαροίς ενί χείλεσι τούτω,
εις δε το βρώμα χολήν και εις ποτόν όξος άκρατον
δυσσεβέως δώσουσι κακώ βεβολημένοι οίστρω
στήθεα και κραδίην, ατάρ όμμασιν ουκ εσορώντες
τυφλότεροι σπαλάκων, φοβερώτεροι ερπυστήρων
θηρών ιοβόλων, βαρέι πεπεδημένοι ύπνω.
Αλλ’ όταν εκπετάση χείρας και πάντα μετρήση
και στέφανον φορέση τον ακάνθινον ηδέ τε πλευράν
νύξωσιν καλάμοισιν, ότου χάριν εν τρισίν ώραις
νύξ έσται σκοτόεσσα πελώριος ήματι μέσσω
και τότε δή ναός Σολομώνιος ανθρώποισιν
σήμα μέγ’ εκελέσει, οπόταν Αιδωνέος οίκον
βήσεται αγγέλλων επαναστασίην τεθνεώσιν.
αυτάρ επήν έλθη τρισίν ήμασιν ες φάος αύτις
και δείξη θνητοίσι τύπον και πάντα διδάξη,
εν νεφέλαις επιβάς εις ουρανού οίκον οδεύσει
καλλείψας κόσμω ευαγγελίης διάθημα.
του και επωνυμίη βλαστός νέος ανθήσειεν
εξ εθνών Μεγάλοιο νόμω καθοδηγηθέντων.
αλλά γε και μετά ταύτα σοφοί καθοδηγοί έσονται,
και τότε δη παύσις έσται μετέπειτα προφητών…» (5)

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ:

1). Όνομα 2 μυθικών βασιλιάδων της Ρώμης. α) Ταρκύνιος Πρίσκος ο Πρεσβύτερος, πέμπτος βασιλιάς (κατά την παράδοση, 616-578), που λέγεται πως ήταν γιος ενός Έλληνα, του Κορίνθιου Δημαράτου, που είχε εγκατασταθεί στην Ταρκυνία της Ετρουρίας. Ο γιος του, που αρχικά ονομαζόταν Λούκουμος, πήγε στη Ρώμη όπως τον συμβούλεψε η γυναίκα του, η μάντις Τανακύλα. Αλλάζοντας το όνομά του σε Λεύκιο Ταρκύνιο, κατόρθωσε να διοριστεί κηδεμόνας των γιων του βασιλιά Άγκου Μάρκιου, και μετά τον θάνατο του πατέρα τους τούς υποσκέλισε και ανέβηκε ο ίδιος στον θρόνο. Αφού βασίλεψε επί 38 χρόνια, φημολογείται πως δολοφονήθηκε. β). Ταρκύνιος ο Υπερήφανος, έβδομος και τελευταίος βασιλιάς (κατά την παράδοση, γύρω στα 534-510 π.Χ.), γιος ή (εγγονός) του Ταρκύνιου του Πρεσβύτερου και γαμπρός του Σέρβιου Τύλλου, του έκτου βασιλιά. Πήρε την εξουσία δολοφονώντας τον προκάτοχό του και κυβέρνησε με απόλυτο δεσποτισμό. Η βασιλεία του χαρακτηρίστηκε από αγριότητα και τρομοκρατία και κατά τη διάρκειά της θανατώθηκαν πολλοί συγκλητικοί. Οι συγκλητικοί υποκίνησαν εξέγερση για την ανατροπή της βασιλείας και συνέπεια του γεγονότος αυτού υπήρξε ο βιασμός της Λουκρητίας, γυναίκας του συγγενούς του Ταρκύνιου Κολλατίνου, από τον γιο του Ταρκύνιου του Υπερήφανου, Σέξτο. Αποτέλεσμα της πράξης αυτής ήταν η ανατροπή των Ταρκυνίων και η εγκαθίδρυση της υπατείας, το 510 π.Χ. Οι προσπάθειες του Ταρκυνίου να ξανακερδίσει τον θρόνο ήταν μάταιες και πέθανε εξόριστος. (Εγκυκλοπαίδεια «Δομή»).

2. Νομίσματα της εποχής.

3.«Σίβυλλα δε Ρωμαϊκή λέξις ερμηνευομένη προφήτις ήγουν μάντις όθεν ενί ονόματι αι θήλειαι μάντιδες ωνομάσθησαν, Σίβυλλαι τοίνυν, ως πολλοί έγραψαν, γεγόνασιν εν διαφόροις χρόνοις και τόποις τον αριθμόν δέκα. πρώτη ουν η Χαλδαία ήγουν η Περσίς η κυρίω ονόματι καλούμενη Σαμβήθη, εκ του γένους ούσα τού μακαριωτάτου Νώε, η τα κατά Αλέξανδρον τον Μακεδόνα λεγομένη προειρηκέναι ης μνημονεύει Νικάνωρ ο τον Αλεξάνδρου βίον ιστορήσας δευτέρα Λίβυσσα, ης μνήμην εποιήσατο Ευριπίδης εν τω προλόγω της Λαμίας• τρίτη Δελφίς η εν Δελφοίς τεχθείσα, περί ης είπε Χρύσιππος εν τω περί θεότητος βιβλίω τετάρτη η Ιταλική η εν Κιμμερία της Ιταλίας, ης υιός εγένετο Εύανδρος ο το εν Ρώμη του Πανός ιερόν το καλούμενον Λούπερκον κτίσας• πέμπτη η Ερυθραία η και περί του Τρωικού προειρηκυία πολέμου, περί ης Απολλόδωρος ο Ερυθραίος διαβεβαιούται έκτη η Σαμία η κυρίω ονόματι καλουμένη Φυτώ, περί ης έγραψεν Ερατοσθένης εβδόμη η Κυμαία η λεγομένη Αμάλθεια η και Εροφίλη, παρά τισι δε Ταραξάνδρα Βεργίλιος δε την Κυμαίαν Δηιφόβην καλεί Γλαύκου θυγατέρα ογδόη η Ελλησποντία τεχθείσα εν κώμη Μαρμησσώ περί την πολίχνην Γεργιτίονα, ήτις ενορία ποτέ Τρωάδος ετύγχανεν εν καιροίς Σόλωνος και Κύρου, ως έγραψεν Ηρακλείδης ο Ποντικός εννάτη η Φρυγία δεκάτη η Τιβουρτία ονόματι Αβουναία» (Oracula Sibyllina: Oracula, Section P Line 29)

4. Oracula Sibyllina: Oracula, Section P Line 29

5. Oraculla Sibyllina: Oracula: Section 1 line 373 και αλλού.

 Περίεργα - PERIERGAA: Και τρίτη αποκάλυψη της Σίβυλλας για τον Χριστό;