0 Ντοματοπελτές σπιτικός

Το καλοκαιράκι έφτασε και μαζί του η εποχή της ντομάτας. Καρπός νόστιμος, μυρωδάτος, πολύτιμος και απαραίτητος στα περισσότερα φαγητά και σαλάτες

Τον κόβεις από το φυτό και μοσχομυρίσουν τα χέρια σου, τον δαγκώνεις και  πλημμυρίσει το στόμα σου από τη γλυκόξινη σάρκα του.

Οι παιδικές μου αναμνήσεις ζωντανεύουν καθώς γράφω αυτό το άρθρο. Τα καλοκαιρινά απογεύματα κάτω από τη γέρικη μουριά, ή γιαγιά με τα εγγόνια γύρω από το σοφρά  είχαμε στήσει μια μικρή βιοτεχνία ντοματοπολτού.

Πλέναμε τις ντομάτες, τις κόβαμε, τις αλέθαμε και βάζαμε τον πολτό στον ήλιο.
Το παίρναμε για παιχνίδι δημιουργικό και μας άρεσε να τσαλαβουτάμε και να πασαλειβόμαστε με τα ζουμιά της ντομάτας.

Ο παππούς μου είχε μποστάνι με όλα τα λαχανικά και ζαρζαβατικά.
Τα απογεύματα γύριζε καβάλα στο γαϊδουράκι, είχε την τραγιάσκα κατεβασμένη μέχρι τη μύτη να μην τον βαράει ο ήλιος και πιπιλούσε τη σβησμένη γόπα στα χείλια του.

Εμείς, τα πιτσιρίκια τον περιμέναμε και όταν τον βλέπαμε από μακριά τρέχαμε να τον υποδεχτούμε. Άλλος κρατούσε τα γκέμια του ζώου, άλλος τον βοηθούσε να ξεπεζέψει και άλλος ανασήκωνε το φόρτωμα να μην ξεσαμαρώσει για να ξεφορτώσουμε.
Έφερνε ένα-δυο κοφίνια ντομάτες κόκκινες και παραγινωμένες  απ’ αυτές που δεν πουλιούνται για να τις κάνουμε πελτέ.

Η γιαγιά μου είχε ένα μπακαλικάκι και πουλούσε τον πελτέ όλο το χρόνο, μια κουταλιά ένα πενηνταράκι, δυο κουταλιές ένα φράγκο. Το καλύτερο κολατσιό μας ήταν μια φέτα ζυμωτό ψωμί με λάδι και από πάνω απλωμένος ο νόστιμος και τριανταφυλλένιος πελτές της γιαγιάς.

Αλλά τα χρόνια πέρασαν, οι γέροι φύγανε, τα ξαδέρφια σκορπήσαμε και χαθήκαμε μαζί με όλες τις παραδόσεις και τα έθιμα που μας ένωναν.

Τώρα όλα ξεχαστήκανε και βολευόμαστε με τα ετοιματζίδικα, τις κονσέρβες, τα tetrapak και τις πραλίνες.

Εγώ θα προσπαθήσω να σας μεταδώσω ό,τι θυμάμαι από τον τρόπο παρασκευής του ντοματοπελτέ όπως τον φτιάχναμε με τη γιαγιά μου, παρόλο που έχουν περάσει σχεδόν σαράντα χρόνια, και ελπίζω μερικοί από εσάς να μπείτε στον κόπο να τον φτιάξετε και να τον μεταδώσετε στις επόμενες γενιές.


Όταν έχουμε όρεξη και μεράκι όλα μπορούν να γίνουν, αν υπάρχει αυλή ή κήπος είναι καλύτερα, αλλά και στο διαμέρισμα και στο μπαλκόνι μπορούμε να φτιάξουμε 2-3 βάζα ντοματοπελτέ.

Χρειαζόμαστε :

1. κόκκινες και παραγινωμένες ντομάτες.
2. αλάτι Νο 1 τυροκομικό (υπάρχει στα S/M σε συσκευασία 5 κιλών)
3. ξύλινα ή πλαστικά καφάσια από φρούτα (στις λαϊκές και στα μανάβικα
   υπάρχουν άφθονα και πάνε για πέταμα)                          
4. τρίφτη ή πλαστικό σουρωτό ζυμαρικών που έχει πολλές τρύπες.
5. σακούλα υφασμάτινη ή μαξιλαροθήκη
6. λεκάνες πλαστικές ή ταψιά ανοξείδωτα (όχι αλουμινίου) για το λιάσιμο.
7. βάζα για να φυλάξουμε τον πελτέ

Και αρχίζουμε …

Βήμα Α’

• Πλένουμε τις ντομάτες και τις αφήνουμε να στραγγίξουν 2-3 ώρες ή κι από βραδύς.

Βήμα Β’

• Τις καθαρίζουμε από τυχών μαύρα στίγματα, τραύματα και ουλές για να μην μεταφερθούν στον πελτέ, τις κόβουμε στη μέση, τις τινάζουμε ζουλώντας τις ελαφρά να φύγουν οι πολλοί σπόροι, και κάνουμε 2-3 μαχαιριές από κάτω για να στραγγίζουν τα ζουμιά.
• Τις στρώνουμε στο τελάρο κοντά-κοντά με την τομή προς τα πάνω και τις πασπαλίζουμε με μπόλικο αλάτι, συνεχίζουμε 2-3-4  στρώσεις πάνω στην άλλη.
• Τις σκεπάζουμε με ένα πανί και τις αφήνουμε 2-3 μέρες στον ίσκιο να τις ‘’ψήσει’’ το αλάτι και να μαλακώσουν.

 

Βήμα Γ’

• Ρίχνουμε λίγες-λίγες ντομάτες στο σουρωτό και τις λιώνουμε με τα χέρια μας ή τις τρίβουμε στον τρίφτη, παίρνουμε όλο το χυμό και πετάμε φλοιό και ίνες.

Βήμα Δ’

• Όταν τελειώσουμε με το άλεσμα, βράζουμε το ντοματοχυμό 5’-10’ να παστεριωθεί και τον αφήνουμε να κρυώσει ξεσκέπαστος.

Βήμα Ε’

• Μετά τον βάζουμε στη σακούλα και τον κρεμάμε 1-2 μέρες σε αερινό μέρος (όχι στον ήλιο), να στραγγίζουν τα πολλά-πολλά ζουμιά..

 

 

Βήμα ΣΤ’

• Τον αδειάζουμε σε ταψιά ή λεκάνες 3-4 δάχτυλα στο πάχος και τον αφήνουμε 1-2 μέρες στον ήλιο σε σημείο που να λιάζεται όλη μέρα. Παρακολουθούμε τον καιρό αν τυχών βρέξει να τον μαζέψουμε.
• Τον ανακατεύουμε κάθε μέρα και όταν φτάσει στην πυκνότητα λίγο πιο πηχτός από τον εμπορικό είναι εντάξει.
• Το χρώμα του πρέπει να είναι έντονο κόκκινο, όχι μπορντό ή πορφυρό, γιαυτό δεν πρέπει να ξεραθεί πολύ γιατί θα μαυρίσει !!!

Βήμα Ζ’

• Τον βάζουμε στα βάζα κι από πάνω βάζουμε ένα δάχτυλο λάδι και τα σφραγίζουμε.

 

Φυλάμε τα βάζα σε δροσερό και σκοτεινό μέρος και όποιο ανοίγουμε το διατηρούμε στο ψυγείο μέχρι να τελειώσει.

Δεν ξεχνάμε ότι σπιτικός πελτές έχει μπόλικο αλάτι, άλλωστε αυτό είναι και το φυσικό συντηρητικό του,  γιαυτό αλατίζουμε τα φαγητά με φειδώ και πάντα αφού βάλουμε τον πελτέ.

http://www.greekmasa.gr/