Ποιο καρτούν είχε την μεγαλύτερη επιρροή στα μικρά παιδιά ώστε να τρώνε λαχανικά; Ο Ποπάι! Δείτε το πως "γεννήθηκε".
Το 1919, η New York Evening Journal προσέλαβε τον καρτουνίστα Έλζι Κράισλερ Σίγκαρ (E.C. "Elzie" Segar) και του είπε να δημιουργήσει μια στήλη κόμικ με τίτλο "Thimble Theater". Τα υπόλοιπα τα άφησαν στη φαντασία του και αυτός δημιούργησε μερικούς παράξενους χαρακτήρες: μια λιπόσαρκη, ηλίθια καμαριέρα με το όνομα Όλιβ Όιλ (Olive Oyl), τον φίλος της Χαμ Γκρέιβι (Ham Gravy), τον αδερφό της Κάστρολ Όιλ (Castor Oyl) και τους γονείς της Cole και Nana Oyl.
Η στήλη έγινε πολύ δημοφιλής στα επόμενα 10 χρόνια. Το 1929, ο Segar παρουσίασε μια ιστορία όπου ο Ham και ο Castor αποφασίζουν να σαλπάρουν προς αναζήτηση ενός μυθικού τέρατος, της Whiffle Hen.
Κανένας από τους δυο δεν ήξεραν από ναυσιπλοΐα και έτσι αποφάσισαν να προσλάβουν έναν ναύτη. Στις 17 Ιουνίου του 1929 ο Castor συναντά έναν καυγατζή, μονόφθαλμο άντρα με καπέλο καπετάνιου και τον ρωτάει, "Είσαι ναύτης;"
"Λες να είμαι καουμπόι;" του απαντά ο ναύτης. Είναι η πρώτη εμφάνιση του Ποπάι.
Ο Segar δεν είχε σκοπό να κάνει μόνιμο χαρακτήρα του κόμικ τον Ποπάι. Όταν η ιστορία της Whiffle Hen τελείωσε μετά από μήνες, τον απέσυρε. Αλλά ξαφνικά πολλοί εξαγριωμένοι αναγνώστες έγραψαν στην εφημερίδα απαιτώντας την επιστροφή του Ποπάι. Μερικούς μήνες αργότερα η Olive τον φίλησε και αυτός την ερωτεύτηκε αμέσως. Ο Ham Gravy υποβαθμίστηκε σαν χαρακτήρας και ο Ποπάι έγινε ο επίσημος σύντροφος της Olive. Ο Segar άλλαξε επίσης και τον τίτλο σε "Thimble Theater, starring Popeye."
Στον κινηματογράφο, πρωτοεμφανίστηκε το 1933, στην ταινία κινουμένων σχεδίων "Οι περιπέτειες του Ποπάι του ναυτικού". Η καριέρα του στη μεγάλη οθόνη έμελλε να είναι ακόμη πιο ένδοξη απ' ότι στις εφημερίδες. Το 1938 ανακηρύχθηκε ως το πιο δημοφιλές καρτούν στις ΗΠΑ, ξεπερνώντας ακόμη και τον Μίκι Μάους.
Η δημοτικότητά του οφείλεται και στο σπανάκι, η λατρεία του για το οποίο συνέβαλε στην αύξηση της κατανάλωσης του λαχανικού κατά 33%. Οι Αμερικανοί σπανακοπαραγωγοί του το αναγνώρισαν και το 1937 έστησαν το άγαλμά του στην Κρίσταλ Σίτι, μια πόλη του Τέξας που ζει κυρίως απ' το σπανάκι.
πηγές: άρθρο του "Uncle John’s All-Purpose Extra Strength Bathroom Reader", sansimera.gr
Το 1919, η New York Evening Journal προσέλαβε τον καρτουνίστα Έλζι Κράισλερ Σίγκαρ (E.C. "Elzie" Segar) και του είπε να δημιουργήσει μια στήλη κόμικ με τίτλο "Thimble Theater". Τα υπόλοιπα τα άφησαν στη φαντασία του και αυτός δημιούργησε μερικούς παράξενους χαρακτήρες: μια λιπόσαρκη, ηλίθια καμαριέρα με το όνομα Όλιβ Όιλ (Olive Oyl), τον φίλος της Χαμ Γκρέιβι (Ham Gravy), τον αδερφό της Κάστρολ Όιλ (Castor Oyl) και τους γονείς της Cole και Nana Oyl.
Η στήλη έγινε πολύ δημοφιλής στα επόμενα 10 χρόνια. Το 1929, ο Segar παρουσίασε μια ιστορία όπου ο Ham και ο Castor αποφασίζουν να σαλπάρουν προς αναζήτηση ενός μυθικού τέρατος, της Whiffle Hen.
Κανένας από τους δυο δεν ήξεραν από ναυσιπλοΐα και έτσι αποφάσισαν να προσλάβουν έναν ναύτη. Στις 17 Ιουνίου του 1929 ο Castor συναντά έναν καυγατζή, μονόφθαλμο άντρα με καπέλο καπετάνιου και τον ρωτάει, "Είσαι ναύτης;"
"Λες να είμαι καουμπόι;" του απαντά ο ναύτης. Είναι η πρώτη εμφάνιση του Ποπάι.
Ο Segar δεν είχε σκοπό να κάνει μόνιμο χαρακτήρα του κόμικ τον Ποπάι. Όταν η ιστορία της Whiffle Hen τελείωσε μετά από μήνες, τον απέσυρε. Αλλά ξαφνικά πολλοί εξαγριωμένοι αναγνώστες έγραψαν στην εφημερίδα απαιτώντας την επιστροφή του Ποπάι. Μερικούς μήνες αργότερα η Olive τον φίλησε και αυτός την ερωτεύτηκε αμέσως. Ο Ham Gravy υποβαθμίστηκε σαν χαρακτήρας και ο Ποπάι έγινε ο επίσημος σύντροφος της Olive. Ο Segar άλλαξε επίσης και τον τίτλο σε "Thimble Theater, starring Popeye."
Στον κινηματογράφο, πρωτοεμφανίστηκε το 1933, στην ταινία κινουμένων σχεδίων "Οι περιπέτειες του Ποπάι του ναυτικού". Η καριέρα του στη μεγάλη οθόνη έμελλε να είναι ακόμη πιο ένδοξη απ' ότι στις εφημερίδες. Το 1938 ανακηρύχθηκε ως το πιο δημοφιλές καρτούν στις ΗΠΑ, ξεπερνώντας ακόμη και τον Μίκι Μάους.
Η δημοτικότητά του οφείλεται και στο σπανάκι, η λατρεία του για το οποίο συνέβαλε στην αύξηση της κατανάλωσης του λαχανικού κατά 33%. Οι Αμερικανοί σπανακοπαραγωγοί του το αναγνώρισαν και το 1937 έστησαν το άγαλμά του στην Κρίσταλ Σίτι, μια πόλη του Τέξας που ζει κυρίως απ' το σπανάκι.
πηγές: άρθρο του "Uncle John’s All-Purpose Extra Strength Bathroom Reader", sansimera.gr
Ξωτικό
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου