Είναι μια "βόμβα" ενέργειας, γεμάτη γεύση και αρώματα.
Στη Ρόδο τα μελεκούνια τα φτιάχνουν όλες μαζί οι γυναίκες του
χωριού συνοδεία τραγουδιών και τοπικών χορών, με αφορμή ένα γάμο ή μια βάπτιση, προκειμένου να κεράσουν τους καλεσμένους.
Είναι μαλακό στο στόμα, όχι πολύ γλυκό, με τις νότες του πορτοκαλιού να υπερισχύουν τελικά.
Μια απόλαυση υψηλής διατροφικής αξίας από το νοτιοανατολικό άκρο της χώρας μας.
2 κιλά Σουσάμι καβουρδισμένο
2 κουτ. γλ. Κανέλλα
500 γρ. Αμύγδαλα καβουρδισμένα στο φούρνο
2 κ. Μέλι θυμαρίσιο (μπεζ χρώμα)
ΕΚΤΕΛΕΣΗ
Πλένουμε καλά το σουσάμι και το αφήνουμε να στραγγίσει σε σίτα.
Μετά το καβουρδίζουμε καλά σε κατσαρόλα. Πρέπει να καβουρδιστεί τόσο ώστε να μοσχομυρίζει και να θρυμματίζεται καθώς το σπάμε ανάμεσα στα δυο μας δάκτυλα.
Σε βαθύ μεγάλο μπολ ανακατεύουμε το σουσάμι με την κανέλλα και τα αμύγδαλα (τα οποία έχουμε επίσης καβουρδίσει καλά στο φούρνο). Εν τω μεταξύ βάζουμε το μέλι σε βαθιά, απλωτή κατσαρόλα και το τοποθετούμε σε δυνατή φωτιά.
Το αφήνουμε να βράσει και ανακατεύουμε με μεγάλη ξύλινη κουτάλα.
Για να καταλάβουμε αν είναι έτοιμο το μέλι, ρίχνουμε λίγο μέσα σε μπολάκι με νερό( σε θερμοκρασία δωματίου). Μόνο αν το μέλι μαζεύεται σαν μαλακιά καραμέλα σε μπαλίτσα είναι έτοιμο. Το κατεβάζουμε αμέσως από την φωτιά και το ρίχνουμε μέσα στο μπολ με το μείγμα σουσαμιού.
Ανακατεύουμε καλά με μία ξύλινη κουτάλα μέχρι να ενωθούν όλα τα υλικά.
Απλώνουμε το μείγμα όπως είναι χλιαρό, σε μια παχιά στρώση( 3 εκ. περίπου )πάνω σε ένα μεγάλο ορθογώνιο παραλληλόγραμμο κομμάτι λαδόκολλας.
Με μία ξύλινη βέργα, σαν χοντρό χάρακα, στρώνουμε τις άκρες γύρω-γύρω, όπως επίσης και την επιφάνεια, για να είναι παντού ομοιόμορφο και τελείως επίπεδο.
Αυτό το κάνουμε για δύο λόγους:Α)για να είναι εμφανίσιμα και Β) για ναέχουν σχήμα που μπορεί να δουλευτεί να είναι δηλαδή σαν «τουβλάκια» για να τα στολίσουμε, να δημιουργήσουμε πυργάκια σε σχήμα αστεριού κλπ.
Πασπαλίζουμε με λίγη κανέλλα και στρώνουμε με τα δάκτυλα. Απλώνουμε από πάνω άλλη μία λαδόκολλα και το πιέζουμε με ένα πλάστη για να γίνουν ομοιόμορφα.
Περιμένουμε να κρυώσει λίγο. Με το ίδιο ξύλο που μοιάζει με χάρακα, κόβουμε λωρίδες κατά μήκος και κόβουμε κομμάτια σε σχήμα ρόμβου, τοποθετώντας το μαχαίρι διαγώνια καθώς χωρίζουμε τα κομμάτια (διαστάσεις περίπου 5Χ5 cm).
Τυλίγουμε ένα-ένα τα μελεκούνια σε κομμάτια διάφανης ζελατίνας.
To μελεκούνι καθώς το σπάμε στη μέση έχει ένα χαρακτηριστικό ήχο, σαν μικρές αλλεπάλληλες εκρήξεις.
ΤΙP:
Το μελεκούνι μοιάζει με το παστέλι αλλά η μεγάλη της διαφορά είναι ότι το μελεκούνι πρέπει να λυγίζει , να μην είναι σκληρό
http://www.i-diadromi.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου