ΛΟΓΩ ΑΥΞΗΜΕΝΩΝ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΩΝ ΚΑΘΥΣΤΕΡΟΎΜΕ ΤΗΝ ΣΥΧΝΗ ΑΝΑΝΕΩΣΗ ΜΑΣ ΣΤΟ BLOG. ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΧΑΘΕΙ, ΘΑ ΕΜΦΑΝΙΖΟΜΑΣΤΕ ΣΥΧΝΑ ΠΥΚΝΑ ΜΕ ΤΑ ΜΟΝΑΔΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ ΜΑΣ. ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ
Η ομορφιά είναι διαφορετική για τον καθένα. Πολλά όμορφα θα συναντήσεις εδώ μέσα. Θα ενημερωθείς, θα χαρείς, θα λυπηθείς, θα γελάσεις, θα προβληματιστείς, θα μάθεις, θα εκνευριστείς και θα νιώσεις πολλά ακόμα συναισθήματα. Μπορείτε ελέυθερα να αντιγράφεται τις αναρτήσεις μας αυτούσιες ή σε τμήματα αρκεί να αναφέρεστε στην πηγή με ενεργό link

Τετάρτη 6 Ιουλίου 2011

0 Mάρλει: Ενας μεγάλος μπελάς - (Μarley and Me) - Home cinema

Ζεσταίνεστε κι εσείς ή να πάω να κοιταχτώ; Ας ανοίξει κάποιος το κλιματιστικό! Α, ξέχασα, δεν έχω κλιματιστικό! Έχω όμως ωραιότατο ανεμιστήρα κι ωραιότατο DVD player! Γι αυτό ας δούμε και καμιά ταινία, αλλά ντάλα καλοκαίρι έχουμε να δούμε κάτι ευχάριστο βρε αδερφέ! Το «Μάρλει: ένας μεγάλος μπελάς» θα δούμε!
Το θέμα: Ένα ζευγάρι ξεκινά καριέρα και οικογένεια. Και πριν κάνουν παιδιά, παίρνουν ένα σκυλάκι, τον Μάρλει, ένα γλυκύτατο –ψέματα, παραπάνω από γλυκύτατο- …λαμπραντούντλ (δείτε το και θα καταλάβετε)!!! Ο Μάρλει όχι μόνο γίνεται μέλος της οικογένειας, αλλά τους μαθαίνει τι θα πει οικογένεια.
Η ταινία: Οση ώρα γράφω γελάω μόνη μου! Είναι μια τρισχαριτωμένη οικογενειακή ταινία, που τα έχει όλα, γέλιο, ένταση, συγκίνηση. Και είναι μακράν η καλύτερη ταινία της Ανιστον. Δεν καταλαβαίνω τι συμβαίνει με αυτήν την κοπέλα: είναι όμορφη, λαμπερή, όχι άμοιρη ταλέντου, γιατί παίζει συνεχώς σε ταινίες κάτω του μετρίου; Μάλλον έχει πολύ κακό ατζέντη. Εδώ όμως έκανε καλή επιλογή. Ο ρόλος είναι στα νερά της, όπως και του Όουεν Γουίλσον –που εγώ τον θεωρώ πολύ καλό στο είδος του κι ας λένε μερικοί-, αλλά την παράσταση κλέβει ο σκύλος! Είτε συμπαθεί κανείς, είτε όχι τα σκυλάκια, αυτός εδώ ο κούκλος δεν αφήνει καμιά επιλογή, θα τον λατρέψεις!
Δεν υπάρχει λόγος να αρχίσω να αναλύω σκηνοθεσία, σενάριο κλπ., γιατί δεν είναι τέτοιου είδους ταινία. Κανείς δεν θα τη δει για τις καταπληκτικές σκηνοθετικές ικανότητες –που δεν είναι και καταπληκτικές- του David Frankel, θα τη δει για να περάσει καλά, να γελάσει και να συγκινηθεί –ας έχετε και κάνα χαρτομάντιλο, δεν βλάπτει!
Πολλοί θα πουν ότι είναι τελείως «αμερικανιά». Ναι, είναι και δεν βλέπω το πρόβλημα. Είναι πράγματι από τις ταινίες που βγάζει σωρηδόν το Χόλυγουντ, με τις σπιταρόνες, τις πισίνες, και την ευτυχισμένη οικογένεια, αλλά αυτό δεν την καθιστά αυτομάτως «μίασμα του κινηματογράφου». Μέσα στο σωρό υπάρχουν και διαμάντια. Κι αφήστε τους ψευτοκουλτουριάρηδες να λένε.
Είπαμε πολλά νομίζω, γι αυτό ετοιμάστε ποπ κορν, φωνάξτε φίλους ή τους αγαπημένους σας, καθίστε αναπαυτικά κι απολαύστε την ταινία!
Σκηνοθεσία: David Frankel
Σενάριο: Scott Frank, Don Ross, βασισμένοι στο διήγημα του John Grogan
Παίζουν: Jennifer Aniston, Owen Wilson, Eric Dane, Kathleen Turner (θα τρομάξετε να τη γνωρίσετε)

Υ.Γ: Παίδες τελευταία βδομάδα που οι αναρτήσεις βγαίνουν άλλα αντ’ άλλων! Από βδομάδα κανονικά το πρόγραμμά μας: Δευτέρα Home Cinema και Πέμπτη Πάμε Cinema!!!

Αλεξάνδρα Βέττα

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...