Ήδη από την εποχή της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, η ανθρωπότητα παρήγαγε
κάθε χρόνο δισεκατομμύρια τόνους αερίων του θερμοκηπίου κάθε χρόνο,
αποκαλύπτουν αναλύσεις σε δείγματα πάγου από τη Γροιλανδία.
Εδώ και περισσότερα από 2.000 χρόνια, αναφέρουν οι ερευνητές στο περιοδικό Nature, οι εκπομπές μεθανίου αυξάνονται ακολουθώντας την επέκταση των ανθρώπινων πληθυσμών και της γεωργίας.
Το μεθάνιο, ένα αέριο 20 φορές πιο ισχυρό από το διοξείδιο του άνθρακα ως αέριο του θερμοκηπίου, παράγεται τόσο από φυσικές πηγές, όπως για παράδειγμα οι υγρότοποι, όσο και από ανθρώπινες δραστηριότητες, όπως η καύση ξύλου και άλλων μορφών βιομάζας.
Οι επιστήμονες μπορούν να σήμερα να ξεχωρίζουν το μεθάνιο που προέρχεται από συγκεκριμένες δραστηριότητες: «Το μεθάνιο που παράγεται από την καύση βιομάζας περιέχει μεγαλύτερες ποσότητες άνθρακα-13, συγκριτικά με το ελαφρύτερο ισότοπο του άνθρακα-12» εξηγεί ο καθηγητής Τόμας Μπλούνιερ του Πανεπιστημίου της Κοπεγχάγης.
Σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο της Ουτρέχτης στην Ολλανδία, ο Μπλούνιερ εξέτασε την αναλογία ισοτόπων σε δείγματα πάγου από τη βόρεια και κεντρική Γροιλανδία. Ο πάγος είναι γνωστό ότι περιέχει μικροσκοπικές φυσαλίδες αέρα που παγιδεύτηκαν στο αρχαίο χιόνι και επιτρέπουν σήμερα τη μελέτη της ατμοσφαιρικής σύστασης στο μακρινό παρελθόν.
Η ανάλυση έδειξε ότι η πρώτη απότομη άνοδος στο ατμοσφαιρικό μεθάνιο ήρθε την εποχή της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας (27 π.Χ - 476 μ.Χ) και της κινεζικής δυναστείας των Χαν (206 π.Χ - 220 μ.Χ), όταν μεγάλες εκτάσεις δασών αποψιλώθηκαν για το ξύλο του, το οποίο χρησιμοποιήθηκε ως καύσιμο για τη μεταλλουργία που είχε αρχίσει να αναπτύσσεται.
«Βάσει των αρχαιολογικών εκτιμήσεων για την μεταλλουργία, υπολογίζουμε ότι το κάρβουνο που χρησιμοποιήθηκε στη μεταλλουργία στο απόγειο της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας θα μπορούσε να απελευθερώνει 0,65 τεραγραμμάρια [650 εκατομμύρια τόνοι] μεθανίου ανά έτος» γράφουν οι ερευνητές.
Ακόμα μια απότομη αύξηση ήρθε με την διόγκωση των ανθρώπινων πληθυσμών το Μεσαίωνα, όταν μεγάλες εκτάσεις μετατράπηκαν σε χωράφια. Το επόμενο άλμα στις εκπομπές ήρθε κατά τη λεγόμενη «Μικρή Εποχή των Παγετώνων», μια περίοδο ασυνήθιστου ψύχους από το 1350 έως το 1800, όταν αυξήθηκε απότομα η κατανάλωση καυσόξυλου και κάρβουνου.
Περίπου το 1800 καταγράφεται μια ακόμα απότομη άνοδος και σήμερα πλέον η μισή από τη συνολική ποσότητα μεθανίου που απελευθερώνεται στην ατμόσφαιρα είναι ανθρωπογενές.
Σύμφωνα με εκτιμήσεις της NASA, η αποσύνθεση οργανικών ουσιών στις χωματερές απελευθερώνει σήμερα 25 δισ. τόνους μεθανίου ανά έτος. Περίπου 80 δισ. τόνοι απελευθερώνονται από το πεπτικό σύστημα των εκτρεφόμενων ζώων και περίπου 10 με 50 δισ. τόνοι από την καύση βιομάζας.
Η νέα μελέτη δεν εξέτασε την επίδραση του ανθρωπογενούς μεθανίου στο κλίμα, ωστόσο οι ερευνητές δηλώνουν έκπληκτοι από το αποτύπωμα της ανθρώπινης δραστηριότητας στις εκπομπές.
Εδώ και περισσότερα από 2.000 χρόνια, αναφέρουν οι ερευνητές στο περιοδικό Nature, οι εκπομπές μεθανίου αυξάνονται ακολουθώντας την επέκταση των ανθρώπινων πληθυσμών και της γεωργίας.
Το μεθάνιο, ένα αέριο 20 φορές πιο ισχυρό από το διοξείδιο του άνθρακα ως αέριο του θερμοκηπίου, παράγεται τόσο από φυσικές πηγές, όπως για παράδειγμα οι υγρότοποι, όσο και από ανθρώπινες δραστηριότητες, όπως η καύση ξύλου και άλλων μορφών βιομάζας.
Οι επιστήμονες μπορούν να σήμερα να ξεχωρίζουν το μεθάνιο που προέρχεται από συγκεκριμένες δραστηριότητες: «Το μεθάνιο που παράγεται από την καύση βιομάζας περιέχει μεγαλύτερες ποσότητες άνθρακα-13, συγκριτικά με το ελαφρύτερο ισότοπο του άνθρακα-12» εξηγεί ο καθηγητής Τόμας Μπλούνιερ του Πανεπιστημίου της Κοπεγχάγης.
Σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο της Ουτρέχτης στην Ολλανδία, ο Μπλούνιερ εξέτασε την αναλογία ισοτόπων σε δείγματα πάγου από τη βόρεια και κεντρική Γροιλανδία. Ο πάγος είναι γνωστό ότι περιέχει μικροσκοπικές φυσαλίδες αέρα που παγιδεύτηκαν στο αρχαίο χιόνι και επιτρέπουν σήμερα τη μελέτη της ατμοσφαιρικής σύστασης στο μακρινό παρελθόν.
Η ανάλυση έδειξε ότι η πρώτη απότομη άνοδος στο ατμοσφαιρικό μεθάνιο ήρθε την εποχή της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας (27 π.Χ - 476 μ.Χ) και της κινεζικής δυναστείας των Χαν (206 π.Χ - 220 μ.Χ), όταν μεγάλες εκτάσεις δασών αποψιλώθηκαν για το ξύλο του, το οποίο χρησιμοποιήθηκε ως καύσιμο για τη μεταλλουργία που είχε αρχίσει να αναπτύσσεται.
«Βάσει των αρχαιολογικών εκτιμήσεων για την μεταλλουργία, υπολογίζουμε ότι το κάρβουνο που χρησιμοποιήθηκε στη μεταλλουργία στο απόγειο της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας θα μπορούσε να απελευθερώνει 0,65 τεραγραμμάρια [650 εκατομμύρια τόνοι] μεθανίου ανά έτος» γράφουν οι ερευνητές.
Ακόμα μια απότομη αύξηση ήρθε με την διόγκωση των ανθρώπινων πληθυσμών το Μεσαίωνα, όταν μεγάλες εκτάσεις μετατράπηκαν σε χωράφια. Το επόμενο άλμα στις εκπομπές ήρθε κατά τη λεγόμενη «Μικρή Εποχή των Παγετώνων», μια περίοδο ασυνήθιστου ψύχους από το 1350 έως το 1800, όταν αυξήθηκε απότομα η κατανάλωση καυσόξυλου και κάρβουνου.
Περίπου το 1800 καταγράφεται μια ακόμα απότομη άνοδος και σήμερα πλέον η μισή από τη συνολική ποσότητα μεθανίου που απελευθερώνεται στην ατμόσφαιρα είναι ανθρωπογενές.
Σύμφωνα με εκτιμήσεις της NASA, η αποσύνθεση οργανικών ουσιών στις χωματερές απελευθερώνει σήμερα 25 δισ. τόνους μεθανίου ανά έτος. Περίπου 80 δισ. τόνοι απελευθερώνονται από το πεπτικό σύστημα των εκτρεφόμενων ζώων και περίπου 10 με 50 δισ. τόνοι από την καύση βιομάζας.
Η νέα μελέτη δεν εξέτασε την επίδραση του ανθρωπογενούς μεθανίου στο κλίμα, ωστόσο οι ερευνητές δηλώνουν έκπληκτοι από το αποτύπωμα της ανθρώπινης δραστηριότητας στις εκπομπές.
Newsroom ΔΟΛ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου