Η μητέρα ενός φίλου έκανε την έρευνα εργασίας της αφού για λόγους υγείας είχε φύγει από το ξενοδοχείο που δούλευε ως καμαριέρα. Έψαχνε λοιπόν συνέχεια για δουλειά, έστω για ένα απλό μεροκάματο.
Κατά καιρούς πήγαινε σε επιχειρήσεις που άκουγε πως ήθελαν άνθρωπο όμως κι εκεί έβρησκε τελικά τις πόρτες κλειστές.
Κάποια στιγμή αφού απευθύνθηκε σε ένα κατάστημα ο επιχειρηματίας φάνηκε θετικός, τουλάχιστον πιο θετικός από τους άλλους, και της είπε ότι σύντομα θα την πάρει τηλέφωνο.
Μετά από καιρό που η μητέρα του φίλου μου δεν είχε κάποιο τηλέφωνο έχασε εντελώς τις ελπίδες της. Μια μέρα περνούσανε από το μαγαζί αυτό και θελήσανε να πάνε να πάρουνε κάτι δροσιστικό στο χέρι και με την ευκαιρία να ξαναρωτήσουν. Όταν μπήκαν στο μαγαζί είδαν τον λόγο που δεν την πήραν στη δουλειά....
Στη θέση της ήταν μια γνωστή της αλβανίδα η οποία μάλιστα έκανε τρεις δουλειές. Η κοινωνία εκεί είναι μικρή και γνωρίζονται σχεδόν όλοι μεταξύ τους.
Αυτή λοιπόν είναι μια ιστορία που θα πρέπει να έχει πολλούς αποδέκτες αν και είναι ξεκάθαρο ότι δεν θα την ακούσει κανείς.
Θα πρέπει πρώτα να την διαβάσουν εκείνοι που ισχύριζονται μετά περισσής μανίας ότι οι ξένοι δεν μας κλέβουν δουλειές και πως οι Έλληνες δεν πάνε σε όλες τις εργασίες και προτιμούν τις χαλαρές. Τους λέμε με σιγουριά ότι και πολλοί Έλληνες πάνε σε δύσκολες εργασίες αλλά και πολλοί ξένοι τους πέρνουν τις δουλειές.
Επίσης θα ήθελα να ρωτήσω όποιον ξέρει να μου πει. Γνωρίζει κανείς κάποιον φίλο η γνωστό του Έλληνα να έχει 3 δουλειές- μισθούς.;
Εμείς κατηγορούμε και την αλβανίδα στην προκειμένη περίπτωση αλλά και τον έλληνα εργοδότη. Η αλβανίδα γιατί δεν σέβεται το γεγονός πως υπάρχουν άνθρωποι που δεν δουλεύουν καν (τώρα θα μου πειτε πως να το σκεφτεί, μόλις πριν 2-3 χρόνια κατέβηκε από τα ούγκα ούγκα) αλλά και τον ξυπασμένο έλληνα που δεν έχει ως προτεραιότητα για τις υπαλληλικές θέσεις του τους συμπατριώτες τους άνεργους.
Το θέμα είναι και πολιτικό αλλά και κοινωνικό, όλα δείνχουν πως δεν υπάρχει καμιά διάθεση από τους άχρηστους πολιτικούς μας να το λύσουν, ας δείξουμε τουλάχιστον εμείς υπευθυνότητα.
- Οι επιχειρηματίες να προτιμούν αποκλειστικά έλληνες εργαζόμενους.
- Να μην πέρνουν ξένους καταρχάς γιατί πλέον απαιτούν πολύ υψηλότερο μεροκάματο από τους Έλληνες.
- Οι Έλληνες καταναλωτές να προτιμούν ελληνικά προιόντα και καταστήματα.
Υπάρχουν κι άλλες λύσεις που θα πρέπει να σκεφτούμε και να εφαρμόσουμε άμεσα.
Για το τέλος θα πρέπει να πούμε στους ''καλοθελητές'' που σίγουρα θα μας πουν πολλά ότι ούτε ρατσιστές είμαστε ουτε χρυσαυγίτες αλλά απλά ζούμε μέσα στην κοινωνία, και βλέπουμε την κατάντια. Η μόνη λύση αυτή τη στιγμή για τους άνεργους είναι να γίνει ποσόστοση στον αριθμό των μεταναστών και οι κενές θέσεις εργασίας που θα αφήσουν φεύγοντας να αναπληρωθούν από έλληνες.
Αν είστε από αυτούς που τα βλεπετε όλα καλά τότε εντάξει, βρίστε μας άφοβα.
Mail αναγνώστη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου