Κάποιοι που ήταν στο κατώφλι του θανάτου και επέστρεψαν στη ζωή διηγούνται, ότι είδαν αυτό το φως στο τούνελ ή το σώμα τους να ίπταται πάνω από το κρεβάτι του νοσοκομείου.....Άλλοι, έχουν βιώσει τέτοιες εμπειρίες και όταν είναι κουρασμένοι ή συναισθηματικά φορτισμένοι.
Υπάρχουν οι υποστηρικτές αυτών των εμπειριών που λένε ότι, ο άνθρωπος είναι μια ολόκληρη οντότητα η οποία αποτελείται από διάφορα σώματα (τη συγκεκριμένη άποψη μπορούμε να τη συναντήσουμε και σε διάφορες θρησκείες της Ανατολής -Κομφουκιανισμός, Ινδουϊσμός, Βουδισμός – καθώς και σε Αφρικάνικες θρησκείες – Voodoo, Hoodoo, Σαμανισμός).
Συνεχίζοντας στη θεωρία της «Πολυσωμικής Ανθρώπινης Οντότητας» , τα διάφορα σώματα του ανθρώπου συνδέονται μεταξύ τους με ισχυρούς δεσμούς. Ο ισχυρότερος δεσμός που συγκρατεί τα άυλα σώματα με το υλικό ονομάζεται ασημένια χορδή (silver cord όσοι είναι οικείοι με την Αστρική προβολή υποστηρίζουν ότι ένα φωτεινό ασημένιο νήμα ξεκινά από την πλάτη τους και φτάνει στο άπειρο).
Σύμφωνα με τις γνώμες ειδικών η ασημένια χορδή σπάζει μόνο με το θάνατο του ατόμου , αφού πλέον τα άλλα σώματα δε χρειάζεται να είναι «αγκυστρωμένα» στο υλικό σώμα. Η ασημένια χορδή λέγεται ότι είναι πάρα πολύ ελαστική, σε τέτοιο βαθμό μάλιστα που επιτρέπει στα άυλα σώματα να αποχωρίζονται για λίγο το υλικό, η ελαστικότητα αυτή δε, μεγαλώνει όταν το σώμα κουράζεται.
Θα έχετε παρατηρήσει πολλές φορές, όταν είσαστε κουρασμένοι και περπατάτε το βράδυ να μένει πίσω από κάθε αντικείμενο που βλέπετε μια «σκιώδης αύρα». Σύμφωνα με την παραπάνω θεωρία αυτό ερμηνεύεται με το ότι η ασημένια χορδή έχει «ανοίξει» και τα σώματα σας δεν συγχρονίζονται τελείως -ουσιαστικά φανταστείτε το υλικό σώμα να «σέρνει» τα υπόλοιπα με ένα ελαστικό σκοινί!-(βέβαια το παραπάνω φαινόμενο το ερμηνεύει και η σύγχρονη οφθαλμολογία λέγοντας ότι οφείλεται σε κούραση του αμφιβλιστροειδούς).
Η θεωρία εξηγεί με παρόμοιο τρόπο και τα όνειρα , δηλ. υποστηρίζει ότι κατά τη διάρκεια του ύπνου τα αιθερικά σώματα(ή αν προτιμάτε το συνειδιτό) ταξιδεύουν σε άλλους κόσμους όπου ζουν για λίγο. (Οι απόψεις δυίστανται στο αν αυτοί οι κόσμοι είναι πραγματικοί ή αν ουσιαστικά είναι δημιουργήματα των σωμάτων.
Τέλος , η ασημένια χορδή επανέρχεται στο κανονικό της «μήκος» με την ξεκούραση ή με την επιτακτική ανάγκη για αντίδραση εκ μέρους του υλικού σώματος.
Άλλη θεωρία είναι αυτή που διατύπωσε ο Ελβετός νευρολόγος Olaf Blanke. Η θεωρία βασίζεται σ’ ένα μέρος του εγκεφάλου που είναι επιστημονικά γνωστό με το όνομα “angular gyrus” και το οποίο είναι εν μέρει υπεύθυνο για τον τρόπο που ο εγκέφαλος αναλύει τις πληροφορίες που δέχεται από τις αισθήσεις και μας δίνει την αντίληψη που έχουμε για το σώμα μας (π.χ. την αίσθηση της ισορροπίας). Η θεωρία υποστηρίζει ότι όταν το μέρος αυτό του εγκεφάλου «αστοχεί» στη λειτουργία του θα μπορούσε κάποιος να έχει οράματα πτήσης έξω από το φυσικό του σώμα. Η θεωρία αυτή δέχθηκε πολλές ''επιθέσεις'' ως μη ακριβής!
Τι λέει όμως η επιστήμη σήμερα γι αυτές τα βιώματα;;
Οι επιστήμονες των Πανεπιστημίων της Οξφόρδης και του Κέιμπριτζ, χαρακτηρίζουν τις εξωσωματικές εμπειρίες ως δυσλειτουργίες των κανονικών εγκεφαλικών λειτουργιών.
Η δρ. Κάρολιν Ουότ, μέλος της ερευνητικής ομάδας εξηγεί: «Ο εγκέφαλός μας ξέρει πολύ καλά πως να μας ξεγελά». Η επιστημονική ομάδα κατέληξε στο συμπέρασμα ότι πολλές «μεταθανάτιες» εμπειρίες μπορεί να προκαλούνται από την προσπάθεια του εγκεφάλου να ερμηνεύσει πρωτόγνωρα συναισθήματα, που συνοδεύουν τραυματικές μνήμες και συμβάντα. Η δρ. Ουότ, του Πανεπιστημίου του Εδιμβούργου, λέει: «Ορισμένες από τις μελέτες που εξετάσαμε δείχνουν ότι κάθε έκφανση της μεταθανάτιας εμπειρίας έχει βιολογικό υπόβαθρο».
Ένα από τα συνηθέστερα γνωρίσματα των μεταθανάτιων ή εξωσωματικών εμπειριών, όπως αυτά περιγράφονται από τους «παθόντες», είναι η συνειδητοποίηση του θανάτου. Η σύγχρονη ψυχιατρική, όμως, έχει μελετήσει το φαινόμενο αυτό, που ονομάσθηκε «Σύνδρομο Κοτάρ» ή «σύνδρομο του πτώματος που περπατάει» και έχει ως χαρακτηριστικό του ότι ο άνθρωπος έχει την εντύπωση ότι είναι νεκρός. Το σύνδρομο αυτό έχει καταγραφεί σε άτομα που πάσχουν από μετατραυματικό σύνδρομο, καθώς και σε πολλούς πάσχοντες από τύφο ή σκλήρυνση κατά πλάκα.
Εξίσου κοινά είναι και τα εξωσωματικά φαινόμενα, στα οποία το άτομο νιώθει ότι πετάει πάνω από το ίδιο του το σώμα. Ελβετοί ιατροί διαπίστωσαν, όμως, ότι το συναίσθημα αυτό μπορεί να προκληθεί με τεχνητό τρόπο, χάρη στην ηλεκτρική διέγερση συγκεκριμένου τμήματος του ανθρώπινου εγκεφάλου, ενώ με ανάλογο τρόπο μπορεί να αναπαραχθεί και το λεγόμενο «σύνδρομο της φωτεινής σήραγγας».
Εδώ ακριβώς μπλέκονται δύο «αντίπαλα στρατόπεδα»: αυτών που δέχονται ότι ο νους και το πνεύμα είναι κάτι ξεχωριστό από τον εγκέφαλο και αυτών που υποστηρίζουν ότι όλα τα ψυχικά φαινόμενα είναι απλά διεργασίες του φυσικού εγκεφάλου, ή , κατά την τελευταία έρευνα, αποκυήματα φαντασίας που οφείλονται στην δυσλειτουργία του εγκεφάλου. Η δεύτερη πλευρά αποκλείει κάθε μεταφυσική εμπειρία (από τα «αστρικά ταξίδια» μέχρι και τις υποθέσεις απαγωγείς από εξωγήινους).
Απ’ την άλλη μεριά, οι αναφορές για εξωσωματικές εμπειρίες στην περίπτωση ενός «σύντομου θανάτου» όλο και αυξάνονται. Πριν από καιρό για παράδειγμα, μια έρευνα από τη Γερμανία πάνω σε 344 τέτοιες περιπτώσεις, έδειξε ότι το 12% αυτών που τις βίωσαν είδαν ένα «φως στο τέλος του τούνελ» ή ακόμα είχαν επαφή με πεθαμένους συγγενείς τους – κάνοντας μια … μικρή επίσκεψη στον Άδη;;!
Τελικώς η επιστήμη θα μπορέσει να πείσει τους ''οπαδούς'' των εξωσωματικών βιωμάτων;;;;;;;;
Πηγές:
http://portal.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathciv_1_02/11/2011_412927
http://www.metafysiko.gr/?p=761
http://www.esoterica.gr/news/oktober_02/deathxpr/deathxpr.htm
http://atenizodas.blogspot.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου