0 Ἔχεις ταράτσα;

Ζῶ ἐντὸς τοῦ κλεινοῦ Ἀστεως! Ζῶ σὲ μίαν ὅμοια οἰκοδομή, ἀρκετῶν ὀρόφων, δίχως αὐλὲς κοινόχρηστες καὶ δίχως χῶμα. Ὅπως κι ἐσεῖς φαντάζομαι. 

Δὲν ἔχω χωριό, δὲν ἔχω κτήματα, δὲν ἔχω ῥίζες. (Βλέπετε, ὁ Πόντος….) Κάποια λίγα κατάλοιπα τὰ χαίρονται κάποιοι συγγενεῖς (καλή τους ὥρα) μὲ ἀπόφασι τῶν γονέων καὶ τῶν παππούδων μου. Συνεπῶς εἶμαι ἀπόλυτα ἀποκομμένη ἀπὸ τὴν Γῆ.

Ἔχω μάθει ὅμως πολλὰ γιὰ τὴν Γῆ. Ἔχω ἀσχοληθεῖ σὲ κηπάρια, σὲ γλᾶστρες, ἀκόμη καὶ σὲ ..δανεικὰ χωράφια. Ἔχω πιάσει λάσπη, κασμά, φτυάρι, τσουγκράνα… Ἔχω ξεχορτιαριάσει, κλαδέψει, μπολιάσει… 

Γενικῶς… Τὸ πέρασα κι αὐτὸ τὸ στάδιο.   


Γιατί σᾶς τὰ λέω ὅμως αὐτὰ τώρα; Νομίζω καταλάβατε! Διότι ξεκινᾶμε γιὰ ἕναν ἀγώνα δρόμου, ποὺ κατὰ τὴν διάρκειά του, δὲν γνωρίζουμε τοὺς κινδύνους καὶ τὰ προβλήματα ποὺ θὰ ἀντιμετωπίσουμε. Δὲν γνωρίζουμε τί τροφὴ θὰ ἔχουμε, ἐὰν θὰ ἔχουμε καὶ σὲ τί ποσότητες. Σίγουρα κάποιες τροφὲς ἀποθηκεύονται. Ἀλλὰ στὸ θέμα τῆς βιταμίνης τί κάνουμε;

Σήμερα, καλοῦ κακοῦ, εἶπα νὰ μοιραστῶ μαζύ σας τὶς σκέψεις μου καὶ τὶς …δράσεις μου.  

Ἀπεφάσισα νὰ ἐκμεταλλευθῶ τὴν ταράτσα. Συζήτησα μὲ τοὺς ἐνοίκους τῶν λοιπῶν διαμερισμάτων (ἐξαιρετικοὶ γείτονες ὅλοι τους) καὶ καταλήξαμε στὸ ἕνα: πρέπει νὰ διασφαλίσουμε ἕνα κομμάτι τῆς τροφῆς μας μὲ κάθε δυνατὸν τρόπο. Κι αὐτὸ σίγουρα θὰ πρέπῃ νὰ εἶναι πλούσιο σὲ βιταμῖνες.

Ξεκινᾶμε λοιπὸν τὴν δράσι.

Πρῶτα ἀπὸ ὅλα μαζεύουμε …καφάσια!!! Ξέρετε, αὐτὰ τὰ πλαστικὰ ποὺ πετοῦν δεξιὰ κι ἀριστερὰ οἱ μανάβηδες,

οἱ παραγωγοὶ στὶς λαϊκὲς καὶ οἱ ἰχθυοπῶλες. Ἐν ἀφθονίᾳ γύρω  μας! Καὶ μάλλιστα θεωροῦνται σκουπίδια. (Δυστυχῶς οὔτε γιὰ ἀνακύκλωσι δὲν τὰ ἔχουν κάποιοι!!!)  

(Σημαντικὴ σημείωσις, φροντίζουμε πρωτίστως τὸ τμῆμα τοῦ δαπέδου τῆς ταράτσας. Ἐὰν χρειάζεται κάποια μόνωσις ὀφείλουμε νὰ ἀσχοληθοῦμε μὲ αὐτὴν στὴν ἀρχὴ γιὰ νὰ ἀποφύγουμε δυσάρεστες ἐκπλήξεις. ) 

Τὰ καθαρίζουμε καὶ μετὰ μαζεύουμε λίγο …χαλικάκι! Λίγο, ὄχι πολύ. Μποροῦμε νὰ βροῦμε παντοῦ κι ἀπὸ αὐτό, ἴσως λίγο δύσκολα στὴν πόλι μέσα, ἀλλὰ ἔνα περίπατος λίγο πιὸ ἔξω, θὰ μᾶς βοηθήσῃ στὸ νὰ τροφοδοτήσουμε τὰ καφάσια μας περίφημα.  

Στρώνουμε τὸ χαλικάκι μας σὲ ἕνα λεπτὸ στρῶμα (λεπτό, ἴσα γιὰ νὰ στραγγίζῃ τὰ νερά) καὶ φροντίζουμε  νὰ τοποθετήσουμε τὸ καφάσι μας ἐπάνω σὲ τέσσερα τακάκια ἢ τούβλα ἢ ἔς τῳ πέτρες. Εἶναι ἕτοιμο πλέον γιὰ νὰ δεκτῇ αὐτὰ ποὺ θὰ τὸ «φορτώσουμε». 

Ἐγὼ προτιμῶ τὸ καστανόχωμα, ἀλλὰ καὶ ἡ τύρφη θὰ κάνῃ θαυμάσια δουλειά. Λίγο χῶμα καὶ τὸ μικρό μας «χωραφάκι» εἶναι ἕτοιμο! Βέβαια χρειάζονται πολλὰ τέτοια «χωραφάκια» γιὰ νὰ χορτάσουμε. Ὄρεξις νὰ ὑπάρχῃ καὶ «χωραφάκια» δημιουργοῦνται πολὺ εὔκολα. Τὰ φυτὰ ἐπιλέγονται ἀναλόγως τῆς ἐποχῆς. Τώρα γιὰ παράδειγμα μπορεῖτε θαυμάσια νὰ φυτέψετε λάχανα, μαρούλια, μπρόκολα, σπανάκι, καρότα, κρεμμύδια, πρᾶσα… Εἴπαμε, ὄρεξις νὰ ὑπάρχῃ..

Γιὰ λίπασμα μὴν ἐπιλέξετε τίποτα. Λίγη κοπριὰ χωνεμένη θὰ εἶναι μία πολὺ καλὴ βοήθεια στὰ φυτά σας. Καὶ τὴν προμηθεύεστε ἀπὸ κάθε σημεῖο ποὺ ὑπάρχει φυτώριο. Ἐγὼ προτιμῶ ἐπίσης τὸ σκινόχωμα, ἀλλὰ θέλει κόπο καὶ χρόνο. Ὅπως καὶ ὄρεξι γιὰ ἀναρριχήσεις. 

Ἕνα ἐπὶ πλέον σημεῖον ποὺ σίγουρα εἶναι σημαντικό γιὰ τὰ «χωραφάκια» μας, εἶναι ἡ δυνατότης «πολυορόφων» κατασκευῶν. Ἡ ἰδέα μοῦ ἦλθε ὅταν εἶδα πρὸ καιροὺ σὲ περίπτερο κάτι τέτοιο: ποὺ θὰ μποροῦσε νὰ ἔχῃ μίαν τέτοια μορφὴ (περίπου): 

μὲ διάφορες παραλλάγές, ἀναλόγως τῆς ἐμπνεύσεως, τοῦ χώρου καὶ τῶν οἰκονομικῶν δυνατοτήτων μας. 

Πάντως, ἐὰν ζοῦμε σὲ πολυόροφα κτίρια, κι ἔχουμε καταργήσει τὴν ἐπαφή μας μὲ τὴν Γῆ, τότε μᾶλλον, πρὸς ὥρας τοὐλάχιστον, πρέπει νὰ χρησιμοποιήσουμε …πολυόροφα «χωραφάκια»!

Ξέρω, κάποιοι δὲν θὰ δεκτοῦν νὰ συνδράμουν, εἶτε οἰκονομικῶς εἶτε μὲ προσωπικὴ ἐργασία. (Κάτι ποὺ δὲν ἀντιμετωπίζω ἐγώ.) Ἀλλὰ καὶ τί μὲ αὐτό; Ἐπεὶ δὴ κάποιοι δὲν θὰ βοηθήσουν, σημαίνει πὼς καὶ οἱ λοιποὶ πρέπει νὰ παραμείνουμε ἀδρανεῖς; Ἐδῶ συζητᾶμε γιὰ λύσεις ποὺ θὰ λύσουν τὰ χέρια μας καὶ τὸ (πιθανὸ) πρόβλημα τῆς τροφῆς μας γιὰ κάποιο χρονικὸ διάστημα. Οὔτε μόνιμο θὰ εἶναι, οὔτε θὰ κάνουμε τὶς ταρᾶτσες μας ἀποθῆκες. Εἴπαμε, προσωρινῶς. Γιὰ ὅσο χρειάζεται.

Φιλονόη.

Υ.Γ.1. Καλὸ θὰ ἦταν νὰ ἐπιλέξουμε πρωτογενεῖς σπόρους. Ὅμως, λόγῳ τῆς περιόδου, οἱ πιθανότητες νὰ βροῦμε σπόρους ποὺ θὰ μπορέσουμε νὰ χρησιμοποιήσουμε ἄμεσα, εἶναι μᾶλλον λίγες. Ἀπευθυνόμαστε στὸ Πελίτι καὶ στήνουμε παραλλήλως φυτώρια γιὰ τοὺς ἐρχομένους μῆνες. Θὰ χρειαστοῦν κι αὐτά.

Συνήθως οἱ καλλιεργητὲς χρησιμοποιοῦν κάτι τέτοιο:

 

Ἐγῶ κρατῶ ἁπλῶς τὰ πήλινα ἀπὸ τὸ γιαούρτι καὶ τὰ κάνω φυτώρια. Τὰ ἀποτελέσματα μου κάποιες φορὲς εἶναι ἀνώτερα ἀπὸ τὰ ἀναμενόμενα.

Υ.Γ.2. Ὁ πρωτογενὴς σπόρος μᾶς δίδει τὴν δυνατότητα νὰ μὴν ξαναγοράσουμε ποτὲ φυτά. Μποροῦμε μὲ σωστὴ διαχείρισι νὰ δημιουργοῦμε μόνοι μας τὰ πάντα. Ὁ σπόρος εἶναι κάτι ποὺ εὔκολα διατηρεῖται. 

Υ.Γ.3. Ἂς μὴν  πελαγώνουμε! Εἶναι ἁπλό. Κάποιος θὰ ποτίζῃ, κάποιος θὰ σκαλίζῃ, κάποιος θὰ ξεχορταριάζῃ… 

Υ.Γ.4. Θὰ μποροῦσε ἡ ταράτσα νὰ γίνῃ σιγὰ σιγὰ ἕνα …καφενεῖο! Τόπος συναντήσεως, ἐπικοινωνίας καὶ συνεργασίας. Ἔτσι κι ἀλλοιῶς ἔχουμε ἤδη μπεῖ σὲ περίοδο ἀναδομήσεως. Ἐὰν δὲν ἔχουμε χωριὸ γιὰ νὰ ἐπιστρέψουμε, ἂς κάνουμε χωριὸ τὸ …μεγᾶλο χωνευτήρι.  

Υ.Γ.5. Ἐὰν κάποιος γείτονας δὲν θελήσῃ νὰ συνεισφέρῃ, κι ἔχει παιδιά, στὴν περίπτωσι ἀνάγκης τί θὰ κάνουμε; Θὰ τὰ ἀφήσουμε νηστικά; Πάντως πιστεύω πὼς ἤδη μπαίνουμε σὲ περίοδο ἐπανελέγχου τῶν σχέσεων μας. Καλῶν καὶ κακῶν. Μὲ νέες ὀπτικές καὶ βάσεις. 

Υ.Γ.6 Ξέρετε τί μόνωσι θὰ ἀποκτήσετε; Πόσο θὰ ἀλλάξῃ τὸ μικροκλίμα τοῦ οἰκοδομήματος; Δὲν μπορεῖτε νὰ φανταστεῖτε!  

Καλή μας δύναμι. Θὰ τὴν χρειαστοῦμε! 

http://logioshermes.blogspot.com