ΛΟΓΩ ΑΥΞΗΜΕΝΩΝ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΩΝ ΚΑΘΥΣΤΕΡΟΎΜΕ ΤΗΝ ΣΥΧΝΗ ΑΝΑΝΕΩΣΗ ΜΑΣ ΣΤΟ BLOG. ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΧΑΘΕΙ, ΘΑ ΕΜΦΑΝΙΖΟΜΑΣΤΕ ΣΥΧΝΑ ΠΥΚΝΑ ΜΕ ΤΑ ΜΟΝΑΔΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ ΜΑΣ. ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ
Η ομορφιά είναι διαφορετική για τον καθένα. Πολλά όμορφα θα συναντήσεις εδώ μέσα. Θα ενημερωθείς, θα χαρείς, θα λυπηθείς, θα γελάσεις, θα προβληματιστείς, θα μάθεις, θα εκνευριστείς και θα νιώσεις πολλά ακόμα συναισθήματα. Μπορείτε ελέυθερα να αντιγράφεται τις αναρτήσεις μας αυτούσιες ή σε τμήματα αρκεί να αναφέρεστε στην πηγή με ενεργό link

Κυριακή 28 Αυγούστου 2011

0 Χωρίς Όραμα

Του Άγη Βερούτη

Ποτέ άλλοτε δεν είναι τόσο ζωτικά απαραίτητο το όραμα ενός μέλλοντος καλύτερου από το παρόν, όσο σε εποχές ζόφου. Ζόφος ορίζεται** ως “το βαθύ και απειλητικό ή τρομακτικό σκοτάδι”, και ως “η κατάσταση βαθιάς απογοήτευσης, ή μελαγχολίας, παντελούς έλλειψης αισιόδοξων προοπτικών”.   Σήμερα η Ελλάδα βιώνει εποχή ζόφου.

Μόνο ένα όραμα μπορεί να λειτουργήσει ως δέσμη φωτός που θα οδηγήσει μέσα από το αβέβαιο, σκοτεινό παρόν μας, σε ένα μέλλον όπως εκείνο που θα θέλαμε να ζήσουν τα παιδιά μας. Το όραμα απαιτεί δημιουργική φαντασία για να το σχηματίσεις, αυτοπεποίθηση για να το επικοινωνήσεις, θράσος για να το υπερασπιστείς, και θάρρος για να το κυνηγήσεις. Ένα όραμα δεν έχει εξαιρέσεις, ούτε εκπτώσεις, περικλείει το σύνολο του αντιληπτού, και απευθύνεται τόσο στην καρδιά όσο και στο νου. Ένα όραμα εμπνέει τους ανθρώπους σε δημιουργική εγρήγορση και πράξη...

Η διαφορά ανάμεσα στον Ηγέτη και τον διαχειριστή (manager) είναι ότι ο πρώτος οδηγεί τους ανθρώπους εμπνέοντάς τους σε δράση και αποτελώντας παράδειγμα των λόγων του, ενώ ο δεύτερος τούς κατευθύνει υποχρεώνοντάς τους σε συμπεριφορές μέσα από κανόνες και οδηγίες που ο ίδιος δεν τηρεί κατ’ ανάγκην. Η ειδοποιός διαφορά ανάμεσα στους δύο είναι το όραμα και οι αρχές του πρώτου.

Κανένας αυτή τη στιγμή δεν προτείνει ένα πραγματικό όραμα για την Ελλάδα. Ολίγες αποσπασματικές δηλώσεις περί “Πράσινης Οικονομίας” προκαλούν μειδιάματα στον πολύ κόσμο, και αποτελούν έναυσμα πλήθους ανεκδότων, ενώ στην καλύτερη περίπτωση σκιαγραφούν ολίγα μικρά κομμάτια ενός θολού παζλ, ενώ χρειαζόμαστε ένα μεγαλοπρεπή πίνακα ζωγραφικής.

Ενώ η Ελλάδα βιώνει κρίση δημοκρατίας και επιβίωσης αυτή τη χρονική περίοδο, οι εξουσίες έχουν χάσει τις διαχωριστικές γραμμές τους.

- Οι λειτουργοί της δικαιοσύνης εγκλωβισμένοι στη μέγγενη της γραφειοκρατίας και των ισχυρών συμφερόντων αδυνατούν να προστατεύσουν τον Πολίτη από την αδικία, και αμφισβητούνται από το σύνολο πλέον των Πολιτών.

- Η ισονομία έχει καταργηθεί με συνταγματική πρόβλεψη του Νομοθέτη που θέτει εαυτόν υπεράνω νόμων του Κράτους, και έχει αναλάβει και την Εκτελεστική εξουσία.

- Ο Τύπος σε πρωτοφανή και παγκόσμια πρωτοτυπία έχει φιμωθεί με πλείστες απαγορεύσεις συλλογής ή καταγραφής στοιχείων για άνομες πράξεις πολιτικών και “δημοσίων λειτουργών”, και απειλείται με οικονομικό μαστίγωμα δια των προστίμων.

- Η οικονομία στραγγαλίζεται από τα πλοκάμια της διαφθοράς που ευδοκιμεί στα αχαρτογράφητα σκοτάδια του γραφειοκρατικού λαβύρινθου που καλείται να πλεύσει ο σημερινός Πολίτης και ελεύθερος επαγγελματίας.

- Ο Πολίτης-έντομο αποτελεί ενόχληση για τους δημόσιους υπάλληλους παρ΄ ό,τι εκείνοι αμείβονται από τους φόρους του για να τον εξυπηρετούν, και αντιμετωπίζεται με υπεροψία, προχειρότητα και ανυπομονησία, ενώ από άνθρωπος έχει υποβιβασθεί και αποπροσωποποιηθεί σε “Φορολογητέα Ύλη” με Αριθμό Φορολογικού Μητρώου (μήπως πλησιάζει στο μυαλό τους και η στιγμή να φοράμε τον ΑΦΜ μας σε τατουάζ στο μπράτσο όπως στα επαίσχυντα στρατόπεδα συγκεντρώσεως του Β’Π.Π. ώστε να μη χρειάζεται να έχουμε καν ονόματα;)

- Ο πολιτικός μηχανισμός απομονωμένος στον δικό του “Όλυμπο” διαχειρίζεται το ατομικό του συμφέρον ως να ήταν Δημόσιο Συμφέρον, και σφυρίζοντας αδιάφορα ζει μέσα σε μια επίπλαστη ευημερία απομυζώντας την ζωτική ενέργεια του συνόλου για αυτόν και τους “στρατούς” του.

Αυτά όλα συμβαίνουν καθώς καταστρατηγείται κάθε αίσθημα δικαίου στον καθημερινό Έλληνα που γνωρίζει ότι για δεκαετίες υφίσταται νοητικό και οικονομικό βιασμό κατά συρροήν και κατ’ εξακολούθησιν, από τους ίδιους τους ταγούς του Δημοσίου Συμφέροντος που ο ίδιος τοποθέτησε για να τον προστατεύσουν από τους εαυτούς των.

Πού είναι το Όραμά σας για την Ελλάδα κύριοι πολιτικοί;

Γιατί δεν το κοινοποιείτε και σε εμάς;

Μήπως διότι δεν μας περιλαμβάνει;

Ή μήπως διότι η σημερινή Ελλάδα αποτελεί το δικό σας Ελντοράντο, και θέλετε πάσει θυσία (μας) να παραμείνει ως έχει;

Καμιά εικόνα κανενός μελλοντικού εαυτού μας καλύτερου από τον σημερινό δεν προτείνει κανείς σας γιατί κανείς σας δεν είναι σε θέση να την οραματιστεί.

Δώστε μας Όραμα κύριοι, αν έχετε, και τα υπόλοιπα θα τα πράξουμε εμείς!

Ή μήπως κανείς σας δεν έχει όραμα για την Ελλάδα, διότι εσείς απλά είστε οι “διαχειριστές” του ζόφου;



 
* Ο κ. Άγης Βερούτης είναι επιχειρηματίας, Σπούδασε Μηχανολόγος Μηχανικός στις ΗΠΑ όπου και  εργάστηκε σχεδόν είκοσι χρόνια.
**Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας, Γ. Μπαμπινιώτη, Β’ Έκδοση, β’ ανατύπωση Οκτ. 2004.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...