Σπούδασε Οικονομικά, αλλά δεν κρατήθηκε τελικά μακριά από την οικογενειακή παράδοση, την καλλιέργεια ελιάς και το ελαιουργείο του πατέρα του. Σήμερα, ο Δημήτρης Αντωνόπουλος είναι έμπειρος βιοκαλλιεργητής και δραστήριος ελαιουργός, που παράγει ξεχωριστό λάδι με μια πρωτοπόρο μέθοδο λιοτρίβησης.
Τρεις ώρες στο ελαιοτριβείο του Δημήτρη Αντωνόπουλου αρκούν για να πείσουν ακόμη και τον πιο ασυνείδητο καταναλωτή ελαιολάδου, αυτόν που εμπιστεύεται τις πλαστικές, διάφανες φιάλες ή παραγγέλνει αγνώστου ποιότητος τενεκέδες από το χωριό, ότι κάνει λάθος. «Ο Αντωνόπουλος είναι η εξαίρεση στον κανόνα της Αιτωλοακαρνανίας», μου είπαν όσοι γνώριζαν την περιοχή.
Οπότε κι εγώ δεν είχα παρά να πατήσω γκάζι μέχρι να φτάσω στον Αγιο Θωμά, λίγο έξω από το Μεσολόγγι.
Εκεί, καταμεσής ενός εύφορου κάμπου που ποτίζεται από τα νερά του ποταμού Εύηνου, με περίμεναν φρεσκοκομμένες στοίβες κορωνέικης και ντόπιας λαδοελιάς, έτοιμες να μετατραπούν σε «ελιξήριο ευζωίας και μακροζωίας». Το «μυστικό» της συνταγής του θα το μάθαινα αργότερα.
Προς το παρόν, ήθελα να γνωρίσω τον 45χρονο βιοκαλλιεργητή και ελαιοπαραγωγό που, ενώ σπούδασε Οικονομικά και δούλεψε ως ασφαλιστικός πράκτορας και διαφημιστής, δεν ξέχασε ποτέ το ελαιοτριβείο του πατέρα του, όπου μεγάλωσε. Εναν πολυμήχανο άνθρωπο που παράγει εξαιρετικής ποιότητας βιολογικό ελαιόλαδο και το χρησιμοποιεί και ως βάση για τη δημιουργία βιολογικών καλλυντικών και αρωμάτων.
Πουθενά πλαστικό
Τον συνάντησα στις αρχές Δεκεμβρίου, στην καρδιά της ελαιοπαραγωγικής περιόδου, όταν το ελαιοτριβείο δεν σταματούσε να παραλαμβάνει τόνους σοδειάς - δικής του και άλλων βιοκαλλιεργητών. Οι κανόνες, ωστόσο, δεν παραλείπονταν: οι βιολογικοί καρποί δουλεύονται αποκλειστικά πρωί, έτσι ώστε τα μηχανήματα να έχουν πλυθεί από τα υπολείμματα του συμβατικού ελαιολάδου που εξάγεται τις βραδινές ώρες. Αεικίνητος και δραστήριος, με το βλέμμα του συνεχώς σε εγρήγορση, δεν σταματούσε λεπτό να ελέγχει την παραγωγική διαδικασία.
«Εδώ δεν πρόκειται να δεις πλαστικό», με προειδοποίησε. «Ακόμη και τα λάστιχα στους σωλήνες είναι από ανοξείδωτο υλικό, που αποτρέπει τους πλαστικοποιητές και τους φθαλικούς εστέρες να εισχωρούν στο ελαιόλαδο. Προχθές ο υπεύθυνος σούπερ μάρκετ μού έλεγε ότι οι ανοξείδωτες συσκευασίες δεν πουλάνε, γιατί ο κόσμος θέλει να βλέπει το λάδι που αγοράζει. Του εξηγούσα ότι ακόμη και τα φώτα το αλλοιώνουν. Το λάδι πρέπει να μπαίνει μόνο σε ανοξείδωτα, πήλινα ή σκούρα γυάλινα σκεύη. Και ποτέ σε πλαστικά».
Είχα ήδη επισκεφτεί ένα τμήμα από τα 130 στρέμματα βιολογικών ελαιώνων που καλλιεργεί στον Αγιο Θωμά και στην ημιορεινή περιοχή του Αγίου Γεωργίου. Και είχα πειστεί από τα περίπου 20 διαφορετικά είδη χορταριών που φύονται δίπλα στα λιόδεντρα ότι δεν ραντίζονται. Εμενε, ωστόσο, να μάθω το «μυστικό» που καθιστά το λάδι του πλουσιότερο από κάθε άλλο σε οργανοληπτικά στοιχεία.
 1. Λιομάζεμα. Οι ελιές έχουν μαζευτεί σε σάκους.2. Αποφύλλωση. Οι ελιές λίγο πριν διαχωριστούν από τα φύλλα. 3. Πλύσιμο. Ο καρπός ξεπλένεται πριν αλεστεί. 4. Αδρά λιοτρίβηση. Οι καρποί κόβονται σε μεγάλα κομμάτια, μετά σε μικρότερα και αλέθονται στις γρανιτένιες μυλόπετρες, για να μη χάνονται οι θρεπτικές ουσίες. 5. Μάλαξη. Ο ελαιοπολτός στο μαλακτήρα. Η μάλαξη γίνεται με ψυχρή έκθλιψη. 6. Το λάδι εξάγεται από ανοξείδωτους σωλήνες, για να μην έρθει σε επαφή με πλαστικό. |  |
Η πρωτοπόρος μέθοδος λιοτρίβησης
Οι μελανοπράσινοι καρποί μόλις είχαν αποφυλλωθεί, πλυθεί και ζυγιστεί. Ηταν όλα έτοιμα για να ξεκινήσει η αδρά λιοτρίβηση: η καινοτομία που βασίζεται στο προοδευτικό σπάσιμο του ελαιοκάρπου σε τρία στάδια αντί για ένα. Eτσι, οι ελιές δεν συνθλίβονται απότομα κάτω από υψηλές θερμοκρασίες. Αντίθετα, πρώτα κόβονται σε χοντρά κομμάτια, ύστερα σε μικρότερα και μετά αλέθονται στις γρανιτένιες μυλόπετρες, ώστε τα θρεπτικά και γευστικά χαρακτηριστικά να μεταφέρονται ακέραια στην ελαιοζύμη.
Ανακάλυψε τη μέθοδο πριν από τρία χρόνια στην Ιταλία σε ένα από τα ταξίδια που έκανε, προκειμένου να ' δανειστεί την τεχνογνωσία των γειτόνων, και σήμερα ίσως είναι ο μόνος ελαιοπαραγωγός στην Ελλάδα που την εφαρμόζει. «Δεν την έχω δει πουθενά αλλού. Οι περισσότεροι περιορίζονται σε ένα μόνο στάδιο που μοιάζει με κρεατομηχανή, προκειμένου να επιταχύνουν την παραγωγή τους και να βγάλουν μεγαλύτερες ποσότητες», εξηγεί.
Προχωρώντας στο κρίσιμο στάδιο της μάλαξης, εκεί όπου αναδεύονται και σπάνε τα ελαιοφόρα κύτταρα, κρύβεται άλλη μια καινοτομία. Χάρη στους εμβαπτιζόμενους αισθητήρες στα τοιχώματα των μαλακτήρων, η θερμοκρασία δεν ξεπερνάει ποτέ τους 27° C. Η ψυχρή έκθλιψη -απαραίτητη προϋπόθεση για τη διατήρηση των πολύτιμων συστατικών- ρυθμίζεται αυτόματα από ένα ηλεκτρονικό σύστημα PLC, για το οποίο, φυσικά, κανένας Ελληνας ηλεκτρολόγος δεν γνώριζε τίποτα.
Επειτα από όλα αυτά, δεν με εξέπληξε το ντεκάντερ - ο οριζόντιος φυγοκεντρικός διαχωριστήρας, που από τη μία πλευρά εξάγει τον ελαιοπυρήνα κι από την άλλη το ελαιόλαδο, χωρίς την προσθήκη νερού και, άρα χωρίς να ξεπλένονται οι βιταμίνες, οι πολυφαινόλες και τα αντιοξειδωτικά του.
Μέχρι να κυλήσουν οι πρώτες σταγόνες λαδιού, οι γρανιτένιες μυλόπετρες είχαν ήδη αρχίσει να αλέθουν την επόμενη παρτίδα. «Ελα να μυρίσεις το άρωμα», φώναξε. Και δεν μπορούσα παρά να συμφωνήσω με την ευχαρίστηση που ζωγραφιζόταν στο πρόσωπό του. «Αυτό σε ξεκουράζει».
Καλλυντικά για... βασιλιάδες
 |
Εκτός από το άρωμα, όμως, φαίνεται ότι εκτιμά και τις ευεργετικές ιδιότητες του βιολογικού ελαιολάδου. Αυτές που κρύβονται στον «άθερμο» συμπυκνωμένο χυμό ελιάς, αλλά και στα σαπούνια και τα καλλυντικά λάδια για το πρόσωπο και το σώμα, που παρασκευάζει στο εργαστήριό του. «Τα προϊόντα μου απευθύνονται σε βασιλιάδες ή σε ανθρώπους που ξέρουν να ζουν σαν βασιλιάδες», λέει ο ίδιος, ενώ στα άμεσα σχέδιά του είναι και η παρασκευή ολοκληρωμένης σειράς καλλυντικών με βάση το πιστοποιημένο βιολογικό ελαιόλαδο.
Κόντευε μεσημέρι. Παρ' όλα αυτά, οι εργασίες στο οικογενειακό ελαιοτριβείο, που λειτουργεί από το 1963, συνεχίζονταν πυρετωδώς. Η μητέρα του, Βασιλική, επέβλεπε την παραγωγή, ενώ η σύζυγός του, η Βιβή Αντωνοπούλου, διηύθυνε τις συναλλαγές με τους βιοκαλλιεργητές. Από εκείνη έμαθα για το νέο ελαιοτριβείο που θα λειτουργήσει μέσα στη νέα χρονιά και θα διαθέτει δύο μονάδες κανονικής παραγωγής και μία με τη μέθοδο πίεσης εν ψυχρώ. «Ελάτε να φάτε», μας διέκοψε ο Δημήτρης Αντωνόπουλος, και δεν θυμάμαι για πότε άδειασε το πανέρι με τις μπουκίτσες ψωμιού που βουτούσα στο πήλινο πιάτο με το ζεστό ακόμα ελαιόλαδο.
«Η Αιτωλοακαρνανία μπορεί να είναι νομός με χαμηλή ανάπτυξη, αλλά είναι ο παράδεισος της Ελλάδας. Τα έχει όλα και δεν έχει τίποτα», μου είχε πει ο Δημήτρης Αντωνόπουλος. Μακάρι το παράδειγμά του να το ακολουθήσουν κι άλλοι.
Info:
Ολα τα βιολογικά προϊόντα εξαιρετικού παρθένου ελαιολάδου πιστοποιούνται από τη ΔΗΩ.
Τα καλλυντικά από βιολογικό εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο πιστοποιούνται από την ICEA.
Τα προϊόντα μπορείτε να τα βρείτε στα καταστήματα:
«Παντοπωλείο Μεσογειακής Διατροφής», Σοφοκλέους 1, Αθήνα
«Αμβροσία», Ποσειδώνος 55, Ηλιούπολη
«Αγρίλι», Γούναρη 142, Πάτρα
«Πειράν», Πάνου Σούλου 16, Αγρίνιο
«Δραγκάνας Λ.», Αλεξανδροπούλου 11, Μεσολόγγι
Ηλεκτρονικό κατάστημα: www.ebloko.gr
Περισσότερες πληροφορίες στο site www.antonoliva.gr
Της ΠΟΛΥΞΕΝΗΣ ΑΘΑΝΑΣΟΥΛΙΑ,
Φωτογραφίες: ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΙΧΑΛΑΚΗΣ
από το ΟΙΚΟ της καθημερινης
http://www.kala-nea.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου