Ένα
αρχαίο τοπίο αποτελούμενο από ευθυγραμμισμένες πέτρες κυκλικού
σχήματος, και πιθανότατα τάφους βρίσκεται στην έρημο της Συρίας, σύμφωνα
με τον αρχαιολόγο του Βασιλικού Μουσείου του Οντάριο Καναδά, Robert
Mason , ο οποίος έχει βαπτίσει τις μυστηριώδεις αυτές κατασκευές ως το
«Stonehenge της Συρίας».
«Αυτές οι αινιγματικές κατασκευές δεν είναι ιδιαίτερα επιβλητικές, δεν πρόκειται για ογκόλιθους ή κάτι παρόμοιο, αλλά είναι πολύ ενδιαφέρουσες και σαφώς είναι σκόπιμα ευθυγραμμισμένες», δηλώνει ο Robert Mason στο Discovery News.
Από το 2009 που εντοπίστηκαν, παραμένουν στην έρημο οι κατασκευές αυτές που βρίσκονται κοντά στο μοναστήρι του Αγίου Μωυσή της Αβησσυνίας (Deir Mar Musa), περίπου 50 χιλιόμετρα βόρεια της Δαμασκού. Οι περίεργες αυτές κατασκευές πιθανότατα θα παραμείνουν ένα μυστήριο της ερήμου δεδομένου ότι οι συνεχόμενες συγκρούσεις στη Μέση Ανατολή εμποδίζουν την διερεύνηση από τους αρχαιολόγους της περιοχής.
Η ανάλυση θραυσμάτων από λίθινα εργαλεία που βρέθηκαν διάσπαρτα στην περιοχή, χρονολογούν τις κατασκευές αυτές από τη Νεολιθική εποχή ή την πρώιμη εποχή του Χαλκού - 6.000 έως 10.000 χρόνια πριν.
Σύμφωνα με τον Mason, οι πέτρες είναι κατά τέτοιο τρόπο τοποθετημένες ώστε να ξεχωρίζουν στο άδειο τοπίο.
«Δεν υπάρχει καμία ένδειξη που να υποδεικνύει κατοίκηση – δεν υπάρχουν καθόλου σπίτια ή κατοικίες. Αυτό είναι ασυνήθιστο για τη νεολιθική περίοδο όπου συνήθως οι άνθρωποι ζούσαν εκεί όπου έθαβαν και λάτρευαν τους νεκρούς τους», είπε ο Mason.
«Συνεπώς, μπορεί να συμβολίζει την υλοποίηση της έννοιας της «γης των νεκρών», η οποία διαχωρίζεται διακριτά από την «γη των ζωντανών », θεωρία που έχει διατυπωθεί για τις νεολιθικές θέσεις νεκροταφείων στην Ευρώπη. Όμως μπορεί απλώς να συμβολίζει μια εποχή διαμονής πληθυσμού που άφησε πολύ περιορισμένα στοιχεία κατοίκησης », προσθέτει.
Το μόνο κτίριο στην περιοχή είναι το μοναστήρι, που χτίστηκε στα τέλη του 4ου ή αρχές του 5ου αιώνα μ.Χ. και είναι διακοσμημένο με τοιχογραφίες του 11ου και 12ου αιώνα, που απεικονίζουν χριστιανικές σκηνές καθώς και σκηνές από την Ημέρα της Κρίσης.
Σύμφωνα
με τον Mason, το μοναστήρι ήταν αρχικά ρωμαϊκός πύργος που καταστράφηκε
μερικώς από σεισμό και ξαναχτίστηκε. Ο αρχαιολόγος έψαχνε για χαμένα
Ρωμαϊκά παρατηρητήρια της ερήμου όταν βρήκε αυτές τις περίεργες
κατασκευές.
«Το κέντρο του συγκροτήματος που βρήκα αποτελεί έναν φυσικό σχηματισμό βράχων, που αποτέλεσε το λατομείο της περιοχής για την παραγωγή πυριτόλιθου», είπε ο Mason.
Χτισμένες στο «πρόσωπο» του λατομείου βρίσκονται κατασκευές που μοιάζουν με δοκούς υποστήριξης μήκους 2μ. περίπου, οι οποίες αν ήταν ολοκληρωμένες θα έκλειναν σε μορφή κυψέλης.
«Αυτά έχουν όλα τα χαρακτηριστικά των τάφων. Έξω από αυτό το βράχο βρίσκονται ευθυγραμμισμένες πέτρες - τίποτα σημαντικό, αλλά βρίσκονται σκοπίμως ευθυγραμμισμένες και συνήθως τελειώνουν σε μια ή περισσότερες εκφορικές δομές», αναφέρει ο Mason.
Παρατήρησε ότι αυτοί οι τάφοι συνδέονται με μικρούς κύκλους από πέτρες, διαμέτρου 20 μέτρων περίπου.
«Αετοί της Ερήμου» - τοίχοι που χρησιμοποιούνται για να πιάνουν και να παγιδεύουν γαζέλες που μεταναστεύουν - υπήρχαν επίσης στην περιοχή.
«Μοιάζει με μια από τις εκφορικές κατασκευές, από τις οποίες έχουν πάρει τις πέτρες του για την κατασκευή ενός «Αετού της Ερήμου». Αυτό ενδεχομένως σημαίνει ότι υπάρχουν τρεις φάσεις χρήσης στον χώρο: λατομείο, τάφος και ως «Αετός της Ερήμου», δηλώνει ο Mason.
Παρόμοιες
κατασκευές έχουν βρεθεί κοντά στην Παλμύρα και στην έρημο της Βόρειας
Συρίας, αλλά οι ερευνητές δεν μπόρεσαν να βρουν κανένα συναφές
αποδεικτικό στοιχείο χρονολόγησης.
«Τα υψίπεδα της δυτικής Συρίας διαθέτουν επίσης τέτοιες κατασκευές. Ωστόσο, αργότερα χρησιμοποιήθηκαν ως τάφοι της Εποχής του Χαλκού, του Σιδήρου, αλλά και της Ρωμαϊκής περιόδου, με αποτέλεσμα κάθε μεταγενέστερο υλικό να επισκιάζει κατασκευαστικά στοιχεία των πρώτων χρήσεων», είπε ο Mason.
Σύμφωνα με τον αρχαιολόγο, απαιτείται περισσότερη έρευνα για να κατανοηθούν μυστηριώδεις πέτρινες κατασκευές. «Πραγματικά δεν είχε ποτέ την ευκαιρία να τα διερευνήσω πλήρως, και τώρα δεν είμαι σίγουρος αν θα την έχω ποτέ», δήλωσε ο Mason.
Πηγή: DiscoveryNews
«Αυτές οι αινιγματικές κατασκευές δεν είναι ιδιαίτερα επιβλητικές, δεν πρόκειται για ογκόλιθους ή κάτι παρόμοιο, αλλά είναι πολύ ενδιαφέρουσες και σαφώς είναι σκόπιμα ευθυγραμμισμένες», δηλώνει ο Robert Mason στο Discovery News.
Από το 2009 που εντοπίστηκαν, παραμένουν στην έρημο οι κατασκευές αυτές που βρίσκονται κοντά στο μοναστήρι του Αγίου Μωυσή της Αβησσυνίας (Deir Mar Musa), περίπου 50 χιλιόμετρα βόρεια της Δαμασκού. Οι περίεργες αυτές κατασκευές πιθανότατα θα παραμείνουν ένα μυστήριο της ερήμου δεδομένου ότι οι συνεχόμενες συγκρούσεις στη Μέση Ανατολή εμποδίζουν την διερεύνηση από τους αρχαιολόγους της περιοχής.
Η ανάλυση θραυσμάτων από λίθινα εργαλεία που βρέθηκαν διάσπαρτα στην περιοχή, χρονολογούν τις κατασκευές αυτές από τη Νεολιθική εποχή ή την πρώιμη εποχή του Χαλκού - 6.000 έως 10.000 χρόνια πριν.
Σύμφωνα με τον Mason, οι πέτρες είναι κατά τέτοιο τρόπο τοποθετημένες ώστε να ξεχωρίζουν στο άδειο τοπίο.
«Δεν υπάρχει καμία ένδειξη που να υποδεικνύει κατοίκηση – δεν υπάρχουν καθόλου σπίτια ή κατοικίες. Αυτό είναι ασυνήθιστο για τη νεολιθική περίοδο όπου συνήθως οι άνθρωποι ζούσαν εκεί όπου έθαβαν και λάτρευαν τους νεκρούς τους», είπε ο Mason.
«Συνεπώς, μπορεί να συμβολίζει την υλοποίηση της έννοιας της «γης των νεκρών», η οποία διαχωρίζεται διακριτά από την «γη των ζωντανών », θεωρία που έχει διατυπωθεί για τις νεολιθικές θέσεις νεκροταφείων στην Ευρώπη. Όμως μπορεί απλώς να συμβολίζει μια εποχή διαμονής πληθυσμού που άφησε πολύ περιορισμένα στοιχεία κατοίκησης », προσθέτει.
Το μόνο κτίριο στην περιοχή είναι το μοναστήρι, που χτίστηκε στα τέλη του 4ου ή αρχές του 5ου αιώνα μ.Χ. και είναι διακοσμημένο με τοιχογραφίες του 11ου και 12ου αιώνα, που απεικονίζουν χριστιανικές σκηνές καθώς και σκηνές από την Ημέρα της Κρίσης.
 |
| Το μοναστήρι του Αγ. Μωυσή της Αβησσυνίας αποτέλεσε ρωμαϊκό πύργο που μετά από σεισμό ξαναχτίστηκε. |
«Το κέντρο του συγκροτήματος που βρήκα αποτελεί έναν φυσικό σχηματισμό βράχων, που αποτέλεσε το λατομείο της περιοχής για την παραγωγή πυριτόλιθου», είπε ο Mason.
Χτισμένες στο «πρόσωπο» του λατομείου βρίσκονται κατασκευές που μοιάζουν με δοκούς υποστήριξης μήκους 2μ. περίπου, οι οποίες αν ήταν ολοκληρωμένες θα έκλειναν σε μορφή κυψέλης.
«Αυτά έχουν όλα τα χαρακτηριστικά των τάφων. Έξω από αυτό το βράχο βρίσκονται ευθυγραμμισμένες πέτρες - τίποτα σημαντικό, αλλά βρίσκονται σκοπίμως ευθυγραμμισμένες και συνήθως τελειώνουν σε μια ή περισσότερες εκφορικές δομές», αναφέρει ο Mason.
Παρατήρησε ότι αυτοί οι τάφοι συνδέονται με μικρούς κύκλους από πέτρες, διαμέτρου 20 μέτρων περίπου.
«Αετοί της Ερήμου» - τοίχοι που χρησιμοποιούνται για να πιάνουν και να παγιδεύουν γαζέλες που μεταναστεύουν - υπήρχαν επίσης στην περιοχή.
«Μοιάζει με μια από τις εκφορικές κατασκευές, από τις οποίες έχουν πάρει τις πέτρες του για την κατασκευή ενός «Αετού της Ερήμου». Αυτό ενδεχομένως σημαίνει ότι υπάρχουν τρεις φάσεις χρήσης στον χώρο: λατομείο, τάφος και ως «Αετός της Ερήμου», δηλώνει ο Mason.
 |
| Το κέντρο του πέτρινου συγκροτήματος |
«Τα υψίπεδα της δυτικής Συρίας διαθέτουν επίσης τέτοιες κατασκευές. Ωστόσο, αργότερα χρησιμοποιήθηκαν ως τάφοι της Εποχής του Χαλκού, του Σιδήρου, αλλά και της Ρωμαϊκής περιόδου, με αποτέλεσμα κάθε μεταγενέστερο υλικό να επισκιάζει κατασκευαστικά στοιχεία των πρώτων χρήσεων», είπε ο Mason.
Σύμφωνα με τον αρχαιολόγο, απαιτείται περισσότερη έρευνα για να κατανοηθούν μυστηριώδεις πέτρινες κατασκευές. «Πραγματικά δεν είχε ποτέ την ευκαιρία να τα διερευνήσω πλήρως, και τώρα δεν είμαι σίγουρος αν θα την έχω ποτέ», δήλωσε ο Mason.
Πηγή: DiscoveryNews
Ἔρρωσο
http://erroso.blogspot.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου