0 Κι εκεί που περιμέναμε την τέχνη να μιλήσει για την κατάσταση της χώρας...

... αυτή με άτυπους εκπροσώπους της λέει σαχλαμάρες. Καταλάβατε γιατί τα γιαούρτια, κύριοι;;;


3 χρόνια τώρα ένας ολόκληρος λαός χλευάζεται από ξένους, γνωστούς και πιστά κομματόσκυλα που συμφωνούν με φράσεις όπως '' μαζί τα φάγαμε''. 3 χρόνια ένας ολόκληρος λαός χάνει χάνει χάνει χάνει. 3 χρόνια ένας ολόκληρος λαός ακούει κάθε Παρασκευή ότι η χώρα του πτωχεύει και κάθε δευτέρα την βλέπει να σώζεται. 3 χρόνια ένας λαός μαζεύεται στις πλατείες, τρώει ξύλο με το κιλό, αμύνεται και φυλακίζεται για αντίσταση κατά της αρχής. 3 χρόνια ο λαός μας βλέπει την Ελλάδα πρώτο θέμα στα κανάλια μερικών κομπλεξικών χωρών.




Μας είπανε γουρούνια, μας είπανε τεμπέληδες, μας είπαν διεφθαρμένους, κλέφτες, αδύναμους, αγράμματους, μας είπανε ΜΑΛΑΚΕΣ.

3 χρόνια τώρα ένας ολόκληρος λαός κάνει epanastaseis με μπρίκια, κουτάλες και άπειρα likes και follow στους anti- social παγκόσμιους προβατοτρόφους και τα αποβλακωντύρια. 3 χρόνια όλοι μας προσπαθούμε να αλλάξουμε την χώρα μέσα από συζητήσεις σε δωμάτια και καφετέριες αλλά κανείς δεν ξεκινάει από το να αλλάξει πρώτα τον εαυτό του. Καιρό τώρα οι μισοί Έλληνες απελπίζονται με τους άλλους μισούς που ψηφίζουν ακόμα τους πρασινογάλανους ελληνοκτόνους καραγκιόζηδες.

Μέσα σε αυτά τα 3 χρόνια και με έναν λαό να βρίσκεται σε απόγνωση, απελπισία, μιζέρια και οργή δεν σταμάτησαν να υπάρχουν μερικές ψύχραιμες φωνές οι οποίες ζητούσαν να μιλήσει επιτέλους η τέχνη, η διανόηση. Να μιλήσουν διάσημοι καλλιτέχνες, να στηθούν συναυλίες δωρεάν επαναστατικού χαρακτήρα, να πουν 2 πόρνες λέξεις στον Έλληνα ώστε να του ανεβάσουν το ηθικό, αλλά η διανόηση άφαντη.

Διανοούμενοι και σοβαροί καλλιτέχνες κοιμούνται εδώ και καιρό στα χρυσοκέντητα (από τον λαό) μαξιλάρια τους. Ένας λαός ολομόναχος που περίμενε τουλάχιστον από την εγχώρια τέχνη να σταθεί στο πλευρό του, κι εκείνη σιωπηλή και ναρκωμένη να μην μιλάει.

Ώσπου κάποια στιγμή άρχισαν μερικές φωνές σοβαρών, κατά τα άλλα, καλλιτεχνών (μερικοί μάλιστα από τους οποίους άλλοτε ερμήνευσαν πανέμορφα, από τις αντικειμενικά όμορφες φωνές τους, τραγούδια για τον φτωχό λαό) να ακούγονται, και αντί να πάρουν την θέση του μέσου Έλληνα είπαν τα ακριβώς αντίθετα.

Με άλλα λόγια, όταν υπήρχε η πλήρης σιωπή ακούστηκαν μερικές θολωμένες και ανατριχιαστικές φωνές. Με τον λαό να μένει μόνος αντιμέτωπος με όλους (ακόμα και με τον ίδιο του τον εαυτό) και πάντα εξοργισμένος.

Και τώρα σας ρωτάμε κύριοι των χειραγωγών μέσων ενημέρωσης αλλά και μερικών πρωινών χαζών ραδιοφωνικών εκπομπών, που διερωτάστε και διαρρηγνύεται τα ιμάτια σας επειδή εκτός των πολιτικών προσώπων τρώνε και το γιαουρτάκι τους και ορισμένοι καλλιτέχνες, οι οποίοι δηλώνουν και υπέρ της έλειψης εθνικής κυριαρχίας.

Είστε σίγουροι ότι δεν καταλαβαίνετε γιατί ο λαός αντιδράει έτσι;

Όταν ένας λαός δεν έχει κανέναν τρόπο να παραθέσει τις απόψεις του, όταν '' στο εξής μικρόφωνο κρατούν μονάχα οι γνωρίζοντες'', όταν ο μέσος Έλληνας δεν ακούγεται, όταν όλοι αποφασίζουν γι' αυτόν χωρίς αυτόν, όταν περιμένει συμμάχους κι εμφανίζονται εχθροί, όταν όταν όταν όταν........

Τότε ο μόνος τρόπος να μιλήσει είναι αυτός.
Σου αρέσει δεν σου αρέσει.
Ακόμα κι αν έχουμε την άποψη πως '' οκ, κατανοούμε τον εκνευρισμό αλλά όχι την βία'' ακόμα και τότε έχουμε άδικο.
Δυστυχώς ή ευτυχώς ο μόνος τρόπος για να ακουστεί ένας φιμωμένος και καθόλα αδικημένος λαός, ένας λαός θύμα βίας...

 είναι να αμυνθεί. 

ΑΝΟΙΧΤΗ ΜΑΤΙΑ