0 ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ ΣΤΗΝ ΥΔΡΑ ΤΟ 1950- ΜΕΡΟΣ ΤΕΤΑΡΤΟ

Δείτε και τα υπόλοιπα μέρη 
Μέρος 1ο
Μέρος 2ο
Μέρος 3ο

Στην νότιο δυτική πλευρά της Ύδρας είναι η Επισκοπή: δέντρα, καλλιεργήσιμες εκτάσεις μέσα σε αυτό το βραχώδες νησί, αλλά χρειάζονται δύο ώρες διαδρομής με το μουλάρι για να φτάσει κανείς, βγαίνοντας από την πόλη και περνώντας από το όμορφο προάστιο Καμίνια. Κάτω από το Έρε, και κοντά στην θάλασσα βλέπουμε την μεγάλη αψίδα μιας παλιάς γέφυρας που συνέδεε παλιά τις δυο πλαγιές των λόφων πάνω από τον οικισμό Βλυχός.  Μακριά διακρίνουμε το μεγάλο νησί Δοκός.  Ακολουθώντας ένα εσωτερικό μονοπάτι κοντά στο άγριο βράχο Ζάστανο κατεβαίνουμε στον μικρό κόλπο του Παλλαμιδά.  Εκεί είναι το τεράστιο σπίτι του Βούλγαρη, ερειπωμένο πια, ενώ άλλοτε υπήρξε μια πλούσια φάρμα με κήπους και οπωροφόρα δέντρα.  Είμαστε τώρα στη μέση της διαδρομής προς την Επισκοπή.  Το Ζάστανο δίπλα στη θάλασσα υψώνεται απότομο καμιά εκατοσταριά μέτρα.

Αν είστε τυχερός στον Παλλαμιδά να βρείτε κάποια βάρκα , πηγαίνετε να το δείτε από κοντά . Θα δείτε επίσης δίπλα το εκκλησάκι του Αγίου Κυπριανού το οποίο χτίστηκε από κάποιον καπετάνιο ο οποίος μετά από ναυάγιο με το καράβι του που μετέφερε κρασί και είχε κάνει τάμα στον Άγιο να σωθεί.  Λένε πως την έχτισε με κρασί και από κει βγήκε και το όνομα της εκκλησίας Κλησίζα με βερ, δηλαδή εκκλησία από κρασί στα αρβανίτικα.
Από τον Άγιο Κυπριανό ο Μώλος είναι πολύ κοντά. 

Ο Μώλος είναι ένας ερημικός ορμίσκος.  Υπάρχουν κάποιες όμορφες βίλες πάνω στα ακρωτήριά του.  Ένα κτήριο απλώνεται κατά μήκος της ακτής, μοιάζοντας με φυλακή με όλα αυτά τα κάγκελα και τις λαμαρίνες στις πόρτες και στα παράθυρα, τα ερμητικά κλειστά.  Μια κυρία μου είπε ότι αυτή η  κατασκευή ήταν ένα παλιό ναυπηγείο και μετατράπηκε αργότερα σε κατοικία με πολύ ωραία εσωτερική ρουστίκ διακόσμηση. 
Από τον Μώλο ανεβαίνουμε στην Επισκοπή μέσα από μια μεγάλη κοιλάδα πευκόφυτη μέχρι τον λόφο της Αγίας Μαρίνας  και από κει ξαναπαίρνουμε το μονοπάτι για την Επισκοπή.

Στον Παλλαμιδά υπάρχει επίσης μια ακόμη παράκαμψη για τα Εννιάμερα, ένα μικρό μοναστήρι δύο αιώνων θαμμένο μέσα στις αμυγδαλιές.  Μια τελευταία καλόγρια έμενε εκεί πριν 20 χρόνια.  Αργότερα ένας παλιός ναυτικός ο Μ. Ντανάβασης το αγόρασε και για να περάσει  εκεί τα τελευταία χρόνια της ζωής του.   Μας υποδέχτηκε με την γυναίκα του με πολύ ευγένεια και μας κέρασε καφέ, γλυκά και σύκα της Μπαρμπαριάς.  Από εκεί πήγαμε στην κόκκινη εκκλησία της Α. Ειρήνης. Εκεί επίσης υπήρχε ένα μοναστήρι από το οποίο απομένουν μόνο κάποια ερείπια.  Από την Αγία Ειρήνη πρέπει να ξανακατέβεις στην κοιλάδα και από κει να ανεβείς ξανά από το πευκοδάσος.   Το μονοπάτι υπέροχο.

 Σε μια στροφή αντικρίζεις χαμηλά τον Μώλο και πιο κοντά ένα μαγευτικό σκηνικό με μπλε σχεδόν βράχους ανάμεσα στα πεύκα να κατηφορίζουν προς τη θάλασσα.  Η θέα ανεμπόδιστη μέχρι το Τσελεβίνι.  Είμαστε κοντά στην Επισκοπή..  Βλέπουμε μερικές εξοχικές οικίες ιδιοκτησίας της οικογένειας Χαραμή οι οποίοι μας υποδέχτηκαν θερμά και μας περιποιήθηκαν απίστευτα.
Το βράδυ ο γυρισμός στην πόλη. Αύριο αναχωρούμε.  Από την βεράντα μου στο σπίτι της Σοφίας αυτό το βράδυ του Σεπτέμβρη το μονοπάτι των Καλών Πηγαδιών φαντάζει διαφορετικό.  Μέσα στην γαλήνη της νύχτας κάποιοι απόμακροι ήχοι ενώ η έντονη λάμψη των αστεριών τρυπάει τον μαύρο ουρανό με την μεγάλη άρκτο να υπερισχύει.....................

ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ HYDRA SPETSAE PSARA PAR F. PERILLA 1950

AΡΧΕΙΟ ΤΟΥ ΜΠΑΜΠΗ ΜΩΡΕΣ

ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΓΑΛΛΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ, ΣΟΦΙΑ ΜΩΡΕΣ

http://wwwhydramysoul.blogspot.com/