ΛΟΓΩ ΑΥΞΗΜΕΝΩΝ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΩΝ ΚΑΘΥΣΤΕΡΟΎΜΕ ΤΗΝ ΣΥΧΝΗ ΑΝΑΝΕΩΣΗ ΜΑΣ ΣΤΟ BLOG. ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΧΑΘΕΙ, ΘΑ ΕΜΦΑΝΙΖΟΜΑΣΤΕ ΣΥΧΝΑ ΠΥΚΝΑ ΜΕ ΤΑ ΜΟΝΑΔΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ ΜΑΣ. ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ
Η ομορφιά είναι διαφορετική για τον καθένα. Πολλά όμορφα θα συναντήσεις εδώ μέσα. Θα ενημερωθείς, θα χαρείς, θα λυπηθείς, θα γελάσεις, θα προβληματιστείς, θα μάθεις, θα εκνευριστείς και θα νιώσεις πολλά ακόμα συναισθήματα. Μπορείτε ελέυθερα να αντιγράφεται τις αναρτήσεις μας αυτούσιες ή σε τμήματα αρκεί να αναφέρεστε στην πηγή με ενεργό link

Δευτέρα 13 Σεπτεμβρίου 2010

0 Προς τι οι ομοιότητες της Πύρρας και του Δευκαλίωνα με την Εύα και τον Αδάμ;

Αριστερά: Ο Καθηγητής Ι . Κακριδής επισημαίνει: Μόνο ο Δευκαλίων και η Πύρρα σώθηκαν από τον κατακλυσμό που έστειλε ο Δίας να αφανίσει το χάλκινο γένος των ανθρώπων για τις άνομες πράξεις του. Στην εικόνα εδώ, πλάι στους σιδηρουργούς Κύκλωπες, που συνεχίζουν τη βαριά δουλειά στο εργαστήρι τους, οι δημιουργοί του νέου γένους, ο Δευκαλίων και η Πύρρα, ανακαλούν στη μνήμη μας εικόνες των Πρωτοπλάστων: η στάση και η θέση τών χεριών της Πύρρας θυμίζουν την Εύα, και το δέντρο όπου κοιτάζει ο Δευκαλίων, το δέντρο της γνώσεως. (Σαρκοφάγος. Γύρω στο 270 μ.Χ. Ρώμη, Museo Capitolino). (Βλέπε: «Ελληνική Μυθολογία», Τόμος 2 «Οι θεοί», σελ. 61, Εκδοτική Αθηνών). Δεξιά: Ο Αδάμ και η Εύα, οι οποίοι προσπαθούν να κρύψουν την γύμνια τους. «... και διηνοίχθησαν οι οφθαλμοί των δύο, και έγνωσαν ότι γυμνοί ήσαν, και έρραψαν φύλλα συκής και εποίησαν εαυτοίς περιζώματα.» (Γεν. 3,7)
 Η συνέχεια των αποκαλυπτικών μας άρθρων για τις ομοιότητες Ελληνισμού και Χριστιανισμού (και κατ’ επέκταση της Ορθοδοξίας), που αποδεικνύουν την προλείανση του εδάφους για την υιοθέτηση της νέας πίστης των Ελλήνων!.. Ας δούμε σήμερα τις ομοιότητες της Πύρρας και του Δευκαλίωνα με την Εύα και τον Αδάμ, αλλά και των κατακλυσμών, που αναφέρουν η Βίβλος και η Ελληνική Μυθολογία!...
 ΕΙΝΑΙ γνωστό, όπως
γράφουμε και μέσα στο βιβλίο μας «Ιησούς Χριστός: Ελληνισμός-Χριστιανισμός», τόσο η Ελληνική Μυθολογία, όσο και η Αγία Γραφή (Γένεσις), έχουν στοιχεία τα οποία ομοιάζουν πάρα πολύ μεταξύ τους. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η Πύρρα με τον Δευκαλίωνα και η Εύα με τον Αδάμ, που τους βλέπουμε σε αρχαίες παραστάσεις να απεικονίζονται σε παρόμοιες σκηνές.
 Για τον Δευκαλίωνα με την Πύρρα αξίζει να σημειώσουμε ορισμένα μυθολογικά στοιχεία:
Ο Δευκαλίωνας ήταν ήρωας της αρχαίας ελληνικής μυθολογίας, γιος του Προμηθέα και της Πανδώρας. Στις μέρες του έγινε ένας μεγάλος κατακλυσμός, που τον προκάλεσε ο Δίας για να τιμωρήσει τους Τιτάνες που είχαν επαναστατήσει εναντίον του.
Ο Δευκαλίωνας πληροφορήθηκε από τον πατέρα του το τι θα συνέβαινε και αφού κατασκεύασε ένα πλοίο, ανέβηκε σ' αυτό με τη γυναίκα του την Πύρρα και έζησαν κλεισμένοι εκεί σ' όλη τη διάρκεια του κατακλυσμού.
Τα νερά έφθασαν μέχρι τις πιο ψηλές κορφές των βουνών, όλα καταστράφηκαν και όλοι οι άνθρωποι πνίγηκαν.
Όταν τα νερά άρχισαν να τραβιούνται, το πλοίο του Δευκαλίωνα άραξε πάνω στην κορφή του Παρνασσού και οι δυο επιβάτες του, μόλις κατέβηκαν στη ξηρά, θυσίασαν στους θεούς για να τους ευχαριστήσουν για τη σωτηρία τους.
Ο Δίας συγκινήθηκε από τη θεοσέβειά τους και έστειλε σ' αυτούς τον Ερμή, ζητώντας τους να εκφράσουν όποια επιθυμία τους ήθελαν, για να την εκπληρώσει.
Το ζευγάρι ζήτησε από το Δία, να στείλει στη γη ανθρώπους για να την κατοικήσουν ξανά και ο πατέρας των θεών τους συμβούλευσε να μαζεύουν πέτρες και να προχωρούν ρίχνοντάς τες πίσω τους. Τα λιθάρια πέφτοντας στη γη μεταμορφώνονταν σε ανθρώπους που γέμισαν έτσι την ερημωμένη γη.
Η παράδοση αυτή του Δευκαλίωνα, που μοιάζει καταπληκτικά με το γεγονός που διηγείται η Παλιά Διαθήκη και που συνέβη στο Νώε, αποτελεί μια μακρινή ανάμνηση κάποιας σπουδαίας γεωλογικής μεταβολής που έγινε στους προϊστορικούς χρόνους και επέζησε στη μνήμη των ανθρώπων σαν μύθος.
Στον περίβολο του ναού του Ολύμπιου Δία στην Αθήνα υπήρχε στα αρχαία χρόνια, όπως αναφέρει ο Παυσανίας, ένας τάφος, όπου σύμφωνα με την παράδοση ήταν θαμμένος ο Δευκαλίωνας, ο πρώτος άνθρωπος που έζησε στην Ελλάδα μετά τον κατακλυσμό.
 Ο κατακλυσμός του Νώε
 Μεγάλη πλημμύρα που οφείλεται σε καταιγίδα μεγάλης διάρκειας και έντασης. Κατά τη διάρκεια ενός κατακλυσμού προκαλούνται μεγάλες καταστροφές στις καλλιέργειες και μερικές φορές θρηνούμε και θύματα. Η πιο συνηθισμένη εποχή, κατά την οποία εκδηλώνονται φαινόμενα αυτού του είδους, είναι η μεταξύ άνοιξης και καλοκαιριού. Πολλές φορές συνοδεύονται κι από χαλάζι.
Ο μεγαλύτερος έως σήμερα κατακλυσμός που αναφέρεται και σε ιστορικά συγγράμματα είναι ο Κατακλυσμός του Νώε. Σύμφωνα με την Παλαιά Διαθήκη ο Θεός, βλέποντας την ηθική κατάπτωση στην οποία είχε πέσει το ανθρώπινο γένος και θέλοντας να επιβάλλει τη θεία δικαιοσύνη του, αποφάσισε να καταστρέψει τους ανθρώπους και την ανηθικότητά τους, στέλνοντάς τους την συμφορά ενός κατακλυσμού. Ανάμεσα στους ανθρώπους διάλεξε το Νώε που διακρίνονταν για τα χρηστό του ήθη, για να του αναθέσει το δύσκολο έργο της διάσωσης όλων των ζωικών ειδών με σκοπό, τον μετά την καταστροφή πολλαπλασιασμό τους. Πράγματι ο Νώε, μετά από θεϊκή εντολή, κατασκεύασε την κιβωτό (ξύλινο πλοίο σχήματος μαούνας που είχε 300 πήχες μήκος και 50 πλάτος) μέσα στην οποία έβαλε, εκτός από την οικογένειά του και ένα ζευγάρι από κάθε είδος ζώου, πτηνού και ερπετού, που υπήρχαν την εποχή αυτή. Αξιοθαύμαστο είναι ότι και τα άγρια θηρία ακόμη έδειξαν φιλικές διαθέσεις ακολουθώντας έτσι τη θεία θέληση. Μόλις τελείωσε η επιβίβαση άρχισε η καταιγίδα, που κράτησε 150 ημέρες. Τα πάντα καλύφθηκαν από το νερό. Μετά το τέλος της καταιγίδας η κιβωτός κάθισε στην κορυφή του όρους Αραράτ. Αφού περίμενε να αποτραβηχτούν για τα καλά τα νερά, ο Νώε άνοιξε την κιβωτό και το πρώτο πράγμα το οποίο έκανε, πατώντας στη γη, ήταν να ανάψει φωτιά για να προσφέρει θυσία στο Θεό ευχαριστώντας τον για τη σωτηρία τους.
Το γεγονός αυτό φαίνεται ότι είναι πραγματικό, δεδομένου ότι και στις μυθολογίες των άλλων λαών αναφέρεται, προσαρμοσμένο βέβαια στις παραδόσεις και στα έθιμα κάθε λαού, (βλέπε παραπάνω  Δευκαλίωνας, αλιευμένο μέσα από το Εγκυκλοπαιδικό Λεξικό της Ματζέντα).
 Τι λέει ο Ι.  Κακριδής
 Ο μεγάλος πανεπιστημιακός δάσκαλος Ι. Κακριδής, παρατηρώντας μια σαρκοφάγο του 270 μ.Χ., που δείχνει τον Δευκαλίωνα με την
 «Μόνο ο Δευκαλίων και η Πύρρα σώθηκαν από τον κατακλυσμό που έστειλε ο Δίας να αφανίσει το χάλκινο γένος των ανθρώπων για τις άνομες πράξεις του. Στην εικόνα εδώ, πλάι στους σιδηρουργούς Κύκλωπες, που συνεχίζουν τη βαριά δουλειά στο εργαστήρι τους, οι δημιουργοί του νέου γένους, ο Δευκαλίων και η Πύρρα, ανακαλούν στη μνήμη μας εικόνες των Πρωτοπλάστων: η στάση και η θέση τών χεριών της Πύρρας θυμίζουν την Εύα, και το δέντρο όπου κοιτάζει ο Δευκαλίων, το δέντρο της γνώσεως.» ). (Βλέπε: «Ελληνική Μυθολογία», Τόμος 2: «Οι θεοί», σελ. 61, Εκδοτική Αθηνών).
http://kalyterotera.blogspot.com

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...