Με αφορμή τη
συζήτηση που έγινε στο Δημοτικό Συμβούλιο Νίκαιας - Αγ. Ι. Ρέντη σχετικά
με τη σύμφωνη γνώμη του Δήμου για την τροποποίηση της συστατικής πράξης
τουΠεριβαλλοντικού Συνδέσμου Δήμου Αθηνών - Πειραιά [ΠΕ.ΣΥ.Δ.Α.Π.], του οποίου ο Δήμος μας είναι μέλος, ακού- σαμε για άλλη μια φορά τη Δημοτικό Σύμβουλο και μέλους του ΔΣ του ΠΕ.ΣΥ.Δ.Α.Π. Δρ. Βιο- λογίας Ειρήνη Βαλλιανάτου να αναφέρει για το Σπήλαιο με την αρχαιότερη κατοίκηση στην Αττική. Ένα σπήλαιο που σε λίγο θα αναφέρεται στην παγκόσμια βιβλιογραφία, όπως χαρα- κτηριστικά επισήμανε και που σήμερα κινδυνεύει από τα μεγαλεπήβολα σχέδια που απειλούν την περιοχή λίγα μόλις μέτρα δίπλα του.
Ποιο είναι όμως το Σπήλαιο Σχιστού και γιατί γίνεται λόγος γι’ αυτό; Το halkidona.grθέλησε
να ανακαλύψει ορισμένα ελάχιστα γι’ αυτό το άγνωστο για τους
περισσότερους από εμάς μέρος που αγναντεύει την περιοχή μας εδώ και
αιώνες και να τα μοιραστεί μαζί σας…
Για το σπήλαιο έχει κατατεθεί πρόταση χαρακτηρισμού ως μνημείου της φύσης λόγο
ορισμέ- νων σπουδαίων χαρακτηριστικών του με κύριο αυτό της ανεύρεσης
οψιδιανού [σκληρού υα- λώδες ηφαιστειακού υλικού με μικρή περιεκτικότητα
νερού] από τη Μήλο του 12.000 π.Χ. Της παλαιότερης χρονολογημένης
ναυσιπλοΐας και εμπορικής δραστηριότητας.
Ο αρχαιότερος
κάτοικος της Αττικής ζούσε στο όρος Αιγάλεω με θέα τη θάλασσα, κυνηγούσε
στα δάση της περιοχής ελάφια, ψάρευε στα πλούσια νερά του Σκαραμαγκά
και κατοικούσε στο Σπήλαιο Σχιστού, πάνω από την ομώνυμη σημερινή
λεωφόρο. Αυτό είναι το συμπέρασμα της αρχαιολογικής έρευνας, που έφερε
στο φως σημαντικά ευρήματα, ικανά να προσθέσουν στοιχεία για την
κατανόηση των πρώιμων φάσεων της προϊστορίας της Αττικής και του Αιγαίου
εκείνη τη “σκοτεινή” ακόμη περίοδο. Βγαίνουν, δηλαδή, συμπεράσματα για
τον τρόπο ζωής του προϊστο- ρικού ανθρώπου, αλλά και για τη μορφή του
περιβάλλοντος της περιοχής μας, από τα υπολείμ- ματα των τροφών του.
Η πρώτη κατοίκηση
Οι ανασκαφείς Φάνης Μαυρίδης - Λίνα Κορμαζοπούλου και η ομάδα τουςχρονολογούν
την πρώτη κατοίκηση του σπηλαίου από την 11η έως και την 7η χιλιετία
π.Χ., ανεβάζοντας κατά περίπου μία χιλιετία τις μέχρι τώρα γνωστές
περιπτώσεις πρώιμης κατοίκησης της Αττικής. Ση- μειώνουν πως είναι μοναδική για την Αττική η σχετική ανακάλυψη.
Η χρονολόγηση
έγινε με τη μέθοδο του ραδιενεργού άνθρακα 14. Αποδεικνύεται η παρουσία
ανθρώπινων ομάδων κατά το ύστερο Πλειστόκαινο και το πρώιμο Ολόκαινο,
δηλαδή περίπου από το τέλος της Ανώτερης Παλαιολιθικής κ κατά τη
διάρκεια της Μεσολιθικής. Δεν αποκλείεται τα σχετικά χρονικά όρια να
πάνε ακόμη πιο πίσω στον χρόνο, καθώς η έρευνα θα συνεχιστεί σε βαθύτερα
στρώματα, λένε οι ανασκαφείς.
Η επόμενη φάση
κατοίκησης προσδιορίζεται “μεταξύ της Μέσης Νεολιθικής και της Πρώιμης
Εποχής του Χαλκού [περίπου 6η - 3η χιλιετία π.Χ.]”.
Κυνηγοί και ψαράδες
Οι κάτοικοι του
σπηλαίου ήταν τροφοσυλλέκτες, κυνηγοί και ψαράδες. Από τη μελέτη των
οστών των ζώων που περισυλλέχθηκαν στις βαθύτερες επιχώσεις διαπιστώθηκε
ότι η διατροφή τους περιλάμβανε ελάφια, λαγούς, αλλά κ μια ράτσα αλόγων
που έχουν χαθεί σήμερα, καθώς και που- λιά, ψάρια και θαλάσσια όστρακα.
Η
παλαιοβοτανική μελέτη έχει δείξει έως τώρα την παρουσία διαφόρων φυτών
σε άγρια μορφή [δεν είχε αναπτυχθεί ακόμη η γεωργία]: όσπρια σε άγρια
μορφή [ όπως φακές ], μπιζέλι, δημη- τριακά [όπως κριθάρι και βρώμη],
φρούτα και καρποί [όπως σύκα, κράνια] κτλ.
Οι οικιστές του
Σπηλαίου κατασκεύαζαν εργαλεία από πρώτες ύλες όπως ο ραδιολαρίτης κ
διά- φορες ποικιλίες πυριτόλιθου. Βρέθηκε ένα οστέινο αντικείμενο, που
θυμίζει αγκίστρι και μπορεί να χρονολογείται τόσο στη Μεσολιθική όσο και
στη Νεολιθική φάση χρήσης του Σπηλαίου.
Από τη Νεώτερη
και Τελική Νεολιθική περίοδο προέρχονται και ευρήματα κεραμικής.
Κεραμικά ευρήματα και ειδώλια έχουμε και από την ύστερη αρχαϊκή, κλασική
και πρώιμη ελληνιστική εποχή. Φαίνεται μάλιστα ότι εκεί υπήρξε
σημαντικός χώρος άσκησης λατρείας κατά την κλασική περίοδο.
Το σπήλαιο
Σχιστού αποτελείται από δύο ευρύχωρους θαλάμους. Στον πρώτο θάλαμο παρα-
τηρούνται τεχνικές επεμβάσεις [πλατώματα, αναχώματα, βαθμίδες
λαξευμένες στον βράχο] και στον δεύτερο υπήρξαν τα κινητά ευρήματα στα
οποία αναφερθήκαμε. Κατά το παρελθόν υ- πήρξαν λαθρανασκαφές, που
προκάλεσαν καταστροφές. Ερευνήθηκε για πρώτη φορά το 2000 από τους Δ. Χατζηλαζάρου και Α. Ζαμπίτη. Η ανασκαφή των Φ. Μαυρίδη - Λ. Κορμαζόγλου ξεκίνησε το καλοκαίρι του 2006 και βρίσκεται σε εξέλιξη.
Η ανασκαφική
έρευνα υποστηρίζεται από το Ίδρυμα Ιωάννη Κωστόπουλου και το Ινστιτούτο
Αιγαιακής Προϊστορίας της Νέας Υόρκης. Μετέχουν και ξένοι επιστήμονες,
οι οποίοι μελετούν τα οστέινα αντικείμενα, κεραμικά, ενώ εξειδικευμένες
αναλύσεις και μελέτες βρίσκονται σε εξέλιξη σε εργαστήρια της Ελλάδας
και του εξωτερικού.
Το γεωγραφικό στίγμα
Βρίσκεται σε
υψόμετρο 251μ. περίπου [επίπεδο εισόδου]. Νοτιοανατολικά της κορυφής
βρί- σκεται το Βουνό Σκαραμαγκά [340μ. υψ.] σε ορθοφωτογραφική απόσταση
470 μέτρων, Νο- τιοδυτικά της κορυφής Κούκος, σε ορθοφωτογραφική
απόσταση 1.753 μέτρων. Νότια βρί- σκεται το νεκροταφείο Σχιστού
[απόσταση 500μ. περίπου]. Νοτιοδυτικά και σε απόσταση 620μ. περίπου
βρίσκεται το ΒΙΟΠΑ Σχιστού. Δυτικά και σε απόσταση 155μ. αρχίζει περιοχή
παλιού λατομείου όπου γίνονται επιχωματώσεις φωσφορικού γύψου
[συντεταγμένες: 37ο 59΄ 12.44΄΄ Β, 23ο 36΄ 12.43΄΄ Ε].
Πλούσιος ο εσωτερικός κόσμος της Ελλάδας.
Διαθέτει πάνω από 11.000 γνωστές μορφές σπηλαίων
Πλούσιο υπόγειο
κόσμο διαθέτει η Ελλάδα και, μάλιστα, ίσως περισσότερο από κάθε άλλη
χώρα, αναλογικά με τη μικρή της έκταση, αφού διαθέτει πάνω από 11.000
γνωστές μορφές σπηλαίων που έχουν ερευνηθεί από σπηλαιολόγους.
Περισσότερα δε από 100 σπήλαια έχουν χαρακτηρισθεί διεθνούς προβολής και
χρήζουν εκτενούς γεωλογικής, αρχαιολογικής, βιολογικής και
παλαιοντολογικής έρευνας.
Σύμφωνα με τον
υποψήφιο διδάκτορα γεωλογίας στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο και πρόεδρο
του συλλόγου Σπηλαιολογία Θεσσαλονίκης "Πρωτέας" Μάρκο Βαξεβανόπουλο, ο
μεγάλος αριθμός σπηλαίων της Ελλάδας οφείλεται στο γεγονός ότι πάνω από
το 65% των πετρωμάτων της είναι μάρμαρα και ασβεστόλιθοι, τα οποία είναι
επιδεκτικά στη διάλυση και ευνοούν την ανάπτυξη σπηλαίων.
Από τα πιο όμορφα σπήλαια της Ελλάδας θεωρείται το σπήλαιο Πετραλώνων Χαλκιδικής, κυρίως λόγω των έντονων ερυθρών χρωμάτων στους σχηματισμούς του. Το παλαιοντολογικό του ενδιαφέρον, σύμφωνα με τον κ.Βαξεβανόπουλο, είναι μοναδικό για την Ελλάδα διότι, εκτός από τα εκατοντάδες απολιθωμένα οστά ζώων που βρέθηκαν στο εσωτερικό του, είναι γνωστό το κρανίο των Πετραλώνων που βρέθηκε το 1960 που ανήκει στην ομάδα των ανθρωπίδων, αποτελώντας ένα συνδετικό κρίκο μεταξύ του Homo Erectus και του σημερινού Homo Sapiens.
Ιδιαίτερης ομορφιάς είναι και το σπήλαιο Μαρώνειας Κομοτηνής που είναι γνωστό για τον περίφημο δίσκο της Μαρώνειας, μία μεγάλου μεγέθους δισκοειδή ασβεστιτική μορφή που επικρέμεται από ένα σημείο του τοιχώματος του σπηλαίου.
Παρουσιάζοντας τα σπήλαια της Ελλάδας με αφορμή την ομιλία του σε εκδήλωση που θα πραγματοποιηθεί στην κεντρική βιβλιοθήκη του δήμου Θεσσαλονίκης, στις 29 Φεβρουαρίου, στις 7 το απόγευμα, ο κ.Βαξεβανόπουλος αναφέρθηκε και στο σπήλαιο Αλιστράτης Σερρών που διαθέτει πάνω από 3 χιλιόμετρα χαρτογραφημένων διαδρόμων και είναι καταστόλιστο από σταλακτίτες, δίσκους, ελικτίτες και άλλα σπηλαιοθέματα.
Επίσης, με μήκος πάνω από 10 χιλιόμετρα, το σπήλαιο των πηγών του Αγγίτη αποτελεί το μεγαλύτερο σε επιμήκη άξονα σπήλαιο της Ελλάδος και αποτελεί ουσιαστικά την υπόγεια διαδρομή των νερών του ποταμού, από τις καταβόθρες του Νευροκοπίου προς το χωριό Κοκκινόγεια.
Το μεγαλύτερο σε μήκος οριζόντιο σπήλαιο της Ελλάδας είναι στη Βλυχάδα Δυρού όπου το χαρτογραφημένο τμήμα του ξεπερνά τα 14 χιλιόμετρα ενώ σε βάθος 71 μέτρων μέσα στο νερό έχουν βρεθεί σταλακτίτες. Το νερό είναι υφάλμυρο και η θερμοκρασία του κυμαίνεται στους 15°C.
Ένα από τα ομορφότερα σπήλαια της νησιωτικής Ελλάδας είναι η Χρυσοσπηλιά στη Φολέγανδρο. Οι σταγόνες της υγρασίας στο εσωτερικό του, εξηγεί ο κ.Βαξεβανόπουλος, δίνουν την εντύπωση χρυσών κόκκων από όπου προήλθε και το όνομά της. Το ενδιαφέρον όμως τμήμα του σπηλαίου είναι το νότιο και πιο απόμερο όπου όλα τα τοιχώματα και η οροφή έχουν επιγραφές με ονόματα αρχαίων Ελλήνων. Με χαρακτηριστικό κόκκινο υλικό, πλήθος αρχαίων Ελλήνων έχει γράψει το όνομά του σε όσο γίνεται πιο ψηλό και πιο δυσπρόσιτο σημείο στο εσωτερικό του σπηλαίου. Πάνω από 300 ονόματα αρχαίων Ελλήνων έχουν καταγραφεί από την αρχαιολογική έρευνα που διενεργήθηκε στο παρελθόν ενώ 89 ονόματα καταγράφονται για πρώτη φορά σε αυτό το σπήλαιο.
Σπήλαια απαράμιλλης ομορφιάς
Εκτός από την Ελλάδα, ο κ.Βαξεβανόπουλος κάνει ιδιαίτερη μνεία και σε σπήλαια σε όλο τον κόσμο που έχουν κεντρίσει το ενδιαφέρον σπηλαιολόγων αλλά και απλών επισκεπτών.
Ένα από αυτά είναι το σύστημα σπηλαίων Cenotes στο Μεξικό που αποτελούν ένα δαιδαλώδες υποβρύχιο σύστημα σπηλαίων και είχαν χρησιμοποιηθεί από τους Μάγια για την άντληση πόσιμου νερού. Σε πολλά από τα σπήλαια των Cenotes έχουν βρεθεί σκελετοί ανθρώπων και αρχαιολογικά κατάλοιπα χρονολογούμενα το 13.000 π.Χ. Στο Μεξικό υπάρχει, επίσης, το Σπήλαιο των Κρυστάλλων που ανακαλύφθηκε το 2000 όταν δύο εργάτες ενός μεταλλείου αργύρου, σκάβοντας μία σήραγγα σε βάθος 300 μέτρων, ανακάλυψαν ένα σπήλαιο με κρυστάλλους γύψου πού έφθαναν τα 12 μέτρα μήκος. Το σπήλαιο που εξερευνήθηκε και μελετήθηκε από σπηλαιολόγους διαθέτει πάνω από 149 υπέρογκους κρυστάλλους γύψου.
Στη Γαλλία υπάρχει το σπήλαιο Chorrance που συγκαταλέγεται στα ομορφότερα του κόσμου, κυρίως λόγω του πλήθους των εμβρυακών του σταλακτιτών. Χιλιάδες λεπτοί σταλακτίτες με μήκος πάνω από 2m κοσμούν τις οροφές αυτού του σπηλαίου. Επίσης σημαντικό είναι και το αρχαιολογικό ενδιαφέρον που παρουσιάζει το σπήλαιο λόγω της εύρεσης στο εσωτερικό του αρχαιολογικών ευρημάτων της Παλαιολιθικής Εποχής.
Στη Σλοβενία, το σπήλαιο Skocjan έχει διανοιχθεί σε ασβεστολιθικά πετρώματα από τη ροή υπογείως του ποταμού Reka και μεγαλειώδεις θάλαμοι διανοίγονται στο εσωτερικό του ενώ μοναδικής ομορφιάς σχηματισμοί κοσμούν τα τοιχώματά του.
Τέλος, στη Βουλγαρία, με συνολικό μήκος διαδρόμων πάνω από 18 χιλιόμετρα και 3 επάλληλα επίπεδα, το σπήλαιο Duhla αποτελεί το μεγαλύτερο οριζόντιο σπήλαιο της χώρας.
"Τα σπήλαια διαθέτοντας αμέτρητους έμβιους οργανισμούς στο εσωτερικό τους, αποτελούν μουσεία βιολογίας και φυσικής ιστορίας. Συμπεραίνεται αναμφίβολα λοιπόν η σημασία των σπηλαίων γενικά και τα οφέλη που μπορεί να αποκομίσει ο άνθρωπος με τη μελέτη τους και προάσπισή τους από διάφορους κινδύνους. Για αυτό προτιμάται η ορθή διαχείρισή τους και επιστημονική μελέτη, παρά μία άναρχη τουριστική διευθέτηση" αναφέρει χαρακτηριστικά ο κ.Βαξεβανόπουλος.
"Κι όπως έλεγε ένας Αμερικάνος σπηλαιολόγος" προσθέτει "μπορεί εμείς οι σπηλαιολόγοι να μην πάμε ποτέ στη σελήνη, αλλά η αίσθηση ότι πατάμε σε μέρη άγνωστα στην ανθρώπινη φύση είναι εφάμιλλη αυτής των πρώτων αστροναυτών που περπάτησαν στο φεγγάρι".
Από τα πιο όμορφα σπήλαια της Ελλάδας θεωρείται το σπήλαιο Πετραλώνων Χαλκιδικής, κυρίως λόγω των έντονων ερυθρών χρωμάτων στους σχηματισμούς του. Το παλαιοντολογικό του ενδιαφέρον, σύμφωνα με τον κ.Βαξεβανόπουλο, είναι μοναδικό για την Ελλάδα διότι, εκτός από τα εκατοντάδες απολιθωμένα οστά ζώων που βρέθηκαν στο εσωτερικό του, είναι γνωστό το κρανίο των Πετραλώνων που βρέθηκε το 1960 που ανήκει στην ομάδα των ανθρωπίδων, αποτελώντας ένα συνδετικό κρίκο μεταξύ του Homo Erectus και του σημερινού Homo Sapiens.
Ιδιαίτερης ομορφιάς είναι και το σπήλαιο Μαρώνειας Κομοτηνής που είναι γνωστό για τον περίφημο δίσκο της Μαρώνειας, μία μεγάλου μεγέθους δισκοειδή ασβεστιτική μορφή που επικρέμεται από ένα σημείο του τοιχώματος του σπηλαίου.
Παρουσιάζοντας τα σπήλαια της Ελλάδας με αφορμή την ομιλία του σε εκδήλωση που θα πραγματοποιηθεί στην κεντρική βιβλιοθήκη του δήμου Θεσσαλονίκης, στις 29 Φεβρουαρίου, στις 7 το απόγευμα, ο κ.Βαξεβανόπουλος αναφέρθηκε και στο σπήλαιο Αλιστράτης Σερρών που διαθέτει πάνω από 3 χιλιόμετρα χαρτογραφημένων διαδρόμων και είναι καταστόλιστο από σταλακτίτες, δίσκους, ελικτίτες και άλλα σπηλαιοθέματα.
Επίσης, με μήκος πάνω από 10 χιλιόμετρα, το σπήλαιο των πηγών του Αγγίτη αποτελεί το μεγαλύτερο σε επιμήκη άξονα σπήλαιο της Ελλάδος και αποτελεί ουσιαστικά την υπόγεια διαδρομή των νερών του ποταμού, από τις καταβόθρες του Νευροκοπίου προς το χωριό Κοκκινόγεια.
Το μεγαλύτερο σε μήκος οριζόντιο σπήλαιο της Ελλάδας είναι στη Βλυχάδα Δυρού όπου το χαρτογραφημένο τμήμα του ξεπερνά τα 14 χιλιόμετρα ενώ σε βάθος 71 μέτρων μέσα στο νερό έχουν βρεθεί σταλακτίτες. Το νερό είναι υφάλμυρο και η θερμοκρασία του κυμαίνεται στους 15°C.
Ένα από τα ομορφότερα σπήλαια της νησιωτικής Ελλάδας είναι η Χρυσοσπηλιά στη Φολέγανδρο. Οι σταγόνες της υγρασίας στο εσωτερικό του, εξηγεί ο κ.Βαξεβανόπουλος, δίνουν την εντύπωση χρυσών κόκκων από όπου προήλθε και το όνομά της. Το ενδιαφέρον όμως τμήμα του σπηλαίου είναι το νότιο και πιο απόμερο όπου όλα τα τοιχώματα και η οροφή έχουν επιγραφές με ονόματα αρχαίων Ελλήνων. Με χαρακτηριστικό κόκκινο υλικό, πλήθος αρχαίων Ελλήνων έχει γράψει το όνομά του σε όσο γίνεται πιο ψηλό και πιο δυσπρόσιτο σημείο στο εσωτερικό του σπηλαίου. Πάνω από 300 ονόματα αρχαίων Ελλήνων έχουν καταγραφεί από την αρχαιολογική έρευνα που διενεργήθηκε στο παρελθόν ενώ 89 ονόματα καταγράφονται για πρώτη φορά σε αυτό το σπήλαιο.
Σπήλαια απαράμιλλης ομορφιάς
Εκτός από την Ελλάδα, ο κ.Βαξεβανόπουλος κάνει ιδιαίτερη μνεία και σε σπήλαια σε όλο τον κόσμο που έχουν κεντρίσει το ενδιαφέρον σπηλαιολόγων αλλά και απλών επισκεπτών.
Ένα από αυτά είναι το σύστημα σπηλαίων Cenotes στο Μεξικό που αποτελούν ένα δαιδαλώδες υποβρύχιο σύστημα σπηλαίων και είχαν χρησιμοποιηθεί από τους Μάγια για την άντληση πόσιμου νερού. Σε πολλά από τα σπήλαια των Cenotes έχουν βρεθεί σκελετοί ανθρώπων και αρχαιολογικά κατάλοιπα χρονολογούμενα το 13.000 π.Χ. Στο Μεξικό υπάρχει, επίσης, το Σπήλαιο των Κρυστάλλων που ανακαλύφθηκε το 2000 όταν δύο εργάτες ενός μεταλλείου αργύρου, σκάβοντας μία σήραγγα σε βάθος 300 μέτρων, ανακάλυψαν ένα σπήλαιο με κρυστάλλους γύψου πού έφθαναν τα 12 μέτρα μήκος. Το σπήλαιο που εξερευνήθηκε και μελετήθηκε από σπηλαιολόγους διαθέτει πάνω από 149 υπέρογκους κρυστάλλους γύψου.
Στη Γαλλία υπάρχει το σπήλαιο Chorrance που συγκαταλέγεται στα ομορφότερα του κόσμου, κυρίως λόγω του πλήθους των εμβρυακών του σταλακτιτών. Χιλιάδες λεπτοί σταλακτίτες με μήκος πάνω από 2m κοσμούν τις οροφές αυτού του σπηλαίου. Επίσης σημαντικό είναι και το αρχαιολογικό ενδιαφέρον που παρουσιάζει το σπήλαιο λόγω της εύρεσης στο εσωτερικό του αρχαιολογικών ευρημάτων της Παλαιολιθικής Εποχής.
Στη Σλοβενία, το σπήλαιο Skocjan έχει διανοιχθεί σε ασβεστολιθικά πετρώματα από τη ροή υπογείως του ποταμού Reka και μεγαλειώδεις θάλαμοι διανοίγονται στο εσωτερικό του ενώ μοναδικής ομορφιάς σχηματισμοί κοσμούν τα τοιχώματά του.
Τέλος, στη Βουλγαρία, με συνολικό μήκος διαδρόμων πάνω από 18 χιλιόμετρα και 3 επάλληλα επίπεδα, το σπήλαιο Duhla αποτελεί το μεγαλύτερο οριζόντιο σπήλαιο της χώρας.
"Τα σπήλαια διαθέτοντας αμέτρητους έμβιους οργανισμούς στο εσωτερικό τους, αποτελούν μουσεία βιολογίας και φυσικής ιστορίας. Συμπεραίνεται αναμφίβολα λοιπόν η σημασία των σπηλαίων γενικά και τα οφέλη που μπορεί να αποκομίσει ο άνθρωπος με τη μελέτη τους και προάσπισή τους από διάφορους κινδύνους. Για αυτό προτιμάται η ορθή διαχείρισή τους και επιστημονική μελέτη, παρά μία άναρχη τουριστική διευθέτηση" αναφέρει χαρακτηριστικά ο κ.Βαξεβανόπουλος.
"Κι όπως έλεγε ένας Αμερικάνος σπηλαιολόγος" προσθέτει "μπορεί εμείς οι σπηλαιολόγοι να μην πάμε ποτέ στη σελήνη, αλλά η αίσθηση ότι πατάμε σε μέρη άγνωστα στην ανθρώπινη φύση είναι εφάμιλλη αυτής των πρώτων αστροναυτών που περπάτησαν στο φεγγάρι".
halkidona με πληροφορίες απο afipnisoy
http://logioshermes.blogspot.com/
http://afipnisoy.blogspot.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου