Εκεί που άσχετες μεταξύ τους ιδεολογίες όπως Τσίπρα- Καμένου το συζητούσαν για μια συνεργασία ανοχής σαν μια αντιμνημονιακή δύναμη, μόνο στο επίπεδο του μνημονίου και όχι στα βασικότερα θέματα διαφωνίας τους που αφορούν κυρίως τα εθνικά, βλέπουμε το ΚΚΕ να βρίσκεται σε βαθύ λήθαργο.
Από ένα σοβαρό κόμμα, ίσως το άλλοτε σοβαρότερο της βουλής, έχει μετατραπεί σε ένα επιεικώς γραφικό κακέκτυπο αποτελούμενο από ήρωες βγαλμένους από θέατρο σκιών. Το ΚΚΕ δείχνει να είναι άκρως ευχαριστημένο με τους μισθούς της βουλής ενώ ταυτόχρονα συμβιβάζεται φωνάζοντας κατά πάντων λόγω της πώρωσης των στελεχών που το αποτελούν, κάνοντας απλά το γούστο τους, για να μην πούμε τίποτα άλλο...
Με άλλα λόγια, το κομουνιστικό κόμμα Ελλάδος αρέσκεται στο να φωνάζει, να βγαίνει στο δρόμο, να τρώει μερικά χημικά από τους αστυνόμους το πρωί και το βράδυ να διηγείται ιστορίες για αγρίους βγαλμένες από τους αγώνες του στους δρόμους της λαικής τάξης. Όλα για τη φιγούρα δηλαδή.
Αν τους ρωτήσεις όμως τι ακριβώς εννοούν με το όρο '' αγώνες'' δεν θα ξέρουν τι να πουν.
Γιατί τα λέμε όλα αυτά; Φυσικά δεν μας έχει πιάσει αντικομουνιστικός παροξυσμός όπως ίσως ισχυριστούν οι οπαδοί του, αλλά απλά γιατί υπάρχουμε και ζούμε στην αλήθεια και την ωμή πραγματικότητα, κάτι που βέβαια σε καμία περίπτωση δεν ισχύει για τους οπαδούς του ΚΚΕ.
Τρεις φορές η γενική γραμματέας του κόμματος, είπε ξεκάθαρα πως δεν θέλει να κυβερνήσει. Όχι μόνο τώρα που είναι δύσκολες οι εποχές, αλλά και παλαιότερα. Οι δικαιολογίες φυσικά γι' αυτή την άποψη που εξέφρασε η κ. Παπαρήγα ήταν το λιγότερο άστοχες.
Αν λοιπόν ένα κόμμα δεν θέλει να κυβερνήσει, δεν θέλει να βοηθήσει, δεν θέλει έστω για μια και μόνο φορά να λειτουργήσει με βαθύ αγωνιστικό χαρακτήρα τότε ποιος ο λόγος ύπαρξης του;
Αυτή τη δύσκολη στιγμή το ΚΚΕ δεν λέει να ενταχθεί, με τις όποιες διαφωνίες του, σε ένα αντιμνημονιακό τόξο, και γι' αυτόν τον λόγο θα βρεθεί υπόλογο στο μέλλον.
Το ΠΑΣΟΚ έχει καταστραφεί, η ΝΔ κοντεύει, ελπίζουμε πραγματικά και το ΚΚΕ στις επόμενες εκλογες να μην πάρει ούτε μια έδρα ώστε να γίνει κάποια στιγμή η ανανέωση της βουλής γιατί πραγματικά τους βαρεθήκαμε.
Από ένα σοβαρό κόμμα, ίσως το άλλοτε σοβαρότερο της βουλής, έχει μετατραπεί σε ένα επιεικώς γραφικό κακέκτυπο αποτελούμενο από ήρωες βγαλμένους από θέατρο σκιών. Το ΚΚΕ δείχνει να είναι άκρως ευχαριστημένο με τους μισθούς της βουλής ενώ ταυτόχρονα συμβιβάζεται φωνάζοντας κατά πάντων λόγω της πώρωσης των στελεχών που το αποτελούν, κάνοντας απλά το γούστο τους, για να μην πούμε τίποτα άλλο...
Με άλλα λόγια, το κομουνιστικό κόμμα Ελλάδος αρέσκεται στο να φωνάζει, να βγαίνει στο δρόμο, να τρώει μερικά χημικά από τους αστυνόμους το πρωί και το βράδυ να διηγείται ιστορίες για αγρίους βγαλμένες από τους αγώνες του στους δρόμους της λαικής τάξης. Όλα για τη φιγούρα δηλαδή.
Αν τους ρωτήσεις όμως τι ακριβώς εννοούν με το όρο '' αγώνες'' δεν θα ξέρουν τι να πουν.
Γιατί τα λέμε όλα αυτά; Φυσικά δεν μας έχει πιάσει αντικομουνιστικός παροξυσμός όπως ίσως ισχυριστούν οι οπαδοί του, αλλά απλά γιατί υπάρχουμε και ζούμε στην αλήθεια και την ωμή πραγματικότητα, κάτι που βέβαια σε καμία περίπτωση δεν ισχύει για τους οπαδούς του ΚΚΕ.
Τρεις φορές η γενική γραμματέας του κόμματος, είπε ξεκάθαρα πως δεν θέλει να κυβερνήσει. Όχι μόνο τώρα που είναι δύσκολες οι εποχές, αλλά και παλαιότερα. Οι δικαιολογίες φυσικά γι' αυτή την άποψη που εξέφρασε η κ. Παπαρήγα ήταν το λιγότερο άστοχες.
Αν λοιπόν ένα κόμμα δεν θέλει να κυβερνήσει, δεν θέλει να βοηθήσει, δεν θέλει έστω για μια και μόνο φορά να λειτουργήσει με βαθύ αγωνιστικό χαρακτήρα τότε ποιος ο λόγος ύπαρξης του;
Αυτή τη δύσκολη στιγμή το ΚΚΕ δεν λέει να ενταχθεί, με τις όποιες διαφωνίες του, σε ένα αντιμνημονιακό τόξο, και γι' αυτόν τον λόγο θα βρεθεί υπόλογο στο μέλλον.
Το ΠΑΣΟΚ έχει καταστραφεί, η ΝΔ κοντεύει, ελπίζουμε πραγματικά και το ΚΚΕ στις επόμενες εκλογες να μην πάρει ούτε μια έδρα ώστε να γίνει κάποια στιγμή η ανανέωση της βουλής γιατί πραγματικά τους βαρεθήκαμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου