Αφεθείτε για λίγο... Κλείστε τα μάτια για ελάχιστα δευτερόλεπτα και μεταφερθείτε στην πανέμορφη Βενετία. Θυμηθείτε για λίγο την ιστορία του μαραγκού, που έφτιαξε ένα παιδάκι από ξύλο: Τον χαριτωμένο Πινόκιο! Αν όλα αυτά σας φαίνονται εξωπραγματικά, τότε το μόνο που έχετε να κάνετε, είναι να ταξιδέψετε μαζί μας στον...ξύλινο κόσμο του Livio De Marchi !!!
Η ιστορία αρχίζει κάπως έτσι:
Όταν ο γιος του Livio, Ματία, βρισκόταν στην τρυφερή ηλικία των 8 ετών, και φοιτούσε ακόμα στο σχολείο, ο ταλαντούχος Livio δίδασκε τότε τέχνη σε ένα Δημοτικό Σχολείο. Απολάμβανε να διδάσκει τους μαθητές του, δουλεύοντας πάντα με μεράκι και ευχάριστη διάθεση.
Έφτιαξε δειλά-δειλά ένα καραβάκι που έμοιαζε με πλωτό καπέλο, σε στυλ origami. Όλα αυτά έγιναν το 1985, όταν άφησε τον γιο του αλλά και τους φίλους του να διασχίσουν την λίμνη με βάρκα! Μπερδευτήκατε; Ας πάρουμε τα πaράγματα από την αρχή:
Μόλις οι συμμαθητές του Ματία, αντίκρυσαν την υπέροχη αυτή κατασκευή, ρώτησαν τον Livio καταπόσον θα μπορούσαν να κωπηλατήσουν με το πλωτό καπέλο.
Ο Livio τότε σκεφτόταν να κατασκευάσει μια μεγάλη βάρκα, η οποία θα μπορούσε να χωρέσει όλα τα παιδιά. Η ιδέα είχε γεννηθεί. Στην πραγματικότητα, την επόμενη χρονιά λάνσαρε ένα γιγάντιο πλωτό γυναικείο υπόδημα, με αποτέλεσμα αυτή του η δημιουργία να συνεχίσει να προκαλεί το ενδιαφέρον όλων των δεκαεξάχρονων παιδιών, σχετικά με το αν θα μπορούσαν να κωπηλατήσουν. Όμως τα πράγματα δεν ήταν τόσο απλά: Τα παιδιά έπρεπε να μάθουν να κωπηλατούν για τρεις ολόκληρους μήνες! Ακολούθως ο Livio De Marchi συμμετείχε στην Regada Storica της Βενετίας.
Αυτή η εμπειρία θα παραμείνει για πάντα ανεξίτηλη στη μνήνη των παιδιών. Σήμερα βέβαια οι νεαροί αυτοί έφηβοι έχουν ήδη ενηλικιωθεί. Όμως η σχέση τους με τον Livio παραμένει όπως και πρώτα: Οπουδήποτε και αν συναντήσουν τον λαμπρό αυτό καθηγητή τον χαιρετούν. Όμως αυτός πολλές φορές δεν τους αναγνωρίζει. Μερικές φορές είναι δύσκολο ακόμα και γι’ αυτόν να μαντέψει ποιοι είναι διότι έχουν περάσει αρκετά χρόνια από τότε. Τα μικρά παιδάκια του χθες έχουν μεταμορφωθεί πια σε κύκνους! Επιθυμεί βέβαια να συναντηθεί με όλους τους πρώην μαθητές του και να διοργανώσει ένα εκπληκτικό πάρτι στο Βιβλιόσπιτο που έχει δημιουργήσει στις βουνοπλαγιές!
Επιπλέον, ο Livio λατρεύει τις ιδέες και προπάντων τα όνειρα, ιδιαίτερα όταν όλα αυτά μπορούν να μετουσιωθούν σε πραγματικότητα. Από την άλλη, σαν γλύπτης που είναι, δεν θεωρεί τον εαυτό του έναν απλό επαγγελματία, αλλά έναν άνθρωπο που υπηρετεί με συνέπεια και πάθος το αντικείμενο με το οποίο ασχολείται. Απολαμβάνει πραγματικά αυτό που κάνει και παροτρύνει και άλλους να συμμετέχουν στις δουλειές του. Έστω κι αν έχει εργαστεί και με αρκετά άλλα υλικά, εντούτοις το ξύλο πάντοτε ήταν το αγαπημένο του υλικό, διότι τον γεμίζει με τόση ζωντάνια, όσο κανένα από τα υπόλοιπα υλικά. Γνωρίζει ότι το ξύλο αποτελεί πάντοτε έναν ζωντανό οργανισμό.
Ένα από τα επιτεύγματά του, ήταν βέβαια και μια καινούργια κατασκευή, η οποία ίσως να μη λανσαρίστηκε για πρώτη φορά, μόνο στην γενέτειρά του Βενετία, αλλά και σε ολόκληρο τον κόσμο. Τι το αξιοπρόσεκτο και το επαναστατικό υπήρχε σε αυτή την νέα κατασκευή η οποία κατασκευάστηκε το 1988; Ο Livio, ούτε λίγο ούτε πολύ, κατασκεύασε ένα ξύλινο αυτοκίνητο: μια ξύλινη Jaguar, ένα εξαιρετικό μοντέλο του 1937. Όμως πίσω απ’ αυτή του τη δημιουργία υπάρχει και μια μικρή ιστοριούλα: Ως καθαρόαιμος Βενετός, ο Livio είναι ένας άνθρωπος οποίος λατρεύει την κωπηλασία, όπως συνηθίζουν οι περισσότεροι Βενετοί. Μια μέρα ξεκινούσαν μαζί με το γιο του Ματία για το Canal Grande με την μικρή του βαρκούλα. Όταν κατέφθασαν στην είσοδο του Canal Grande, παρατήρησαν μια πρωτόγνωρη κίνηση! Υπήρχε τόσος μεγάλος συνωστισμός στο κανάλι, μια απελπιστική κατάσταση από πλωτά ταξιά, πλωτά λεωφορεία αλλά και μεταφορικά πλοιάρια που πηγαινόερχονται σαν τρελά, ενώ τα κύματα της λίμνης κατέκλυζαν την βαρκούλα του. Τότε, έκανε την εξής σκέψη: «Αυτό δεν είναι κανάλι, είναι μια λεωφόρος. Αυτό που χρειαζόμαστε είναι ένα αυτοκίνητο κι όχι μια βάρκα». Έτσι γεννήθηκε η ιδέα για την κατασκευή του πρώτου του ξύλινου αυτοκινήτου!
Στη συνέχεια κατεσκεύασε και ορισμένα άλλα αυτοκίνητα από ξύλο όπως το Fiat Topolino, ένα πλωτό λεωφορείο φτιαγμένο σε σχήμα κολοκύθας με τέσσερα ξύλινα άλογα και ένα πλωτό Mercedes Seagull. Αργότερα έφτιαξε ένα σπορ αυτοκίνητο τύπου VW Beetle (μοντέλο του 1964). Το Bettle έχει εκτεθεί σε διάφορες εκθέσεις στη Βενετία, στο Άμστερνταμ, στο Έσσεν και στη Φρανγκφούρτη όπως και στην έκθεση του Stifung Automuseum της Volkswagen .
Το ίδιο μοντέλο έχει επίσης παρουσιαστεί σε πολλά τηλεοπτικά δίκτυα και στην εκπομπή του BBC “Italy inside out”. Έτσι ο Livio αποφάσισε να φτιάξει ακόμη ένα μοντέλο ξύλινου αυτοκινήτου, ειδικά για το Motor Show του Έσσεν. Το μοντέλο αυτό, συγκεκριμένα η Ferrari F50, είναι φτιαγμένο από διαφορετικά είδη ξύλου όπως πεύκου, καρυδιάς, κερασιάς, φλαμουριάς, έβενου κ.λ.π..
Αυτός είναι ο Livio. Ένας καλλιτέχνης παγκόσμιας εμβέλειας του οποίου οι δημιουργίες αντέχουν στις τάσεις μιας περιόδου, στις επιρροές, τους εκφυλισμούς και τα φουτουριστικά σενάρια του σήμερα.
Ιστορίες και καταστάσεις, σημεία αναφοράς όλου του σημερινού πολιτισμού.
http://topaliatzidiko.blogspot.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου