Μπαίνουμε σε νέες περιπέτειες για να διατηρήσουμε τρόφιμα μέσω της παλαιότερης και οικονομικότερης μεθόδου, της αποξήρανσης τροφίμων…
Γνώσεις που ξεχάστηκαν σχεδόν εφόσον κόψαμε την αλυσίδα της γνώσης και βολευτήκαμε με την αγαπητή ΔΕΗ που εντελώς συμπτωματικά την ώρα που σκεφτόμουν να γράψω αυτό το κείμενο μας χάρισε μια ωραιότατη διακοπή ρεύματος έτσι για να μας θυμίσει πόσο ανάγκη την έχουμε και πόσο εξαρτημένοι είμαστε με την πάρτη της.
Κι όπως γράφω αυτές τις γραμμές θυμάμαι να ανοίγω ένα τετράδιο της θείας μου το οποίο βρισκόταν για χρόνια ξεχασμένο στο σπίτι του παππού και της γιαγιάς στο χωριό της μητέρας μου. Όταν πέθαναν ο παππούς και η γιαγιά και αδειάσανε το σπίτι το τετράδιο ταξίδεψε στο σπίτι της ξαδέρφης μου κι έτσι έτυχε να το ξεφυλλίσω. Θυμάμαι λοιπόν ακόμα την έκπληξη μου όταν διάβασα σε ένα σημείο με καλογραμμένα μεγάλα γράμματα “σήμερα τάδε του μηνός (δε θυμαμαι ημερομηνία τώρα) ήρθε το ρεύμα στο χωριό μας”. Φυσικά η νεαρή τότε θεία μου δεν εννοούσε ότι απέκτησαν ρεύμα στο σπίτι αλλά ότι ηλεκτροδοτήθηκε μια λάμπα στην πλατεία του χωριού.
Κι όπως το σκέφτομαι ανήκω στην πρώτη γενιά της οικογένειας μου που γεννήθηκε και μεγάλωσε θεωρώντας το ρεύμα και το ψυγείο κάτι απολύτως φυσιολογικό. Σαν το νερό, την βροχή και τον αέρα…
Κι είμαι εδώ προσπαθώντας να συνδέσω κομμένους κρίκους για να καταφέρω να ξανασυνδέσω την αλυσίδα της γνώσης των παλιών. Γνώση που θυσίασε η εξέλιξη για να αποκτήσει άλλη, διαφορετική.
Φυσικά δε ξύπνησα ξαφνικά μια μέρα και αποφάσισα ότι πρέπει να μάθω να αποξηραίνω τρόφιμα. Προηγήθηκε η διαπίστωση ότι είμαι εντελώς εξαρτημένη από τον ηλεκτρισμό και πελαγώνω χωρίς αυτόν. Βοηθός στη διαπίστωση αυτή υπήρξε σαφώς το κτήμα της Χαλκιδικής που δε διαθέτει ρεύμα. Μεγάλος Δάσκαλος για πολλά πράγματα.
Θεωρώ αδιανόητο το να φρικάρω και να μην αντέχω χωρίς ρεύμα ενώ παράλληλα ξέρω πως ανήκω στην πρώτη γενιά που μεγάλωσε θεωρώντας το ρεύμα σαν κάτι δεδομένο. Και κάπως έτσι… άρχισα να ψάχνω τις κομμένες αλυσίδες της γνώσης…
Βασικός σπασμένος κρίκος… η αποξήρανση τροφής…
Κι αν είχε κάποιο ενδιαφέρον το θέμα της αποξήρανσης για τη διατήρηση της τροφής το προηγούμενο διάστημα, τώρα με την οικονομική κρίση και την πτώχευση στα πόδια μας αποκτά ακόμα μεγαλύτερη βαρύτητα.
Θα ανακατέψω όσο μπορώ παλιές και νέες μεθόδους. Ελληνικές και ξένες. Μεθόδους που θυμάται ακόμα η μητέρα μου αλλά και μεθόδους που μεταδώθηκαν από άλλες μητέρες και γιαγιάδες. Στο σπίτι μου θα πειραματίζομαι με τον νεοαποκτηθέντα ηλεκτρικό αποξηραντή μου και στο κτήμα θα δοκιμάζω τις παλιότερες μεθόδους όποτε μπορώ. Το ιδανικό θα ήταν να μπορώ να δοκιμάζω τις παλιότερες μεθόδους στο σπίτι μου αλλά ως παιδι της πόλης δε το ρισκάρω με τόσο καυσαέριο, σκόνη και σκιά από τις γύρω οικοδομές.
Αν διαθέτετε γνώσεις και εμπειρία που θέλετε να μοιραστείτε μαζί μας σχετικά με την αποξήρανση και διατήρηση τροφίμων παρακαλώ πολύ να το κάνετε. Αυτη την αλυσίδα πρέπει να την ξανασυνδέσουμε ώστε να αποθηκεύσουμε τροφές που δε θα εξαρτώνται από τον ηλεκτρισμό για τη διατήρηση τους.
http://www.sheblogs.eu/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου