Εάν υπήρχε κράτος δικαίου, εάν υπήρχε ένας εισαγγελέας που σεβόταν τους νόμους του κράτους, το Σύνταγμα της χώρας που ορίζει την ισονομία και την ισοπολιτεία και που προστατεύει την χώρα και τους πολίτες από «επιθέσεις» εγχώριων, εισαγόμενων ή εξωτερικών αντιπάλων και εχθρών, φυσιολογικά σήμερα ο κ. Πάγκαλος θα έπρεπε να κάνει παρέα στον Άκη Τσοχατζόπουλο.
Η περιβόητη δήλωσή του βαρέως πολιτικού κ. Πάγκαλου «μαζί τα φάγαμε», αποτελεί μία κυνική ομολογία σύστασης συμμορίας και διασπάθισης του δημοσίου χρήματος, με αποτέλεσμα την δημιουργία ανηκέστου βλάβης της οικονομίας της χώρας, η οποία σύρθηκε (με τον γνωστό τρόπο και την προσωπική ευθύνη του Γιώργου Παπανδρέου) στο ΔΝΤ και στην απώλεια της εθνικής κυριαρχίας της χώρας, ενώ ταυτόχρονα η Ελλάδα κατέστη επαίτης της Ευρωζώνης και δέχθηκε (και δέχεται μέχρι και σήμερα) πολλαπλά ανήθικα χτυπήματα από τους «εταίρους», τους «φίλους» και συμμάχους της, οι οποίοι βρήκαν λαμπρή ευκαιρία να μετατρέψουν την χώρα σε χώρο πειραματισμών και παράνομου (σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο) πλουτισμού εις βάρος των Ελλήνων, οι οποίοι καλούνται να πληρώσουν όσα ο Θόδωρος Πάγκαλος έφαγε (σύμφωνα με την κυνική του ομολογία) μαζί με την παρέα του.
Επειδή, όμως, όταν η περίφημη δήλωση του κ. Πάγκαλου έγινε κατά την διάρκεια της πολιτικής του θητείας κι επειδή ενδέχεται το αδίκημα που ο ίδιος ομολόγησε να έχει παραγραφεί (λόγω της ενδιάμεσης και χωρίς κανέναν λόγο ύπαρξης Βουλής, η οποία ορκίστηκε και ο κ. Πολύδωρας διόρισε την κόρη του στο γραφείο του πρώην προέδρου της Βουλής, δηλαδή στο δικό του γραφείο…), ο κ. Πάγκαλος «δικαιολογημένα» βρέθηκε στο απυρόβλητο της Δικαιοσύνης.
Όμως, επειδή η εξάρτηση από την δημοσιότητα και προφανώς η ματαιοδοξία του κ. Πάγκαλου, αποτελούν δεδομένα που δεν επιδέχονται αμφισβήτησης, υπήρξε και συνέχεια των δηλώσεων, η οποία όχι μόνο προσβάλει την υπάρχουσα κυβέρνηση, την οποία κατηγορεί πως συνεχίζει την διασπάθιση του δημόσιου χρήματος, αλλά προσβάλει και την ίδια την Δικαιοσύνη, η οποία –εμμέσως πλην σαφώς- καταγγέλλεται από τον κ. Πάγκαλο ως μη γνωρίζουσα τα όσα εξακολουθούν και σήμερα να συμβαίνουν από τους πολιτικούς και το ευρύτερο δημόσιο εις βάρος της ίδιας της χώρας, παρά την δυσμενέστατη οικονομική κατάσταση στην οποία η χώρα βρίσκεται λόγω του «μαζί τα φάγαμε».
Ο κ. Πάγκαλος, λοιπόν, έρχεται να επικαιροποιήσει με ένα ισχυροποιημένο «ισοδύναμο» την αρχική του δήλωση, ισχυριζόμενος πως «μαζί τα τρώμε», δηλώνοντας με αυτόν τον τρόπο σαφέστατα πως η γιορτή διασπάθισης του δημοσίου χρήματος συνεχίζεται, πως τίποτε δεν έχει αλλάξει και πως το κράτος συνεχίζει να λειτουργεί «τρώγοντας» τις τεράστιες προσπάθειες που καταβάλει ο Ελληνικός λαός. Δηλαδή, κυνικότατα ο Θόδωρος Πάγκαλος έρχεται να ομολογήσει πως η συμμορία συνεχίζει να δρα ανενόχλητη «καταναλώνοντας» δημόσιο χρήμα εις βάρος των Ελλήνων που αντιμετωπίζουν -ορατά πλέον- το φάσμα της απόλυτης φτώχειας!!!
Κανένας εισαγγελέας, όμως, δεν έχει παρέμβει για να καλέσει τον κ. Πάγκαλο και να τον εξαναγκάσει να ομολογήσει ποιοι είναι αυτοί που εξακολουθούν «τρώνε» το δημόσιο χρήμα κι ενώ οι ίδιοι (προφανώς) πλουτίζουν, η χώρα συνεχίζει να απομακρύνεται από την έστω και ελάχιστη πιθανότητα οικονομικής σωτηρίας της. Δεν είναι άραγε ομολογία οικονομικού εγκλήματος τα όσα δήλωσε και συνεχίζει να δηλώνει ο κ. Πάγκαλος; Δεν είναι άραγε κολάσιμη ποινική πράξη η διασπάθιση του δημόσιου χρήματος; Δεν είναι άραγε τιμωρητέα τα όσα ο λαλίστατος κ. Πάγκαλος δηλώνει απερίφραστα; Δεν αποτελεί ομολογία – παραδοχή εγκληματικών ενεργειών εις βάρος των συμφερόντων της χώρας, τα όσα δήλωσε ο γνωστότατος Πάγκαλος;
Σαφέστατα, όλα αυτά αποτελούν αιτίες για κλήση του κ. Πάγκαλου στον αρμόδιο οικονομικό εισαγγελέα και σαφέστατα –εάν λειτουργούσε το κράτος δικαίου- ο συγκεκριμένος πολιτικός θα βρισκόταν -λίγες μόνο ώρες μετά τις κυνικές του δηλώσεις- στον Κορυδαλλό κάνοντας παρέα στον Άκη Τσοχατζόπουλο. Όμως, επειδή σε αυτόν τον χώρο που κάποτε ήταν χώρα, η Δικαιοσύνη ενίοτε είναι τυφλή, ενίοτε είναι κουφή και ενίοτε είναι απούσα, αλλά ποτέ δεν ήταν επαρκώς θαρραλέα για να ασχοληθεί με εκείνους που έπρεπε, θα συνεχίσουν να υπάρχουν «Πάγκαλοι» που θα ομολογούν επαχθείς πράξεις εις βάρος της χώρας και των πολιτών και θα παραμένουν ατιμώρητοι. Είναι γνωστό πως τίποτε δεν θα μπορούσε να συμβεί εις βάρος της χώρας, εάν η Δικαιοσύνη -και όσοι την εκπροσωπούν- εργαζόταν όπως το Σύνταγμα ορίζει και επιβάλλει. Απότοκο αυτής της επιλεκτικής Δικαιοσύνης, είναι η εκτρωματική πολιτική και πολιτικοί και η κατάπτωση ηθών, αξιών και νόμων που συνιστούν ένα κράτος Δικαίου. Και με δικαστικούς λειτουργούς που χαρακτηρίζονται από συμπεριφορές του τύπου «δεν είδα, δεν άκουσα», η χώρα βαδίζει προς τον όλεθρό της, ενώ οι υπεύθυνοι (πολιτικοί και δικαστές) απολαμβάνουν υψηλότατο επίπεδο διαβίωσης, ελέω της θεσμικής τους πλήρους απουσίας… ζώντας τον μύθο τους εις βάρος των… κορόιδων!
YΓ: "Κλέβοντας" μία δήλωση του Βασίλη Τριανταφυλλίδη (γνωστού ως Χάρρυ Κλυνν): "Τα πολιτικά κουφάρια τα θάβουν, δεν τα ταριχεύουν"...
http://anti-ntp.blogspot.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου