Κώστας Σκανδάλης
Τα νησιά Φερόες, 18 τον αριθμό, βρίσκονται μεταξύ της Νορβηγικής θάλασσας και του βόρειου Ατλαντικού ωκεανού, ανάμεσα στην Νορβηγία και την Ισλανδία. Αποτελούν μια αυτόνομη επαρχία του βασιλείου της Δανίας από το 1948.
Στο δυτικότερο άκρο της νησιωτικής αυτής ομάδας βρίσκεται ένα νησί που κατοικείται από μερικές δεκάδες κατοίκους και ονομάζεται Μυκήνες !!
Σε γενικές γραμμές, τα τοπικά ονόματα πολύ δύσκολα αλλάζουν χωρίς την επέμβαση κάποιου κατακτητή και το συγκεκριμένο ως όνομα, δεν σημαίνει κάτι ούτε στην τοπική γλώσσα (Faroese) προς την οποία μοιάζει εντελώς ξένο, τόσο ως προς το θέμα αλλά και ως προς την κατάληξη, αλλά επίσης ούτε και προς την Δανική γλώσσα παρουσιάζει οποιαδήποτε συγγένεια.
Από πλευράς φωνητικής, επίσης δεν ομοιάζει καθόλου με τα ονόματα των υπολοίπων νησιών, τα οποία αντίθετα -όπως φαίνεται και στους παρακάτω χάρτες-, μεταξύ τους παρουσιάζουν μια πολύ μεγάλη γλωσσική ομοιογένεια.
Ως εκ τούτου μπορούμε να συμπεράνουμε ότι το όνομα αυτό προέρχεται κατά πάσα πιθανότητα από το Αιγαίο…
Επειδή η παραπάνω ένδειξη δεν είναι βέβαια η μόνη που σκιαγραφεί την εξάπλωση των πρωτοελλήνων και οι διαπιστώσεις για τις ναυτικές ικανότητες Μυκηναίων, Μινυών και Μινωιτών να ταξιδεύουν εκτός Μεσογείου είναι πάμπολλες, προκύπτει ως προφανές ότι το απόμακρο αυτό νησί κατέχει την ονομασία του από την εποχή που τα πρωτοελληνικά πλοία ταξίδευαν στην Αμερική ακολουθώντας το Ρεύμα του Κόλπου για την προμήθεια χαλκού και πιθανότατα χρησιμοποιούσαν -μεταξύ άλλων- και τα νησιά Φερόες ως σταθμούς ανεφοδιασμού κατά την επιστροφή τους στην Ευρώπη.
Ανάλογη ένδειξη αποτελεί και η ονομασία ‘Άνδρος’ για μια νήσο στις Μπαχάμες, όπως και πάμπολλες άλλες καταφανώς Ελληνικές ονομασίες απομεμακρυσμένων ως προς την Ελλάδα περιοχών και νησιωτικών συγκροτημάτων ανά τον κόσμο. (Αρκτική, Ανταρκτική, Ινδονησία, Μικρονησία, Πολυνησία για να αναφέρουμε μόνο τα σημαντικότερα).
Επειδή η παραπάνω ένδειξη δεν είναι βέβαια η μόνη που σκιαγραφεί την εξάπλωση των πρωτοελλήνων και οι διαπιστώσεις για τις ναυτικές ικανότητες Μυκηναίων, Μινυών και Μινωιτών να ταξιδεύουν εκτός Μεσογείου είναι πάμπολλες, προκύπτει ως προφανές ότι το απόμακρο αυτό νησί κατέχει την ονομασία του από την εποχή που τα πρωτοελληνικά πλοία ταξίδευαν στην Αμερική ακολουθώντας το Ρεύμα του Κόλπου για την προμήθεια χαλκού και πιθανότατα χρησιμοποιούσαν -μεταξύ άλλων- και τα νησιά Φερόες ως σταθμούς ανεφοδιασμού κατά την επιστροφή τους στην Ευρώπη.
Ανάλογη ένδειξη αποτελεί και η ονομασία ‘Άνδρος’ για μια νήσο στις Μπαχάμες, όπως και πάμπολλες άλλες καταφανώς Ελληνικές ονομασίες απομεμακρυσμένων ως προς την Ελλάδα περιοχών και νησιωτικών συγκροτημάτων ανά τον κόσμο. (Αρκτική, Ανταρκτική, Ινδονησία, Μικρονησία, Πολυνησία για να αναφέρουμε μόνο τα σημαντικότερα).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου