Οπτικό φαινόμενο είναι ένα παρατηρήσιμο γεγονός, που προκύπτει από την αλληλεπίδραση του φωτός και της ύλης.
Τα κοινά οπτικά φαινόμενα συχνά οφείλονται στην αλληλεπίδραση του φωτός του ήλιου ή της σελήνης με την ατμόσφαιρα, τα σύννεφα, το νερό ή τη σκόνη και άλλα σωματίδια. Ένα κοινό παράδειγμα είναι το ουράνιο τόξο, όταν το φως του ήλιου αντανακλάται και διαθλάται από σταγονίδια νερού. Μερικά, όπως η πράσινη αναλαμπή, είναι τόσο σπάνια, που μερικές φορές πιστεύεται ότι είναι μυθικά.
Τα κοινά οπτικά φαινόμενα συχνά οφείλονται στην αλληλεπίδραση του φωτός του ήλιου ή της σελήνης με την ατμόσφαιρα, τα σύννεφα, το νερό ή τη σκόνη και άλλα σωματίδια. Ένα κοινό παράδειγμα είναι το ουράνιο τόξο, όταν το φως του ήλιου αντανακλάται και διαθλάται από σταγονίδια νερού. Μερικά, όπως η πράσινη αναλαμπή, είναι τόσο σπάνια, που μερικές φορές πιστεύεται ότι είναι μυθικά.
Η πράσινη αναλαμπή
Είναι ένα σπάνιο οπτικό φαινόμενο, που συμβαίνει λίγο μετά τη δύση του ήλιου ή πριν την ανατολή του. Ένα καταπράσινο σημείο είναι ορατό, συνήθως όχι περισσότερο από ένα ή δύο δευτερόλεπτα, πάνω από τον ήλιο.
Η σκοτεινή ζώνη του Αλέξανδρου
Το φαινόμενο αυτό ονομάστηκε έτσι προς τιμή του Αλέξανδρου του Αφροδίσιου, ο οποίος πρώτος το παρατήρησε το 200 μ.Χ. Μερικές φορές είναι πιθανόν να δούμε δύο ουράνια τόξα την ίδια στιγμή. Ανάμεσα στα δύο ουράνια τόξα σχηματίζεται μια σκοτεινή περιοχή, λόγω του διαφορετικού βαθμού ανάκλασης του φωτός. Η σκοτεινή αυτή περιοχή είναι η "Ζώνη του Αλέξανδρου".
Η Φάτα Μοργκάνα
Αποτελεί ένα ιδιαίτερο είδος αντικατοπτρισμού και είναι ένα οπτικό φαινόμενο που οφείλεται στη θερμοκρασιακή αναστροφή (η θερμοκρασία του αέρα αυξάνεται με το ύψος αντί να μειώνεται). Τα αντικείμενα στον ορίζοντα, όπως νησιά, κρημνοί, πλοία ή παγόβουνα, εμφανίζονται σύνθετα, δηλαδή δύο είδωλα του ίδιου αντικειμένου ενωμένα αντίστροφα κατά κορυφή. Το φαινόμενο υπάγεται στους "ανώτερους αντικατοπτρισμούς".
Ο ηλιακός πυλώνας
Το φαινόμενο δημιουργείται από την αντανάκλαση του φωτός από κρυστάλλους πάγου, που υπάρχουν στην ατμόσφαιρα. Το φως μπορεί να προέρχεται από τον ήλιο αλλά και από την σελήνη.
Τα ιριδίζοντα σύννεφα
Πρόκειται για ένα αρκετά ασυνήθιστο οπτικό φαινόμενο, που οφείλεται στην παράθλαση του φωτός. Τα σύννεφα χρωματίζονται με παστέλ χρώματα, αλλά μερικές φορές μπορεί να είναι πολύ ζωντανά. Για τους παρατηρητές των νεφών, η εμφάνιση ιριδίζοντος νέφους σημαίνει ότι τούτο αιωρείται για μεγάλο χρονικό διάστημα, χωρίς μεταβολές και αποτελεί δείγμα κακοκαιρίας.
Η άλως
Όταν μεταξύ του ήλιου και του παρατηρητή παρεμβάλλονται νέφη, που περιέχουν παγοκρυστάλλους, λόγω της ανάκλασης και διάθλασης των ηλιακών ακτίνων πάνω σ' αυτούς, δημιουργείται το φαινόμενο της άλω. Τα φαινόμενα αυτά διακρίνονται σε έγχρωμα και οφείλονται στη διάθλαση και σε άχροα και οφείλονται στην ανάκλαση.
Η ζώνη της Αφροδίτης
Το φαινόμενο αυτό παρατηρείται κατά την ανατολή ή την δύση του ήλιου. Λίγο μετά το ηλιοβασίλεμα ή λίγο πριν την ανατολή του ήλιου ο παρατηρητής περιβάλλεται από μια ροζέ λάμψη, που εκτείνεται 10-20 μοίρες πάνω από τον ορίζοντα. Συχνά η λάμψη χωρίζεται από τον ορίζοντα από ένα σκούρο στρώμα, τη ""Σκιά της Γης".
Η σκιά της Γης
Είναι ένα φαινόμενο κατά το οποίο η Γη ρίχνει τη σκιά της στην ατμόσφαιρα. Αυτή η σκιά είναι συχνά ορατή από την επιφάνεια της Γης, ως μια σκοτεινή ζώνη του ουρανού κοντά στον ορίζοντα. Το φαινόμενο αυτό μπορεί να το δει κανείς δύο φορές την ημέρα, κατά την ανατολή και την δύση του ήλιου. Όταν ο ουρανός είναι καθαρός, η σκιά της Γης φαίνεται σαν μια σκούρα μπλε λωρίδα στον ορίζοντα. Σχετίζεται με τη ζώνη της Αφροδίτης, αφού εμφανίζεται ακριβώς κάτω απ΄αυτήν, χωρίς να υπάρχει σαφής διαχωριστική γραμμή ανάμεσά τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου