Έχει υποδειχθεί ως προστατευμένο φυσικό μνημείο.
Η περιοχή, που εσωκλείεται από τα χωριά Ερεσός, Άντισσα και Σίγρι, έχει πολλούς απολιθωμένους κορμούς δέντρων. Μεμονωμένα απολιθώματα βρίσκονται και σε άλλα μέρη του νησιού, όπως στα χωριά Μόλυβος, Πολύχνιτος, Πλωμάρι και Άκρασι.
Ο σχηματισμός του σχετίζεται με την έντονη ηφαιστειακή δραστηριότητα που έλαβε χώρα στη Λέσβο, πριν από 20 εκατομμύρια χρόνια περίπου, κατά το τέλος του Ολιγοκαίνου μέχρι το μέσο Μειόκαινο. Η δραστηριότητα αυτή δημιούργησε, εκτός από λάβα, πυροκλαστικά υλικά και ηφαιστειακή σποδό (στάχτη), με συνέπεια την κάλυψη της χλωρίδας στην περιοχή και μάλιστα σε ιδιαίτερα σύντομο χρονικό διάστημα.
Το υλικό απολίθωσης είναι οπάλιος (μοναδικό απολιθωμένο δάσος από αυτό το υλικό παγκοσμίως), ενώ τα μορφολογικά χαρακτηριστικά των κορμών, όπως οι ετήσιοι δακτύλιοι, οι ανωμαλίες του εξωτερικού φλοιού κ.λ.π. είναι διατηρημένα σε άριστη κατάσταση.
Τα χρώματα των δέντρων λαμπερά, απίστευτα ζωντανά, ξεχωρίζουν από τα σταχτιά και τα γκρίζα των ηφαιστειακών πετρωμάτων, που τα περιβάλλουν. Αμέτρητες οι αποχρώσεις του κόκκινου, του κίτρινου και του καστανού, του πράσινου αλλά και του μαύρου.
Ο πλούτος και η ποικιλία των φυτών του απολιθωμένου δάσους είναι ένα από τα στοιχεία της μοναδικότητας του μνημείου. Πεύκη, σεκόγια, πλάτανος, δρυς, οξυά, φοίνικας, κυπαρίσσι, σφένδαμος, κανελόδεντρο, λεύκη, δάφνη και άλλα.
Στο δάσος υπάρχουν όρθιοι κορμοί σεκόγιας που το ύψος τους φτάνει τα 5 μέτρα.
Το νησί της Λέσβου βραβεύτηκε το 2009 για την "Προστατευμένη Περιοχή του Απολιθωμένου Δάσους", ως νικητής προορισμός του ευρωπαϊκού προγράμματος "Ευρωπαϊκοί Προορισμοί Αριστείας".
Το 2004 εντάχθηκε στο παγκόσμιο δίκτυο Γεωπάρκων της ΟΥΝΕΣΚΟ
Πηγές 1 2 3
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου