Για την Ελλάδα, οι φάροι αποτελούν σύγχρονα μνημεία της πολιτιστικής της κληρονομιάς, μάρτυρες της μακραίωνης ναυτικής της ιστορίας. Στέκουν αγέρωχοι, ατενίζοντας το πέλαγο. Εκπέμπουν φως και αποτελούν σύμβολο ελπίδας, προστασίας, ασφάλειας, ζωής.
Σήμερα οι φάροι είναι αυτοματοποιημένοι, δεν υπάρχει η ανθρώπινη παρουσία, κάποιοι έχουν εγκαταλειφθεί και αργοσβήνουν, η γοητεία όμως που ασκούν είναι άσβεστη.
Από τους πολλούς φάρους που έχει η πατρίδα μας διάλεξα γι΄αυτήν την εγγραφή κάποιους για να δούμε. Η αναφορά είναι ενδεικτική και η επιλογή τυχαία. Ανατρέχοντας στις πηγές στο τέλος της εγγραφής, μπορεί όποιος θέλει να διαβάσει και να δει περισσότερους.
Επειδή λοιπόν "Όσο υπάρχουν φάροι το ταξίδι θα συνεχίζεται",
ξεκινάμε κι εμείς το ταξίδι μας!!
ξεκινάμε κι εμείς το ταξίδι μας!!
Ανάμεσα στην Κέρκυρα και την Αλβανία βρίσκεται η βραχονησίδα Περιστερές. Αμέσως μετά το νησί αρχίζουν τα Αλβανικά χωρικά ύδατα. Βραχώδης, με λίγη βλάστηση, μερικοί θάμνοι και λίγα δέντρα μόνο. Το νησάκι ονομάζεται και Καπαρέλι ή Τινιόζο και σηματοδοτεί το στενό επικίνδυνο πέρασμα μεταξύ Κέρκυρας και Αλβανίας. Πάνω του ξεχωρίζει ο φάρος με το όνομα Τίγνοσο. Ο φάρος αυτός κατασκευάστηκε από τους Άγγλους το 1823 και λειτούργησε για πρώτη φορά το 1828 με ελαιόλαδο. Το ύψος του πύργου είναι 9 μέτρα και είναι κτισμένος σε ύψος 23,50 μέτρα από την επιφάνεια της θάλασσας.
Στη Λευκάδα, μετά το Πόρτο Κατσίκι ένας χωματόδρομος οδηγεί στο νοτιότερο άκρο του νησιού, το ακρωτήρι Λευκάτας, ή Νιράς, ή Κάβο της Κυράς ή Κάβο Δουκάτο. Το ακρωτήρι είναι ένας από τους πιο γνωστούς βράχους της αρχαιότητας, πιθανότατα η ομηρική "Λευκάς Πέτρη", με άσπρα βράχια με ύψος 60 μέτρα πάνω από τα κύματα του Ιονίου πελάγους. Στα πανάρχαια χρόνια (1200 π.Χ.) έκαναν θυσίες για να εξευμενήσουν τους θεούς και το Πνεύμα της Τρικυμίας.
Στο σημείο αυτό το 1890 κατασκευάστηκε φάρος ύψους 14 μέτρων. Ο φάρος χτίστηκε πάνω σε αρχαίο ναό αφιερωμένο στον θεό Απόλλωνα, γνωστό σε όλο τον αρχαίο κόσμο. Το τοπίο είναι ορεινό και άγριο. Από τους απόκρημνους βράχους είναι υπέροχη η θέα προς την Κεφαλλονιά και την Ιθάκη. Από αυτούς τους βράχους λέγεται ότι έδωσε τέλος στη ζωή της η λυρική ποιήτρια Σαπφώ.
Στην Κόπραινα ή Κόπρενα του νομού Άρτας συναντάμε ένα φάρο χτισμένο από το 1893. Η Κόπραινα (Αλυκή) ήταν λιμάνι με σημαντική εμπορική κίνηση από τη Βυζαντινή εποχή και καθ' όλη τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας μέχρι και τις αρχές του 20ου αιώνα. Σήμερα έχουν γίνει αναστηλώσεις στα παλιά κτίρια και το μέρος παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον για τον επισκέπτη. Το κτίριο του φάρου σήμερα λειτουργεί σαν μουσείο το οποίο εγκαινιάστηκε τον Οκτώβριο του 2000.
Το μουσείο βασικά στεγάζεται στο σπίτι του φαροφύλακα το οποίο βρίσκεται δίπλα στον Πετρόκτιστο φάρο με ύψος πύργου 9 μέτρων και εστιακού ύψους 12 μέτρων. Τα εκθέματα περιλαμβάνουν εργαλεία και όργανα παλιών φάρων. Επίσης παρουσιάζονται: ο μηχανισμός λειτουργίας των φάρων η χρησιμότητά τους στην πλοήγηση, η ζωή του φαροφύλακα, ορισμένα στοιχεία της τοπικής ιστορίας της Κόπραινας. Από την ταράτσα του μουσείου υπάρχει πανοραμική θέα του υγρότοπου, της εκβολής του Βωβού ποταμού και του Δέλτα του Αραχθου.
Κοντά στο Αργοστόλι, στην Κεφαλλονιά, βρίσκεται η χερσόνησος της Λάσσης, μια περιοχή που διακρίνεται για την φυσική ομορφιά της. Εδώ βρίσκεται ένα φάρος που ξεχωρίζει λόγω της ιδιαίτερης αρχιτεκτονικής του.
Είναι ο φάρος των Αγίων Θεοδώρων. Κατασκευάστηκε το 1828 από τους
Άγγλους. Στους σεισμούς του 1853 υπέστη σοβαρές ζημιές, αλλά αναστηλώθηκε, διατηρώντας το αρχιτεκτονικό στυλ του. Το ύψος του είναι 8 μέτρα και το εστιακό ύψος του 11 μέτρα.
Στο Λουτράκι, στο νομό Κορινθίας, δυτικά της λίμνης Βουλιαγμένης, δεσπόζει το ακρωτήριο του Ηραίου της Περαχώρας ή Μελαγκάβι. Εδώ βρίσκεται ένας πέτρινος φάρος, που πρωτολειτούργησε το 1897 με πετρέλαιο. Ο φάρος κατά την διάρκεια του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου
παρέμεινε ανενεργός και επαναλειτούργησε το 1947. Το 1982 τα μηχανήματα
πετρελαίου απομακρύνθηκαν και έκτοτε ο φάρος Μελαγκάβι Κορινθίας
λειτουργεί με την παροχή ηλεκτρικού ρεύματος.
Στο ακρωτήριο Ταίναρο ή Κάβο Ματαπάς, όπως το λένε οι ναυτικοί, το νοτιότερο άκρο της ηπειρωτικής Ελλάδας, το 1882 κατασκευάστηκε φάρος από τους Γάλλους. Πρώτη φορά λειτούργησε το 1887. Είναι τετράγωνος με ύψος 16 μέτρα και ατενίζει τη Μεσόγειο. Στα χρόνια της Κατοχής σταμάτησε να λειτουργεί, ενώ το 1950 φιλοξενούσε τρεις φαροφύλακες. Από το 1984 λειτουργεί με αυτόματο φωτιστικό μηχάνημα.
Ανάμεσα στην Άνδρο και στην Τήνο υπάρχουν τρεις βραχονησίδες. Μία από αυτές ονομάζεται Δύσβατο για να θυμίζει την επικινδυνότητα της περιοχής. Σε αυτήν την βραχονησίδα, το 1903 κατασκευάστηκε φάρος ύψους 9 μέτρων. Το 1941 καταστράφηκε από τους Γερμανούς και λειτούργησε ξανά το 1945.
Στην Κέα, στην είσοδο του μεγάλου κόλπου του Αγ. Νικολάου βρίσκεται ο ομώνυμος φάρος. Κατασκευάστηκε το 1831 πάνω σ' ένα λευκό πέτρινο κτίσμα και αγναντεύει το Αιγαίο από ύψος 8 μέτρων. Δίπλα του ακριβώς βρίσκεται το εκκλησάκι του Αγ. Νικολάου. Έχει χαρακτηριστεί ως μνημείο, διότι "αποτελεί ιδιαίτερα αξιόλογη αρχιτεκτονικά κατασκευή και αντιπροσωπευτικό δείγμα μίας ειδικής κατηγορίας κτιρίων, των φάρων, έχει συμβάλλει στην ανάπτυξη και στην ασφάλεια της ναυσιπλοΐας στην περιοχή, είναι συνδεδεμένος με τη ναυτική παράδοση της Ελλάδος και αποτελεί σημείο αναφοράς για τους ναυτικούς, αλλά και τους κατοίκους του νησιού".
Στην Άνδρο, χτισμένος πάνω σ' ένα βράχο μέσα στη θάλασσα, βρίσκεται ο φάρος Τουρλίτης. Κατασκευάστηκε το 1887 κι έχει ύψος 7 μέτρων. Είναι ο μοναδικός φάρος που έχει κατασκευαστεί σε βράχο μέσα στη θάλασσα. Το 1943 καταστράφηκε από τους Γερμανούς και λειτούργησε ξανά το 1950.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου