Αποψιλωμένες από πόρους και προσωπικό, χωρίς να διαθέτουν ούτε τα
απαραίτητα μέσα για τη λειτουργία τους, οι υποδομές Υγείας και Πρόνοιας,
κρατικές ή δημοτικές, αδυνατούν να προσφέρουν ακόμα και στοιχειώδεις
υπηρεσίες σε όσους τις έχουν ανάγκη.
Νοσοκομεία χωρίς θέρμανση, ιδρύματα χωρίς τρόφιμα, δομές χωρίς ρεύμα
καλούνται να ανταποκριθούν στις ανάγκες που πολλαπλασιάζονται λόγω των
επιπτώσεων της καπιταλιστικής κρίσης στο λαό, τη στιγμή που η
υποχρηματοδότηση οδηγεί στο στραγγαλισμό τους.
Τόσο οι εξυπηρετούμενοι, όσο και οι εργαζόμενοι στις δομές Πρόνοιας βρίσκουν μπροστά τους καθημερινά τον τοίχο της αντιλαϊκής πολιτικής. Όλο και πιο συχνά σημειώνονται περιστατικά που φέρνουν με τραγικό τρόπο στην επιφάνεια το αδιέξοδο στο οποίο οδηγούνται χιλιάδες ασθενείς, χρονίως πάσχοντες, ΑμεΑ, ηλικιωμένοι και οι οικογένειές τους.
Τόσο οι εξυπηρετούμενοι, όσο και οι εργαζόμενοι στις δομές Πρόνοιας βρίσκουν μπροστά τους καθημερινά τον τοίχο της αντιλαϊκής πολιτικής. Όλο και πιο συχνά σημειώνονται περιστατικά που φέρνουν με τραγικό τρόπο στην επιφάνεια το αδιέξοδο στο οποίο οδηγούνται χιλιάδες ασθενείς, χρονίως πάσχοντες, ΑμεΑ, ηλικιωμένοι και οι οικογένειές τους.
Το πιο πρόσφατο
από αυτά αφορά στην απειλή της 35χρονης κωφάλαλης να θέσει τέρμα στη ζωή
της, αφού η διακοπή της χορήγησης του προνοιακού επιδόματος είχε ως
αποτέλεσμα να αδυνατεί να συντηρήσει τον εαυτό της και τα δυο ανήλικα
παιδιά της. Στην ίδια ουρά αναμονής περιμένουν, προκειμένου να
εξεταστούν από τις αρμόδιες επιτροπές, χιλιάδες ανάπηροι, που στερούνται
κατά τη διάρκεια της πολύμηνης αναμονής την αναπηρική σύνταξη ή το
προνοιακό επίδομα. Με δωρεές αναζητά το Άσυλο Ανιάτων στην Κυψέλη είδη
πρώτης ανάγκης, όπως σεντόνια, φάρμακα και τρόφιμα, προκειμένου να
ανταποκριθεί στις ανάγκες της λειτουργίας του.
Την εκρηκτική κατάσταση που δημιουργείται καλούνται να διαχειριστούν οι δήμοι, με μια σειρά στοιχειώδεις υπηρεσίες Πρόνοιας. Μια εικόνα για τις υπηρεσίες που παρέχουν οι δήμοι σε όλη τη χώρα δίνει η έρευνα που έγινε από την Ελληνική Εταιρεία Τοπικής Ανάπτυξης και Αυτοδιοίκησης (ΕΕΤΑΑ) για λογαριασμό της Κεντρικής Ένωσης Δήμων Ελλάδας (ΚΕΔΕ). Σύμφωνα με τα στοιχεία που περιλαμβάνονται σε αυτή, οι κοινωνικές δομές των δήμων προσεγγίζουν τις 3.000 και εξυπηρετούν 48.000 ανθρώπους. Οι δραστηριότητές τους αφορούν σε ποσοστό 38% στην ιατρική και φαρμακευτική περίθαλψη και την ψυχολογική υποστήριξη, σε ποσοστό 23% στη διανομή τροφίμων και σε ποσοστό 7% στην παροχή στέγης, ένδυσης, υπόδησης αστέγων. Στην ουσία πρόκειται για υπηρεσίες κοινωνικών φαρμακείων και ιατρείων, κοινωνικών παντοπωλείων, ξενώνων φιλοξενίας που παρέχονται σε ένα μόνο μέρος των ανασφάλιστων, των ανέργων, των αστέγων. Οι υπηρεσίες αυτές δεν καλύπτουν την ανάγκη για ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, για στέγαση και σίτιση παρά μόνο σε στοιχειώδες επίπεδο και για προσωρινό διάστημα. Η παροχή ακόμα και αυτών των υπηρεσιών δεν είναι δεδομένη: Οι εργαζόμενοι σε αυτές είναι στην πλειοψηφία τους συμβασιούχοι ενώ το 20% του προσωπικού είναι εθελοντές.
Οι εργαζόμενοι και τα άλλα λαϊκά στρώματα έχουν αδιαπραγμάτευτη ανάγκη για καθολικές, δημόσιες και δωρεάν υπηρεσίες Πρόνοιας με χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό. Στα μπαλώματα με τα οποία η κυβέρνηση και οι δήμοι επιχειρούν να αμβλύνουν όπως όπως τα οξυμένα προβλήματα επιβίωσης των εργατικών - λαϊκών οικογενειών, επιστρατεύοντας τον «εθελοντισμό», τις ΜΚΟ, τη «φιλανθρωπική» δράση των μονοπωλιακών ομίλων, οι εργαζόμενοι στις δομές της Πρόνοιας και οι εξυπηρετούμενοι από αυτές να αντιπαραθέσουν κοινό μέτωπο διεκδίκησης. Μαζί με όλο το λαό να διεκδικήσουν την άμεση ανακούφιση των οξυμένων αναγκών, ώστε να μη μείνει κανείς χωρίς τρόφιμα και στέγη, χωρίς φάρμακο, γιατρό και νοσοκομείο. Να παλέψουν με αίτημα την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών τους, για δημόσια και δωρεάν Υγεία και Πρόνοια, κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δράσης σ΄ αυτούς τους τομείς.
Την εκρηκτική κατάσταση που δημιουργείται καλούνται να διαχειριστούν οι δήμοι, με μια σειρά στοιχειώδεις υπηρεσίες Πρόνοιας. Μια εικόνα για τις υπηρεσίες που παρέχουν οι δήμοι σε όλη τη χώρα δίνει η έρευνα που έγινε από την Ελληνική Εταιρεία Τοπικής Ανάπτυξης και Αυτοδιοίκησης (ΕΕΤΑΑ) για λογαριασμό της Κεντρικής Ένωσης Δήμων Ελλάδας (ΚΕΔΕ). Σύμφωνα με τα στοιχεία που περιλαμβάνονται σε αυτή, οι κοινωνικές δομές των δήμων προσεγγίζουν τις 3.000 και εξυπηρετούν 48.000 ανθρώπους. Οι δραστηριότητές τους αφορούν σε ποσοστό 38% στην ιατρική και φαρμακευτική περίθαλψη και την ψυχολογική υποστήριξη, σε ποσοστό 23% στη διανομή τροφίμων και σε ποσοστό 7% στην παροχή στέγης, ένδυσης, υπόδησης αστέγων. Στην ουσία πρόκειται για υπηρεσίες κοινωνικών φαρμακείων και ιατρείων, κοινωνικών παντοπωλείων, ξενώνων φιλοξενίας που παρέχονται σε ένα μόνο μέρος των ανασφάλιστων, των ανέργων, των αστέγων. Οι υπηρεσίες αυτές δεν καλύπτουν την ανάγκη για ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, για στέγαση και σίτιση παρά μόνο σε στοιχειώδες επίπεδο και για προσωρινό διάστημα. Η παροχή ακόμα και αυτών των υπηρεσιών δεν είναι δεδομένη: Οι εργαζόμενοι σε αυτές είναι στην πλειοψηφία τους συμβασιούχοι ενώ το 20% του προσωπικού είναι εθελοντές.
Οι εργαζόμενοι και τα άλλα λαϊκά στρώματα έχουν αδιαπραγμάτευτη ανάγκη για καθολικές, δημόσιες και δωρεάν υπηρεσίες Πρόνοιας με χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό. Στα μπαλώματα με τα οποία η κυβέρνηση και οι δήμοι επιχειρούν να αμβλύνουν όπως όπως τα οξυμένα προβλήματα επιβίωσης των εργατικών - λαϊκών οικογενειών, επιστρατεύοντας τον «εθελοντισμό», τις ΜΚΟ, τη «φιλανθρωπική» δράση των μονοπωλιακών ομίλων, οι εργαζόμενοι στις δομές της Πρόνοιας και οι εξυπηρετούμενοι από αυτές να αντιπαραθέσουν κοινό μέτωπο διεκδίκησης. Μαζί με όλο το λαό να διεκδικήσουν την άμεση ανακούφιση των οξυμένων αναγκών, ώστε να μη μείνει κανείς χωρίς τρόφιμα και στέγη, χωρίς φάρμακο, γιατρό και νοσοκομείο. Να παλέψουν με αίτημα την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών τους, για δημόσια και δωρεάν Υγεία και Πρόνοια, κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δράσης σ΄ αυτούς τους τομείς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου