Το "ελιξήριο" της μακροζωίας.
Η Οϊμιακόν είναι ένα από
τα ψυχρότερα μέρη της γης. Το χειμώνα η θερμοκρασία στον «Πόλο του
ψύχους» πέφτει μέχρι τους −60 °C. Είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς ότι
σε τόσο σκληρές κλιματολογικές συνθήκες μπορούν να ζήσουν άνθρωποι, ενώ
το γεγονός ότι αυτή η περιοχή είναι διάσημη για τη μακροζωία της,
φαίνεται απίστευτο.
Στην Οϊμιακόν ακόμη
και το νερό έχει παράξενη “αντίδραση”, αφού δεν παγώνει παρά στους −60
°C. Ωστόσο, δεν υπάρχει εδώ τίποτα το περίεργο εδώ. Απλά η ψύξη των
πετρωμάτων σε αυτή την περιοχή είναι η μεγαλύτερη στον πλανήτη, και υπό
τις συνθήκες πίεσης που δημιουργούνται, βγαίνει στην επιφάνεια το νερό
από το υπέδαφος. Οι αυτόχθονες κάτοικοι, Τουνγκούς, αποκαλούν την
Οϊμιακόν «ποτάμι που δεν παγώνει».
Εδώ δεν φυσά αέρας, επικρατεί πάντα ηλιοφάνεια, ενώ στην κοιλάδα ανάμεσα στα βουνά υπάρχει ένας βιότοπος, στον οποίο ζουν άλογα με πυκνό τρίχωμα και με ύψος όσο αυτό των πόνι. Δεν μοιάζουν καθόλου με τα γνωστά σε όλους μας καθαρόαιμα άλογα: Το χειμώνα το πυκνό τρίχωμά τους φτάνει σε μάκρος τα 10 εκατοστά, ενώ η χαίτη τους καλύπτει όχι μόνο το λαιμό, αλλά και τους ώμους. Αυτά τα μοναδικά άλογα της Γιακουτίας, έχουν συγγένεια με τα μαμούθ. Οι ντόπιοι Τουνγκούς τα θεωρούν πιστούς φίλους που τους βοηθούν να επιβιώσουν στον Πόλο του ψύχους.
Οι αιωνόβιοι.
Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι αν τα μαμούθ είχαν κατορθώσει να επιβιώσουν έως τις μέρες μας, θα ζούσαν στα περίχωρα της Οϊμιακόν. Στους μετεωρολογικούς χάρτες όλου του κόσμου ο συνοικισμός της Γιακουτίας σημειώνεται ως ο ψυχρότερος Πόλος του Βόρειου ημισφαιρίου. Τα πρωτεία διεκδικεί ακόμη το Βερχογιάνσκ, όπου η χαμηλότερη καταγεγραμμένη θερμοκρασία ήταν −67,8 °C το Φεβρουάριο του 1892. Εκείνη την εποχή στην Οϊμιακόν δεν γίνονταν ακόμη μετεωρολογικές παρατηρήσεις. Η θερμοκρασία−71,2 °C που αναγράφεται σε όλα τα αναμνηστικά στην Οϊμιακόν, δεν θα πρέπει να γίνεται πιστευτή. Πρόκειται για μια θερμοκρασία σε θεωρητικό επίπεδο και την είχε ορίσει το 1926 ο ακαδημαϊκός Σεργκέι Ομπρούτσεφ ως πιθανό χαμηλότερο σημείο πτώσης της θερμοκρασίας.
Στους −60 °C αν το πρόσωπο δεν είναι καθόλου προφυλαγμένο μπορεί να παγώσει μέσα σε δευτερόλεπτα, ακόμη και εάν φυσάει ένα ελαφρό αεράκι. Ο υδράργυρος στο θερμόμετρο παγώνει, ενώ αν χύσετε από μεγάλο ύψος βραστό νερό σε μια κούπα, αυτό θα μετατραπεί σε ένα μικρό συννεφάκι χιονιού. Να βάλετε μπροστά το αυτοκίνητο σε τέτοια παγωνιά, είναι πολύ δύσκολη υπόθεση. Σε αυτές τις καιρικές συνθήκες οι ξένες μάρκες αυτοκινήτων δεν παίρνουν μπροστά με τίποτα, ενώ τα ρωσικά «Ural» και «UAZ» μπορούν να τα καταφέρουν μόνο με τη βοήθεια από τη φλόγα ενός καμινέτου για συγκολλήσεις κάτω από τον κινητήρα. Στα πρώτα χιλιόμετρα το αυτοκίνητο που μόλις έχει πάρει εμπρός, πηγαίνει αποκλειστικά και μόνο ευθεία, αλλιώς τα παγωμένα ακόμη ελαστικά του μπορούν να σας πετάξουν έξω από το δρόμο σε κάποια στροφή.
Ωστόσο, παρά τις όπως φαίνεται “απάνθρωπες” συνθήκες διαβίωσης, ο ντόπιος πληθυσμός κατάφερε όχι μόνο να συμφιλιωθεί με τη φύση, αλλά και να γίνει γνωστός για τον μεγάλο αριθμό των αιωνόβιων κατοίκων του. Πιθανόν, στη μακροζωία συμβάλλουν και κάποιοι παραδοσιακά σημαντικοί παράγοντες: Ο πεντακάθαρος αέρας και το νερό, ο δραστήριος τρόπος ζωής και το υγιεινό φαγητό. Βασικά είδη διατροφής είναι το ψάρι, το κρέας αλόγου και τα γαλακτοκομικά. Την έλλειψη σε φρούτα οι ντόπιοι την αντισταθμίζουν με τους άγριους καρπούς των δασών.
- Περιπλανώμενος: Η ζωή στους -60
Οι μικροί κάτοικοι του Οϊμιακόν. Πηγή: PhotoXPress
Εδώ δεν φυσά αέρας, επικρατεί πάντα ηλιοφάνεια, ενώ στην κοιλάδα ανάμεσα στα βουνά υπάρχει ένας βιότοπος, στον οποίο ζουν άλογα με πυκνό τρίχωμα και με ύψος όσο αυτό των πόνι. Δεν μοιάζουν καθόλου με τα γνωστά σε όλους μας καθαρόαιμα άλογα: Το χειμώνα το πυκνό τρίχωμά τους φτάνει σε μάκρος τα 10 εκατοστά, ενώ η χαίτη τους καλύπτει όχι μόνο το λαιμό, αλλά και τους ώμους. Αυτά τα μοναδικά άλογα της Γιακουτίας, έχουν συγγένεια με τα μαμούθ. Οι ντόπιοι Τουνγκούς τα θεωρούν πιστούς φίλους που τους βοηθούν να επιβιώσουν στον Πόλο του ψύχους.
Οι αιωνόβιοι.
Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι αν τα μαμούθ είχαν κατορθώσει να επιβιώσουν έως τις μέρες μας, θα ζούσαν στα περίχωρα της Οϊμιακόν. Στους μετεωρολογικούς χάρτες όλου του κόσμου ο συνοικισμός της Γιακουτίας σημειώνεται ως ο ψυχρότερος Πόλος του Βόρειου ημισφαιρίου. Τα πρωτεία διεκδικεί ακόμη το Βερχογιάνσκ, όπου η χαμηλότερη καταγεγραμμένη θερμοκρασία ήταν −67,8 °C το Φεβρουάριο του 1892. Εκείνη την εποχή στην Οϊμιακόν δεν γίνονταν ακόμη μετεωρολογικές παρατηρήσεις. Η θερμοκρασία−71,2 °C που αναγράφεται σε όλα τα αναμνηστικά στην Οϊμιακόν, δεν θα πρέπει να γίνεται πιστευτή. Πρόκειται για μια θερμοκρασία σε θεωρητικό επίπεδο και την είχε ορίσει το 1926 ο ακαδημαϊκός Σεργκέι Ομπρούτσεφ ως πιθανό χαμηλότερο σημείο πτώσης της θερμοκρασίας.
Στους −60 °C αν το πρόσωπο δεν είναι καθόλου προφυλαγμένο μπορεί να παγώσει μέσα σε δευτερόλεπτα, ακόμη και εάν φυσάει ένα ελαφρό αεράκι. Ο υδράργυρος στο θερμόμετρο παγώνει, ενώ αν χύσετε από μεγάλο ύψος βραστό νερό σε μια κούπα, αυτό θα μετατραπεί σε ένα μικρό συννεφάκι χιονιού. Να βάλετε μπροστά το αυτοκίνητο σε τέτοια παγωνιά, είναι πολύ δύσκολη υπόθεση. Σε αυτές τις καιρικές συνθήκες οι ξένες μάρκες αυτοκινήτων δεν παίρνουν μπροστά με τίποτα, ενώ τα ρωσικά «Ural» και «UAZ» μπορούν να τα καταφέρουν μόνο με τη βοήθεια από τη φλόγα ενός καμινέτου για συγκολλήσεις κάτω από τον κινητήρα. Στα πρώτα χιλιόμετρα το αυτοκίνητο που μόλις έχει πάρει εμπρός, πηγαίνει αποκλειστικά και μόνο ευθεία, αλλιώς τα παγωμένα ακόμη ελαστικά του μπορούν να σας πετάξουν έξω από το δρόμο σε κάποια στροφή.
Ωστόσο, παρά τις όπως φαίνεται “απάνθρωπες” συνθήκες διαβίωσης, ο ντόπιος πληθυσμός κατάφερε όχι μόνο να συμφιλιωθεί με τη φύση, αλλά και να γίνει γνωστός για τον μεγάλο αριθμό των αιωνόβιων κατοίκων του. Πιθανόν, στη μακροζωία συμβάλλουν και κάποιοι παραδοσιακά σημαντικοί παράγοντες: Ο πεντακάθαρος αέρας και το νερό, ο δραστήριος τρόπος ζωής και το υγιεινό φαγητό. Βασικά είδη διατροφής είναι το ψάρι, το κρέας αλόγου και τα γαλακτοκομικά. Την έλλειψη σε φρούτα οι ντόπιοι την αντισταθμίζουν με τους άγριους καρπούς των δασών.
Ζωή στον πάγο, σε σκηνή.
Ο Τουνγκούς, Αντρέι Ντανίλοφ, ο οποίος είναι 102 χρονών, όλη του τη ζωή ήταν κτηνοτρόφος ελαφιών. Οι Τουνγκούς έχουν σταματήσει να φτιάχνουν κατοικίες από το δέρμα των ελαφιών, γι’ αυτό και ο Αντρέι ζει στις θερμοκρασίες που φτάνουν έως και τους −70 σε ένα αντίσκηνο κατασκευασμένο από καραβόπανο, διατηρώντας ωστόσο την καλή ψυχική του διάθεση. Ο πατέρας του πέθανε σε ηλικία 117 ετών, η μητέρα του στα 108. Οι καλύτεροι φίλοι του Αντρέι είναι ο Αριάν και η Αφροσίνια, ένα ζευγάρι που μένει σε μια κοντινή καλύβα. Πρόσφατα αυτοί, σε ηλικία 90 ετών, υιοθέτησαν ένα κοριτσάκι, καθώς οι ίδιοι δεν μπόρεσαν να αποκτήσουν δικά τους παιδιά.
Σήμερα
ο Αριάν και η Αφροσίνια ασχολούνται με την κτηνοτροφία. Κυρίως με
βοοειδή. Όπως λένε, δεν έχουν αρρωστήσει ποτέ στη ζωή τους. Το ζευγάρι
είναι σίγουρο πως η αιτία της καλής τους υγείας βρίσκεται στην
κατανάλωση δύο τοπικών γαλακτοκομικών προϊόντων, του «χαγιάκ» και του
«κιόρτσεχ». Το «χαγιάκ» μοιάζει σε γεύση και χρώμα με λιπαρό βούτυρο. Η
σύνθεση του «κιόρτσεχ» μοιάζει με το γνωστό σε όλους μας παγωτό.
Ανακατεύουν το φρέσκο αγελαδινό γάλα με λιωμένα μούρα, το παραγόμενο
μίγμα το καταψύχουν και στη συνέχεια το μετατρέπουν σε κέικ.
Το διάσημο φαγητό πάντως στην Οϊμιακόν είναι η «στρογκάνινα». Η διαδικασία της παρασκευής του ξεκινά από την ώρα του ψαρέματος. Το συγκεκριμένο φαγητό αποτελείται μόνο από εκλεκτά είδη ψαριών που αλιεύονται κάτω από τον πάγο, όπως ο οξύρρυγχος και άλλα των βόρειων περιοχών με λευκό κρέας, τα ομούλ, τσίρ κλπ. Οι Τουνγκούς μόλις τα ψαρεύουν, τα σκοτώνουν με ένα ακριβές χτύπημα και τα αφήνουν να παγώσουν, φροντίζοντας παράλληλα να βρίσκονται σε ίσια θέση, επειδή αν παγώσουν σε στραβή στάση, θα είναι δύσκολο να τους δώσουν στη συνέχεια την απαραίτητη φόρμα. Η «στρογκάνινα» τρώγεται σχεδόν όπως το ισπανικό χαμόν. Το παγωμένο ψάρι αρχίζουν να το κόβουν σε πολύ λεπτές φέτες, φροντίζοντας σε καθεμιά από αυτές να υπάρχει ένα μέρος από το λεπτό στρώμα λίπους που βρίσκεται κάτω από το δέρμα του ψαριού. Αυτό είναι που περιέχει το λιπαρό οξύ «Ωμέγα-3», που δυναμώνει την καρδιά και επιβραδύνει τη γήρανση.
Τα φαγητά που αναφέρθηκαν είναι αδύνατο να τα βρείτε εύκολα. Υπάρχουν αποκλειστικά και μόνο ως τμήμα της ζωής του Βορρά, μαζί με τον εκτυφλωτικό ήλιο, τους 100χρονο υς κτηνοτρόφους των ελαφιών και τα πόνι που μοιάζουν εμφανισιακά με αρκούδα.
Ο Τουνγκούς, Αντρέι Ντανίλοφ, ο οποίος είναι 102 χρονών, όλη του τη ζωή ήταν κτηνοτρόφος ελαφιών. Οι Τουνγκούς έχουν σταματήσει να φτιάχνουν κατοικίες από το δέρμα των ελαφιών, γι’ αυτό και ο Αντρέι ζει στις θερμοκρασίες που φτάνουν έως και τους −70 σε ένα αντίσκηνο κατασκευασμένο από καραβόπανο, διατηρώντας ωστόσο την καλή ψυχική του διάθεση. Ο πατέρας του πέθανε σε ηλικία 117 ετών, η μητέρα του στα 108. Οι καλύτεροι φίλοι του Αντρέι είναι ο Αριάν και η Αφροσίνια, ένα ζευγάρι που μένει σε μια κοντινή καλύβα. Πρόσφατα αυτοί, σε ηλικία 90 ετών, υιοθέτησαν ένα κοριτσάκι, καθώς οι ίδιοι δεν μπόρεσαν να αποκτήσουν δικά τους παιδιά.
Το διάσημο φαγητό πάντως στην Οϊμιακόν είναι η «στρογκάνινα». Η διαδικασία της παρασκευής του ξεκινά από την ώρα του ψαρέματος. Το συγκεκριμένο φαγητό αποτελείται μόνο από εκλεκτά είδη ψαριών που αλιεύονται κάτω από τον πάγο, όπως ο οξύρρυγχος και άλλα των βόρειων περιοχών με λευκό κρέας, τα ομούλ, τσίρ κλπ. Οι Τουνγκούς μόλις τα ψαρεύουν, τα σκοτώνουν με ένα ακριβές χτύπημα και τα αφήνουν να παγώσουν, φροντίζοντας παράλληλα να βρίσκονται σε ίσια θέση, επειδή αν παγώσουν σε στραβή στάση, θα είναι δύσκολο να τους δώσουν στη συνέχεια την απαραίτητη φόρμα. Η «στρογκάνινα» τρώγεται σχεδόν όπως το ισπανικό χαμόν. Το παγωμένο ψάρι αρχίζουν να το κόβουν σε πολύ λεπτές φέτες, φροντίζοντας σε καθεμιά από αυτές να υπάρχει ένα μέρος από το λεπτό στρώμα λίπους που βρίσκεται κάτω από το δέρμα του ψαριού. Αυτό είναι που περιέχει το λιπαρό οξύ «Ωμέγα-3», που δυναμώνει την καρδιά και επιβραδύνει τη γήρανση.
Τα φαγητά που αναφέρθηκαν είναι αδύνατο να τα βρείτε εύκολα. Υπάρχουν αποκλειστικά και μόνο ως τμήμα της ζωής του Βορρά, μαζί με τον εκτυφλωτικό ήλιο, τους 100χρονο υς κτηνοτρόφους των ελαφιών και τα πόνι που μοιάζουν εμφανισιακά με αρκούδα.
- Περιπλανώμενος: Η ζωή στους -60
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου