0 Ψάξαμε και βρήκαμε το ποίημα του Γκίντερ Γκρας για την Ελλάδα που έγινε θέμα τον τελευταίο καιρό.

Ένα ποίημα του Γκίντερ Γκρας το οποίο ήταν υπέρ της Ελλάδας και ταυτόχρονα κατά της Ευρώπης με τίτλο '' Η ντροπή της Ευρώπης'', κατάφερε τον τελευταίο καιρό να δημιουργήσει θέμα. Σίγουρα οι περισσότεροι από εσάς που παρακολουθείτε τα κοινά θα είδατε και την παρέμβαση αυτή του ποιητή μέσω του όμορφου αυτού ποιήματος. Για την ιστορία να πούμε ότι το εν λόγω δημιούργημα του νομπελίστα ταρακούνησε την ανθελληνική Ευρώπη με αποτέλεσμα πολλοί να τον αμφισβητήσουν. Συγκεκριμένα η εφημερίδα Frankfurter Allgemeine Zeitung θεωρεί ότι το ποίημα ήταν κακό και ασυνάρτητο και ανέφεραν ότι πρόκειται για φάρσα. Αμέσως ο ίδιος ο ποιητής είπε ότι το ποίημα το έγραψε αυτός συμπληρώνοντας πως <<...Το κακόβουλο δημοσίευμα της Frankfurter Allgemeine Zeitung δείχνει το χαμηλό επίπεδο αυτής της εφημερίδας.>>

Παραθέτουμε το ποίημα: 

(Για περισσότερα θέματα περί λογοτεχνίας δείτε το '' Ποίηση και Λογοτεχνία'')

«Η Ντροπή της Ευρώπης»

Στο χάος κοντά, γιατί δεν συμμορφώθηκε στις αγορές· κι Εσύ μακριά από τη Χώρα, που Σου χάρισε το λίκνο.

Οσα Εσύ με την ψυχή ζήτησες και νόμισες πως βρήκες, τώρα θα καταλυθούν, και θα εκτιμηθούν σαν σκουριασμένα παλιοσίδερα.

Σαν οφειλέτης διαπομπευμένος και γυμνός, υποφέρει μια Χώρα· κι Εσύ, αντί για το ευχαριστώ που της οφείλεις, προσφέρεις λόγια κενά.

Καταδικασμένη σε φτώχεια η Χώρα αυτή, που ο πλούτος της κοσμεί Μουσεία: η λεία που Εσύ φυλάττεις.

Αυτοί που με τη δύναμη των όπλων είχαν επιτεθεί στη Χώρα την ευλογημένη με νησιά, στον στρατιωτικό τους σάκο κουβαλούσαν τον Χέλντερλιν.

Ελάχιστα αποδεκτή Χώρα, όμως οι πραξικοπηματίες της, κάποτε, από Εσένα, ως σύμμαχοι έγιναν αποδεκτοί.

Χώρα χωρίς δικαιώματα, που η ισχυρογνώμονη εξουσία ολοένα και περισσότερο της σφίγγει το ζωνάρι.

Σ' Εσένα αντιστέκεται φορώντας μαύρα η Αντιγόνη, και σ' όλη τη Χώρα πένθος ντύνεται ο λαός, που Εσένα φιλοξένησε.

Ομως, έξω από τη Χώρα, του Κροίσου οι ακόλουθοι και οι όμοιοί του όλα όσα έχουν τη λάμψη του χρυσού στοιβάζουν στο δικό Σου θησαυροφυλάκιο.

Πιες επιτέλους, πιες! κραυγάζουν οι εγκάθετοι των Επιτρόπων· όμως ο Σωκράτης, με οργή Σου επιστρέφει το κύπελλο γεμάτο ώς επάνω.

Θα καταραστούν εν χορώ, ό,τι είναι δικό Σου οι θεοί, που τον Ολυμπό τους η δική Σου θέληση ζητάει ν' απαλλοτριώσει.

Στερημένη από πνεύμα, Εσύ θα φθαρείς χωρίς τη Χώρα, που το πνεύμα της, Εσένα, Ευρώπη, εδημιούργησε.