Η προειδοποίηση του γέροντα Παΐσιου
«Ο αριθμός αυτός είναι του αντίχριστου και με κανένα τρόπο κανείς μας δεν πρέπει να δεχτούμε να πάρει αυτή την ηλεκτρονική ταυτότητα. Ακόμη και τις πιστωτικές κάρτες δεν πρέπει να τις παίρνουμε, γιατί πίσω στη μαύρη μαγνητική ταινία που έχουν, περιέχεται ο κώδικας και το γραμμικό σύστημα με το 666. Αυτά όμως δε φαίνονται με γυμνό μάτι. Μόνο το ηλεκτρονικό κομπιούτερ τα διαβάζει», είχε πει, ο γέροντας Παΐσιος, όπως δημοσιεύει σήμερα η εφημερίδα «Ελεύθερη Ώρα»...Ο γέροντας ήταν σαφέστατος στις παραπάνω ρήσεις του για τα θέματα των ηλεκτρονικών ταυτοτήτων και του 666. Και βέβαια δεν έμεινε μόνο σε αυτά. Συνέχισε λέγοντας: «Ο Άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος με το θεόπνευστο βιβλίο της Αποκαλύψεως μας προλέγει λεπτομερώς τι πώς και πότε θα συμβούν όλα τα γεγονότα. Ακόμη μας αποκαλύπτει ότι το οικονομικό σύστημα που θα επιβάλλεται τότε στους ανθρώπους θα στηρίζεται στο “χάραγμα”».
Και ανέφερε μεταξύ άλλων ο γέροντας ότι «Ο Χριστός διαμέσου των προφητών της Παλαιάς Διαθήκης και διαμέσου των δικών του προφητικών λόγων και συστάσεων και δια των αποστόλων του μας ενημέρωσε το τι θα προηγηθεί της Δευτέρας Παρουσίας Του, όπως ότι, για να συνετίσει τους ανθρώπους, θα τους στέλνει πληγές».
Και συνέχισε: «Ακόμη ο Χριστός μας έχει ενημερώσει ότι ο άλλος, ο οποίος θα οικειοποιηθεί την ιδιότητά Του και το όνομά Του, δηλαδή ο αντίχριστος, θα έρθει στον κόσμο και θα επιβληθεί μ’ ένα οικονομικό σύστημα, που θα ελέγχει το παγκόσμιο εμπόριο και δεν θα μπορούν να πωλούν και ν’ αγοράζουν, παρά μόνον όσοι θα έχουν αποδεχτεί το χάραγμά του που θα φέρει το συγκεκριμένο αριθμό 666.
Ενώ λοιπόν βλέπουμε να πραγματοποιούνται και στις μέρες μας όλα όσα οι προφήτες μας ανήγγειλαν – ακόμη και ο συγκεκριμένος αριθμός 666- ακόμη δεν μπορούμε να συνειδητοποιήσουμε το πού βρισκόμαστε. Και τότε η Γραφή “τριάκοντα αργύρια” έλεγε, αλλά δεν κατάλαβαν ότι ήταν ο Χριστός. “666” λένε οι Γραφές ότι θα είναι ο αριθμός του αντίχριστου και τώρα το οικονομικό σύστημα που θα ελέγχει το παγκόσμιο εμπόριο μ’ αυτό τον αριθμό ενεργεί κι όμως πάλι δεν μπορούν να καταλάβουν οι άνθρωποι το τι συμβαίνει!».
"Για την επιστήμη της ιστορίας χριστός δεν υπήρξε".
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπέρτραντ Ράσελ (Βρετανός φιλόσοφος).
Οι μελετητές της Καινής Διαθήκης οδηγούνται ανάμεσα σε δυο κόσμους, σε έναν όπου ο θεολογικός Ιησούς («ο υιός του Θεού») βρίσκεται στην κεντρική σκηνή – αλλά αυτός ο Ιησούς βέβαια αναγνωρίζεται ως θέμα πίστεως –
και σε έναν άλλον κόσμο, τον «κόσμο του ιστορικού Ιησού».
Είμαστε σίγουροι ότι η Ιερουσαλήμ υπήρχε, όπως και ο Ηρώδης, οι Φαρισαίοι και οι Ρωμαίοι, γιατί όχι και ένας Ιησούς;
Οι ιστορικοί δεν είναι απαραίτητα δεσμευμένοι με κάποιο ειδικό ενδιαφέρον για το θέμα του Ιησού – και είναι όλοι καλά πληροφορημένοι για την αμφιλεγόμενη φύση του. Ένας μελετητής που ανακοινώνει ότι πιστεύει ότι δεν υπάρχει ιστορικά κάποιος Ιησούς είναι πιο πιθανόν να αντιμετωπίσει την περιφρόνηση.
Έτσι οι περισσότεροι μελετητές, μεγαλωμένοι και εκπαιδευμένοι σε μια χριστιανική κουλτούρα είναι ικανοποιημένοι είτε με το να υποθέτουν ότι ο Ιησούς υπήρξε (και υποκύπτουν στις γνώμες των "ειδικών" της Βίβλου που είναι άνθρωποι της πίστεως)
Αυτή η «ασφαλής» και άτολμη επιλογή διατηρεί ταυτόχρονα την «ασάφεια» ενός ξυλουργού σε ένα αρχαίο, επαρχιακό, απομονωμένο τόπο («η ανυπαρξία αποδείξεων δεν είναι απόδειξη της ανυπαρξίας») και μια ακαδημαϊκή αποστασιοποίηση από «θέματα πίστης» τα οποία ανύψωσαν αυτόν τον υποτιθέμενο αφανή "διδάσκαλο" σε μια εικονική θέση.
Για τη ζωή του Ιησού δεν υπάρχουν σημαντικές πληροφορίες, εκτός των Ευαγγελίων, τα οποία όμως, όπως όλα τα βιβλία των θρησκειών, δεν είναι ιστορικά συγγράμματα.
Τα βιβλία της Καινής Διαθήκης γράφτηκαν σύμφωνα με μελέτες αρκετά χρόνια μετά τον υποτιθέμενο θάνατο του Χριστού, από περισσότερους από έναν συγγραφείς, οι οποίοι δεν είναι ιστορικοί, είναι ασαφή, ατεκμηρίωτα, γεμάτα
παραλογισμούς και αντιφατικά. Τα πρωτότυπα δεν έχουν διασωθεί, ενώ αρχαιότερο θεωρείται ένα αντίγραφο του 2ου αι. μ.Χ., που βρέθηκε στην Αίγυπτο.
Σε μια εποχή όπου η τυπογραφία αποτελούσε επιστημονική φαντασία, ο μόνος τρόπος εξάπλωσης ενός χειρογράφου ήταν η αντιγραφή του με το χέρι. Μια τέτοια τεχνική γεννούσε πολλά προβλήματα, γιατί εκτός από τα όποια λάθη στη μετάφραση (διαμάχες πάνω στη μετάφραση της Βίβλου συνεχίζονται μέχρι σήμερα), σκόπιμα πολλές φορές ο μοναχός-γραφέας προσέθετε ή αφαιρούσε κομμάτια από το κείμενο, ανάλογα με τις τάσεις του δόγματος που επικρατούσαν εκείνη την εποχή.
Αμέτρητα αποσπάσματα από τη Βίβλο αμφισβητούνται ή αποδίδονται σε άλλους συγγραφείς, όπως για παράδειγμα το απόσπασμα που χρησιμοποιήθηκε για να τεκμηριώσει το αλάθητο του Πάπα (Κατά Ματθαίον 16,16-19).
Αλλά ακόμα και ανώτεροι εκκλησιαστικοί παράγοντες υποβαθμίζουν τη σημασία των Ευαγγελίων, αναφέροντας ότι: «Πηγή της πίστεώς μας δεν είναι τα Ευαγγέλια… αλλά η αποκαλυπτική αλήθεια… όπως καθορίστηκε και οριοθετήθηκε από τις Οικουμενικές Συνόδους» (μητροπολίτης Ναυπακτίας Ιερόθεος, ΤΟ ΒΗΜΑ, 15/4/2006).
Αυτό σημαίνει ότι τίποτα σταθερό (γραπτό) δεν υπάρχει, παρά τις συνεχείς αναφορές σε λόγια που είπαν ο Ιησούς, ο Παύλος, ο Πέτρος κλπ. Για κάθε εποχή ισχύει λοιπόν αυτό που επιβάλλει η συγκυρία και εξυπηρετεί τον εκκλησιαστικό μηχανισμό. Έτσι, «η χριστιανική πίστη προσαρμόζεται στις συνθήκες και στα αιτήματα κάθε τόπου και κάθε εποχής» (προμετωπίδα θεολογικής Σχολής Πανεπ. Αθήνας) – τουτέστιν ο ορισμός του καιροσκοπισμού.
Φυσικά κάθε άποψη είναι σεβαστή με τη μορφή σχολίου και διαβάζεται από το Ανοιχτή ματιά με την ίδια προσοχή που διαβάστηκε το άρθρο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια την ιστορία να πούμε ότι το άρθρο αυτό το αναρτήσαμε με κάθε επιφύλαξη, καθώς δεν είναι λίγοι αυτοί που έπεσαν πάνω στις προφητείες του πατρός Παησίου και τις εκμεταλλεύτηκαν πουλώντας τις σε βιβλία και πολλές φορές δημιουργώντας καινούριες.
Όσο για το αν υπήρξε Χριστός ή όχι είναι κάτι που ακόμα μελετάται από τους πολύ μυημένους.
Για μένα πάντως (μιλάω εκ μέρους μου και όχι εξ όλης της ομάδας του ιστολογίου μας) αν ο Χριστός δεν υπήρξε τότε επιβαλλόταν να εφευρεθεί.
Να εφευρεθεί όχι όμως για να εξυπηρετήσει τις ανάγκες μιας οποιασδήποτε παγκόσμιας μυστικής ελίτ, αλλά απλά και μόνο για να διδάξει κάποιες λέξεις οι οποίες ανέκαθεν ήταν άγνωστες στο χειρότερο ον αυτού το πλανήτη που λέγεται άνθρωπος.
και η λέξη αλληλεγγυη, αγάπη και συνάνθρωπος
Διαγραφή