ανοιχτή ματια στον κοσμο: ΣΤΟΙΧΕΙΩΔΕΙΣ ΑΛΗΘΕΙΕΣ ΓΙΑ ΜΙΑ ΣΥΝΕΙΔΗΣΙΑΚΗ ‘’ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ’’

Η ομορφιά είναι διαφορετική για τον καθένα. Πολλά όμορφα θα συναντήσεις εδώ μέσα. Θα ενημερωθείς, θα χαρείς, θα λυπηθείς, θα γελάσεις, θα προβληματιστείς, θα μάθεις, θα εκνευριστείς και θα νιώσεις πολλά ακόμα συναισθήματα. Μπορείτε ελέυθερα να αντιγράφεται τις αναρτήσεις μας αυτούσιες ή σε τμήματα αρκεί να αναφέρεστε στην πηγή με ενεργό link

Τρίτη 10 Ιανουαρίου 2012

0 ΣΤΟΙΧΕΙΩΔΕΙΣ ΑΛΗΘΕΙΕΣ ΓΙΑ ΜΙΑ ΣΥΝΕΙΔΗΣΙΑΚΗ ‘’ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ’’

Γράφει ο Zervas Georgios Marios / Αφύπνιση Συνείδησης

* Ο δημιουργός αυτού του κόσμου δεν είναι ο υπέρτατος πανάγαθος θεός αλλά μια υποδεέστερη ανισόρροπη θεότητα, σφετεριστής της αγνής θεϊκής ενέργειας πού επιθυμεί να λατρεύεται και να δοξάζεται.

* Ο κόσμος δεν είναι ούτε ‘’κατά διάνοια’’ αυτό που φαίνεται, η διαταραγμένη θεότητα δημιουργώντας τον, τράβηξε ένα απατηλό πέπλο για να κρύψει από τους κατοίκους του την ασχήμια και το κακό μέσα σε αυτόν.
* Υπάρχει ένα καλύτερο αμόλυντο βασίλειο, δημιουργία του πραγματικού θεού της αγάπης και πρέπει να κατευθύνουμε τις προσπάθειες μας ώστε. Να επιστρέψουμε σε αυτό. Να το επαναφέρουμε σε αυτήν την πραγματικότητα.
* Το Θείο πνεύμα είναι άυλο, άφθαρτο και αιώνιο. Αποτελεί το μοναδικό εισιτήριο που διαθέτουμε για να επιστρέψουμε και να επανενωθούμε με την πηγή. Είμαστε ιδιοκτήτες του και είναι ότι πιο πολύτιμο θα μπορούσαμε να είχαμε. Ένα μαργαριτάρι κρυμμένο μέσα στον βούρκο. Για τον σφετεριστή παράλληλα, αποτελεί λαχταριστή πηγή ενέργειας και επιχειρεί με κάθε μέσο να το ‘’αποσπάσει’’ από τον ιδιοκτήτη του. Αν ο δεύτερος το αποποιηθεί χάνει το εισιτήριο προς την αιώνια ζωή. Βέβαια ως αντάλλαγμα ο εωσφόρος μπορεί να προσφέρει διάφορα δώρα: δύναμη, δόξα, πλούτη, εξουσία οτιδήποτε αφορά τον κόσμο που έπλασε και εξουσιάζει. Αναρίθμητοι πασίγνωστοι καλλιτέχνες όπως τραγουδιστές, ηθοποιοί, ζωγράφοι αλλά και πολιτικοί ή επιστήμονες διεθνούς κύρους συγκαταλέγονται σε αυτήν την κατηγορία.
’’Μην φοβάσθε εκείνους που σκοτώνουν το σώμα αλλά δεν μπορούν να σκοτώσουν το πνεύμα. Προτιμότερο είναι να φυλάγεστε από εκείνον που μπορεί να κάνει και σώμα και πνεύμα να χαθούν εις την γέεναν. Διότι τι χρησιμότητα έχει το αλάτι αν χάσει την αλμύρα του; Καμία. Το μαζεύουν οι εργάτες και το πετάνε στον δρόμο.’’
* Δεν ωφελεί να σπαταλάμε τον χρόνο μας μελετώντας τον έξω κόσμο. Ο έξω κόσμος είναι μια καλοστημένη παράσταση, ένα θέατρο σκιών, σχεδιασμένο να γοητεύει και να αποπροσανατολίζει. Ο Εωσφόρος έχει κάνει άριστη δουλεία στο να αιχμαλωτίζει την προσοχή μας, μελετώντας τον ίδιο και την δημιουργία του. Αντί να ξοδεύουμε την ενέργεια μας στην κατανόηση του έξω-κόσμου προτιμότερο θα ήταν να στραφούμε προς τα κατάβαθα του πνεύματος, και της συνείδησης μας για να προμηθευτούμε την γνώση και την αλήθεια που χρειαζόμαστε. Το ολογραφικό Μάτριξ δεν δημιουργήθηκε για να κατανοηθεί από τους αιχμάλωτους-δούλους του αλλά για να ξεγελάσει και να επιφέρει αναστάτωση και σύγχυση. Το ρεζουμέ λοιπόν είναι να μην καταπιανόμαστε με την εξερεύνηση του χαώδη λαβύρινθου, ποτέ δεν πρόκειται να ‘’φανερωθεί’’, πιο εποικοδομητικό θα ήταν να γνωρίσουμε τον θεό που βρίσκεται έξω από τον λαβύρινθο. Προς τα εκεί πρέπει να κατευθύνουμε την κατανόηση μας αν επιθυμούμε πραγματικά να αποδεσμευθούμε, και να επιστρέψουμε σε αυτήν την άπειρη, προϋπάρχουσα, αιώνια συνείδηση.

* Η γνώση της ουσίας όλων των πραγμάτων κρύβεται στο πνεύμα των παιδιών του αιώνιου πνευματικού πατέρα. Την στιγμή πού εξέπεσαν στο βασίλειο του ψευδό-θεού απώλεσαν την ανάμνηση αυτής την γνώσης. Μόνο με την κατάλληλη ενδοσκόπηση και αυτοσυγκέντρωση μπορεί αυτή η γνώση να αναδυθεί στην επιφάνεια του συνειδητού μυαλού. Η άγνοια είναι μία ψευδαίσθηση και όποτε εγείρονται βασανιστικά ερωτήματα καλό είναι να χρησιμοποιούμε την λογική και την φαντασία που διαθέτουμε για να ‘’φανερώνουμε’’ τις πολυπόθητες απαντήσεις. Γνωσιακά αυτός ο κόσμος δεν έχει να προσφέρει τίποτα καινούργιο.

* Δεν πρέπει να υποκύπτουμε στις υλιστικές απολαύσεις αυτού του κόσμου ούτε να τις αφήνουμε να μας κυβερνάνε. Όποιος ενδίδει σε αυτές γίνεται έρμαιο τους και υπό μία έννοια χάνει την αιώνια ζωή. Όσο πιο ηδονιστικό γίνεται το πνεύμα τόσο περισσότερο θα εγκλωβίζεται στην σάρκα και θα χάνει την επίγνωση του αντί να αναρριχάται σε υψηλότερα πεδία αντίληψης και κατανόησης. Κατά την παραμονή μας σε αυτό τον κόσμο ο εωσφόρος επιδιώκει με διάφορα τεχνάσματα να δελεάσει το πνεύμα με όλων των ειδών τους πειρασμούς ώστε να απαρνηθεί την θεϊκή πνευματική του υπόσταση, αιχμαλωτίζοντας το στην επικράτεια του. Ο άνθρωπος που σε αυτήν την ζωή επιζητά την απόλαυση και την σωματική ανακούφιση αντί την ανάπτυξη του πνεύματος του σε σοφία και επίγνωση μπλέκεται ολοένα και περισσότερο στον ιστό της ψευδαίσθησης φτάνοντας στο έσχατο σημείο της απόλυτης αμνησίας.

* Απόλυτη ευτυχία και χαρά μπορεί να προσφέρει μόνο το θείο και η ένωση μας με αυτό, όσο βρισκόμαστε εδώ μια τέτοια κατάσταση είναι εντελώς ανεπίτευκτη.
* Σε κάθε ένα από τα παιδιά του θεού αντιστοιχεί ένας θεϊκός ‘’ανώτερος’’ εαυτός, απαλλαγμένος από τα πνευματικά δεσμά του κόσμου, τον οποίο μπορούμε να προσεγγίσουμε ώστε να αφυπνισθούμε ολοσχερώς. Αυτή η άλλη προσωπικότητα, είναι ο αυθεντικός ξυπνητός εαυτός μας, η τωρινή μας ταυτότητα είναι ασήμαντη και βρίσκεται σε λήθαργο. Εκείνος γνωρίζει τα πάντα, δεν υστερεί ούτε σε γνώσεις ούτε σε σοφία, αφού ενσωματώνει μέσα του την απειρότητα του πραγματικού θεού. Είναι άριστος και ενάρετος. Τα πρότυπα που επιλέγουμε να θαυμάζουμε σε αυτήν την ζωή δεν είναι τυχαία, ο χαρακτήρας τους, οι ιδιότητες τους , τα ηρωικά τους γνωρίσματα , αντικατοπτρίζουν τον γνήσιο θεϊκό εαυτό. Είμαστε αυτό πού θαυμάζουμε.

* Ψυχή και πνεύμα δεν ταυτίζονται. Η ψυχή είναι δημιούργημα του κατώτερου δημιουργού, μια φτηνή απομίμηση του πνεύματος. Είναι το όργανο μέσω του οποίου κατορθώνεται η ενσάρκωση. Ο μεσάζοντας του σώματος και του πνεύματος , γεφυρώνει κατά κάποιο τρόπο την διαφορά συχνότητας των δύο. Δεν είναι το σώμα πού εγκλωβίζει το πνεύμα αλλά η ψυχή, αφού συνιστά το περίβλημα του, το κελί του. Αστρικό σώμα, αιθερικό σώμα κ.α. είναι όλα υποστρώματα-διαρθρώσεις τις ψυχής και πολλές φορές εσκεμμένα συγχέονται με το πνεύμα, για να δημιουργείται μια εσφαλμένη εντύπωση ελευθερίας. Τα παιδιά του αρχιτέκτονα είναι τεχνητές συνειδήσεις, δεν κατέχουν πνεύμα, μόνο ψυχή και μπορούν να υπάρχουν αποκλειστικά σε αυτήν την εικονική πραγματικότητα. Είναι το σπίτι τους, ο παράδεισος τους.
* Το πέμπτο στοιχείο της δημιουργίας του αρχιτέκτονα είναι ο αιθέρας ή αλλιώς ψυχή. Η γεωμετρική δομή αυτού του στοιχείου είναι το δωδεκάεδρο. Το πέμπτο από τα πλατωνικά στερεά. Όχι όμως και το τελευταίο. Το τελευταίο και τελειότερο από όλα είναι η σφαίρα που αντιστοιχεί στο έκτο στοιχείο, το πνεύμα. Το έκτο στοιχείο έχει θεϊκή προέλευση και δεν μπορούμε να το κατατάξουμε στα άλλα πέντε. Για τον εξής απλό λόγο: δεν δημιουργήθηκε από το ίδιο, τον ‘’μέγα’’ γεωμέτρη ~ σε αντίθεση με τα άλλα πέντε, που κατασκεύασε και συνδύασε για να οικοδομήσει το υλικό σύμπαν (μαζί με τις αιθερικές, αστρικές διαστάσεις) . Ο ‘’μέγας’’ γεωμέτρης ΔΕΝ μπορεί να σχηματίσει απευθείας μία τέλεια σφαίρα, μπορεί μόνο να συνθέσει μία ψευδό-σφαίρα την οποία θα συγκροτούν μικρότερα γεωμετρικά στερεά. (Αν τύχει ποτέ και συνομιλήσετε με υψηλόβαθμο μασόνο κάντε μία αναφορά σε αυτό, ίσως και να τον εξοργίσετε.) Ο κύκλος δεν τετραγωνίζεται, πόσο μάλλον από ένα τετράγωνο μυαλό.