Μέσα στη γενική απαξίωση, υπάρχουν και φωτεινοί θύλακες. Ολοένα και μεγαλύτερος αριθμός νέων ελλήνων σπουδάζει στο εξωτερικό και επιστρέφει με τις γνώσεις του για να εργασθεί. Να εργασθεί και για λόγους επιβίωσης αλλά και οραματικούς. Να προσφέρει στη χώρα του και στην επιστήμη του. Το τραγικό είναι ότι η Ελλάδα δεν μπορεί για πολλούς λόγους να κρατήσει αυτούς τους ανθρώπους, οι οποίοι στο τέλος είτε αναγκάζονται να φύγουν στο εξωτερικό είτε περιθωριοποιούνται σε άλλες εργασίες που δεν έχουν καμιά σχέση με το αντικείμενο που σπούδασαν.
Ελάχιστοι τυχεροί ασχολούνται με το θέμα που εξειδικεύτηκαν αλλά και αυτοί συναντούν μύριες όσες δυσκολίες. Στο εσωτερικό της χώρας ακολουθείται η τακτική της ελλάσσονος προσπάθειας σε μια στιγμή που αντιθέτως έπρεπε να προσπαθήσουμε ως κοινωνία να ανεβάσουμε και το επίπεδο της παιδείς μας και το επίπεδο της εκπαίδευσής μας. Είναι, πλέον, όρος εθνικής επιβίωσης αυτό.
Δείτε εδω την εκπομπή της ΕΤ3 με θέμα "Η χώρα που καταπίνει τα παιδιά της"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου