ΒΟΛΤΑ ΣΤΙΣ ΟΜΟΡΦΙΕΣ ΤΗΣ ΛΙΜΝΗΣ
Στην περιοχή της Λίμνης, τα σπίτια είναι χτισμένα αμφιθεατρικά, σφιχτά δεμένα το ένα με το άλλο, τα περισσότερα με κεραμοσκεπές. Το νησιωτικό στοιχείο είναι έντονο παντού. Ιδιαίτερη ανάπτυξη φαίνεται ότι γνώρισε ο τόπος τον 19ο και τον 20ό αιώνα. Ο Καθεδρικός Ναός των Γενεθλίων της Θεοτόκου - «Παναγία η Λιμνιά» (1837), με το περίτεχνο τέμπλο και το μαρμάρινο καμπαναριό της (ιωνικό, αιγαιοπελαγίτικο, σμιλεμένο από Τήνιο γλύπτη), αποτελεί το θρησκευτικό μνημείο της Λίμνης και γιορτάζει στις 8 Σεπτεμβρίου. Δίπλα του, η εκκλησία του Αγίου Νικολάου (1879).
Στην κεντρική πλατεία των Ηρώων με τους φοίνικες, η κίνηση είναι έντονη. Ο δρόμος οδηγεί στην παραλία με την εντυπωσιακή ανακατασκευασμένη Σκάλα των αρχών του αιώνα. Από εδώ σάλπαραν τα ιστιοφόρα της Λίμνης για τα μακρινά τους ταξίδια.
Κινούμενοι προς την αντίθετη κατεύθυνση, στην περιοχή Κατούνια, θα περάσουμε από το λιμανάκι της Λίμνης και το εντυπωσιακό κτίριο του Ναυτικού Ομίλου. Λίγο πιο κάτω, διακρίνουμε τα ερειπωμένα κτίρια των εργοστασίων επεξεργασίας ρητίνης, που άλλοτε ανθούσαν. Δίπλα στα κύματα βρίσκεται το εκκλησάκι του Αγίου Ιωάννη (κτίσμα του 1876), που απέχει 2,5 χλμ. από τον οικισμό. Την ωραιότερη άποψη της Λίμνης την έχουμε από το εκκλησάκι του Αη Νικόλα. Ωραία θέα, όμως, απολαμβάνουμε και από την εκκλησία του Αγίου Αθανασίου, με τα δύο μαρμάρινα καμπαναριά, τηνιακής τεχνοτροπίας.
Ακόμα μία στάση αξίζει στο Τοπικό - Ιστορικό Αρχείο της Λίμνης (Αρχειοθήκη του Δήμου Ελυμνίων) με πολλά αρχεία-ντοκουμέντα, ενώ αξίζει οπωσδήποτε να επισκεφτούμε και τον Χειροτεχνικό Συνεταιρισμό Γυναικών Λίμνης.
Το Λαογραφικό Μουσείο Λίμνης, στεγάζεται σε αναπαλαιωμένο αρχοντικό, προσφορά της Αικατερίνης Φλώκου. Σε μια αίθουσα του κάτω ορόφου στεγάζεται η Αρχαιολογική Συλλογή Λίμνης με ρωμαϊκά μωσαϊκά, παλιά αγγεία και αρχαία νομίσματα. Εδώ βλέπουμε τμήματα μωσαϊκού διάκοσμου που βρέθηκαν στο εκκλησάκι της Ζωοδόχου Πηγής, το οποίο θα επισκεφτούμε σ' ένα δρομάκι του οικισμού. Στο Λαογραφικό Μουσείο ερχόμαστε σε επαφή με τους χώρους και τα αντικείμενα της καθημερινής ζωής μιας πλούσιας αρχοντικής οικογένειας, όταν η Λίμνη βρισκόταν στην ακμή της. Ψυχή του Λαογραφικού Μουσείου είναι ο κ. Δημήτρης Αποστόλου, ο οποίος μας ξεναγεί και μας... ταξιδεύει με μοναδικό τρόπο στην ιστορία του τόπου του.
ΕΚΘΕΣΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΗΣ ΕΝΔΥΜΑΣΙΑΣ
Εδώ και λίγους μήνες λειτουργεί στη Λίμνη ένας ιδιαίτερα αξιόλογος χώρος, σε αρχοντικό σπίτι, που κλείνει μέσα του παραδοσιακές φορεσιές από τη Λίμνη, την Εύβοια αλλά και όλη την Ελλάδα. Η πολύ ενδιαφέρουσα αυτή συλλογή είναι έργο ζωής του κ. Ανδρέα Παπαγεωργίου (Πέρη), ο οποίος μας ξεναγεί με περηφάνια στο χώρο του. Αξίζει πραγματικά να αφιερώσουμε χρόνο για να παρατηρήσουμε τις λεπτομέρειες της κάθε φορεσιάς, που είναι συνυφασμένες με την ιστορία, τα ήθη και τα έθιμα κάθε τόπου.
Τ/6946-238.980, Ωρες λειτουργίας: 10.30 - 13.00 και 17.00 - 19.00
ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΜΟΝΗ ΓΑΛΑΤΑΚΗ
Μια μαγευτική διαδρομή ανάμεσα στο μπλε και το πράσινο μας φέρνει από τη Λίμνη στα Κατούνια και από εκεί στην ιστορική Μονή Γαλατάκη (9 χλμ. από τη Λίμνη, όπου το τελευταίο χιλιόμετρο είναι βατός χωματόδρομος). Βρισκόμαστε στο παλαιότερο μοναστήρι της Εύβοιας. Είναι αφιερωμένο στον Αγιο Νικόλαο, προστάτη των θαλασσινών, και είναι χτισμένο στην ίδια θέση όπου λέγεται ότι υπήρχε άλλοτε ιερό του Ποσειδώνα. Το όνομα «Γαλατάκη» προέρχεται, πιθανόν, από τον πρώτο μετά τον 10ο αιώνα κτίτορα, που ήταν κάποιος πλοίαρχος από τον Γαλατά της Κωνσταντινούπολης (ονόματι Γαλατάκης), που κινδύνεψε να ναυαγήσει στην περιοχή και σώθηκε χάρη στον Αγιο Νικόλαο. Ο καπετάνιος, μετά τη διάσωσή του, ανοικοδόμησε το ερειπωμένο μοναστήρι και έζησε την υπόλοιπη ζωή του ως μοναχός στη μονή. Στο χώρο εντυπωσιάζει ο τετράγωνος μεσαιωνικός πύργος. Ενδιαφέρον παρουσιάζει το ξυλόγλυπτο τέμπλο του ναού, ενώ το αρχείο και οι πνευματικοί θησαυροί που φυλάσσονται στη βιβλιοθήκη του μας αποκαλύπτουν πολλά για το μοναχισμό στην Ελλάδα. Χτισμένο στις κατάφυτες πλαγιές του όρους Κανδηλιού, «απολαμβάνει» υπέροχη θέα στον Ευβοϊκό. Από την ίδρυσή του μέχρι το 1946 ήταν ανδρικό. Σήμερα μονάζουν εδώ έξι μοναχές.
Τ/ 22270-31.489, Ωρες λειτουργίας: 08.00 - 12.00 και 14.00 - 17.00
ΟΙ ΡΟΒΙΕΣ ΚΑΙ ΤΟ ΑΡΧΑΙΟ ΜΑΝΤΕΙΟ ΤΟΥ ΑΠΟΛΛΩΝΑ
Με αφετηρία τη Λίμνη, η πιο κοντινή βόλτα είναι ώς τις Ροβιές, με τον ενετικό πύργο του 1256, που υψώνεται επιβλητικός μέσα στο χωριό. Οπως μαθαίνουμε, λίγο έξω από τον οικισμό (2 χλμ., στο δρόμο προς Ηλια), έγινε την τελευταία δεκαετία μια σπουδαία αρχαιολογική ανακάλυψη: το Αρχαίο Μαντείο των Ροβιών, που ανάγεται στον 6ο - 5ο αιώνα π.Χ. Για το πολύ σημαντικό αυτό γεγονός μάς ενημερώνει ο αρχαιολόγος Αγγελος Ριτσώνης: «Οταν έγινε επιφανειακή έρευνα την περασμένη δεκαετία, σε πολλές παράπλευρες τοποθεσίες βλέπαμε θέσεις στρωμάτων κεραμικής στους πρόποδες απότομου βράχου, πάνω από τον οποίο ανέβλυζε νερό. Σε απόσταση περίπου 60 μ. από αυτό το σημείο υπάρχει βραχώδης προεξοχή, η οποία δείχνει έναν τοίχο με ογκώδεις λιθόπλινθους με στρογγυλεμένες και αδρά δουλεμένες γωνίες.
Η ενεπίγραφη αναθηματική στήλη που βρέθηκε και χαρακτηρίζεται απελευθερωτική, αποτελείται από 12 στίχους και χρονολογείται στο τέλος του 2ου ή αρχές του 1ου αιώνα π.Χ.. Αναγράφονται δε τα ονόματα: Αιολέως του Ηρακλείτου, Αφροδισία, Απόλλων, Σεληνέωι. Ο ομηρικός ύμνος στον Απόλλωνα αναφέρεται στη διαδρομή που επέλεξε ο θεός κατεβαίνοντας από τη Θεσσαλία, για να βρει τον κατάλληλο τόπο για την ίδρυση του μαντείου του. Κατά τη διαδρομή, στο στίχο 254 διαβάζουμε ότι ο Φοίβος Απόλλων «διέθυκε θεμείλια ευρέα και μάλα μακρά διηνεκές». Η μυθική αυτή διαδρομή ορίζει σαφέστατα τη θέση του Ιερού Μαντείου του Σεληναίου Απόλλωνα».
mylady
http://www.tampouloukia.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου