Ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος δραστηριοποιείται και αυτός εντόνως και ασυστόλως για να τσακίσει τις αγωνιστικές αντιστάσεις στο εσωτερικό της Ορθοδοξίας: Αντιστάσεις εναντίον της αποδόμησής της και της υποταγής της στους κοσμικούς άρχοντες της Νέας Τάξης.
Δεν είναι τυχαία αυτή η εντατικοποίηση των οικουμενιστικών δραστηριοτήτων του Βαρθολομαίου σήμερα.
Δεν είναι τυχαία αυτή η εντατικοποίηση των οικουμενιστικών δραστηριοτήτων του Βαρθολομαίου σήμερα.
Σήμερα έχει εξαπολυθεί η τελευταία έφοδος των αφεντικών τής διεθνούς βαρβαρότητας και των πολύχρωμων μπράβων τους για την ολοκληρωτική άλωση και διάλυση της χώρας μας και του λαού της.
Σήμερα όλες οι δυνάμεις της Νέας Τάξης σε συνδυασμό και ενορχηστρωμένα ορμούν για να κατασπαράξουν τα πάντα…
Ο Βαρθολομαίος, οι Οικουμενιστές και ο παπικός βοναπαρτισμός αποτελούν τα πνευματικά ισοδύναμα των πολιτικών ανδρεικέλων της Νέας Τάξης, τα πνευματικά της, κοσμικά ιερατεία…
Ιδιαίτερα ο Πατριάρχης και ο «στρατός» του (Οικουμενιστές) είναι εντολοδόχοι, όπως και τα καθεστωτικά ανδρείκελα, ΕΚΤΕΛΕΣΗΣ «συμβολαίων θανάτου»: Τα «συμβόλαια θανάτου» ΑΛΩΣΗΣ της Ορθόδοξης Εκκλησίας και ΙΣΟΠΕΔΩΣΗΣ των αντιστάσεών της…
Έσπευσε, λοιπόν, ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος στο Άγιον Όρος για να εξαπολύσει τους κεραυνούς του εναντίον όλων αυτών (μοναχών και κληρικών) που εναντιώνονται στην «ταξική συνεργασία» (διάλογος με τα διεθνή ιερατεία της παγκοσμιοποίησης) και στη ΔΙΑΛΥΣΗ και ΥΠΟΤΑΓΗ της Ορθοδοξίας στα κοσμικά, νεοταξικά κέντρα του παπισμού (συνένωση Εκκλησιών)…
Ο Βαρθολομαίος, ως γνήσιος πνευματικός στρατάρχης της νεοταξικής δολιότητας επένδυσε τις απειλές του με τα προσφιλή σε κάθε δικτατορική εξουσία τεχνάσματα των Γενικών Αφαιρέσεων.
Είπε, λοιπόν, ο Βαρθολομαίος, μεταξύ άλλων, στους μοναχούς:
«ο πρώτος όρος είναι η υπακοή»!!!
Εδώ μίλησε σαν δεκανέας της Νέας Τάξης χρησιμοποιώντας και διαστρεβλώνοντας την Ορθόδοξη έννοια της «υπακοής».
Υπακοή για τον Βαρθολομαίο είναι η υποταγή στις δικές του διαταγές και πρακτικές: δικτατορικός ολοκληρωτισμός…
Την ίδια υπακοή ζητούν και τα μεγάλα αφεντικά του: Ο πάπας, οι εξουσίας των μαφιόζων του χρήματος (Νέα Τάξη) και τα ποικίλα ανδρείκελά τους…
Ο «δεύτερος όρος», μας είπε ο Βαρθολομαίος είναι «η μεταξύ των αδελφών αγάπη και ενότης»!!!
Εδώ ο Πατριάρχης μας, συναγωνίζεται στην απάτη κάθε δόλιο πολιτικάντη και εξουσιαστή.
Μόνο που ξέχασε τούτο το βασικό: Ότι στο όνομα της «αγάπης», της «αδελφοσύνης των λαών» και της «ενότητας» έχουν διαπραχτεί τα μεγαλύτερα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας.
Ποια «αγάπη» και «ενότητα» και ποια «συνεργασία» και «διάλογος» μπορεί να υπάρξουν μεταξύ των λύκων και των προβάτων, των ληστών και των θυμάτων, των αφεντικών της βαρβαρότητας και των λαών, μεταξύ των «μπράβων» της Νέας Τάξης και των θαρραλέων αγωνιστών εναντίον αυτής της «Τάξης» και των γενιτσάρων της;
Εδώ ο Βαρθολομαίος μας δουλεύει χονδροειδώς…
Μας ζητά σε κοινωνικό επίπεδο την «ταξική συνεργασία» μεταξύ π.χ. του ελληνικού λαού και των δημίων που τον δολοφονούν αγρίως και καθημερινά: Μια τέτοια «συνεργασία» και «αγάπη» είναι ΥΠΟΤΑΓΗ του λαού στα ανδρείκελα της Νέας Τάξης που μας γδέρνουν ζωντανούς και διαλύουν, όπως οι χειρότεροι γενίτσαροι, τη χώρα μας…
Το ίδιο μας ζητά και σε πνευματικό επίπεδο ο Βαρθολομαίος: «Διάλογο», «συνεργασία», «αγάπη» και «ενότης» με τα πνευματικά ανδρείκελα και «γενίτσαρους» της Νέας Τάξης: Οικουμενιστές, παπικούς, Προτεστάντες, Ουνίτες και CIA…
Στο όνομα, λοιπόν, των ωραίων λεκτικών αφαιρέσεων, της «αγάπης μεταξύ αδελφών», της «ενότητας» κ.λπ, ΑΠΑΙΤΕΙ, ο Πατριάρχης «υπακοή» για την απονεύρωση των ΑΝΤΙΣΤΑΣΕΩΝ της Ορθοδοξίας, τη διάλυσή της, την υποταγή της στα αφεντικά της βαρβαρότητας και τη μετατροπή της σε «ΑΝΔΡΕΙΚΑΛΟ» τους…
Όταν το πολιτικό καθεστώς είναι ανδρείκελο η Ορθόδοξη Εκκλησία αποτελεί επικίνδυνη παραφωνία…
Ο Βαρθολομαίος μοχθεί για να εξαλείψει αυτήν την παραφωνία και μας περνά και αυτός, όπως και η άθλια κυβέρνηση, σαν να είμαστε αμερικανάκια…
"Ρεσάλτο"
πηγη
http://www.katohika.gr/2011/10/blog-post_8763.html
Θα ήθελα να σχολιάσω κάποια σημεία στο άρθρο:
ΑπάντησηΔιαγραφήΠρώτον, στην αναφορά του περί υπακοής, να πω ότι αν ανατρέξει κανείς σε βιβλία που αναφέρονται στο μοναχισμό αλλά και αν επισκεφθεί μοναστήρια, θα διαπυστώσει ότι αυτό που πρέπει να καλλιεργήσει ο μοναχός είναι υπακοή στον ηγούμενό του και στην εκκλησία.
δεύτερον, ποιο είναι το περίεργο να αναφερθεί κανείς στην αγάπη και στην ενότητα μεταξύ των αδελφών. ειδικά σε ένα μοναστήρι αυτό πρέπει να επικρατει για να κυριαρχεί ευημερία.
Δεν είμαι κολλημένος θρησκόληπτος, αλλά θεωρώ απραράδεκτο να ενοχοποιουμε τα πάντα χωρίς να μπορούμε να τα στηρίξουμε. Στο Άγιο όρος μιλούσε ο άνθρωπος, τ έπρεπε να πει. Εννοείται πως θα αναφερόταν στην αγάπη και στην ενότητα.
Ευτυχώς έχουμε διαβάσει κι εμείς μερικά βιβλία χριστιανικά, ευτυχώς όχι πολλά. Εκτός από την υπακοή ως αρετή για έναν μοναχό αλλά και γενικότερα για κάθε χριστιανό, υπάρχει κι ένας άλλος όρος που αναφέρεται συχνά πυκνά στα εν λόγω βιβλία, κι αυτός είναι ο όρος είναι η '' διάκριση''. Να έχουμε δηλαδή την δυνατότητα να διακρίνουμε καταστάσεις, συμπεριφορές κτλ και αναλόγως να πράττουμε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ.