Ναί, ὅλα γύρω μας εἶναι ΣΚΑΤΑ! Ἔεεεε καί; Πῶς θὰ τὰ ἀλλάξουμε; Μοιρολατρώντας; Κλαίγοντας; Στρουθοκαμηλίζοντας;
Τὰ πράγματα θὰ ἀλλάξουν διότι δὲν ἔχουμε ἄλλον δρόμο! Πάει καὶ τελείωσε.
Ἔως τῆς στιγμῆς ποὺ θὰ ἀλλάξουν ὅμως, θὰ ἔλεγα πὼς πρέπει νὰ …ἀλλάξουμε ἐμεῖς!
Τί ἐννοῶ;
Φωνάζουμε, βρίζουμε, μουτζώνουμε, σφυρίζουμε, θυμώνουμε, διαμαρτυρόμαστε… Κάπου πᾶμε, ἀλλὰ τὸ ποῦ ἀκόμη δὲν τὸ ἔχουμε ὁρίσει.
Καιρὸς νὰ ξεκινήσουμε λοιπὸν ἀπὸ τὸ τώρα.
Ὅταν διαβάζουμε μίαν ἀρνητικὴ εἴδησι, θετικὸ θὰ ἦταν γιὰ ὅλους μας, νὰ γνωρίζαμε ποιὰ θὰ ἦταν ἡ ὀρθή εἴδησις.
Παραδείγματος χάριν, ὅταν διαβάζουμε κάτι γιὰ τὶς δόσεις τοῦ δανείου ποὺ δὲν ἔρχονται, ἢ ποὺ κάποιοι τὶς ἔχουν φάει ἐδῶ καὶ χρόνια, ἢ ποὺ τὰ λαμόγια ἐξακολουθοῦν νὰ ἐξουσιάζουν ἀκόμη, δὲν θὰ μπορούσαμε νὰ θέσουμε αὐτομάτως τὸ ὀρθὸν καὶ δίκαιον ὠς ἀντιστάθμισμα τῆς πληροφορίας ποὺ μόλις ἐλάβαμε;
Δὲν ξέρω… Καλὴ ἡ εἰδησεογραφία..
Ἀλλὰ μήπως καταλήγουμε σὲ ἀδιέξοδα; Μήπως τελικῶς κοντεύουμε νὰ χάσουμε τὴν οὐσία; Μήπως ἕναν μιθριδατισμὸ τὸν ἔχουμε πάθει;
Δὲν μᾶς ἀρέσει αὐτὸ ποὺ ἔχουμε. Ἀλλὰ δὲν ξεκαθαρίζουμε καὶ ποιό εἶναι αὐτὸ ποὺ μᾶς ἀρέσει.
Γενικολογίες, ἀοριστολογίες, ἀσάφειες…
Ἰδοῦ ἡ Ῥόδος, ἰδοῦ καὶ …ἡ ὑλοποίησις τοῦ δρόμου.
Διότι ὁ δρόμος ἀκόμη δὲν ἔχει καθοριστεῖ.
Ὁ δρόμος τώρα δομεῖται.
Συνεπῶς;
Δὲν γίνεται νὰ τὸν φτιάξουμε ἠθικὸν καί δίκαιον, ὅπως δῆλα δή μᾶς πρέπει;
Μήπως λοιπὸν νὰ …ἀλλάζαμε κάπως τὴν εἴδησι; Μήπως νὰ τὴν παρουσιάζαμε ὅπως θὰ ἔπρεπε ἢ ὅπως θὰ θέλαμε νὰ εἶναι; Ἢ, ὀρθότερα, ὅπως τὸ δίκαιον ἐπιτάσσει νὰ εἶναι;
Τί ἄλλο μποροῦμε νὰ κάνουμε; Ὅταν μία εἴδησις δὲν «ἀλλάζει» μὲ τίποτα, ὅταν δὲν ὑπάρχουν περιθώρια βελτιώσεως ἢ ἀλλαγῆς συμπεριφορᾶς τῶν πρωταγωνιστῶν, νὰ ὀρίζουμε ξεκάθαρα τὴν τιμωρία τους. Ὅποια κι ἐὰν πιστεύουμε πὼς τὸ ἠθικὸν καὶ δίκαιον ἐπιτάσσει.
Τί λέτε; Ἐὰν ἐμεῖς δοῦμε τὰ πράγματα διαφορετικῶς, μήπως κι αὐτὰ θὰ λάβουν τὴν ὁρμὴ ποὺ ἀπαιτεῖται πρὸ κειμένου νὰ ἀλλάξουν;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου