Οι ελάχιστες πληροφορίες, στις οποίες γίνεται συσχέτιση του Καιάδα με τη ρίψη βρεφών, είναι μερικές ασαφείς αναφορες που βρίσκουμε στον ΠΛΟΥΤΑΡΧΟ.Στην πραγματίκοτητα ο Καιαδας σύμφωνα με τις ελάχιστες ιστορικές αναφόρες που υπάρχουν ητο τόπος όπου ρίπτονταν οι κακούργοι και οι αιχμάλωτοι πολέμου!
Ο ιστορικός Στράβων αποκάλει το μέρος αυτο "δεσμωτήριον το παρά Λακεδαιμονίους σπήλαιο τι". Ανάσκαφες που έγιναν στην περίοχη απο τον καθηγητή Φυσικής Ανθρωπολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών Θ. Πίτσιο και τον καθηγητή αρχαιολογίας Π. Θέμελη,έδειξαν πως πράγματι εκεί έριχναν ανθρώπους, όμως τα οστά που βρέθηκαν ανήκαν μόνο σε ενήλικες και όχι σε βρέφη. Οι ερευνητές συμπέραναν πως τελικά έριχναν ενηλικες κατάδικους ή αιχμαλώτους!!
Το παραμύθι περί «...ωραίων Σπαρτιατών, Καιάδα ανάπηρων τέκνων» άλλωστε δεν συμπορεύεται με τον Τυρταίο (εκ γενετής τυφλόν), τον Βασιλέα 'Αγη της Σπάρτης (εκ γενετής χωλόν) και πλείστους άλλους διακεκριμένους Σπαρτιάτες, οι οποίοι δεν ήσαν αρτιμελείς καθώς και από την επίσημη ιστορια.Η βάση της θεώριας οτι η Σπ αρτιάτες αποθεταν δυσμορφα,καχέκτικα και ανάπηρα βρέφη ξεκίνησε όταν το 1905 ομάδα ξένων αρχαιολόγων (πιθανότατα Βρετανών) ξεκίνησε έρευνες στον Καιάδα. Τα ευρήματα (οστά) που βρέθηκαν στο βάραθρο οδήγησαν τους πνευματικά νεόπλουτους και επιστημονικά αδαείς, στο συμπέρασμα ότι οι Αρχαίοι Σπαρτιάτες για την διατήρηση της ευγονίας πετούσαν εντός του Καιάδα τα ανάπηρα και "άχρηστα" για αυτούς νεογέννητα.Το συμπέρασμα αυτο προεκύψε με τον εξης επιστήμονικο ορο ""ΑΦΟΥ ΜΑΣ ΦΑΙΝΟΝΤΑΙ ΜΙΚΡΑ ΣΤΟ ΜΑΤΙ ΑΡΑ ΑΝΗΚΟΥΝ ΣΕ ΒΡΕΦΗ"""ΤΕΛΕΙΟ!!Η επιπόλαιη αυτή κρίση είχε ως αποτέλεσμα ακόμα και σήμερα οι νεοέλληνες και όχι μόνο να εξακολουθούν να πιστεύουν αυτό το αστείο παραμύθι!!
Επίσης αυτη την θεώρια υποτιθεται οτι την στήριζουν στην νομόθεσια του Λυκουργου που λεει οτι τα νεογέννητα παίδια 'επρεπε να τα παρουσίασουν στο συμβούλιο για να δουν αν ειναι παραμορφώμενα,η τέρατομορφα ή με ανωμαλίες τετοιες που δεν θα ητο δυνατόν να επιβιωσουν και να συνυπαρξουν με τους υγιεις πολιτες!!Ετσι λοίπον τα ΑΠΟΘΕΤΑΝ ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΑ ΕΡΙΧΝΑΝ! O Πλούταρχος και μόνον αυτός,το αναφέρει στον βίο του Λυκούργου. Συγκεκριμένα ο αρχαίος ιστορικός γράφει ότι οι γονείς του κάθε νεογέννητου το έφερναν εμπρός σε μία επιτροπή γερόντων που το εξέταζαν.
Εάν το εύρισκαν υγιές και αρτιμελές το παρέδιδαν στην πόλη να ανατραφεί, ενώ στην αντίθετη περίπτωση το «απέπεμπον εις τας λεγομένας Αποθέτας», έναν βαραθρώδη τόπο στον Ταΰγετο, έτσι ώστε το δύσμορφο βρέφος να πεθάνει μεν από βέβαιο φυσικό θάνατο, αλλά η πολιτεία να μη μιανθεί από την εκτέλεση του.Εξάλλου, τα τραγικά αυτά πλάσματα δεν εύρισκαν πάντα τον θάνατο εκεί. Πολλοί πήγαιναν και τα διέσωζαν και τα παιδιά αυτά γίνονταν οι «θρεπτοί» δούλοι.
ειτε στον καιαδα τα ριχναν η τα αφηναν στον βαραθρωδη τοπο να πεθανουν ειναι ακριβως το ιδιο,ηταν καταδικασμενα σε θανατο,επειδη ηταν αναπηρα.
ΑπάντησηΔιαγραφή