2 Όταν ήμουν μικρός μου είπαν ένα ''παραμυθάκι'', για ένα φίδι μέσα σ' ένα μπουκάλι.....

'' Ήταν κάποτε ένας λαός υπόδουλος περίπου τετρακόσια χρόνια σε έναν άλλο, όλα αυτά τα χρόνια ο σκλαβωμένος λαός προσπαθούσε να αποτάξει από πάνω του την σκλαβιά αλλά οι προσπάθειες αποτύγχαναν. Μια μέρα σκέφτηκε να κάνει κάτι οργανωμένο γεμάτο πάθος και όρκους για την πολυπόθητη ελευθερία, κι έτσι με τις πρώτες μάχες κατάφερε να δημιουργήσει ανεπανόρθωτες βλάβες στον εχθρό, ο οποίος συνέχεια έχανε στρατό όμως τον αναπλήρωνε γρήγορα. Ο αγωνιζόμενος για την ελευθερία λαός αφού συνέχιζε τον αγώνα του περισσότερο πλέον ως αντάρτης στα βουνά και όχι απευθείας στις πεδιάδες, σκέφτηκε να ζητήσει βοήθεια από τις υπερδυνάμεις της εποχής....

Τύχαινε όμως εκείνη την περίοδο να υπάρχουν κι άλλοι λαοί που αγωνίζονται για την ελευθερία τους και την ανεξαρτησία τους γεγονός που φόβιζε τις μεγάλες δυνάμεις της εποχής, οι οποίες σε συνεργασία είχαν πάρει την απόφαση να καταστείλουν ακόμα και με την βία οποιαδήποτε λαϊκή επανάσταση τυχόν θα υπήρχε. Αυτό σημαίνει πως ο επί τετρακόσια χρόνια λαός που πολεμάει για την ανεξαρτησία του ήταν πολύ άτυχος διότι όχι μόνο δεν θα τον βοηθούσαν οι μεγάλες δυνάμεις αλλά θα επιχειρούσαν να καταστείλουν την εξέγερση του ως παράνομη, ακόμα και με τα όπλα. 
Μέσα στην ατυχία του όμως ήταν και τυχερός, κι αυτό γιατί η γη του, η γη για την οποία πολεμούσε ήταν πολύ πλούσια σε υπέδαφος και ενέργεια, κάτι που άρεσε πολύ στις υπερδυνάμεις. Σκεφτόμενες ότι δεν μπορούν να εκμεταλλευτούν την ενέργεια αυτή με τον ήδη υπάρχον κατακτητή, αποφάσισαν να βοηθήσουν τον αγωνιζόμενο λαό. Έτσι κανόνισαν μια συνάντηση σε μια πόλη όλες μαζί ώστε να συμφωνήσουν. Από τις τέσσερις αυτές υπερδυνάμεις οι αντιπρόσωποι των τριών ήταν εκεί ενώ οι αντιπρόσωποι της τέταρτης άργησαν να πάνε στο τραπέζι, όμως όταν τελικά έφτασαν κρατούσαν μαζί τους ένα μπουκάλι χωρίς καπάκι μέσα στο οποίο υπήρχε ένα φίδι. Όταν ερωτήθηκαν για το ποίος είναι ο συμβολισμός του μπουκαλιού αυτοί είπαν:
Αυτό το φίδι συμβολίζει την χώρα που θα βοηθήσουμε εμείς στον αγώνα της,  κάθε φορά που θα πάει το φίδι να βγάλει το κεφάλι του έξω από το μπουκάλι εμείς θα το χτυπάμε με ένα ραβδί για να ξαναμπεί μέσα, διότι αν βγει θα γίνει επικίνδυνο.
Οι υπόλοιποι συμφώνησαν και όλοι μαζί αποφάσισαν να αρχίζουν να δίνουν δάνεια στη χώρα για στρατιωτικούς εξοπλισμούς που θα την βοηθούσαν στον αγώνα της, στέλνανε ενισχύσεις στρατιωτικές, εκπαιδευτές για δημιουργία τακτικού στρατού και πολλές άλλες βοήθειες ενώ ταυτόχρονα εκπαίδευαν στα σχολεία τους πολιτικούς που εξυπηρετούν τα δικά τους συμφέροντα ώστε μετά την απελευθέρωση να τους εγκαταστήσουν στην χώρα αυτή.
Έτσι η χώρα κέρδισε τον πόλεμο μα η σκλαβιά της παρέμεινε, ο λαός απλά άλλαξε κατακτητή ο οποίος μέχρι και σήμερα εκμεταλλεύεται πλήρως αυτή την χώρα, και την συντηρεί όπως όπως για να συντηρείται αυτός.
Από τον τότε πόλεμο τα χρόνια πέρασαν κι ακόμα οι μεγάλες δυνάμεις υποχρεώνουν αυτή την χώρα να παίρνει δάνεια, να παραδίδει τον ορυκτό της πλούτο, βάζουν για αρχηγούς της υπάκουους και υπόδουλους ανθρώπους με ψυχολογικά προβλήματα, χλευάζουν τον λαό της και τον υπερχρεώνουν πλήρως στις τράπεζες.
Τον τελευταίο καιρό όμως ο λαός αυτός έχει αρχίσει να δείχνει κινητικότητα μη ανέχοντας άλλο το ψέμα, όλα δείχνουν πως αν συνεχίσει να είναι κινητικός στο τέλος θα πετύχει, η ίδια η ιστόρία το έδειξε και παλαιότερα αυτό, αυτή τη φορά όμως χωρίς ψευτοβοήθειες.''

Οποιαδήποτε ομοιότητα με πρόσωπα, χώρα ή κατάσταση είναι συμπτωματική...
ΑΝΟΙΧΤΗ ΜΑΤΙΑ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ