Όταν το δέντρο αυτό άρχισε τη ζωή του, στον πλανήτη μας επικρατούσε ακόμα η τελευταία εποχή των παγετώνων και οι άνθρωποι δεν είχαν ανακαλύψει τη γεωργία, ούτε είχαν χτίσει τις πρώτες πόλεις στη Μεσοποταμία. Οι πυραμίδες της Αιγύπτου θα κτίζονταν μετά από...
πολλές χιλιάδες χρόνια. Σήμερα, έπειτα από 13.000 περίπου χρόνια, η συγκεκριμένη βαλανιδιά ατενίζει αγέρωχα το πέρασμα του χρόνου και οι επιστήμονες πιστεύουν ότι είναι ο γηραιότερος γνωστός οργανισμός που ζει πάνω στη Γη...
Το δέντρο-μαθουσάλας, που ανήκει στο είδος Quercus palmeria, βρίσκεται κάπου στους ανεμοδαρμένους λόφους Τζουρούπα της νότιας Καλιφόρνιας των ΗΠΑ και η ανακάλυψή της ηλικίας του έγινε από ερευνητές του πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας υπό τον καθηγητή Τζέφρι Ρος-Ιμπάρα, ενώ η σχετική επιστημονική παρουσίαση έγινε στο περιοδικό «PloS ONE», σύμφωνα με τη βρετανική «Ιντεπέντεντ».
Οι ερευνητές πιστεύουν ότι το δέντρο κατάφερε να επιβιώσει από αλλεπάλληλες περιόδους ξηρασίας, παγωνιάς και καταιγίδων, ανανεώνοντας επανειλημμένα τον εαυτό του. Κανονικά, το συγκεκριμένο είδος βαλανιδιάς ζει σε μεγαλύτερα υψόμετρα, σε πιο υγρό και ψυχρό κλίμα, όμως στη συγκεκριμένη περίπτωση το δέντρο βρίσκεται σε μικρό υψόμετρο, ζώντας σε ξηρές κλιματικές συνθήκες, ανάμεσα σε γρανιτένιους βράχους, υπό τις συνεχείς ριπές του ανέμου, πολύ κοντά στις τελευταίες αυλές κάποιου κοντινού προαστίου. Η ιδιαιτερότητα αυτή ήταν, άλλωστε, που τράβηξε το ενδιαφέρον των επιστημόνων να μελετήσουν το δέντρο και έτσι, έκπληκτοι, ανακάλυψαν την ηλικία του.
Οι επιστήμονες επίσης παραξενεύτηκαν από το ότι το δέντρο έχει πλέον μετατραπεί σε μια εκτεταμένη «κοινότητα» ψηλών και μπλεγμένων θάμνων (με συνολική έκταση περίπου 21,5 τετραγωνικών μέτρων) που δεν παράγουν γόνιμα βαλανίδια. Οι ερευνητές επιβεβαίωσαν μέσω ανάλυσης DNA ότι όλο αυτό το θαμνώδες σύμπλεγμα-αποικία προερχόταν από ένα και μοναδικό “μητρικό” δέντρο.
Η μελέτη των δακτυλίων του δέντρου αποκάλυψε ότι μεγαλώνει με τρομερά αργό ρυθμό, περίπου ένα εικοστό της ίντσας (δηλαδή γύρω στα 1,3 χιλιοστά) κάθε χρόνο. Με βάση αυτόν τον σημερινό ρυθμό ανάπτυξης, εκτιμάται ότι χρειάστηκαν πάνω από 13.000 χρόνια για να φτάσει στο σημερινό μέγεθος. Και κάθε άλλο παρά φαίνεται διατεθειμένο να πεθάνει!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου