0 ΓΟΡΓΟΝΕΣ!!!

Γοργόνες!! Οι νεράιδες του νερού για πολλούς!! Πλάσματα τα οποία υπάρχουν στην αρχαία αλλά και στην νέα ιστορία του κάθε πολιτισμού στην γη. Υπάρχουν πραγματικά ή είναι μια φαντασίωση; Γιατί κάποιοι πολιτισμοί τις είχαν για θεότητες, γιατί οι ναυτικοί τις έβλεπαν συχνά στην θάλασσα ενώ τώρα όχι;

Όταν ήμουν παιδί η γιαγιά μου μου έλεγε ένα παραμύθι για την αδελφή του Μέγα Αλέξανδρου που ήταν γοργόνα και σταμάταγε το κάθε πλοίο και ρωτούσε αν ζούσε ο Μέγας Αλέξανδρος. Αν ο καπετάνιος έλεγε όχι το βύθιζε το καράβι και έπνιγε τους ναυτικούς, αν ο καπετάνιος έλεγε « Ζει και βασιλεύει και τον κόσμο κυριεύει » τους άφηνε και έφευγαν!! Αργότερα ανακάλυψα ότι δεν ήταν παραμύθι ( ή είναι; ), μα ότι ήταν ένας θρύλος!!

 

Ο θρύλος για τις «αδερφάδες του μεγάλου Αλεξάνδρου», που διασώζεται σε δύο εκδοχές, όπως τις έχει καταγράψει ο Ν. Πολίτης και τις παραδίδει στις Παραδόσεις του (χ.χ.). Στην περίπτωση μάλιστα του συγκεκριμένου θρύλου νομίζουμε ότι μπορούμε να ανιχνεύσουμε τις ιστορικές και μυθολογικές του απαρχές.

Στην Πέλλα λατρευόταν μια θεά που σε μια επιγραφή του 206 μ.Χ. αναφέρεται ότι λατρευόταν με τα ονόματα Συρία Θεά Παρθένος Γυρβιάτισσα, θεά των νερών, των λιμνών, της θάλασσας, επομένως θεά της γονιμότητας και συγχρόνως του θανάτου όπως π.χ. η Αφροδίτη. Η λατρεία της Συρίας θεάς μεταφέρθηκε από τη Συρία στη Μακεδονία από τον 3ο αιώνα π.χ. Η θεά « παριστανόταν ως ωραία γυναίκα, άλλοτε όρθια πάνω σε κήτος, άλλοτε καθιστή σ’ αυτό, άλλοτε ως ψάρι με γυναικείο κεφάλι και άλλοτε με ψαρίσιο το κάτω μέρος του σώματός της » (Χρυσοστόμου, 1995, 128). Εικάζεται, λοιπόν, ότι η γοργόνα αδελφή του Μεγάλου Αλεξάνδρου, ο ιχθυόμορφος δαίμων στο μυθιστόρημα Αλεξάνδρου, κατάγεται από τη Συρία θεά.

 

Από τον Δήμο Φελλόη από τα Καλάβρυτα ( Λαϊκοί Θρύλοι )

« Όντας ο Μέγας Αλέξανδρος εκυρίευσεν ούλον τον κόσμο, επήγε και εκεί που βγαίνει το αθάνατο νερό, κι εγιόμισε δυο λάϊνες για να λουστεί και να γίνει αθάνατος. Όντας τις ήφερε στο σπίτι, ένας αξιωματικός, που του είχε γινάτι, λέει στις αδερφάδες του το μυστικό, και τις ορμηνεύει να λουστούν και να πιουν εκείνες, και να βάλουν άλλο νερό στις λάϊνες. Εκείνες αμέσως επήραν το νερό, και ήπιαν και ελουστήκανε και εχύσανε τα απολούσματα στο δρόμο. Εκεί έτυχε μια κότα και ένας μπότσικας και εβραχήκανε με το αθάνατο νερό και για τούτο η κότα ξαναμουτεύει κάθε χρόνο και γίνεται πάλι νέα, και ο μπότσικας δεν ξεραίνεται, και αν ξεριζωθεί και κρεμαστεί στον αγέρα.

Οι αδερφάδες του Μεγάλου Αλεξάνδρου, άμα ήπιανε τ’ αθάνατο νερό κι ελουστήκανε με δαύτο εσηκωθήκανε στον αγέρα, ήγουν έγιναν αερικές, και από τότες είναι οι νεράιδες. Εκείνες κάθε χρόνο παίρνουνε από τα χωριά κορίτσια σημειωμένα, δηλαδή καμιά κουτσή ή καμιά κουλή, και τις κάνουνε νεράιδες να τις δουλεύουνε, και έτσι έχουνε νεράιδες και φουσάτα μεγάλα. Και κάθονται μέσα στα λαγκάδια και στους βράχους.

Οι καθαυτού νεράιδες, οι αδερφάδες του Μεγάλου Αλεξάνδρου, δεν πειράζουν κανένα, αλλά οι σημειωμένες, οι δούλες τους, πειράζουν και παίρνουν τους ανθρώπους. Όταν περάσει κανένας μεσημέρι ή μεσάνυχτα από το μέρος που βρίσκονται, τον παίρνουν οι νεράιδες και τον βαρούνε και τον γκρεμίζουνε και του κάνουνε χίλια κακά. Άμα όμως νοήσει και φωνάξει: « Ζει Αλέξανδρος ο βασιλιάς. Ζει και βασιλεύει! » τότες αμέσως τρέχουνε οι αδερφάδες του και τον γλιτώνουνε.

Όποιος είναι αλαφροΐσκιωτος τις βλέπει, αλλιώς τον κρούνε χωρίς να βλέπει τίποτα. Πολλές φορές παίρνουν βοσκοπούλες από τα χωριά και τις κρύβουν σε διάφορα μέρη και τις κάνουν αόρατες: έτσι, αυτές βλέπουν όσους έρχονται και τις γυρεύουν, ενώ εκείνοι δεν τις βλέπουν. Όντας δεν τις χρειάζονται, τις απολούνε και κείνες, όντας γυρίζουν, τα μολογάνε ούλα, πώς έβλεπαν τους συγγενείς τους που περνούσαν από κοντά τους, και πώς το ψωμί που τους έδιναν οι νεράιδες ήταν ξερό και κατάμαυρο ».

Η πρώτη εμφάνιση της γοργόνας σε κείμενα, βρίσκεται στην ελληνική μυθολογία όπου λέει ότι οι γοργόνες γεννήθηκαν από τις φλεγόμενες γαλέρες των Τρώων, όπου το ξύλο έγινε σάρκα και αίμα και τράφηκαν « πρασινωπές κόρες της θάλασσας ». Οι Ιρλανδέζικοι μύθοι λένε ότι οι γοργόνες μεταμορφώθηκαν σε παγανικές γυναίκες την εποχή του διωγμού από τον Άγιο Πατρίκιο για να γλυτώσουν από τον Άγιο που δίωκε και αφόριζε το κάθε παγανιστικό την εποχή εκείνη!! Υπάρχουν μύθοι στα Αραβικά κράτη που παρουσιάζουν ότι οι γοργόνες και οι γοργόνοι γεννήθηκαν από τα πνιγμένα παιδιά κάποιου άγνωστου Φαραώ στην Ερυθρά Θάλασσα!! Στην Κίνα πιστεύουν ότι οι γοργόνες είναι παιδιά από τα δάκρυα του ιπταμένου πρώτου δράκου, και επειδή το δάκρυ είναι υγρό στοιχείο πιστεύουν ακριβώς τον μύθο αυτό!! Στην Ιαπωνία τις θεωρούν καλούς και κακούς δαίμονες!!

 

Γυρίζοντας στην Αρχαία Ελλάδα, οι αρχαίοι Έλληνες τις καλούσαν Νηρηίδες ή θαλάσσιες νύμφες δηλαδή (κόρες των νερών) ή σειρήνες, δεν είχε σημασία αν ήταν του γλυκού ή του θαλασσινού νερού. Σε αυτές τις αναφορές των Ελλήνων οι γοργόνες δεν είναι γυναίκες με ουρές ψαριών, αλλά απλά γυμνές γυναίκες που κολυμπούν στη θάλασσα ή βρίσκονται στα βράχια της ακτής ή στις παραλίες και στις όχθες των ποταμών και των λιμνών.

 

Στον ελληνικό μύθο υποτίθεται ότι οι σειρήνες ήταν κατά το μισό γυναίκες και στο άλλο μισό με ουρές από ψάρι, επίσης είχαν απίστευτα όμορφες γωνίες όπως των πουλιών επειδή είχαν την ιδιότητα να τραγουδούν με ωραία και στεντόρεια φωνή το τραγούδι τους. Μην ξεχνάμε ότι τις συναντάμε στην Οδύσσεια να σαγηνεύουν τον Οδυσσέα με το τραγούδι τους!!

 

Οι γοργόνες ήταν κόρες της Κήτους και του Φόρκυ. Ήταν η Σθενώ, η Ευρυάλη και η Μέδουσα ή Γοργώ, το κεφάλι της οποίας έκοψε ο Περσεύς μιας και ήταν η μόνη θνητή από τις τρεις. Αδελφές τους θεωρούνταν η Σκύλλα και η Χάρυβδη. Η Σθενώ παράγεται από το ρήμα « σθένω » που σημαίνει είμαι δυνατός, έχω ισχύ. Συμβόλιζε τη δύναμη της θάλασσας για την Σθενώ δεν υπάρχει κανένας προσωπικός της μύθος (!!!!). Η Ευρυάλη παράγεται από το « ευρύς » και το « αλς » και σήμαινε την πλατιά θάλασσα. Μαζί με τη Σθενώ συμβόλιζαν την δύναμη και την απεραντοσύνη της θάλασσας. Ούτε και η Ευρυάλη αναφέρεται πουθενά για τους προσωπικούς της μύθους!!! Η Τρίτη γοργόνα η Μέδουσα είναι η κύρια γοργόνα γύρω από την οποία πλέκονται πολλοί και διάφοροι μύθοι. Το όνομά της παράγεται από το ρήμα « μέδω » που σημαίνει άρχω, κυβερνώ, κυριαρχώ, προστατεύω. Μέδουσα σήμαινε τη βασίλισσα, η « προστάτιδα », αυτή που είχε οριστεί να φυλάει κάτι. Και οι τρεις λέγεται πως ήταν Κενταύρισσες, τις οποίες η Αθηνά μεταμόρφωσε σε απεχθή τέρατα, εξαιτίας της Μέδουσας όπου ήταν αλαζόνας και άπληστη….

Οι γοργόνες απεικονίζονται σε πολλούς λαούς σαν τρομερά θηρία με μάτια άγρια, με φίδια για μαλλιά, γεμάτο λέπια, με μακριά νύχια, με απαίσιες κραυγές και με την αποκρουστική γλώσσα τους να κρέμεται έξω από το στόμα τους. Ο Ησίοδος μας λέει ότι:

« οι γοργόνες κατοικούσαν μακριά στις εσχατιές της νύχτας πέρα από τον Ατλαντικό ωκεανό, εκεί όπου κατοικούσαν οι Εσπερίδες ».

 

Η τοποθέτηση της κατοικίας τους στα δυτικά αναφέρεται σε όλους τους μύθους όπως παρατηρεί ο Στράβων. Στα « Κύπρια έπη » αναφέρεται σαν κατοικία τους το νησί « Σαρπηδόνα ». Ο Πλίνιος τις τοποθετεί σε ένα σύμπλεγμα παράξενων νησιών που ονομαζόταν « Γοργάδες ». Το γεγονός αυτό στηρίζεται ότι τα ονόματα των τριών γοργόνων δεν είναι τίποτα άλλο παρά τα ονόματα τριών μεγάλων νησιών που βρίσκονταν στο σύμπλεγμα των Εσπερίδων.

Η αναφορά του Ησίοδου μας λέει πως η Μέδουσα ήταν η μόνη από τις γοργόνες που έσμιξε ερωτικά και άφησε πολλούς απογόνους. Από τον Ποσειδώνα γέννησε την στιγμή που της έκοβε το κεφάλι ο Περσεύς τον « Χρυσάορα » και τον « Πήγασο » το φτερωτό άλογο. Στον Όμηρο ο οποίος γνωρίζει το μύθο για τη θανατερή δύναμη της κεφαλής της Μέδουσας αναφέρει μόνο μία γοργόνα κι αυτή είναι η « Γοργώ ». Η Μέδουσα συνδέεται πάρα πολλές φορές και με την Περσεφόνη. Είναι κι αυτή μια υποχθόνια θεότητα φοβερή, τρομακτική και κάκιστη που είναι ο τρόμος των ανθρώπων και δεν δείχνει οίκτο σε κανέναν που θα τολμήσει να τη κοιτάξει. Όταν ο Ηρακλής κατέβηκε στον Άδη όλες οι σκιές έντρομες παραμέριζαν για να περάσει εκτός της σκιάς του « Μελέαγρου » και της Γοργόνας που χωρίς να εξηγείτε το γιατί δεν τον φοβόντουσαν!!

Ας δούμε το όνομα της Περσεφόνης. Το όνομα Περσεφόνη είναι σύνθετο από το Περσεύς και το φόνος, που σημαίνει δηλαδή “αυτή που φονεύθηκε από τον Περσέα.

 

Στα νεότερα χρόνια και σε μια λαϊκή παράδοση που φτάνει μέχρι τις μέρες μας, ο λαός ήθελε την γοργόνα να είναι αδερφή του Μέγα Αλεξάνδρου. Σύμφωνα με αυτό το μύθο ο Μέγας Αλέξανδρος είχε εμπιστευτεί την φύλαξη στην αδερφή του το νερό της αθανασίας το οποίο είχε αποκτήσει αφού σκότωσε το δράκο – δρακονιανό ( υπάρχουν παραλλαγές του μύθου που λένε ότι ο δράκος ήταν δρακόμορφο ον με πόδια και χέρια όπως εμείς οι άνθρωποι ) που το φύλαγε. Η αδερφή του όμως το έχυσε πριν προλάβει ο αδερφός της να το χρησιμοποιήσει κι έτσι αυτός την καταράστηκε να γίνει ψάρι από την μέση και κάτω και να πλανιέται μέσα στις θάλασσες!! Η αδελφή του γνωρίζοντας το κακό που είχε κάνει στον αδερφό της δεν του κράτησε κακία και όποτε συναντά καράβια, με αγωνία τα σταματά και ρωτά τους ναυτικούς « Ζει ο Μέγας Αλέξανδρος; ». Κι αν πάρει τη σωστή απάντηση: « Ζει και βασιλεύει και τον κόσμο κυριεύει » τότε ευχαριστημένη χάνεται στα βάθη της θάλασσας, ειδάλλως παίρνει μαζί της και το καράβι…. Η ελληνική αρχαία και σύγχρονη ιστορία έχει πολλές αναφορές για γοργόνες, πράγμα που δείχνει να υπήρξαν πραγματικά διότι δεν τις αναφέρουν ως μυθικά πρόσωπα μα ως αληθινά, κάτι το παρόμοιο είναι και με τους Κενταύρους το οποίο θα υπάρξει στο μέλλον λεπτομερέστατο άρθρο για αυτούς.

Ας δούμε κάποιους μύθους για αυτά τα θαλάσσια πλάσματα από άλλες χώρες. Στην Ιρλανδία αρχαίες πηγές Δρυίδων αναφέρουν ότι οι γοργόνες ζούσαν βαθιά κάτω από τη θάλασσα αλλά και τον θαλάσσιο πυθμένα!! Ότι ήταν κάτοικοι της Θάλασσας της Μέσης Γης και από διάφορα θαλάσσια ρεύματα είχαν βρει τον δρόμο και ερχόντουσαν στην θάλασσα της πάνω γης!!!

Από τα νησιά Shetland islands ( Νησιά Σέτλαντ στην Βόρεια Σκοτία ) υπάρχουν αναφορές για τις γοργόνες ότι φορούν δέρματα ζώων και κολυμπούν στο νερό, ενώ στη συνέχεια απομακρύνονται με τα πόδια στην στεριά!! Οι ντόπιοι νησιώτες πιστεύουν ότι είναι απόγονοι των γοργόνων!!!

 

Στα Orkney Islands ( Νησιά Ορκνέϊ και αυτά στην Βόρεια Σκοτία ) ισχυρίζονται ότι οι γοργόνες δεν έχουν ουρές ψαριών, αλλά φορούν μακρύ μεσοφόρι που μοιάζει με ουρά ψαριού όταν κολυμπούν στη θάλασσα.

 

Στην Πορτογαλία πιστεύεται ότι οι γοργόνες είναι αδελφές με τις νεραΐδες. Παλιά στην Γαλλία πίστευαν ότι οι γοργόνες είχαν πέσει από το Φεγγάρι. Σε πολλές ιστορίες οι γοργόνες παρουσιάζονται να παίζουν μουσικά όργανα. Κανένα θαλάσσιο πλάσμα δεν μπορεί να κάνει κάτι τέτοιο!! Μια από τις πιο διάσημες γοργόνες στην σύγχρονη ιστορία που παρατηρήθηκε ήταν στη Newark Bay ( Νιούγορκ Μπέϊ ) στο Deerness ( Ντιηρνίς) του Orkney ) Όρκνεϊ ). Αυτή η γοργόνα είχε θεαθεί εκατοντάδες φορές από τους επισκέπτες και τους ντόπιους στις 3/5/1890 έως 9/11/1890. Μια διήγηση αναφέρει:

 

Η γοργόνα είναι περίπου 1.80 σε ύψος, έχει ένα μικρό μαύρο κεφάλι με ψηλό λαιμό, ένα άσπρο χιονάτο σώμα και δύο σκέλη, κολυμπάει σαν ψάρι και μόλις που ξεχωρίζει από ένα ανθρώπινο ον!! Κατά καιρούς φαίνεται να κάθεται πάνω σε έναν βράχο κοντά στο κύμα και να δουλεύει με τα χέρια της!!

Και πάλι όλοι υποτίθεται ότι αυτό που είδαν είναι μια παραδοσιακή γοργόνα που είναι η μισή γυναίκα και η μισή ψάρι.

 

Έχουμε αναφορές για γοργόνες στα νησιά, βόρεια της Σκωτίας όπως τα Shetlands και τα Orkney Islands και υπάρχουν ακόμη αναφορές από την Φινλανδία, την Ισλανδία και τη Ρωσία! Σε αυτά τα νερά της Αρκτικής ένας άνθρωπος στη θάλασσα θα παγώσει μέσα σε λιγότερα από 7 λεπτά!! Επομένως οι γοργόνες που έχουν αναφερθεί εκεί δεν μπορεί να είναι γυναίκες που κολυμπάνε ή θέλησαν να κάνουν μια φάρσα!!!

 

Ο Hendrik Hamel ( Χέντρικ Χάμελ ) ήταν μέλος ενός πληρώματος στο ολλανδικό πλοίο Sperwer ( Σπίρβερ ) με εξήντα τέσσερις άνδρες επί του σκάφους το οποίο άφησε την Batavia ( Μπατάβια ) στις 18 Ιουνίου του 1653. Στην περιοχή μεταξύ της Ιαπωνίας και της Κορέας το Sperwer βυθίστηκε πέφτοντας σε τυφώνα και είκοσι οκτώ άνδρες χαθήκαν. Οι υπόλοιποι τριάντα έξι επιζώντες ήταν πολύ τυχεροί και οδηγήθηκαν στην ξηρά στη νότια ακτή του νησιού της Κορέας Genoy ( Τζενόη ). Αυτό το νησί είχε το όνομα « Απομονωμένη Περιοχή ». Ήταν τόσο απομονωμένο που για εκατοντάδες χρόνια η κυβέρνηση της Κορέας έστελνε τους εγκληματίες στο νησί χωρίς να έχουν καμιά επαφή με τον έξω κόσμο! Οι επιζώντες του Sperwer αναγκαστήκαν να ζήσουν για δέκα μήνες στο νησί πριν από τη μεταφορά τους στην Σεούλ. Ο Hendrik Hamel όταν γύρισε στην Ολλανδία έγραψε για τα βιώματα του στην Κορέα σε ένα βιβλίο που μιλούσε για γοργόνες που υπήρχαν στο νησί….!!! Όμως, στους επιστημονικούς κύκλους γνωρίζουν ότι αυτό που αναφέρεται ως γοργόνες ήταν στην ουσία Ηaenyo ( Χαενιό ) δύτριες.

Haenyo στα Κορεάτικα σημαίνει γυναίκα δύτης! Το πρώτο βίντεο που ακολουθεί είναι με αυτές τις γυναίκες, το δεύτερο είναι ένα σπάνιο βίντεο με αποσπάσματα του 1974!! Είναι γνωστό ότι δύτριες ψαρεύουν με άπνοια και σχεδόν γυμνές στο θαλάσσιο πυθμένα της Νότιας Κορέας και της Ιαπωνίας για πάνω από 1500 χρόνια. Είναι οι γνωστές πλέον ως γυναίκες Amma. Άνδρες δύτες εξακολουθούν να υπάρχουν στην Ιαπωνία και μία φορά χρησιμοποιήθηκαν και στην Κορέα, αλλά η συντριπτική πλειοψηφία είναι από γυναίκες!! Αυτό οφείλεται στο ότι η θερμοκρασία του νερού κατεβαίνει έως 8 βαθμούς Κελσίου και οι γυναίκες μπορούν να αντέξουν αυτή την πολύ ψυχρή θερμοκρασία επειδή έχουν ένα υψηλότερο ποσοστό υποδόριου λίπους σε σχέση με τους άνδρες. Μερικοί άνδρες οι οποίοι έχουν υψηλά ποσοστά λίπους είναι επίσης σε θέση να αντέχουν αυτές τις θερμοκρασίες ψυχρών υδάτων αλλά αυτοί είναι η εξαίρεση. Ο μέσος άνθρωπος δεν θα μπορούσε να επιβιώσει αν βυθίζονταν για αρκετή ώρα σε αυτά τα νερά χωρίς μια στολή κατάδυσης. Στον 20^ο αιώνα πολλές μελέτες έχουν γίνει για τις Ηaenyo δύτριες από τους επιστήμονες που τις έχουν βαφτίσει ως τις «Οι σκληρότερες γυναίκες του κόσμου». Σε μια μελέτη των επιστημόνων του Honk Suk Ki ( Χόνκ Σου Κι ) και του Herman Rahn * Χέρμαν Ράχ ) στα τέλη της δεκαετίας του 1960 βρήκαν ότι μπορούσαν να καταδύονται σε βάθη από 6 μέτρα και κάτω για αλιεία μόνο με την βοήθεια μεταγενέστερων γυαλιών ή μάσκας και να παραμένουν στο βάθος ψαρέματος για περισσότερο από 3 λεπτά!! Στο παρελθόν οι Ηaenyo δύτριες έχουν τυφλωθεί καθώς πέρασαν όλη τους την ζωή δουλεύοντας χωρίς μάσκα και ήταν διαρκώς εκτεθειμένες στο θαλασσινό νερό!! Η λέξη Amma προέρχεται από την ιαπωνική Amaterasu που είναι η Θεά του ήλιου αλλά σήμερα σημαίνει απλώς «θαλάσσια γυναίκα».

Ερευνητές οι οποίοι έχουν ασχοληθεί με τον μύθο των γοργόνων εικάζουν πως τα πολλά περιστατικά ναυτικών οι οποίοι υποστήριζαν πως έχουν δει γοργόνες, ουσιαστικά οφείλονται σε φώκιες (!!;!!) Προσωπικά δεν το πιστεύω ότι έμπειροι ναυτικοί θα έκαναν ένα τόσο τραγικό λάθος, ένας δυο ναι αλλά όλοι; Πιστεύεται, πως οι ναυτικοί άκουγαν τις φώκιες και στην κατάσταση πανικού ή ακόμα και μέθης που βρισκόντουσαν τις έβλεπαν και τις περνούσαν για γοργόνες. Ανάλογες εκδοχές υπάρχουν αντίστοιχα για τις φάλαινες beluga ( Μπελούγκα ), είναι το τρίτο βίντεο στην σειρά, δείτε και εσείς, αναρωτηθείτε θα μπερδεύατε αυτά τα όμορφα ζώα με γοργόνες; Δεν πιστεύω να έχουν κάτι το ανθρώπινο πάνω τους που να προδίδει μια τέτοια εξήγηση!!

 

Από άλλους επιστήμονες έχει θεωρηθεί πως τα manatees ( Μανάτις )ή dugongs ( Ντουγκόνς ) θα μπορούσαν να είναι πίσω από το μύθο της γοργόνας, είναι το τέταρτο βίντεο στην σειρά και δείτε πάλι αν αυτά τα όμορφα θαλάσσια κύτη μοιάζουν με γοργόνες!! Δεν μπορώ να πιστέψω ότι έμπειροι ναυτικοί έκαναν τόσο τραγικό λάθος. Αυτό είναι σίγουρο ότι δεν έκαναν λάθος, οι ερευνητές όμως έπρεπε να δώσουν μια λογική απάντηση, έτσι είπε ο καθένας τις δικές του γνώμες για αυτά τα όμορφα ζώα.

 

Ένα παράδειγμα που υποστηρίζει αυτήν την θεωρία ( όχι από τους ορθόδοξους ερευνητές ) είναι ότι ο Χριστόφορος Κολόμβος είχε καταγράψει πως είχε δει γοργόνες στο ταξίδι του στον νέο κόσμο, λέγοντας όμως πως θα έπρεπε να ήταν ομορφότερες«. Ο Κολόμβος είδε την Caribbean Manatee ( Καραϊβική Μανέτι ) είναι σαν τα κανονικά Μανέτι με πολύ λίγες διαφορές στα πτερύγια. Αυτά τα μεγάλα υδρόβια θηλαστικά (manatees, dugongs ) ξεχωρίζουν για τον τρόπο με τον οποίο κουβαλούν τα μωρά τους, λικνιζόμενα στα χέρια τους όπως ο άνθρωπος κρατάει ένα μωρό. Ο Κολόμβος όμως δεν κατέγραψε κανένα μωρό, όσο για τον αν ήταν όμορφη ή όχι μιλάμε πάντα για ένα πλάσμα που ζει μέσα στην θάλασσα…

 

Από τον 19ο αιώνα ακόμα, ο καθηγητής P.T. Barnum ( Π.Τ. Μπάρνουμ ) « βρήκε » την γνωστή Feejee Mermaid ( Φίτζι γοργόνα ), όπου γύρισε τον κόσμο εκθέτοντας την. Φυσικά δεν ήταν καθόλου όμορφη (μάλλον φρικιαστική) και μετά από πολλά χρόνια το 1855 παραδέχτηκε ότι την είχε κατασκευάσει ταριχεύοντας και συνδυάζοντας πολλά ζώα.

 

Στην Ιαπωνία θεωρούνται οι γοργόνες ως θεϊκοί σπόροι οι οποίοι ανάλογα πως θέλουν να πράξουν μπορούν να γίνουν κακές ή καλές!! Στην περίοδο κατά τον 18ο και 19ο αιώνα οι γοργόνες μούμιες ήταν μια κοινή θέα σε δημοφιλή καρναβάλια, τσίρκο, που ονομαζόταν 見世物 misemono ( Μισεμόνο ) .Στην πάροδο του χρόνου, η πρακτική της μουμιοποίησης της γοργόνας εξελιχθεί σε μια μορφή τέχνης όπως και οι αλιείς τελειοποίησαν τις τεχνικές του ραψίματος των κεφαλιών και των ανώτερων οργάνων των πιθήκων πάνω στα σώματα των ψαριών!!!!

 

Το αν υπάρχουν σήμερα γοργόνες ή όχι κανένας δεν μπορεί να πει το ναι ή το όχι!!! Γιατί μετά την ανακάλυψη των λεγόμενων IL NIGEN ( ΙΛ – ΝΙΓΚΕΝ ) όπου μπορείτε να βρείτε πληροφορίες στο άρθρο μου « ΑΒΥΣΣΑΛΕΟΙ!!;;!! ΤΕΛΧΗΝΕΣ!!;;!! Η ΓΟΡΓΟΝΕΣ !!;;!! » τα πράγματα για το αν υπάρχουν γοργόνες έχουν αλλάξει κατά πολύ……!!!!

INVISIBLE LYCANS TEAM!!!

 http://www.katohika.gr